«Κάμετε την Προκοπή σας Φανερή»

1. Τι αποκαλύπτουν τα λόγια του αποστόλου Παύλου στον Τιμόθεο ως προς το αν ένας πνευματικά ώριμος Χριστιανός μπορή να κάμη προόδους;

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ωριμότης δεν σημαίνει το τέλος της προόδου στην περίπτωσι ενός αφοσιωμένου δούλου του Ιεχωβά Θεού. Ο απόστολος Παύλος απηυθύνετο σ’ έναν ώριμο Χριστιανό, τον Τιμόθεο, όταν έγραψε: «Καταγίνου εις την ανάγνωσιν, εις την προτροπήν, εις την διδασκαλίαν. . . . Ταύτα μελέτα, εις ταύτα μένε, διά να είναι φανερά εις πάντας η προκοπή σου.»—1 Τιμ. 4:13-15.

2. Πώς η φυσιολογική πορεία της ζωής ενός ανθρώπου δείχνει ότι η ωριμότης δεν τερματίζει την πρόοδο;

² Το ότι ωριμότης δεν σημαίνει το τέλος της προόδου είναι φανερό και από ό,τι βλέπομε στη φυσιολογική πορεία της ζωής. Μήπως δεν θεωρείται ως ώριμος ένας έγγαμος άνδρας με δική του οικογένεια; Ωστόσο, δεν μπορεί τάχα να εξακολουθήση ν’ αποκτά μεγαλύτερη σύνεσι καθόσον χειρίζεται ευθύνες ενηλίκου; Δεν μπορεί να διδαχθή από τα σφάλματά του και από τις επιτυχίες και αποτυχίες των άλλων; Ασφαλώς! Μπορεί επίσης ν’ αποβλέπη στον πατέρα του ή σε άλλους πιο ηλικιωμένους για να λάβη συμβουλή και καθοδηγία, αναγνωρίζοντας τη μεγαλύτερη πείρα και σύνεσί των.

3. Πώς μπορούν οι ώριμοι Χριστιανοί να εξακολουθούν να προοδεύουν;

³ Το ίδιο συμβαίνει και με τους ωρίμους Χριστιανούς. Με τη μελέτη και την εφαρμογή του Λόγου του Θεού, εξακολουθούν ν’ αποκτούν περισσότερη γνώσι, εκτίμησι, και διάκρισι. Βελτιώνονται στο να αναπτύσσουν ένα καλό πνεύμα μεταξύ των μελών της οικογενείας και να επηρεάζουν τους άλλους προς το καλό. Οι ώριμοι Χριστιανοί μπορούν επίσης να μάθουν ο ένας από τον άλλον, διότι ποικίλλουν στις εκδηλώσεις των πνευματικών των προσόντων. Ένας μπορεί να διακρίνεται για τις γνώσεις του. Άλλος μπορεί να ξεχωρίζη ιδιαίτερα για την αγαθότητά του ή την υπομονή του. Άλλος πάλι μπορεί να είναι εξαιρετικός στο να κρίνη και ν’ αντιλαμβάνεται καλύτερα τα προβλήματα. Ένας άλλος μπορεί να είναι ασυνήθως γενναιόδωρος ή φιλόξενος. Ένας άλλος μπορεί να έχη εξαίρετη ικανότητα στο να δίνη κατευθύνσεις.

4. Αφού οι ώριμοι Χριστιανοί μπορούν να συνεχίζουν τις προόδους των, ποιοι τρεις τομείς προόδου θα ήταν καλό να ληφθούν υπ’ όψιν απ’ αυτούς;

⁴ Επειδή υπάρχει έδαφος βελτιώσεως στις διάφορες όψεις της Χριστιανικής ζωής, ένας ώριμος δούλος του Ιεχωβά Θεού καλά θα κάμη να διαθέση χρόνο για να εξετάση αν εξακολουθή να κάνη προόδους. Υπάρχουν τρεις τομείς που θα μπορούσαμε να εξετάσωμε: (1) Απόκτησις περισσότερης γνώσεως, κατανοήσεως και σοφίας, (2) παραγωγή μεγαλύτερης καρποφορίας του πνεύματος του Θεού και (3) εκπλήρωσις ευθυνών ως μέλους οικογενείας.

