Ερωτήσεις από Αναγνώστας

● Ο σύζυγός μου με χτυπά μερικές φορές. Μπορώ νομίμως να τον χωρίσω ή να πάρω διαζύγιο εξ αιτίας αυτής της στάσεώς του;

Το να κακομεταχειρίζεται ο ένας σύντροφος τον άλλον είναι προφανώς κακό· ο Λόγος του Θεού το καταδικάζει. Αλλά η Βίβλος προτρέπει επίσης τους συζύγους να μένουν μαζί. Αν η κατάστασις της οικογενείας σας φαίνεται τόσο απελπιστική ώστε να απαιτή χωρισμό, αυτό είναι ένα ζήτημα που μόνον εσείς είσθε υπεύθυνη ν’ αποφασίσετε.

Ο Ιεχωβά εθέσπισε τον γάμο ως ένα μέσον για την τεκνοποίησι και ως μια πηγή ευτυχισμένης συντροφιάς. (Γέν. 2:18-24) Όταν το πρώτο ζεύγος απέρριψε την καθοδήγησι του Δημιουργού των και προτίμησαν ν’ ακολουθήσουν τη δική τους πορεία, οι διαπληκτισμοί και η δυστυχία εισήλθαν στο γαμήλιο δεσμό τους. Επειδή ο Θεός προείδε ότι σε πολλούς γάμους οι ατελείς γυναίκες δεν θα υπετάσσοντο στην ηγεσία του συζύγου των και πολλοί ατελείς άνδρες θα έκαναν κατάχρησι αυτής της ηγεσίας, είπε στη γυναίκα: «Και προς τον άνδρα σου θέλει είσθαι η επιθυμία σου, και αυτός θέλει σε εξουσιάζει.» (Γέν. 3:16) Είναι λυπηρό, αλλά αληθινό, το γεγονός ότι αυτή η εξουσία περιλαμβάνει πολλές φορές σκληρή μεταχείρισι και βία.

Επειδή γίνεται πολλές φορές χρήσις βίας στους γάμους, οι κυβερνήσεις έχουν θεσπίσει νόμους σχετικά μ’ αυτό το πρόβλημα. Επί παραδείγματι, η έκδοσις Κόρπους Γιούρις (Τόμ. 19, σελ. 47, 48) λέγει: «Οι επανειλημμένες πράξεις προσωπικής βίας που προκαλούν φυσικό πόνο ή σωματικές βλάβες καθώς και φόβο για μελλοντικό κίνδυνο, αναγνωρίζονται ως επαρκής αιτία για έκδοσι διαζυγίου από όλες σχεδόν τις νομοθεσίες. Δεν θεωρείται ως επαρκής αιτία οποιαδήποτε μορφή ελαφράς βίας που μπορεί να διαπραχθή . . . Η πραγματική κακοποίησις για ν’ αποτελή βάσιμο λόγο για διαζύγιο πρέπει να συνοδεύεται από κίνδυνο για τη ζωή, για ακρωτηριασμό ή κίνδυνο της υγείας.»

Εν τούτοις, το θέμα είναι περίπλοκο, διότι τόσο ο σύζυγος όσο και η σύζυγος μπορεί να κάνουν σφάλματα και να συμβάλλουν στο πρόβλημα. Μερικές φορές όταν μια σύζυγος ισχυρίζεται ότι ο σύζυγός της την κακομεταχειρίζεται, ο σύζυγος λέγει ότι αυτός υπερασπίζεται τον εαυτό του ή προσπαθεί να την επαναφέρη στην τάξι. Η έκδοσις Αμερικανική Νομολογία (Τόμ. 26, σελ. 641) παρατηρεί: «Ειδικώτερα κάθε άλλος εξαναγκασμός εκτός από εκείνον που είναι λογικώς αναγκαίος για να . . . την αναγκάση ή να την ελέγξη για τη διαχείρισι της οικογενείας, όπως επί παραδείγματι, να την ελέγξη όταν επιδεικνύη ανεξέλεγκτο θυμό και συμπεριφέρεται απρεπώς, θεωρείται ως χρήσις βίας.»

