Είσθε Πρόθυμοι να Υποστήτε Κακουχίες;
ΕΙΝΑΙ θαυμάσιο το να κατανοήση κανείς τη μεγαλειότητα του Θεού, την αγάπη του, το έλεός του και τον ωραίο τρόπο με τον οποίον καθοδηγεί τον λαό του. Είναι, επίσης, μεγάλη ευχαρίστησις να γνωρισθή κανείς με τον λαό του Θεού.
Αλλά σ’ αυτόν τον κόσμο η Χριστιανοσύνη δεν είναι ένας εύκολος δρόμος. Αν το έχετε καταλάβει αυτό, και αν έχετε αρχίσει να υπηρετήτε τον Ιεχωβά Θεό, μπορεί να κρίνετε επωφελές να εξετάσετε τον εαυτό σας απευθύνοντας ωρισμένα ερωτήματα, όπως αυτά: Ποια είναι η στάσις μου όταν συναντώ δυσάρεστα πράγματα; Εγκαρτερώ όταν υπάρχουν κακουχίες; Είμαι αποφασισμένος να παραμείνω πιστός στον Θεό αν επέλθη σκληρός διωγμός; Τι σκέπτομαι για την αντιμετώπισι εναντιώσεως, οικονομικών δυσχερειών, ασθενείας, φυλακίσεως ή άλλων δοκιμασιών;
Πρέπει να είμεθα ειλικρινείς με τον εαυτό μας: Κανείς δεν θέλει να υποστή κακουχίες. Τα παθήματα δεν είναι ευχάριστα. Είναι φυσιολογικά να έχη κανείς κάποιο φόβο. Οι Χριστιανοί βέβαια δεν ψάχνουν για στενοχώριες ούτε επιζητούν να διωχθούν ή να θανατωθούν.
Εν τούτοις, διωγμοί και άλλες δοκιμασίες θα έλθουν. Ο Ιησούς Χριστός το προείπε αυτό. Αλλά προείπε ότι μαζί με τις δοκιμασίες ο Θεός θα έδινε στους δούλους του τόσα πολλά αγαθά, ώστε οι ταλαιπωρίες θα ήσαν μηδαμινές σε σύγκρισι. Είπε στους μαθητάς του:
«Και πας όστις αφήκεν οικίας ή αδελφούς ή αδελφάς ή πατέρα ή μητέρα ή γυναίκα ή τέκνα ή αγρούς ένεκεν του ονόματός μου, εκατονταπλάσια θέλει λάβει και ζωήν αιώνιον θέλει κληρονομήσει.»—Ματθ. 19:29.
Ο απόστολος Παύλος που δοκίμασε πολλές κακουχίες, έδειξε ότι συμφωνούσε μ’ αυτό, όταν έγραψε στους Χριστιανούς αδελφούς του:
«Διότι η προσωρινή ελαφρά θλίψις ημών εργάζεται εις ημάς καθ’ υπερβολήν εις υπερβολήν αιώνων βάρος δόξης, επειδή ημείς δεν ενατενίζομεν εις τα βλεπόμενα, αλλ’ εις τα μη βλεπόμενα· διότι τα βλεπόμενα είναι πρόσκαιρα, τα δε μη βλεπόμενα αιώνια.»—2 Κορ. 4:17, 18.
Είναι πιθανόν να έχετε πολλά υλικά πράγματα. Τα θεωρείτε αυτά ως πλούτη μόνον εφόσον μπορούν να σας βοηθούν ν’ αποδίδετε καλύτερη υπηρεσία στον Θεό; Είσθε πρόθυμος να τα χάσετε χωρίς να λυπηθήτε αν εγερθή ένα ζήτημα ακεραιότητος; Πάλι, ο απόστολος Παύλος έγραψε:
«Μάλιστα δε και νομίζω τα πάντα ότι είναι ζημία διά το έξοχον της γνώσεως του Ιησού Χριστού του Κυρίου μου.—Φιλιππ. 3:8· Λουκ. 14:26.