ΑΥΞΗΣΙΣ ΓΝΩΣΕΩΣ, ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΣΟΦΙΑΣ

5. Πώς θα μπορούσε ν’ αναλύση κανείς αν αυξάνη σε γνώσι, σε κατανόησι και σε σοφία;

⁵ Ρωτήστε τον εαυτό σας: Απολαμβάνω περισσότερο την ανάγνωσι και μελέτη της Γραφής στο πέρασμα κάθε έτους; Γίνεται αυτό πιο φανερό και πιο σημαντικό σε μένα; Εφαρμόζω τη νουθεσία της Γραφής καλύτερα στη ζωή μου; Αν μπορήτε ν’ απαντήσετε, Ναι, σ’ αυτά τα ερωτήματα, σημαίνει ότι αυξάνετε σε γνώσι, κατανόησι και σοφία. Αλλ’ όταν διαπιστώνετε μικρή πρόοδο, τι πρέπει να κάμετε;

6. Τι μπορούμε να κάμωμε για να βεβαιωθούμε αν αυτά που διαβάζωμε στον Λόγο του Θεού υποκινούν τις καρδιές μας ν’ ανταποκριθούν με εκτίμησι;

⁶ Θα θέλατε βέβαια να γεμίζετε τη διάνοια και την καρδιά σας με σοφία που βρίσκεται στον Λόγο του Θεού. Άσχετα με την πρόοδο που μπορεί να έχωμε κάμει, η απλή ανάγνωσις της Γραφής και των βοηθημάτων μελέτης της Γραφής, και τακτικά ακόμη αν γίνεται, δεν μας είναι αρκετή για να εξακολουθήσωμε να κάνωμε προόδους. Η συμβουλή της Γραφής πρέπει να φθάνη στην καρδιά, δηλαδή η καρδιά πρέπει να υποκινήται ώστε ν’ ανταποκρίνεται με κατανόησι. Μόνον τότε θα υποκινούμεθα να ενεργούμε με σοφία. (Ψαλμ. 119:11) Υπάρχει λοιπόν ανάγκη να κάνωμε προσεκτική μελέτη, να σκεπτώμεθα τι επίδρασι θα έχουν στη ζωή μας τα όσα διαβάζομε και μελετούμε και γιατί; Καθώς διαβάζετε και μελετάτε, θα μπορούσατε να εξετάζετε ερωτήματα όπως αυτά: Τι με βοηθεί η ύλη να διακρίνω για τον Ιεχωβά Θεό; Προσπαθώ να συμμορφωθώ με την προσωπικότητά του, με τον τρόπο ενεργείας του όπως αποκαλύπτεται στην περικοπή της Γραφής που διαβάζω; Δείχνει η ύλη της Γραφής καμμιά αδυναμία μου; Τι θα μπορούσα να κάμω για να βελτιώσω αυτή την αδυναμία;

7. Πώς οι Χριστιανικές συναθροίσεις μάς υποκινούν σε ‘αγάπη και καλά έργα’;

⁷ Η παρακολούθησις των συναθροίσεων και η προσεκτική ακρόασις των όσων λέγονται εκεί αυξάνουν επίσης το απόθεμα των γνώσεών μας, βαθύνουν την κατανόησί μας και μας υποκινούν να ενεργούμε με σοφία. Οι Χριστιανικές συναθροίσεις χρησιμεύουν για να μας υποκινούν σε ‘αγάπη και καλά έργα!’ (Εβρ. 10:24, 25) Τα σχόλια και οι ομιλίες που δίδονται μπορούν να διεγείρουν τις καρδιές μας να εξακολουθήσουν να δείχνουν αγάπη για τον Θεό με ολοένα περισσότερη συμμόρφωσι με τον Λόγο του. Τα όσα ακούμε μπορούν να ενισχύσουν την απόφασί μας να βελτιωθούμε αφήνοντας την αυτοθυσιαστική μας αγάπη να έχη την πλήρη της έκφρασι στους ομοπίστους μας, στα μέλη της οικογενείας μας και στους άλλους ανθρώπους. Εξαιτίας των όσων ακούμε, μπορούμε μερικές φορές να διακρίνωμε ότι τα έργα μας σ’ ένα ιδιαίτερο τομέα δεν είναι πραγματικά «καλά.» (Ματθ. 5:16· Τίτον 3:8) Αυτό μας κάνει να εφαρμόζωμε εκείνα που ετέθησαν υπ’ όψιν μας και να ενεργούμε με σοφία.

8. Πώς η προετοιμασία για συναθροίσεις μας βοηθεί να κάνωμε προόδους και να είμεθα μια πηγή ενθαρρύνσεως στους άλλους;