Αν ο σύζυγός σας είναι Χριστιανός, μπορείτε να καταφύγετε στη δικαστική επιτροπή των πρεσβυτέρων της τοπικής εκκλησίας. Προτρέποντάς τον να λογικευθή σύμφωνα με τον νόμο του Θεού, μπορεί να τον βοηθήσουν ν’ αντιληφθή ότι είναι ανάγκη ν’ αλλάξη τους τρόπους του. Η Αγία Γραφή λέγει ότι οι διαμάχες, οι παροξυσμοί και οι ανταγωνισμοί είναι «έργα της σαρκός» και είναι επαρκής αιτία για να μην επιτρέψουν σ’ ένα άτομο να κληρονομήση τη βασιλεία του Θεού. (Γαλ. 5:19-21· Ματθ. 5:22) Έτσι, όποιος ισχυρίζεται ότι είναι Χριστιανός και, κατ’ επανάληψιν και χωρίς να μετανοή, ενδίδει σε βίαιους παροξυσμούς, μπορεί ν’ αποκοπή.

Αλλ’ αν ο σύζυγός σας είναι άπιστος, ίσως να μη ενδιαφέρεται για την άποψι του Θεού. Ακόμη και τότε, μπορείτε να ζητήσετε τη βοήθεια των πρεσβυτέρων. Φυσικά αυτοί δεν πρόκειται να υπεισέλθουν στο γάμο σας. Αλλ’ αν ο σύζυγος, ίσως από ενδιαφέρον να βελτιώση τις συνθήκες της οικογενείας του και ν’ απολαμβάνη τη ζωή καλύτερα, δεχθή να συζητήση με τους πρεσβυτέρους, οι πρεσβύτεροι ίσως μπορέσουν να βοηθήσουν και τους δύο σας.

Χρησιμοποιώντας τη λογική και την Αγία Γραφή, μπορούν με διακριτικότητα να εξετάσουν γιατί η πραότης και η υπομονή είναι πολύτιμες, και γιατί οι παροργισμοί προξενούν τόση δυστυχία σε όλους όσους περιλαμβάνονται στο ζήτημα. (Παροιμ. 14:17, 29· 22:24, 25) Μπορούν να περιγράψουν το παράδειγμα που άφησε ο Χριστός για τους συζύγους. Ήταν ένα παράδειγμα στοργικού ενδιαφέροντος, το οποίο προφανώς δεν επιτρέπει σε κανένα να κακομεταχειρισθή τη σύζυγό του. (Εφεσ. 5:25-33) Ένας σύζυγος που ακολουθεί αυτό το παράδειγμα θα κάμη πιο ευχάριστη και τη δική του ζωή και τη ζωή της συζύγου του. Επίσης, οι πρεσβύτεροι μπορεί να βοηθήσουν και τους δυο σας να κάμετε μια αυτοεξέτασι ώστε να δήτε σε ποια σημεία μπορείτε να βελτιωθήτε. Μήπως το γεγονός ότι ο σύζυγός σας χρησιμοποιεί οινοπνευματώδη ποτά είναι η αιτία που ξεσπά σε βίαιη κακομεταχείριση; (Παροιμ. 23:29, 30) Μήπως ‘μεταφέρει’ στο σπίτι τις απογοητεύσεις από την εργασία του; Μήπως είσθε εσείς υπεύθυνη; Μήπως είσθε διαρκώς έτοιμη για φιλονεικίες ή τον προκαλείτε με τα λόγια σας; «Ακατάπαυστον στάξιμον . . . και φίλερις γυνή είναι όμοια.» (Παροιμ. 27:15· 19:13· 21:9· 25:24) Μήπως ‘ρίχνετε λάδι’ στη φωτιά με τις λογομαχίες σας αντί να παραμένετε ήρεμη; «Η αγάπη . . . δεν αυθαδιάζει.»—Ψαλμ. 139:23, 24· 1 Κορ. 13:4, 5· συγκρίνατε με το Εφεσίους 4:26.