Οι αληθινοί Χριστιανοί της Γερμανίας στη διάρκεια του καθεστώτος του Χίτλερ και στους πιο προσφάτους καιρούς οι Χριστιανοί στη Μαλάουι, επέδειξαν την καλή αυτή στάσι, θυσιάζοντας τα πάντα για να διακρατήσουν την πιστότητά τους στον Θεό.
ΑΝΑΠΤΥΞΙΣ ΤΗΣ ΙΔΙΟΤΗΤΟΣ ΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ
Η υπακοή στον Θεό είναι το κλειδί για ν’ αναπτύξωμε υπομονή. Πόσο πρόθυμοι είσθε στο να υπακούσετε σ’ εκείνα που προστάζει ο Λόγος του Θεού; Καθώς εκτελείτε το θέλημα του Θεού, υπάρχουν εμπόδια τα οποία υπερνικάτε σχεδόν κάθε μέρα. Υπακούετε όμως με προθυμία; Αυτό μπορεί να είναι μια μεγάλη βοήθεια για σας ώστε ν’ αντιμετωπίσετε καταστάσεις που απαιτούν περισσότερη υπομονή από τη συνήθη. Ο Ιάκωβος, ο ετεροθαλής αδελφός του Ιησού, συνεβούλευσε τα εξής:
«Πάσαν χαράν νομίσατε, αδελφοί μου, όταν περιπέσητε εις διαφόρους πειρασμούς, γνωρίζοντες ότι η δοκιμασία της πίστεώς σας εργάζεται υπομονήν· η δε υπομονή ας έχη έργον τέλειον, διά να ήσθε τέλειοι και ολόκληροι, μη όντες εις μηδέν ελλιπείς.»—Ιακ. 1:2-4.
Γι’ αυτό, αν έχετε αρχίσει να βαδίζετε στο δρόμο που απαιτεί υπακοή στον Θεό, δεν θα θέλετε βέβαια να υποκύψετε σε οποιαδήποτε δοκιμασία που αντιμετωπίζετε τώρα, όσο μικρή κι αν είναι. Οι πειρασμοί που οφείλονται στις επιθυμίες της σαρκός μπορούν να ασκήσουν μεγάλη πίεσι στους Χριστιανούς, είτε από τον ίδιο τον εαυτό τους, είτε από την κακή «ατμόσφαιρα» και τις συναναστροφές αυτού του κόσμου. Η σεξουαλική ανηθικότης, η υπερβολική χρήσις ποτών και η χρήσις ναρκωτικών, περιλαμβανομένου και του καπνού, συγκαταλέγονται μεταξύ αυτών των πειρασμών. Ο διωγμός μπορεί, επίσης, να προκαλέση σε κάποιον μια ισχυρή πίεσι για ν’ αμαρτήση με το να συμβιβασθή και να παραβιάση την ακεραιότητά του. Ο απόστολος Πέτρος εξέφρασε τη στάσι και την αποφασιστικότητα που πρέπει να έχη ο Χριστιανός, όταν έγραψε:
«Επειδή λοιπόν ο Χριστός έπαθεν υπέρ ημών κατά σάρκα, οπλίσθητε και σεις το αυτό φρόνημα· διότι ο παθών κατά σάρκα έπαυσεν από της αμαρτίας· διά να ζήσητε τον εν σαρκί επίλοιπον χρόνον, ουχί πλέον εν ταις επιθυμίαις των ανθρώπων, αλλ’ εν τω θελήματι του Θεού.»—1 Πέτρ. 4:1, 2.
Αν λοιπόν έχετε δεχθή τον Χριστιανικό τρόπο ζωής, που ξέρετε ότι περιλαμβάνει και παθήματα χάριν της αληθείας, και ίσως να έχετε ήδη υποφέρει σε κάποιον βαθμό χάριν της δικαιοσύνης, δεν είναι τώρα καιρός για να οπισθοχωρήσετε.—Λουκ. 9:62.
ΔΟΚΙΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ
Για να δοκιμάσετε τον εαυτό σας και να εξακριβώσετε αν προοδεύετε σε εγκαρτέρησι, προσέξτε τι κάνετε τώρα. Διακρατείτε πιστότητα τώρα; Μελετάτε τακτικά τον Λόγον του Θεού τώρα; Λαμβάνετε, όχι απλώς το «γάλα» του Λόγου του Θεού, δηλαδή τις βασικές δοξασίες, αλλά προχωρείτε και «εις επίγνωσιν και εις πάσαν νόησιν, διά να διακρίνητε τα διαφέροντα;»—Φιλιππ. 1:9, 10· Εφεσ. 5:16.
Είσθε τώρα πρόθυμοι να βοηθήτε τους άλλους; Ή μήπως διστάζετε να υποβληθήτε σε κόπο; (Γαλ. 6:10) Εκείνος που είναι πρόθυμος θα υποστή κάποια ταλαιπωρία χάριν των άλλων για τα συμφέροντα της αληθινής Χριστιανοσύνης αναπτύσσει την ιδιότητα της υπομονής.—Ιακ. 1:27.
Ένας άλλος ουσιώδης παράγων τονίζεται με αυτή την ερώτησι: Αναγνωρίζετε ότι η επιτυχία σας στο να υπομένετε δοκιμασίες οφείλεται όχι στις δικές σας ικανότητες, αλλά στη δύναμι που παρέχει ο Θεός; (1 Πέτρ. 4:11) Αποβλέπετε με εμπιστοσύνη στον Θεό για σοφία και ικανότητα, και αναγνωρίζετε ότι όλα όσα έχετε προέρχονται απ’ αυτόν;—Φιλιππ. 4:13· Ιακ. 1:5.
ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ Ν’ ΑΠΟΦΕΥΓΩΜΕ
Υπακούοντας στον Θεό, και με όλα όσα έχομε υποστή, δεν πρέπει να χαλαρώσωμε νομίζοντας ότι φθάσαμε στο στόχο μας. Ούτε πρέπει ν’ αναπτύξωμε ένα υπερήφανο πνεύμα νομίζοντας ότι αν έχωμε υπομείνει κάποια δοκιμασία είμεθα «ήρωες,» ότι δικαιούμεθα να λαμβάνωμε ιδιαίτερη τιμή ή ότι έχομε προχωρήσει περισσότερο προς τον στόχο απ’ όσο προχώρησαν οι αδελφοί μας. Μόνον «ο υπομείνας έως τέλους, ούτος θέλει σωθή.» (Ματθ. 24:13) Για ν’ αποφύγετε μια εσφαλμένη στάσι, να μη ξεχνάτε ότι μερικοί απ’ εκείνους που είχαν κακοπαθήσει πολλά χρόνια σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως των Ναζί, αργότερα έπεσαν θύματα του υλισμού ή της ανηθικότητος. Μόνο ένας λόγος υπάρχει για να καυχάται κανείς, κι αυτός είναι το να γνωρίζη τον Ιεχωβά.—Ιερεμ. 9:23, 24.
Μερικοί ανησυχούν για κάποια ιδιαίτερη κακομεταχείρισι που μπορεί να υποστούν. Αυτό δεν είναι συνετό. Δεν γνωρίζομε τι κακουχίες εμείς ατομικά μπορεί ν’ αντιμετωπίσωμε. Δεν θα συναντήσουν όλοι τις ίδιες δοκιμασίες. Το ζωτικό πράγμα είναι να εμπιστευώμεθα στον Ιεχωβά. «Πιστός όμως είναι ο Θεός, όστις δεν θέλει σας αφήσει να πειρασθήτε υπέρ την δύναμίν σας, αλλά μετά του πειρασμού θέλει κάμει και την έκβασιν, ώστε να δύνασθε να υποφέρητε.»—1 Κορ. 10:13.
Ο Ιεχωβά θέλει να είναι ευτυχής ο λαός του. Δεν ευχαριστείται να βλέπη τον λαό του να υποφέρη. Αλλά κάνει ακόμη κι εκείνους που υποφέρουν κακουχίες να είναι ευτυχείς, διότι έχουν την ευκαιρία να γράφουν τώρα ένα αιώνιο υπόμνημα ακεραιότητος ενώπιον του Παγκοσμίου Κυριάρχου Ιεχωβά Θεού.—Ματθ. 5:11, 12.