⁸ Επίσης, τα όσα κάνομε προσωπικά για να προετοιμασθούμε για τις συναθροίσεις μπορούν να μας βοηθήσουν να κάνωμε προόδους. Η ύλη της Γραφής εντυπώνεται πιο βαθειά στη διάνοια και στην καρδιά μας καθόσον την εξετάζομε από πριν και κατόπιν την ακούμε να επαναλαμβάνεται στις συναθροίσεις. Η προετοιμασία μάς κάνει να προσέχωμε καλύτερα τις λεπτομέρειες και να ελέγχωμε αν καταλάβαμε τα ειδικά σημεία της ύλης όταν την εξετάσαμε κατ’ ιδίαν. Λόγω της προετοιμασίας, τα σχόλιά μας θα είναι πιο σημαντικά. Θα μπορούμε καλύτερα να χρησιμοποιούμε δικές μας λέξεις και όχι απλώς να διαβάζωμε τα σημεία από την έντυπη σελίδα χωρίς να κάνωμε πραγματικά μια βαθειά εξέτασι της σημασίας των. (Παροιμ. 15:28) Αυτό μπορεί να μας κάμη να είμεθα μια μεγαλύτερη πηγή ενθαρρύνσεως στους άλλους, διότι οι βαθυστόχαστες εκφράσεις μας θα κάνουν μεγαλύτερη εντύπωσι στους ακροατάς μας.

9. Πώς η προσευχή στον Ιεχωβά να μας βοηθήση με το πνεύμα του συντείνει στο να κάνωμε προόδους;

⁹ Η προσευχή, επίσης, παίζει ένα ζωτικό ρόλο στην πρόοδο. Ο Ιησούς Χριστός είπε: «Εάν λοιπόν σεις, πονηροί όντες, εξεύρετε να δίδητε καλάς δόσεις εις τα τέκνα σας, πόσω μάλλον ο Πατήρ ο ουράνιος θέλει δώσει πνεύμα άγιον εις τους αιτούντας παρ’ αυτού;» (Λουκ. 11:13) Μέσω αυτού του πνεύματος ο Ιεχωβά Θεός μάς κάνει να μπορούμε να καταλάβωμε τον Λόγο του και να τον εφαρμόζωμε σωστά. Το άγιο πνεύμα χρησιμεύει για να μας υπενθυμίζη και να μας διδάσκη. Με την υπενθύμισι, επαναφέρει στη διάνοιά μας Γραφικές αρχές που γνωρίζομε και ως διδάσκαλος μάς βοηθεί να διακρίνωμε τη σωστή εφαρμογή των. Όταν λοιπόν αντιμετωπίζωμε προβλήματα ή πρέπει να λάβωμε σοβαρές αποφάσεις, μπορούμε να επικαλεσθούμε τον Ιεχωβά Θεό για βοήθεια. Το πνεύμα του τότε θα μας βοηθήση να θυμηθούμε τι είναι ανάγκη να γνωρίζωμε και θα μας εμποδίση να παραστρατήσωμε βοηθώντας μας να διακρίνωμε την κατάλληλη πορεία που πρέπει να λάβωμε στο φως εκείνων που επαναφέραμε στη διάνοιά μας. Αυτό συμφωνεί με τα λόγια του Ιησού στους μαθητάς του: «Ο δε παράκλητος, το πνεύμα το άγιον, το οποίον θέλει πέμψει ο Πατήρ εν τω ονόματί μου, εκείνος θέλει σας διδάξει πάντα, και θέλει σας υπενθυμίσει πάντα όσα είπον προς εσάς.»—Ιωάν. 14:26.

10. Με τι τρόπο μπορούν οι προσευχές μας για συγχώρησι αμαρτιών να βοηθήσουν στη συνέχισι της πνευματικής μας προόδου;

¹⁰ Επειδή είμεθα ατελείς, είναι ανάγκη να ζητούμε τη θεία συγχώρησι για τ’ αμαρτήματά μας. Ο απόστολος Ιωάννης συνεβούλευσε τους ομοπίστους του: «Εάν ομολογώμεν τας αμαρτίας ημών, είναι πιστός και δίκαιος, ώστε να συγχωρήση εις ημάς τας αμαρτίας, και καθαρίση ημάς από πάσης αδικίας.» (1 Ιωάν. 1:9) Αν είμεθα σαφείς στις προσευχές μας για τις παραβάσεις μας, αυτό μας εντυπώνει τη σοβαρότητα των πράξεών μας. Αυτό μπορεί να χρησιμεύση για να μας ενισχύση στην απόφασί μας να πράξωμε το καλύτερο εφόσον ζητούμε τη βοήθεια του πνεύματος του Θεού για να βελτιωθούμε στα σημεία που είμεθα αδύνατοι. Έτσι βοηθούμεθα να ενεργούμε με σύνεσι.