Αλλά τι πρέπει να γίνη αν, παρ’ όλη τη βοήθεια, ο σύζυγός σας εξακολουθή να είναι βίαιος; Λέγει η Γραφή ότι μια σύζυγος πρέπει να παραμείνη με τον σύζυγό της ακόμη και αν αυτός την κτυπά, και αν κινδυνεύη η υγεία της και η ζωή της; Διαβάζομε: «Και γυνή ήτις έχει άνδρα άπιστον, και αυτός συγκατανεύει να συνοική μετ’ αυτής, ας μη αφήνη αυτόν.» (1 Κορ. 7:13) Μερικές φορές μια Χριστιανή σύζυγος μπορεί τελικά να συμπεράνη ότι ο σύζυγός της δεν «συγκατανεύει να συνοική μετ’ αυτής» εφόσον την κακομεταχειρίζεται με βιαιότητα. Στην περίπτωση αυτή, μπορεί η σύζυγος να κρίνη ότι το τελευταίο μέσον στο οποίο μπορεί να καταφύγη είναι ένας νόμιμος χωρισμός ή διαζύγιο χάριν της προστασίας της. Σχετικά με αυτό, παρατηρήστε τη συμβουλή της Αγίας Γραφής: «Να μη χωρισθή η γυνή από του ανδρός αυτής· αλλ’ εάν και χωρισθή, ας μένη άγαμος ή ας συνδιαλλαγή με τον άνδρα.»—1 Κορ. 7:10, 11.

Αφού, σε τελευταία ανάλυσι, η σύζυγος είναι εκείνη που αντιμετωπίζει αυτή τη δύσκολη γαμήλια κατάστασι, κι είναι η μόνη που πρέπει ν’ αποφασίση προσωπικά τι να κάμη, υπάρχουν εν τούτοις μερικά σοβαρά ερωτήματα που πρέπει να σταθμίση: Αν παραμείνετε μαζί του, θα μπορέσετε με τον καιρό να τον βοηθήσετε να γίνη ένας Χριστιανός; (1 Πέτρ. 3:1, 2) Μήπως το διαζύγιο ή ο χωρισμός θα περιορίση την επικοινωνία σας με τα τέκνα σας ή θα σας εμποδίση να τους διδάξετε για τον Θεό; Τι μπορεί να λεχθή για τη σεξουαλική ανάγκη σας; Αν το διαζύγιο εκδοθή χωρίς να υπάρχη η αιτία της ανηθικότητος, δεν θα είσθε ελεύθερη να συνάψετε δεύτερο γάμο. Μήπως αυτό θα δημιουργήση πρόβλημα για τις σεξουαλικές σας επιθυμίες; (Ματθ. 19:9) Μήπως αναγκασθήτε ν’ αναλάβετε μια κοσμική εργασία, και έτσι να εκτεθήτε σε νέες πιέσεις και προβλήματα; Μήπως μια τέτοια εργασία θα σας απορροφήση τον χρόνο που αφιερώνετε τώρα σε πνευματικές ασχολίες; Είναι αλήθεια ότι ο χωρισμός μπορεί να επιλύη μερικά προβλήματα, αλλά συνήθως δημιουργεί άλλα.

