Γιατί Πιστεύομε σ’ ένα Θεό που Δεν Μπορούμε να Δούμε;
ΖΟΥΜΕ σε μια ασυνήθιστα επιστημονική εποχή. Οι επιστήμονες έχουν κάνει πολλές εντυπωσιακές ανακαλύψεις και έχουν επιτελέσει θεαματικά επιτεύγματα, στέλνοντας μάλιστα και ανθρώπους στη σελήνη.
Εξ αιτίας των επιτευγμάτων, πολλοί άνθρωποι δέχονται τα συμπεράσματα στα οποία φθάνουν οι επιστήμονες σχετικά με άλλα ζητήματα επίσης. Επί παραδείγματι, όταν οι επιστήμονες ισχυρίζωνται ότι οι άνθρωποι εξελίχθησαν από τα ζώα, αυτή η άποψις γίνεται ευρέως πιστευτή. Όταν υποστηρίζουν ότι η ζωή ήλθε σε ύπαρξι μόνη της σε κάποια προϊστορική θάλασσα, πολλοί τους πιστεύουν.
Ως αποτέλεσμα αυτών των διδασκαλιών, όταν μερικοί επιστήμονες λέγουν ότι δεν υπάρχει Θεός, και αυτό επίσης γίνεται συχνά αποδεκτό. Επίσης, επειδή δεν μπορούμε να δούμε τον Θεό, υπάρχουν και εκείνοι οι οποίοι συμπεραίνουν ότι δεν πρέπει και να υπάρχη. Έτσι, ο αθεϊσμός και ο αγνωστικισμός αυξάνουν. Η πίστις σ’ έναν αόρατο και νοήμονα Δημιουργό σβήνει.
Εν τούτοις, υπάρχουν επαρκείς λόγοι για να μη πιστεύωμε στον Θεό επειδή δεν τον βλέπομε; Πρέπει να έχωμε τόσο μεγάλη εμπιστοσύνη στην επιστήμη; Και έχει καμμιά σημασία το αν πιστεύωμε στον Θεό;
ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ
Έχει μεγάλη σημασία το αν πιστεύωμε στην ύπαρξι ενός Δημιουργού. Αν αυτός πραγματικά υπάρχη, τότε οπωσδήποτε πρέπει να είχε ένα σκοπό όταν κατεσκεύασε αυτή τη γη και δημιούργησε τον άνθρωπο επάνω σ’ αυτήν.
Θα ήταν, επίσης, λογικό ν’ αναμένωμε ότι ένας τέτοιος σοφός και ισχυρός Δημιουργός θα καθώριζε ένα μέλλον γι’ αυτή τη γη και την ανθρώπινη οικογένεια. Έτσι, η στάσις μας και οι ενέργειές μας απέναντι σ’ αυτόν τον Δημιουργό θα είχαν μεγάλη σημασία για το μέλλον μας.
Εν τούτοις, αν δεν υπάρχη Θεός, τότε το μέλλον για το ανθρώπινο γένος είναι πολύ θλιβερό. Αν κρίνωμε από το υπόμνημα της ιστορίας, το μέλλον του ανθρωπίνου γένους θα πρέπει να είναι ένας καιρός διαρκών ταραχών, ή και κάτι χειρότερο. Αν δεν υπάρχη ένας αόρατος Δημιουργός που να έχη σκοπό για μας, τότε φαίνεται ότι αξίζει να ‘τρώγωμεν και να πίνωμεν, διότι αύριον αποθνήσκομεν.’—1 Κορ. 15:32.
ΠΙΣΤΙΣ ΣΕ ΜΗ ΒΛΕΠΟΜΕΝΑ
Μπορούμε να πιστεύωμε σ’ ένα Θεό τον οποίο δεν μπορούμε να δούμε; Μήπως όμως, πιστεύομε μόνο σε όσα βλέπομε; Όχι, πιστεύομε σε πράγματα τα οποία δεν βλέπομε.