11. Τι μπορούν ν’ αποκαλύψουν οι προσευχές μας για την πνευματική μας πρόοδο και τη σχέσι μας με τον Ιεχωβά;

¹¹ Ο τρόπος με τον οποίον εκφραζόμεθα όταν προσευχώμεθα στον Ιεχωβά Θεό μπορεί ν’ αποκαλύψη αν κάνωμε προόδους στην κατανόησι και εφαρμογή του Λόγου του Θεού στη ζωή μας. Τι θα λεχθή για τις προσευχές μας; Έχουν τώρα περισσότερο νόημα; Αντανακλούν βαθύ ενδιαφέρον για τους συνανθρώπους; Είναι συγκεκριμένες; Δείχνουν μια στοργική σχέσι με τον ουράνιο Πατέρα μας; Βρίσκετε τον εαυτό σας να θέλη να στραφή σ’ αυτόν με προσευχή, εκφράζοντας την εκτίμησί σας για το έλεός του; Αν η σχέσις μας με τον Ιεχωβά είναι στενή, θα έχωμε ευχαρίστησι να τον πλησιάζωμε με προσευχή. Η καθοδηγία που θα μας δίνη απαντώντας στις προσευχές μας, θα μας είναι πολύ σαφής. Διόλου δεν θα έχωμε το αίσθημα του δισταγμού όταν προσευχώμεθα σ’ αυτόν, από φόβο ότι δεν θα μας ακούση επειδή νομίζομε ότι έχει κάτι εναντίον μας. Η βαθειά αγάπη για τον Ιεχωβά απομακρύνει τέτοιους φόβους. Αυτό είναι το σημείο που ετόνισε ο απόστολος Ιωάννης όταν έγραψε: «Φόβος δεν είναι εν τη αγάπη, αλλ’ η τελεία αγάπη έξω διώκει τον φόβον· διότι ο φόβος έχει κόλασιν· και ο φοβούμενος δεν είναι τετελειωμένος εν τη αγάπη.»—1 Ιωάν. 4:18.

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΚΑΡΠΩΝ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

12. Τι ωφέλιμη επίδρασι θα έχη σε μας η υποταγή μας στην επιρροή της σοφίας και του πνεύματος του Θεού;

¹² Όταν υποταχθούμε στην επιρροή της θείας σοφίας που εκτίθεται στον Λόγο του και στην καθοδηγία του πνεύματός του, θα διακρίνωμε ότι το πνεύμα μας ή το επικρατούν αίσθημά μας θα μας αναγκάζη να συμμορφωθούμε ακόμη πιο στενά με τον θείο κανόνα της αγιότητος ή αγνότητος. Θα υποκινηθούμε να θέλωμε να μιμηθούμε τις ωραίες ιδιότητές του—την αγάπη, τη δικαιοσύνη, τη σοφία, το έλεος και την πιστότητά του. Η καλή και ωφέλιμη επίδρασις της εκπαιδεύσεως και της διαπαιδαγωγήσεως που λαμβάνομε μέσω της προσωπικής και εκκλησιαστικής μελέτης της Αγίας Γραφής θα είναι φανερή στους παρατηρητάς στη στάσι μας, στα λόγια και στις ενέργειές μας. Μολονότι οι αμαρτωλές τάσεις της ξεπεσμένης σαρκός μας μπορεί να μας ωθούν προς εσφαλμένη κατεύθυνσι, το πνεύμα μας ή η επικρατούσα στάσις μας θα συνεργάζωνται με την επιρροή του πνεύματος του Θεού και θα περιορίζουν τις επιθυμίες της σαρκός μας, όπως παρετήρησε ο απόστολος Παύλος στην επιστολή του προς Γαλάτας: «Περιπατείτε κατά το πνεύμα, και δεν θέλετε εκπληροί την επιθυμία της σαρκός. Διότι η σαρξ επιθυμεί εναντία του πνεύματος, το δε πνεύμα εναντία της σαρκός· ταύτα δε αντίκεινται προς άλληλα, ώστε εκείνα τα οποία θέλετε να μη πράττητε.»—Γαλ. 5:16,17.

13. Τι ερωτήματα μπορούμε να θέσωμε στον εαυτό μας για να καθορίσωμε αν κάνωμε προόδους στην εκδήλωσι ευσεβών ιδιοτήτων;

¹³ Αν παρατηρήσετε αντικειμενικά τη ζωή σας ως Χριστιανού, τι βλέπετε; Βλέπετε αυτή την ωφέλιμη δύναμι ή επικρατούσα στάσι να λειτουργή μέσα σας σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό απ’ όσο όταν ήσαστε απλώς ένα πνευματικό «νήπιο»; Βλέπουν οι Χριστιανοί αδελφοί σας την πρόοδό σας σε περισσότερη εκδήλωσι της καρποφορίας του πνεύματος, ιδιαίτερα στην έκφρασι της θυσιαστικής σας αγάπης; Δείχνει η καθημερινή διαγωγή σας ότι γίνεται αυτή η πρόοδος στη ζωή σας; Τι βλέπουν οι άνθρωποι σε σας—-στο σπίτι σας, τον τόπο της κοσμικής εργασίας σας, στη γειτονιά σας, στη συναναστροφή σας με τους άλλους; Το παράδειγμα σας τιμά τον Ιεχωβά με την αντανάκλασι της καλωσύνης σας, της ειλικρίνειας, της πραότητος και της εγκράτειας; Εξακολουθείτε να κάνετε βελτιώσεις ως προς αυτά;—Γαλ. 5:22-26.

ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΠΡΟΟΔΟΥΣ ΩΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

14. Όταν πρόκειται για πνευματική πρόοδο ποια πρέπει να είναι η επιθυμία μας ως Χριστιανικής οικογενείας;

¹⁴ Ως αφοσιωμένοι δούλοι του Ιεχωβά Θεοί, εμείς ως οικογενειακοί όμιλοι πρέπει να ξεχωρίζωμε ως διαφορετικοί από τους ανθρώπους του κόσμου. Συμβαίνει αυτό στη δική σας οικογένεια; Αναγνωρίζουν όλα τα μέλη της οικογενείας σας τις θεόδοτες ευθύνες των; Εξακολουθούν να κάνουν βελτιώσεις για ν’ ανταποκριθούν στις θείες απαιτήσεις που εφαρμόζονται σ’ αυτούς προσωπικά;

15. Ποια βαριά ευθύνη δόθηκε στον πατέρα, και τίνος το παράδειγμα πρέπει να μιμήται ο Χριστιανός πατέρας για να την εκπληρώση;

¹⁵ Είσθε πατέρας; Τότε έχετε τη βαριά ευθύνη ν’ ασκήτε την κατάλληλη ηγεσία. (1 Κορ. 11:3) Πώς ασκείτε αυτήν την ηγεσία; Συμμορφώνεσθε ολοένα περισσότερο με το παράδειγμα του Ιησού Χριστού, της κεφαλής της Χριστιανικής εκκλησίας; Τον μιμείσθε;—Εφεσ. 5:25-29.

16. Πώς ο Ιησούς έδειξε βαθύ ενδιαφέρον για τα πνευματικά συμφέροντα των μαθητών του;

¹⁶ Ο Ιησούς Χριστός ενδιαφέρθηκε ειλικρινά για την πνευματική ευημερία των μαθητών του. Ακόμη και όταν ήσαν βραδείς να συλλάβουν τα σημεία, δεν ανυπομονούσε μαζί τους. Διέθετε χρόνο για να τους διευκρινίζη τα πράγματα και φρόντιζε να καταλαβαίνουν πραγματικά τη διδασκαλία του. (Ματθ. 16:6-12· Ιωάν. 16:16-30) Όταν εξακολουθούσαν να έχουν ένα πρόβλημα στο να συλλάβουν την ορθή άποψι για τον εαυτό τους, ο Ιησούς επανελάμβανε τα σημεία ότι έπρεπε να υπηρετούν ταπεινά τους άλλους. (Μάρκ. 9:33-37· 10:42-44· Λουκ. 22:24-27) Το τελευταίο βράδυ που ήταν μαζί τους ενίσχυσε αυτό το σημείο μ’ ένα αντικειμενικό μάθημα πλύνοντας τους πόδας των. (Ιωάν. 13:14, 15) Ο Ιησούς επίσης έλαβε υπ’ όψιν τις ικανότητές των και δεν τους έδωσε περισσότερες πληροφορίες απ’ όσες μπορούσαν να καταλάβουν.—Ιωάν. 16:4, 12.

17. Πώς θα μπορούσε ένας Χριστιανός πατέρας να ρωτήση τον εαυτό του για να βεβαιωθή αν μιμήται το παράδειγμα του Ιησού φροντίζοντας για την πνευματική ευημερία της οικογενείας του;

¹⁷ Μιμείσθε εσείς ως πατέρας το παράδειγμα του Ιησού όταν μελετάτε την Αγία Γραφή με την οικογένειά σας; Φροντίζετε να εξακριβώσετε αν οι άλλοι πραγματικά καταλαβαίνουν; Λαμβάνετε υπ’ όψιν τις ικανότητές των και φροντίζετε να μη απαιτήτε πάρα πολλά; Όταν παρατηρήτε εσφαλμένες διαθέσεις και πράξεις, διασαφηνίζετε στα μέλη της οικογενείας σας γιατί ακριβώς σφάλλουν και γιατί πρέπει να θέλουν ν’ αλλάξουν; Είσθε σταθερός για ό,τι είναι ορθό και επιβάλλετε την πειθαρχία με αγάπη;

18. (α) Πώς ο Ιησούς έδειξε το ενδιαφέρον του για τη σωματική ευεξία των μαθητών του; (β) Πώς θα μπορούσε ένας Χριστιανός πατέρας να μιμηθή το παράδειγμα του Ιησού σ’ αυτό;

