Εκτιμώντας το Έργον του Δημιουργού

◆ «Θέλω σε υμνεί, διότι φοβερώς και θαυμασίως επλάσθην.» (Ψαλμ. 139:14) Σχολιάζοντας αυτά τα λόγια, το βιβλίο Το Κοινό Κρυολόγημα (υπό Φάμπρικαντ και Κόνκλιν) λέγει: «Αυτό το εδάφιο του Ψαλμωδού Δαβίδ εφαρμόζεται με μεγάλη έμφασι στη μελέτη της ανατομίας και της φυσιολογίας της μύτης, του λαιμού, των πνευμόνων και όλων των μερών που σχετίζονται μ’ αυτά. Κανένας ανθρώπινος εφευρέτης δεν θα μπορούσε ποτέ να συλλάβη την τελειότητα ενός τόσο πολύπλοκου και παράξενου συνδυασμού από οστά, χόνδρους, τένοντας, ιστούς, μεμβράνες, διόδους, θύλακας, αγωγούς και αδένας όπως αυτός που υπάρχει στην αναπνευστική οδό κάθε ανθρώπου, είτε είναι ασήμαντος άνθρωπος είπε σπουδαίος. Σ’ ένα πράγμα όλοι οι άνθρωποι είναι σχεδόν απόλυτα ίσοι, και η απόδειξις γι’ αυτό βρίσκεται μέσα στα σώματα των και στα μέρη που τα απαρτίζουν και τα οποία ταυτόχρονα αποτελούν τους φορείς της συνειδητής υπάρξεως.»