Ιεχωβά Ένας Θεός με Εκτίμησι

Ο ΙΕΧΩΒΑ ΘΕΟΣ είναι η Πηγή της ζωής. Όλα τα νοήμονα δημιουργήματα στον ουρανό και στη γη οφείλουν την ύπαρξί τους σ’ αυτόν. Τίποτα δεν θα μπορούσε να κάμη κανείς για ν’ αλλάξη την υπέρτατη θέσι που κατέχει ο Ιεχωβά Θεός σ’ ολόκληρη τη δημιουργία, όπως είπε ο νεαρός Ελιού στον πιστό Ιώβ: «Εάν αμαρτάνης, τι πράττεις κατ’ αυτού; Ή αν αι παραβάσεις σου πολλαπλασιασθώσι, τι κατορθώνεις κατ’ αυτού; Εάν είσαι δίκαιος, τι θέλεις δώσει εις αυτόν; ή τι θέλει λάβει εκ της χειρός σου; Η ασέβεια σου δύναται να βλάψη άνθρωπον ως σε· και η δικαιοσύνη σου δύναται να ωφελήση υιόν ανθρώπου.»—Ιώβ 35:6-8.

Πραγματικά, η μεγαλειώδης θέσις του παραμένει ανεπηρέαστη από οτιδήποτε μπορεί ένα άτομο να κάμη ή αρνείται να κάμη. Εν τούτοις ο Ιεχωβά Θεός εκτιμά ιδιαίτερα την πιστή υπηρεσία των νοημόνων πλασμάτων. Η Αγία Γραφή μάς λέγει: «Ο Ιεχωβά ηδύνεται εις τους φοβούμενους αυτόν, εις τους ελπίζοντας επί το έλεος αυτού.» (Ψαλμ. 147:11, ΜΝΚ) «Η δέησις των ευθέων ευπρόσδεκτος εις αυτόν.» (Παροιμ. 15:8) Ποτέ ο Ιεχωβά Θεός λόγω ελλείψεως εκτιμήσεως δεν ξεχνά όσα έχουν κάμει οι δούλοι του. Η Αγία Γραφή μάς δίνει αυτή τη διαβεβαίωσι: «Διότι δεν είναι άδικος ο Θεός, ώστε να λησμονήσει το έργον σας και τον κόπον της αγάπης την οποίαν εδείξατε εις το όνομα αυτού.» (Εβρ. 6:10) Ο τρόπος με τον οποίον ενήργησε στο παρελθόν δίνει επιπρόσθετη ισχύ στις Γραφικές διαβεβαιώσεις ότι ο Ιεχωβά εκτιμά όσα κάνουν οι δούλοι του.

Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΙΗΟΥ

Ας πάρωμε ως παράδειγμα την περίπτωσι του βασιλέως Ιηού. Είχε ειδικά διορισθή από τον Ιεχωβά Θεό για να εκτελέση την απόφασί του εναντίον του βασιλικού οίκου του Αχαάβ ο οποίος ήταν ένοχος αίματος. Εκτιμώντας όσα έκαμε ο Ιηού, ο Ιεχωβά Θεός του υπεσχέθη: «Επειδή έπραξας καλώς εκτελέσας το αρεστόν εις τους οφθαλμούς μου, και έκαμες εις τον οίκον του Αχαάβ κατά πάντα όσα ήσαν εν τη καρδία μου, οι υιοί σου μέχρι της τετάρτης γενεάς θέλουσι καθίσει επί του θρόνου του Ισραήλ.»—2 Βασ. 10:30.