¹⁸ Ο Ιησούς Χριστός ενδιεφέρετο για τη σωματική ευεξία των μαθητών του. Έτσι, όταν οι απόστολοι επέστρεψαν στον Ιησού από μια περιοδεία κηρύγματος και εξέθεσαν τη δράσι των, εκείνος τους είπε: «Έλθετε σεις αυτοί κατ’ ιδίαν εις τόπον έρημον, και αναπαύεσθε ολίγον.» (Μάρκ. 6:31) Ως οικογενειάρχης, γνωρίζετε και σεις επίσης τις ανάγκες της συζύγου σας και των τέκνων σας; Μεταχειρίζεσθε τη σύζυγό σας ως «σκεύος ασθενέστερον» λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα σωματικά και βιολογικά όρια των ικανοτήτων της; (1 Πέτρ. 3:7) Φροντίζετε να έχη η οικογένειά σας τον καιρό ν’ αναπαυθή από την τακτική καθημερινή ασχολία της ζωής;

19. Σε ποιους άλλους τομείς θα μπορούσε ένας Χριστιανός πατέρας να εξετάση τον εαυτό του για να βεβαιωθή αν ακολουθή το παράδειγμα της αυτοθυσιαστικής αγάπης του Ιησού;

¹⁹ Ο Ιησούς Χριστός, εκφράζοντας την βαθειά του αγάπη για τους μαθητάς του, εθυσίασε πρόθυμα τη ζωή του. (Ιωάν. 15:13) Δείχνετε σεις τέτοια αγάπη για τη σύζυγο και τα τέκνα σας; Είσθε πρόθυμος ν’ απόσχετε από προσωπικές προτιμήσεις και επιθυμίες χάριν της ευτυχίας της οικογενείας σας; Δείχνετε σεις την αγάπη σας για τη σύζυγό σας παραχωρώντας σ’ αυτήν μια θέσι τιμής και αξιοπρέπειας στην οικογένεια χωρίς να παίρνετε στα ελαφρά τις αδυναμίες της, και να την ταπεινώνετε με άλλον τρόπο να την κάνετε να αισθάνεται ταπεινωμένη και καταφρονημένη; Προσπαθείτε να κάνετε κάθε μέλος της οικογενείας να αισθάνεται ότι είναι χρήσιμο, ότι εκτιμάται και χρειάζεται; Διαθέτετε χρόνο ν’ ακούτε αυτά που θέλουν να πουν τα μέλη της οικογενείας σας, να διαπιστώσετε τα αισθήματά των στα διάφορα ζητήματα και να λάβετε υπ’ όψιν τις απόψεις των όταν λαμβάνετε αποφάσεις;

20. Τι μπορεί να μάθη ένας Χριστιανός πατέρας από την άσκησι ηγεσίας του Ιησού στη Χριστιανική εκκλησία;

²⁰ Ο Ιησούς, ασκώντας την ηγεσία του, δεν κυβερνά αυταρχικά τη Χριστιανική εκκλησία. Δεν περισφίγγει τα μέλη της μέσα σ’ ένα κατάλογο περίπλοκων κανόνων, αλλά τ’ αφήνει ν’ ασκούν την ικανότητα της συνειδήσεώς των. Σεις, όπως ο Ιησούς, ελκύετε την αγάπη της οικογενείας προς τη δικαιοσύνη και φροντίζετε να μην επιβάλλετε τις αξιώσεις σας μόνο από την επιρροή της εξουσίας σας;

21. Πώς μπορεί μια Χριστιανή σύζυγος ν’ αποδείξη ότι αληθινά υποτάσσεται στον σύζυγό της;

²¹ Οι Γραφές συμβουλεύουν τις συζύγους: «Υποτάσσεσθε εις τους άνδρας σας, καθώς πρέπει εν Κυρίω.» (Κολ. 3:18) Αν είσθε μια σύζυγος, υποστηρίζετε τις αποφάσεις του συζύγου σας; Υποτάσσεσθε ακόμη και σε αποφάσεις που είναι αντίθετες με την προτίμησί σας και ανθίστασθε στον πειρασμό να χρησιμοποιήτε τη γυναικεία επιρροή για να γίνη το δικό σας. Μια σύζυγος που υποτάσσεται πραγματικά στον σύζυγό της γνωρίζει τη στάσι και τον τρόπο της σκέψεώς του στα ζητήματα. Αυτή, επομένως φροντίζει για τις υποθέσεις της οικογενείας μ’ έναν τρόπο που δεν θα συγκρούετο με τα αισθήματα του συζύγου της. Αν δεν είναι βεβαία για την άποψί του για μια ωρισμένη ενέργεια ή μια σπουδαιότερη αγορά, δεν προχωρεί υπερήφανα, αλλά τον συμβουλεύεται, και έτσι αποφεύγει τα προβλήματα. Επιζητεί πάντοτε να εκπληρώνη τα συζυγικά της καθήκοντα μ’ έναν τρόπο που ευαρεστεί τον σύζυγό της και δεν του δίνει ένα βάσιμο λόγο να βρη σφάλματα.