Μερικά απ’ αυτά τα πράγματα περιλαμβάνονταν στην περίπτωσι μιας γυναίκας στο Ουισκόνσιν. Αρκετά χρόνια μετά τον γάμο τους, ο σύζυγός της άρχισε να μεθά τα Σαββατοκύριακα όταν δεν εργαζόταν ως ξυλοκόπος. Καθώς ήταν κάτω από την επήρεια του οινοπνεύματος, συχνά εξαγριωνόταν και κατέφευγε στη βία. Εκείνο τον καιρό η σύζυγος έγινε μάρτυς του Ιεχωβά και προσπάθησε να γίνη μια εξαιρετικά καλή σύζυγος, χωρίς να έχη μαχητική διάθεσι ή να είναι απαιτητική. Αλλά και πάλι πολλές Παρασκευές, όταν αυτή και τα παιδιά της επέστρεφαν από τις Χριστιανικές συναθροίσεις, την κτυπούσε, την ελάκτιζε και την γρονθοκοπούσε. Σε τέτοιες περιπτώσεις αναγκαζόταν να φύγη από το σπίτι. Αυτή και τα παιδιά πέρασαν πολλές νύχτες στον αχυρώνα, φράσσοντας τις πόρτες με μπάλλες από άχυρο μέχρις ότου ξεμεθύση.

«Γιατί μένεις μαζί του;» την ρωτούσαν τα παιδιά. Εκείνη τους εξηγούσε ότι το έκανε επειδή τα αγαπούσε και δεν ήθελε να τα εγκαταλείψη, κι επίσης, επειδή ο πατέρας τους τούς επρομήθευε τα αναγκαία για τη ζωή, ενώ εκείνη δεν μπορούσε να το κάνη. Ποτέ δεν τους είπε ότι δεν αγαπούσε τον πατέρα τους, αλλά τους εξηγούσε ότι η γνώσις της Γραφικής αληθείας την έκανε να υπομένη και να είναι μια ευτυχισμένη Χριστιανή! Η κακομεταχείρισις συνεχίσθηκε περισσότερο από είκοσι χρόνια. Τώρα έχει τη χαρά να βλέπη τα δέκα από τα ένδεκα παιδιά της να υπηρετούν τον Ιεχωβά, και ο σύζυγός της έπαυσε να πίνη, βελτιώθηκε στην αυτοκυριαρχία και την συνοδεύει στις Χριστιανικές συναθροίσεις. Είναι βέβαια πιθανόν να μη έχουν όλες οι περιπτώσεις το ίδιο αποτέλεσμα. Αλλ’ αυτή η αφήγησις διευκρινίζει μερικά πράγματα που μπορείτε να τα εξετάσετε προκειμένου να εκτιμήσετε τη δική σας κατάστασι.

Η ουσία, λοιπόν, της Γραφικής συμβουλής είναι ότι οι γαμήλιοι σύντροφοι πρέπει ν’ αγωνίζονται να παραμένουν μαζί παρά τα προβλήματα που μπορούν να προκύψουν σ’ ένα γάμο λόγω της ανθρώπινης ατέλειας. Αν, όμως, οι περιστάσεις σας φαίνονται τόσο επικίνδυνες ή σοβαρές ώστε απαιτείται να γίνη κάτι, τότε, εσείς οφείλετε ν’ αποφασίσετε αν πρέπει να ζητήσετε προστασία μέσω της νομικής οδού ή όχι.

● Ως Χήρα, με τέκνα κάτω των 20 ετών, εγνώρισα την αλήθεια του Λόγου του Θεού πριν από ένα έτος. Πρέπει να επιμένω να πηγαίνουν τα τέκνα μου στις συναθροίσεις, ακόμη κι αν είναι απρόθυμα να συμμορφωθούν;

Είναι κατάλληλο ν’ απαιτή ένας Χριστιανός γονεύς από τα τέκνα του να παρακολουθούν τις Χριστιανικές συναθροίσεις. Ο Λόγος του Θεού συμβουλεύει: «Τα τέκνα, υπακούετε εις τους γονείς κατά πάντα· διότι τούτο είναι ευάρεστον εις τον Κύριον.» «Δίδαξον το παιδίον εν αρχή της οδού αυτού· και δεν θέλει απομακρυνθή απ’ αυτής ουδέ όταν γηράση.—Κολ. 3:20· Παροιμ. 22:6.