Ας σημειωθή ότι το υπόμνημα του Ιηού ως βασιλέως δεν ήταν άψογο. Η Αγία Γραφή αναφέρει: «Και δεν επρόσεξεν ο Ιηού να περιπατή εξ όλης της καρδίας αυτού εν τω νόμω Ιεχωβά του Θεού του Ισραήλ· δεν απεμακρύνθη από των αμαρτιών του Ιεροβοάμ, όστις έκαμε τον Ισραήλ να αμαρτήση.» (2 Βασ. 10:31) Αντί να καταστρέψη όλα τα κέντρα της ψευδούς λατρείας που υπήρχαν στο βασίλειο του, ο Ιηού επέτρεψε να συνεχισθή η λατρεία των μόσχων που είχε εισαγάγει ο βασιλεύς Ιεροβοάμ. Επίσης, σύμφωνα με την προφητεία του Ωσηέ, ο οίκος του Ιηού έγινε ένοχος αίματος ενώπιον του Ιεχωβά. (Ωσηέ 1:4) Εν τούτοις παρά το γεγονός ότι η ζωή του Ιηού δεν ήταν άψογη, ο Ιεχωβά Θεός ετήρησε την υπόσχεσί του. Σ’ εκπλήρωσι της υποσχέσεως του Θεού, ο Ιωάχαζ, ο Ιωάς, ο Ιεροβοάμ Β΄ και ο Ζαχαρίας—απόγονοι του Ιηού έως «τετάρτης γενεάς»—εκάθησαν στο θρόνο του δεκαφύλου βασιλείου.

ΕΝΑΣ ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΞΕΡΗ

Αξίζει να σημειωθή επίσης το γεγονός ότι ο Ιεχωβά δεν περιορίζει την ανταμοιβή μόνο σ’ εκείνους που τον αναγνωρίζουν ως Θεό. Επί παραδείγματι, ο Βαβυλωνιακός Βασιλεύς Ναβουχοδονόσορ προσέφερε μια υπηρεσία εναντίον της πόλεως της Τύρου. Αυτή η πόλις έπρεπε να τιμωρηθή για τον απατηλό τρόπο με τον οποίον είχε συμπεριφερθή στους Ισραηλίτες. Κάποτε η Τύρος είχε πολύ φιλικές σχέσεις μ’ αυτούς, αλλ’ αργότερα προσεχώρησε στους εχθρούς των.

Η πολιορκία της Τύρου ήταν μακροχρόνιος και δύσκολη. Τα λάφυρα που απεκόμισαν ήσαν ανάξια λόγου. Ήταν σαν να μην είχαν λάβει μισθό για τον κόπο τους ούτε ο Ναβουχοδονόσορ ούτε οι δυνάμεις του. Μολονότι ο Ναβουχοδονόσορ χρησιμοποιήθηκε, χωρίς να το γνωρίζη, μόνον ως εκτελεστής της θείας οργής εναντίον της Τύρου, εν τούτοις ο Ιεχωβά Θεός δεν παρέβλεψε αυτό που είχε κάμει. Μέσω του προφήτου του Ιεζεκιήλ ο Ιεχωβά εδήλωσε: «Υιέ ανθρώπου, Ναβουχοδονόσορ ο βασιλεύς της Βαβυλώνος εδούλευσε το στράτευμα αυτού δουλείαν μεγάλην κατά της Τύρου· πάσα κεφαλή εφαλακρώθη και πας ώμος εξεδάρθη· μισθόν όμως δια την Τύρον δεν έλαβεν ούτε αυτός ούτε το στράτευμα αυτού δια την δουλείαν, την οποίαν εδούλευσε κατ’ αυτής· δια τούτο ούτω λέγει ο Υπέρτατος Ιεχωβά ο Θεός, Ιδού, εγώ δίδω την γην της Αιγύπτου εις τον Ναβουχοδονόσορ βασιλέα της Βαβυλώνος· και θέλει σηκώσει το πλήθος αυτής και θέλει λεηλατήσει την λεηλασίαν αυτής και λαφυραγωγήσει τα λάφυρα αυτής· και τούτο θέλει είσθαι ο μισθός εις το στράτευμα αυτού.»—Ιεζ. 29:18, 19, ΜΝΚ.