22. Τι ευλογίες έρχονται στη Χριστιανή σύζυγο που υποτάσσεται στον σύζυγό της;

²² Η σύζυγος που συμπεριφέρεται σύμφωνα με την ηγεσία του συζύγου της αποκτά μια θέσι τιμής και αξιοπρέπειας μέσα στην οικογένεια, όπως λέγουν οι Παροιμίες 31:11, 28 για την ικανή σύζυγο: «Η καρδία του ανδρός αυτής θαρρεί επ’ αυτήν, . . . τα τέκνα αυτής σηκώνονται και μακαρίζουσιν αυτήν· ο ανήρ αυτής και επαινεί αυτήν.» Ο σύζυγός της έχει πεποίθησιν ότι αυτή δεν θα ενεργήση με αφροσύνη και δεν θα θέση σε κίνδυνο την ευημερία της οικογενείας. Ο σύζυγος που μιμείται τον Χριστό, γνωρίζοντας ότι η σύζυγός του δεν θα αγνοήση επίτηδες την άποψί του στα ζητήματα, ποτέ δεν θα βρεθή στην ανάγκη ν’ ασκήση μια τόσο αυστηρή επίβλεψι στις ενέργειές της ώστε εκείνη να μη έχη το θάρρος να χρησιμοποιή τη δική της πρωτοβουλία. Αυτό διευκολύνει τη σύζυγο να φροντίζη για τις ευθύνες της και συμβάλλει στην ευτυχία ολοκλήρου της οικογενείας. Ως μια σύζυγος, εξακολουθείτε να κάνετε προόδους για να γνωρίσετε τη νοοτροπία του συζύγου σας στα διάφορα πράγματα και να ενεργήτε σύμφωνα μ’ αυτήν στις αποφάσεις που παίρνετε για τα ζητήματα της οικογενείας;

23. Πώς θα μπορούσε να φανή η πρόοδος μιας Χριστιανής συζύγου στην εκλογή της ενδυμασίας και του στολισμού της;

²³ Ένας άλλος τομεύς στον οποίο η Αγία Γραφή συμβουλεύει τις συζύγους είναι το ζήτημα του στολισμού και της αμφιέσεώς των. «Ο στολισμός ας είναι ουχί ο εξωτερικός, ο του πλέγματος των τριχών και της περιθέσεως των χρυσίων, ή της ενδύσεως των ιματίων, αλλ’ ο κρυπτός άνθρωπος της καρδίας κεκοσμημένος με την αφθαρσίαν του πράου και ησυχίου πνεύματος.» (1 Πέτρ. 3:3, 4· παράβαλε Παροιμίαι 31:30.) Αυτό δεν σημαίνει ότι μια γυναίκα δεν πρέπει να προσέχη την εξωτερική της εμφάνισι—όχι, διόλου. Οι γυναίκες νουθετούνται στις Γραφές «με στολήν σεμνήν, με αιδώ και σωφροσύνην να στολίζωσιν εαυτάς.» (1 Τιμ. 2:9) Η έμφασις όμως πρέπει να είναι στις ιδιότητες της καρδιάς, η δε εξωτερική περιβολή και η κόμμωσις πρέπει ν’ αντανακλούν την ωραία ιδιότητα της σεμνότητος. Σεις, ως μια σύζυγος, έχετε κάμει προόδους σ’ αυτό το ζήτημα; Βρίσκετε ότι δεν δελεάζεσθε από τις τελευταίες φαντασιοπληξίες και τις μόδες όπως συνέβαινε στο παρελθόν; Είσθε περισσότερο διατεθειμένη να προτιμήσετε εκείνο που είναι σεμνό; Έχετε κάμει προόδους στο να στολίζεσθε με την εκδήλωσι «του πράου και ησυχίου πνεύματος» δηλαδή με το να δείχνετε ένα σταθερό αίσθημα γαλήνης και ηρεμίας ακόμη και όταν εγερθούν δύσκολες περιστάσεις;

24. Σε ποιους τομείς θα μπορούσαν τα παιδιά να κάνουν προόδους;

