Είναι η Μαρία Πράγματι «Μητέρα του Θεού»;

ΕΠΙ πολλούς αιώνες πριν από τη γέννησι του Ιησού, Εβραίοι προφήτες υποδείκνυαν αυτό το μοναδικό γεγονός. Η γέννησις επρόκειτο να είναι μοναδική στο είδος της—μια παρθενική γέννησις. (Ησ. 7:14· Ματθ. 1:20-23) Ο εξαιρετικός ρόλος που θα έπαιζε ο Ιησούς κατόπιν στην επιτυχία του σκοπού του Θεού απαιτούσε να γεννηθή ως τέλειος άνθρωπος.

Πάνω από επτά αιώνες πριν γεννηθή ο Ιησούς από την Ιουδαία παρθένο Μαρία, η προφητεία του Ησαΐα εφιστούσε την προσοχή στη σπουδαία θέσι που θα είχε. Διαβάζομε: «Διότι παιδίον εγεννήθη εις ημάς· και η εξουσία θέλει είσθαι επί τον ώμον αυτού· και το όνομα αυτού θέλει καλεσθή Θαυμαστός Σύμβουλος, Θεός Ισχυρός, Πατήρ του Μέλλοντος Αιώνος, Άρχων Ειρήνης.»—Ησ. 9:6, ΜΝΚ.

Μήπως με το να προσδιορισθή προφητικά ο Ιησούς ως «Θεός Ισχυρός» έκανε πραγματικά τη Μαρία «μητέρα του Θεού»; Για ν’ απαντήσωμε σ’ αυτό το ερώτημα, χρειάζεται να γνωρίζωμε τι εννοείται ακριβώς με την έκφρασι «μητέρα του Θεού.» Μόνον τότε μπορούμε να καθορίσωμε αν αυτός είναι ένας Βιβλικός ορισμός.

Η Νέα Καθολική Εγκυκλοπαιδεία παρατηρεί: «Αν η Μαρία δεν είναι πραγματικά μητέρα του Θεού, τότε ο Χριστός δεν είναι αληθινός Θεός καθώς επίσης αληθινός άνθρωπος . . . Η Μαρία είναι πράγματι μητέρα του Θεού αν εκπληρωθούν δύο όροι: ότι αυτή είναι πραγματικά η μητέρα του Ιησού και ότι ο Ιησούς είναι πράγματι ο Θεός.» (Τόμ. 10, σελ. 21) Επομένως όταν κάποιος αποκαλή τη Μαρία «μητέρα του Θεού» βασίζεται στην πίστι ότι ο Ιησούς Χριστός είναι πραγματικά ο Θεός. Αυτό γίνεται σαφέστερο στη Νέα Καθολική Εγκυκλοπαιδεία: «Αρνούμενοι . . . ότι ο Ενσαρκωμένος Λόγος είναι αδημιούργητος Υιός του Πατρός, ίσος με τον Πατέρα, οι Αρειανοί αρνήθηκαν να δεχθούν τη θεότητα του Χριστού και συνεπώς την θεία μητρότητα της Μαρίας.» (Τομ. 10, σελ. 21) Επομένως μόνον αν μπορή να αποδειχθή ότι ο Ιησούς Χριστός είναι «ο αληθινός Θεός» και «ίσος με τον Πατέρα» μπορεί η Μαρία ορθά να ονομασθή «μητέρα του Θεού.» Αλλ’ είναι ο Ιησούς πράγματι «ο αληθινός Θεός» και «ίσος με τον Πατέρα;»

Η Αγία Γραφή δεν χρησιμοποιεί την έκφρασι «ο Αληθινός Θεός» αναφορικά με τον Ιησού Χριστό. Ο Ιησούς ο ίδιος περιώρισε αυτόν τον προσδιορισμό στον Πατέρα του. Απευθυνόμενος στον Πατέρα του με προσευχή ο Ιησούς είπε: «Αυτή δε είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν, και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν.» (Ιωάν. 17:3) Ποτέ ο Ιησούς δεν μίλησε για τον εαυτό του ως ίσον με τον Πατέρα. Αντιθέτως, ανεγνώρισε τον Πατέρα ως Θεόν του, λέγοντας στη Μαρία τη Μαγδαληνή μετά την ανάστασί του: «Αναβαίνω προς τον Πατέρα μου και Πατέρα σας και Θεόν μου και Θεόν σας.» (Ιωάν. 20:17) Ακόμη και μετά την ανάστασί του στον ουρανό, ο Ιησούς συνέχιζε να μιλάη για τον Πατέρα του λέγοντας τέσσερις φορές στο ίδιο εδάφιο «του Θεού μου.»—Αποκάλ. 3:12.

Ότι ο Ιησούς δεν μπορεί να είναι ίσος με τον Πατέρα του φαίνεται, επίσης, απ’ ό,τι προελέχθη ότι θα συνέβαινε στο τέλος της χιλιετούς βασιλείας του Χριστού. Ο απόστολος Παύλος έγραψε γι’ αυτό: «Όταν δε υποταχθώσιν εις αυτόν τα πάντα, τότε και αυτός ο Υιός θέλει υποταχθή εις τον υποτάξαντα εις αυτόν τα πάντα, διά να ήναι ο Θεός τα πάντα εν πάσι.» (1 Κορ. 15:28) Είναι φανερό ότι ο Ιησούς δεν θα μπορούσε να είναι «ίσος με τον Πατέρα» κι εν τούτοις να υποταχθή στον Πατέρα, αναγνωρίζοντάς τον ως Θεό.