Στην πραγματικότητα, η ίδια η ζωή μας εξαρτάται ακριβώς από κάτι το οποίο δεν μπορούμε να δούμε! Ποιο είναι αυτό; Ο αέρας που αναπνέομε. Χωρίς αυτόν, θα πεθαίναμε μέσα σε λίγα λεπτά. Δεν μπορούμε να δούμε τον αέρα, αλλά χωρίς αμφιβολία, γνωρίζομε ότι υπάρχει. Αν κρατούσατε την αναπνοή σας ένα λεπτό, τότε θα εκτιμούσατε πολύ γρήγορα τον αέρα που δεν μπορείτε να δήτε.
Δεν μπορούμε, επίσης, να δούμε τον άνεμο που φυσά, αλλά μπορούμε να δούμε τα δένδρα να κινούνται από την αύρα, και τα κύματα του ωκεανού να σπάζουν λόγω της ισχύος του ανέμου. Πιστεύομε ότι ο άνεμος υπάρχει επειδή βλέπομε τα αποτελέσματά του.
Ο ηλεκτρισμός είναι κάτι αόρατο. Αλλά τι καταπληκτικά πράγματα μπορεί να κάνη! Ανάβει λάμπες, θερμαίνει σπίτια, κάνει τεράστια μηχανήματα να κινούνται και κάνει τις οικιακές συσκευές να λειτουργούν προς ευκολία μας. Κανένα λογικό άτομο αμφιβάλλει ότι ο ηλεκτρισμός υπάρχει απλώς επειδή δεν τον βλέπει.
Τα κύματα του ραδιοφώνου, της τηλεοράσεως και του ραντάρ μεταδίδονται αοράτως μέσω του αέρος. Εν τούτοις, γνωρίζομε ότι αυτά υπάρχουν, λόγω του ήχου ή των εικόνων που παράγουν.
Μπορούμε να δούμε τη βαρύτητα; Όχι, αλλά χωρίς αυτή το κάθε τι που δεν θα ήταν σταθερά στερεωμένο επάνω στη γη, περιλαμβανομένων και των ανθρώπων, θα ‘έπλεαν’ στο διάστημα. Μια παρόμοια δύναμις είναι ο μαγνητισμός. Ένας μαγνήτης προσελκύει τον σίδηρο, αλλ’ εν τούτοις το μαγνητικό πεδίο είναι αόρατο στα μάτια μας.
Ο πυρήν του ατόμου συνδέεται με μια ισχυρή, αλλά αόρατη δύναμι. Εν τούτοις, γνωρίζομε ότι αυτή η δύναμις είναι πραγματική, διότι τρομακτικές ποσότητες ενεργείας απελευθερώνονται όταν το άτομο «διασπάται» στις ατομικές εκρήξεις.
Δεν μπορούμε να δούμε τις ακτίνες Χ, αλλ’ αυτές μπορούν να εισχωρήσουν στο σώμα και να πάρουν φωτογραφίες των οστών μας. Τι θα έλεγε ένας γιατρός αν του λέγατε ότι οι ακτίνες Χ δεν υπάρχουν επειδή δεν μπορείτε να τις δήτε;
Δεν βλέπομε τις οσμές, αλλά η μύτη μας τις συλλαμβάνει· και τα λαγωνικά ακόμη ανακαλύπτουν ανθρώπους από την αόρατη οσμή τους. Επίσης δεν μπορούμε να δούμε ούτε και τα ηχητικά κύματα, αλλά τα αυτιά μας τα συλλαμβάνουν· έτσι, γνωρίζομε ότι αυτά είναι πραγματικά.
Έτσι, πιστεύομε στην ύπαρξι πολλών πραγμάτων που δεν μπορούμε να δούμε, διότι παρατηρούμε την απόδειξι, τα αποτελέσματα που παράγουν. Με τον ίδιο τρόπο, γνωρίζομε ότι υπάρχει ένας αόρατος Δημιουργός επειδή παρατηρούμε την απόδειξι, τα αποτελέσματα των έργων του. Η Αγία Γραφή λέγει: «Επειδή τα αόρατα αυτού βλέπονται φανερώς από κτίσεως κόσμου νοούμενα δια των ποιημάτων, ή τε αΐδιος αυτού δύναμις και η θειότης.»—Ρωμ. 1:20.
ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΩΝ ΧΕΙΡΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ
Όταν βλέπετε ένα σπίτι, τι συμπεραίνετε; Συμπεραίνετε ότι το ξύλο, το τσιμέντο και τα μέταλλα τοποθετήθηκαν μόνα τους εκεί κατά σύμπτωσιν, και έγινε έτσι ένα σπίτι, με δωμάτια, με σύστημα θερμάνσεως, σωληνώσεων, ηλεκτρικού ρεύματος και με επίπλωσι; Όχι, αναγνωρίζετε ότι υπάρχει ένας κατασκευαστής. Ακόμη και σχετικώς απλά πράγματα όπως είναι ένα κουτί ή ένα μολύβι, δεν έρχονται σε ύπαρξι χωρίς ένα κατασκευαστή.
Εν τούτοις, αυτά τα πράγματα είναι ασήμαντα αν συγκριθούν μ’ ένα άτομο, ένα δένδρο, έναν άνθρωπο, έναν πλανήτη, έναν ήλιο, ένα γαλαξία ή με το σύμπαν. Αν τα απλά πράγματα δεν έρχωνται σε ύπαρξι χωρίς έναν κατασκευαστή, τότε τι μπορεί να λεχθή γι’ αυτά που είναι πιο πολύπλοκα και λεπτά πράγματα;
Ο ιατρός Τζ. Ε. Ντέηβις λέγει: «Κανένα υλικό πράγμα δεν μπορεί να δημιουργηθή μόνο του.» Σε συμφωνία μ’ αυτό, η Αγία Γραφή λογικά δηλώνει: «Πας οίκος κατασκευάζεται υπό τίνος, ο δε κατασκευάσας τα πάντα είναι ο Θεός.»—Εβρ. 3:4.
Και πάλι, αν δήτε έναν κώδικα νόμων, όπως είναι το σύνταγμα μιας χώρας, τι δείχνει αυτό; Ακόμη και αν βλέπατε ένα απλό οδικό σήμα που θα έλεγε «Στοπ», τι θα έδειχνε αυτό; Οι νόμοι αποδεικνύουν την ύπαρξι νομοθετών.
Το σύμπαν έχει πολύ πιο εντυπωσιακούς νόμους. Οι προσεληνώσεις των αστροναυτών θα ήταν κάτι αδύνατον αν δεν ελάμβαναν υπ’ όψιν τους και αν δεν εξαρτώντο από τους ακριβείς και αξιόπιστους νόμους της βαρύτητος, της κινήσεως, της επιταχύνσεως, καθώς και τους νόμους που διέπουν την τροχιά της γης και της σελήνης. Αυτοί οι ανώτεροι νόμοι δείχνουν την ύπαρξι ενός ανωτέρου νομοθέτου, του αοράτου Δημιουργού.
Έτσι, δεν είναι δύσκολο να κατανοήσωμε γιατί η Αγία Γραφή λέγει για εκείνους που αγνοούν ή αρνούνται να παραδεχθούν τις τόσες αποδείξεις για την ύπαρξι ενός Δημιουργού: «Αυτοί είναι αναπολόγητοι.»—Ρωμ. 1:20.
Αλλά γιατί ο Θεός είναι αόρατος στα ανθρώπινα μάτια; Τι λέτε, θα περιμένατε να επιζήσετε αν εκάνατε ένα ταξίδι στον ήλιο; Όχι, διότι θα καιγόσαστε πολύ προτού φθάσετε εκεί. Ο Θεός εδημιούργησε τον ήλιο. Επομένως, είναι πολύ πιο ισχυρός από τον ήλιο ώστε είναι αόρατος από τους ανθρωπίνους οφθαλμούς. Γι’ αυτό, ο Θεός είπε στον Λόγο του: «Άνθρωπος δεν θέλει με ιδεί και ζήσει.»—Έξοδ. 33:20.
Εν τούτοις, τι μπορεί να λεχθή για τους ισχυρισμούς των επιστημόνων που λέγουν ότι ζώντα πράγματα προήλθαν από άψυχη ύλη, και ότι οι άνθρωποι προήλθαν από πιθηκοειδή ζώα;