Η πρόοδος σ’ αυτό το ζήτημα θα εξαρτηθή φυσικά σε σημαντικό βαθμό από την ηλικία και την ανταπόκρισι του τέκνου, κι εσείς θα πρέπει ν’ αποφασίσετε κατά πόσον είναι συνετό να λαμβάνετε μέτρα για να τους επιβάλλετε αυτό που θέλετε.

Στη δική σας περίπτωσι, τα τέκνα δεν έχουν διδαχθή από μικρά τις αρχές της αληθινής λατρείας, αλλά υπάρχει ακόμη καιρός να τα εκπαιδεύσετε φιλάγαθα ενόσω αυτά είναι στο σπίτι. «Παίδευε τον υιόν σου ενόσω είναι ελπίς,» λέγει η θεόπνευστη παροιμία. (Παροιμ. 19:18) Φυσικά, το να εξαναγκάζετε τα παιδιά, ιδιαίτερα εκείνα που δεν είναι πια στα μικρά τους χρόνια, να παρακολουθούν συναθροίσεις δεν είναι συνήθως ο καλύτερος τρόπος να χειρισθήτε την κατάστασι, και μπορεί στην πραγματικότητα να φέρη αντίθετο αποτέλεσμα. Αλλ’ ο ορθός συνδυασμός στοργικής συμβουλής, υπομονής, κατανοήσεως και σταθερότητος στον χειρισμό της στάσεως κάθε παιδιού, συχνά αποδίδει ικανοποιητικά αποτελέσματα. Μην εγκαταλείπετε την προσπάθεια, ούτε να αποθαρρύνεσθε εύκολα ή να απογοητεύεσθε.

Είναι ευθύνη των γονέων να φροντίζουν όχι μόνον για τις υλικές, αλλά και για τις πνευματικές ανάγκες των τέκνων των. Τα τέκνα μπορεί να μη θέλουν να πάνε στο σχολείο, αλλά πολλοί γονείς, γνωρίζοντας τι είναι πιο καλό για ένα παιδί και σεβόμενοι τον νόμο του Καίσαρος, που ορίζει ότι ένα παιδί πρέπει να φοιτήση στο σχολείο ως μια ωρισμένη ηλικία ή τάξι, δεν διστάζουν ν’ αναγκάσουν τα τέκνα των να συμμορφωθούν μ’ αυτόν τον νόμο ώστε να φοιτήσουν στο σχολείο. Αν αυτό έχη σημασία για μια κοσμική εκπαίδευσι, πόσο πιο σπουδαίο είναι να μάθουν τα παιδιά τον ζωοπάροχο νόμο του Ιεχωβά.

Οι περιστάσεις ποικίλλουν. Αν στο παρελθόν, προτού αρχίσουν να εισάγωνται οι Βιβλικές αρχές στο σπίτι είχε επικρατήσει ένα πνεύμα ανεκτικότητος, είναι πιθανόν ν’ απαιτηθή χρόνος ώσπου να συνηθίσουν τα παιδιά σε μια στενή παρακολούθησι των γονέων. Ο Χριστιανός γονεύς μπορεί να κρίνη σκόπιμο, πρώτα απ’ όλα, να καθίση με τα τέκνα του και να τους εξηγήση στοργικά πώς και γιατί είναι ανάγκη να γίνουν μελλοντικά ωρισμένες προσαρμογές στην οικογένεια. Αυτό μπορεί να γίνη προοδευτικά, βήμα προς βήμα. Τονίστε πώς οι συμβουλές και οι απαιτήσεις της Αγίας Γραφής είναι λογικές και φέρνουν διαρκή οφέλη. Πρόκειται για την αιώνια ζωή. Το ν’ αναγνωρίσετε ότι στο παρελθόν είχατε κάμει σφάλματα στην κρίσι και στον τρόπο εκπαιδεύσεως, θα βοηθήση τα παιδιά να κατανοήσουν ότι κι εσείς επίσης έχετε κάμει αλλαγές στη ζωή σας για να συμμορφωθήτε με τον τρόπο του Θεού που είναι καλύτερος, θα μπορέσουν πιο εύκολα να διακρίνουν ότι δεν ενεργείτε αυθαίρετα ή δικτατορικά, επιβάλλοντας απλώς τη θέλησί σας σ’ αυτά. Θα τους υποδειχθή ότι ο Θεός είναι Άρχων, και θα ενθαρρυνθούν να συνεργάζωνται με περισσότερη προθυμία. Να έχετε στο νου σας σαν στόχο την τακτική παρακολούθησι των συναθροίσεων, καθώς οι Βιβλικές αρχές εφαρμόζονται προοδευτικά μέσα στο σπίτι. Το να θέσετε αμέσως σαν στόχο την παρακολούθησι όλων των συναθροίσεων μπορεί να μη αποδειχθή πραγματοποιήσιμο. Αλλά να έχετε υπομονή. Αφήστε χρόνο για να φθάση ο Λόγος του Θεού στην καρδιά τους. Βοηθείτε τα τέκνα σας προοδευτικά να διακρίνουν και να εκτιμήσουν αυτή τη συμβουλή και τις βελτιωμένες πιο ευτυχείς σχέσεις της οικογενείας. Να είσθε συνεπής δίνοντας το ορθό παράδειγμα με τον δικό σας τρόπο ζωής. Το παράδειγμα μιλεί δυνατώτερα από τα λόγια σε πολλές περιπτώσεις.