²⁴ Τα παιδιά επίσης, μολονότι συνήθως δεν θεωρούνται ως ώριμοι Χριστιανοί, μπορούν να εκδηλώνουν προόδους σε πνευματικές αξίες. Έρχεται καιρός στη ζωή ενός παιδιού οπότε αναμένεται να εγκαταλείψη τις παιδαριώδεις απόψεις και τρόπους. Ο απόστολος Παύλος, από δική του πείρα, ετόνισε: «Ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος εσυλλογιζόμην· ότε όμως έγεινα ανήρ, κατήργησα τα του νηπίου.» (1 Κορ. 13:11) Σεις, σαν παιδί, καταργείτε προοδευτικά τα χαρακτηριστικά του νηπίου; Αναλαμβάνετε ευθύνες μέσα στο σπίτι, εκεί όπου μπορείτε για να ελαφρύνετε την εργασία των γονέων σας; Αναζητείτε ευκαιρίες για να κάμετε κάτι; Ή μήπως πρέπει να σας παρακαλούν κατ’ επανάληψιν για να βοηθήσετε σε κάτι και τότε ν’ ανταποκρίνεσθε χωρίς προθυμία; Δείχνετε πρωτοβουλία για την πνευματική σας εποικοδόμησι; Από δική σας θέλησι, διαβάζετε τη Γραφή και τα βοηθήματα μελέτης της Γραφής και προετοιμάζεσθε για τις συναθροίσεις της εκκλησίας; Δείχνει η χρησιμοποίησις του χρόνου σας ότι πιστεύετε πως «η σωματική γυμνασία είναι προς ολίγον ωφέλιμος; αλλ’ η ευσέβεια είναι προς πάντα ωφέλιμος»; (1 Τιμ. 4:8) Κατανοείτε ότι η υπακοή στους γονείς σας είναι ορθή και αποτελεί έναν κύριον τρόπο με τον οποίον μπορείτε να ευαρεστήσετε τον Θεό;—Εφεσ. 6:1· Κολ. 3:20.

25. Πώς μπορούν τα παιδιά να δείξουν πρόοδο στο να είναι υπάκουα στους γονείς;

²⁵ Υπακοή στους γονείς δεν είναι απλώς ζήτημα να κάμετε ό,τι λέγουν, αλλά περιλαμβάνει και το να συμμορφώνεσθε με ό,τι γνωρίζετε ότι θα αντανακλά ευνοϊκά στην οικογένεια. Στην πραγματικότητα σημαίνει υποταγή στις διατάξεις και στις συμβουλές του πατέρα σας και της μητέρας σας, σε αρμονία με το θέλημα του Θεού. Θα μπορούσατε να ρωτήσετε τον εαυτό σας: Όταν βγαίνω έξω από το σπίτι δείχνω ότι προέρχομαι από ένα Χριστιανικό σπίτι; Εκδηλώνεται η πνευματική μου πρόοδος με καλούς τρόπους, με μια στάσι σεβασμού στους μεγαλυτέρους και σ’ εκείνους που έχουν εξουσία, και με σταθερότητα σε ό,τι είναι ορθό—στο σχολείο, στην συνοικία και αλλού; Συνεργάζομαι με τους Χριστιανούς γονείς μου στην εκλογή της προσωπικής μου κομμώσεως και ενδυμασίες; Ή μήπως ζητώ να υιοθετήσω άσεμνες και υπερβολικές φαντασιοπληξίες και κατόπιν προσπαθώ να πιέσω τους γονείς μου να βλέπουν τα πράγματα με τον δικό μου τρόπο;

26. Όταν πρόκειται για πρόοδο στη Χριστιανική διαβίωσι, τι πρέπει να μπορούν οι άλλοι να βλέπουν σ’ εμάς;

²⁶ Είτε ζήτε μόνοι σας είτε αποτελείτε μέρος οικογενείας, είτε έχετε φθάσει σε Χριστιανική ωριμότητα είτε προσπαθείτε να φθάσετε σ’ αυτόν τον στόχο, η πρόοδος πρέπει να είναι φανερή στο πνεύμα, δηλαδή στην επικρατούσα δύναμι που σας υποκινεί να κάμετε το θέλημα του Θεού. Οι άλλοι πρέπει να μπορούν να διακρίνουν ότι η συμμόρφωσίς σας με τον Λόγο του Θεού σάς έχει κάμει να είσθε ένας καλύτερος άνδρας ή γυναίκα, μια καλύτερη σύζυγος και μητέρα, ένας καλύτερος σύζυγος και πατέρας, ένας καλύτερος γυιος ή θυγατέρα. Χριστιανικό σπίτι είναι εκείνο όπου επικρατεί η ευτυχία, η ειρήνη και η αγάπη και όχι η φιλονεικία και οι φωνές. Πρέπει να είναι σπίτι απλό, καθαρό και περιποιημένο. Είναι έτσι το δικό σας σπίτι; Αν δεν υπάρχη πραγματική απόδειξις πνευματικής αναπτύξεως στη ζωή εκείνων που είναι δούλοι του Θεού, το κήρυγμά μας σχεδόν δεν έχει αξία. Η θρησκεία μας, η λατρεία μας, κρίνονται κατά μέγα μέρος από τ’ αποτελέσματα που έχουν σ’ εμάς και στην καθημερινή μας ζωή.—Κολ. 3:8-14.