Σκεφθήτε, ο Ναβουχοδονόσορ δεν εγνώριζε καθόλου ότι είχε προσφέρει υπηρεσία που ήταν σύμφωνη με τον σκοπό του Θεού! Εν τούτοις ο Ιεχωβά Θεός δεν παρέλειψε να τον ανταμείψη για τις υπηρεσίες που προσέφερε. Εφρόντισε ώστε ο Ναβουχοδονόσορ και οι δυνάμεις του ν’ αποζημιωθούν αφθόνως. Πόσο περισσότερο επομένως θα δείξη ο Παντοδύναμος Θεός την εκτίμησί του για όσα κάνουν εν γνώσει τους οι πιστοί δούλοι του!

ΔΕΙΧΝΕΙ ΕΚΤΙΜΗΣΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ

Ο Δημιουργός εκτιμά ακόμη και τα μικρά πράγματα. Αυτό είναι φανερό από ό,τι είπε ο Ιησούς Χριστός στους ακολούθους του: «Όστις δέχεται εσάς εμέ δέχεται, και όστις δέχεται εμέ δέχεται τον αποστείλαντά με. Ο δεχόμενος προφήτην εις όνομα προφήτου μισθόν προφήτου θέλει λάβει και ο δεχόμενος δίκαιον εις όνομα δικαίου, μισθόν δικαίου θέλει λάβει. Και όστις ποτίση ένα των μικρών τούτων ποτήριον μόνον ψυχρού ύδατος εις όνομα μαθητού, αληθώς σας λέγω, δεν θέλει χάσει τον μισθόν αυτού.»—Ματθ. 10:40-42.

Το να προσφέρη κανείς ένα ποτήρι κρύο νερό σ’ ένα μαθητή του Κυρίου Ιησού Χριστού είναι στην πραγματικότητα μικρό πράγμα. Εν τούτοις, όταν αυτή η πράξις γίνεται με αναγνώρισι του γεγονότος ότι αυτό το άτομο είναι μαθητής του Χριστού, ο Ιεχωβά Θεός το εκτιμά αυτό πάρα πολύ. Μαζί με τον Υιόν του, το βλέπει σαν να έγινε στον ίδιον. Γι’ αυτό και το άτομο που υποκινείται από ορθά κίνητρα θ’ ανταμειφθή πλουσίως από πνευματική άποψι. Μολονότι φαινομενικά φαίνεται ασήμαντη, εν τούτοις κάθε πράξις καλωσύνης που γίνεται σ’ ένα μαθητή του Ιησού Χριστού μπορεί να είναι βήμα που θα οδηγήση το άτομο στην απόκτησι μιας επιδοκιμασμένης σχέσεως με τον Ιεχωβά Θεό.

ΜΙΜΕΙΣΘΕ ΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ

Το γεγονός ότι ο Ιεχωβά Θεός έχει δείξει επανειλημμένως την εκτίμησι του σε ανθρώπους που με κανένα τρόπο δεν μπορούσαν να επηρεάσουν την υπέρτατη θέσι του, πρέπει να μας υποκινήση να εξετάσωμε τη δική μας στάσι. Ως άνθρωποι, εξαρτώμεθα σε μεγάλο βαθμό από άλλους. Αλλά δείχνομε εκτίμησι για την καλωσύνη που μας δείχνουν οι άλλοι;

Αν επιθυμούμε να είμεθα όπως ο Ιεχωβά, πρέπει να προσπαθούμε να δείχνωμε εκτίμησι. Όταν οι άνθρωποι κάνουν κάτι για μας πρέπει να είμεθα ευγνώμονες τόσο σ’ αυτούς όσο και στον Ιεχωβά Θεό ο οποίος εδημιούργησε τον άνθρωπο με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορή να δείχνη καλωσύνη και γενναιοδωρία. Η επιθυμία μας γι’ αυτά τα άτομα πρέπει να είναι όπως εκείνη που εξέφρασε ο Βοόζ για την Ρουθ: «Ο Ιεχωβά να ανταμείψη το έργον σου, και ο μισθός σου να ήναι πλήρης παρά του Ιεχωβά.»—Ρουθ 2:12, ΜΝΚ.