Μερικά παιδιά μπορεί να είναι απρόθυμα ν’ αλλάξουν επειδή έχουν ήδη ασπασθή μια άλλη θρησκεία. Μπορεί να μη θέλουν να δεχθούν διαφορετικές διδασκαλίες. Μην τα γελοιοποιήτε. Μάλλον, όπως θα εκάνατε με άλλους στους οποίους διδάσκετε την αλήθεια της Γραφής, διδάσκετε τα παιδιά σας. Χρειάζονται οικιακή μελέτη ακριβώς όπως χρειασθήκατε κι εσείς.

Επίσης, κάτι άλλο που μπορεί ίσως να βοηθήση είναι να εγκαταλείψετε τους παλαιούς φίλους και ν’ αποκτήσετε νέους. Προσπαθήστε να είσθε σεις ο γονεύς ένας καλός φίλος και σύντροφός τους και ενθαρρύνατέ τα να συναναστρέφωνται τους συνομηλίκους των που είναι στην εκκλησία.

Επειδή οι προσωπικότητες και οι περιστάσεις διαφέρουν, ο γονεύς πρέπει να λαμβάνη υπ’ όψιν αυτές τις υποδείξεις. Είναι αλήθεια ότι καταστάσεις, όπως αυτές που αναφέρθηκαν, είναι περίπλοκες κατά καιρούς και απαιτούν λεπτό χειρισμό, αλλ’ έχοντας υπ’ όψιν τον αντικειμενικό σκοπό να κάμετε τα παιδιά να κατανοήσουν την αλήθεια και να γίνουν αληθινοί Χριστιανοί, και εργαζόμενοι με υπομονή και κατανόησι προς αυτόν τον σκοπό για το αιώνιο καλό των τέκνων, μπορείτε ν’ αναμένετε την ευλογία του Ιεχωβά στις προσπάθειές σας. Η παρακολούθησις των Χριστιανικών συναθροίσεων αποτελεί ένα ουσιώδες μέρος της Χριστιανικής ζωής. Το πνεύμα του Ιεχωβά Θεού είναι έκδηλο εκεί, και η τακτική παρακολούθησις αυτών των συναθροίσεων είναι μια ισχυρή δύναμις που μας βοηθεί να διατηρούμε την πίστι μας. Γι’ αυτό πρέπει ο γονεύς να καταβάλλη κάθε λογική προσπάθεια βασισμένη στις παραπάνω απόψεις, για να παρευρίσκεται σ’ αυτές με τα τέκνα του όσο το δυνατόν τακτικώτερα.