Αξιοσημείωτη, επίσης, είναι η στάσις της Μαρίας. Με πρέπουσα ταπεινότητα μίλησε για τον εαυτό της ότι ήταν η «δούλη του Κυρίου.» (Λουκ. 1:38) Επειδή ευνοήθηκε να γεννήση τον Υιόν του Θεού, η Μαρία είπε στη συγγενή της Ελισάβετ: «Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον και ηγαλλίασε το πνεύμα μου εις τον Θεόν τον σωτήρα μου, διότι επέβλεψεν επί την ταπείνωσιν της δούλης αυτού.» (Λουκ. 1:46-48) Η Μαρία, λοιπόν, θεωρούσε τον εαυτό της όχι ως «μητέρα του Θεού,» αλλά ως «δούλην» του Θεού.

Ομοίως, ο Ιησούς Χριστός δεν έδωσε έμφασι σε καμμιά κατά σάρκα συγγένεια με τη Μαρία. Κάποτε μια γυναίκα ανεφώνησε: «Μακαρία η κοιλία ήτις σε εβάστασε, και οι μαστοί, τους οποίους εθήλασας!» Απαντώντας σ’ αυτή την αναφώνησι, ο Ιησούς είπε: «Μακάριοι μάλλον οι ακούοντες τον λόγον του Θεού και φυλάττοντες αυτόν.» (Λουκ. 11:27, 28) Μολονότι ήταν μεγάλο το προνόμιο της Μαρίας να γεννήση τον Υιόν του Θεού, εν τούτοις η μεγαλύτερη ευτυχία της ευρίσκετο στο να είναι μια ταπεινή δούλη του Θεού, ‘που άκουε τον λόγο του και τον εφύλαττε.’ Σημειώστε, επίσης, ότι όταν του είπαν ότι ήθελαν να τον δουν η μητέρα του και οι αδελφοί του, ο Ιησούς άπλωσε το χέρι του προς τους μαθητάς του και είπε: «Ιδού η μήτηρ μου και οι αδελφοί μου. Διότι όστις κάμη το θέλημα του Πατρός μου του εν ουρανοίς, αυτός μου είναι αδελφός και αδελφή και μήτηρ.» (Ματθ. 12:47-50) Και πάλι, τα λόγια ετόνιζαν ότι η πνευματική σχέσις είναι πολύ σπουδαιότερη από την κατά σάρκα συγγένεια.

Βέβαια, ως «Υιός του Θεού» ο Ιησούς Χριστός θα μπορούσε να ονομασθή προφητικά ως «Θεός Ισχυρός.» Η έκφρασις (στην αρχική Εβραϊκή) σημαίνει «δυνατός, ισχυρός.» Με την ιδιότητα του «Βασιλέως των βασιλέων και Κυρίου των κυρίων,» ο Ιησούς Χριστός είναι πράγματι ισχυρός ή «θεός.» (Αποκάλ. 19:16) Αλλά ως Υιός παραμένει πάντοτε υποτακτικός στον Πατέρα του, «τον μόνον αληθινόν Θεόν.»

Στην Αγία Γραφή ο Ιησούς Χριστός ποτέ δεν αποκαλείται «Θεός ο Υιός,» αλλά ο «Υιός του Θεού.» Αυτός ήταν ακριβώς εκείνο που είπε ο άγγελος Γαβριήλ στη Μαρία: «Θέλεις συλλάβει εν γαστρί και θέλεις γεννήσει υιόν και θέλεις καλέσει το όνομα αυτού Ιησούν. Ούτος θέλει είσθαι μέγας, και Υιός Υψίστου θέλει ονομασθή. . . . Πνεύμα Άγιον θέλει επέλθει επί σε, και δύναμις του Υψίστου θέλει σε επισκιάσει· διά τούτο και το γεννώμενον εκ σου άγιον θέλει ονομασθή Υιός Θεού.»—Λουκ. 1:31, 32, 35.

Η Γραφική, λοιπόν, απόδειξις καθιστά σαφές ότι το να αποκαλούμε τη Μαρία «μητέρα του Θεού» διαστρεβλώνει τα γεγονότα σχετικά με τον αληθινό Θεό και τον Υιό του καθώς και τη Μαρία. Η ονομασία «μητέρα του Θεού» βασίζεται στην αντιγραφική διδασκαλία ότι ο Υιός είναι «ίσος με τον Πατέρα.» Αυτή η διαστρέβλωσις της αληθείας δεν είναι κάτι για να το χειρίζεται κανείς με ελαφρότητα. Για να γίνη δεκτή η λατρεία από τον Θεό πρέπει να εναρμονίζεται με την αλήθεια, όπως είπε ο Ιησούς Χριστός στη Σαμαρείτιδα: «Οι αληθινοί προσκυνηταί θέλουσι προσκυνήσει τον Πατέρα εν πνεύματι και αληθεία· διότι ο Πατήρ τοιούτους ζητεί τους προσκυνούντας αυτόν. Ο Θεός είναι πνεύμα· και οι προσκυνούντες αυτόν, εν πνεύματι και αληθεία πρέπει να προσκυνώσι.»—Ιωάν. 4:23, 24.

Αν επιθυμήτε να λατρεύετε τον Θεό «εν πνεύματι και αληθεία» βεβαιωθήτε ότι εκείνο που πιστεύετε βασίζεται σε πραγματική, Γραφική βάσι.