Ενισχυμένοι να Λαλούμε τους Λόγους του Ιεχωβά
«Ούτω λέγει Ιεχωβά· . . . λάλησον . . . πάντας τους λόγους, τους οποίους προσέταξα εις σε να λαλήσης προς αυτούς· μη αφαιρέσης λόγον.»—Ιερεμ. 26:2.
1. Τι είδους προφήτης ήταν ο Ιερεμίας και πώς τον ενίσχυσε ο Ιεχωβά;
Ο ΙΕΡΕΜΙΑΣ ήταν πιστός ως προφήτης. Επειδή διεκήρυττε με ζήλο τους «λόγους» του Ιεχωβά, ολόκληρο το έθνος ήταν εναντίον του. Αλλ’ όταν έκραξε στον Ιεχωβά για βοήθεια, ο Θεός του τον καθησύχασε, λέγοντας: «Θέλω σε κάνει προς τούτον τον λαόν οχυρόν χαλκούν τείχος· και θέλουσι σε πολεμήσει, αλλά δεν θέλουσιν υπερισχύσει εναντίον σου, διότι εγώ είμαι μετά σου δια να σε σώζω και να σε ελευθερώνω.» Αυτά τα λόγια του Ιεχωβά του έδωσαν δύναμι να εγκαρτερήση.—Ιερεμ. 15:10, 15, 20.
2. Ποιες επιθυμητές ιδιότητες επέδειξε ο Ιερεμίας; (Εβρ. 13:6)
2 Ο Ιερεμίας ήταν υπήκουος στη διακήρυξι ‘πάντων των λόγων’ του ισχυρού αγγέλματος κρίσεως που του ανέθεσε ο Ιεχωβά να λαλήση. ‘Δεν αφήρεσε λόγον.’ (Ιερεμ. 26:2) Δεν ‘μασούσε τα λόγια του’ καθώς εξέθετε την ανομία του Ιουδαϊκού έθνους, των αρχόντων του και του λαού του. Αυτό απαιτούσε θάρρος από μέρους του Ιερεμία και έκδηλη πίστι στη δύναμι του Ιεχωβά να υποστηρίξη τον προφήτη Του.
3. Ποιοι υπηρετούν σήμερα ως σύγχρονος «Ιερεμίας» και σε ποια διαθήκη έχουν φερθή;
3 Αντιστοίχως, στους συγχρόνους καιρούς ο Ιεχωβά ήγειρε το μικρό υπόλοιπο των κεχρισμένων μαρτύρων του για να υπηρετήσουν ως μια τάξις Ιερεμία, ιδιαίτερα στο βασίλειο του υποκριτικού Χριστιανικού κόσμου. Και αυτοί επίσης πρέπει να λαλούν ‘πάντας τους λόγους τους οποίους προστάζει ο Ιεχωβά.’ Αυτοί οι λόγοι περιέχουν ένα άγγελμα, όχι μόνο καταδίκης για τον Χριστιανικό κόσμο και όλα τα άλλα έθνη, αλλά και ενθαρρύνσεως και ελπίδος για την αληθινή Χριστιανική εκκλησία. Αυτοί οι πνευματικοί Ισραηλίτες έχουν φερθή στη ‘νέα διαθήκη’ που περιγράφει ο προφήτης με τα θερμά λόγια των εδαφίων Ιερεμία 31:33, 34 (ΜΝΚ):
«Αύτη θέλει είσθαι η διαθήκη, την οποίαν θέλω κάμει προς τον οίκον Ισραήλ· μετά τας ημέρας εκείνας, λέγει Ιεχωβά, θέλω θέσει τον νόμον μου εις τα ενδόμυχα αυτών και θέλω γράψει αυτόν εν ταις καρδίαις αυτών· και θέλω είσθαι Θεός αυτών και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαός μου. Και δεν θέλουσι διδάσκει πλέον έκαστος τον πλησίον αυτού, και έκαστος τον αδελφόν αυτού, λέγων, Γνωρίσατε τον Ιεχωβά· διότι πάντες ούτοι θέλουσι με γνωρίζει από μικρού αυτών έως μεγάλου αυτών, λέγει Ιεχωβά· διότι θέλω συγχωρήσει την ανομίαν αυτών και την αμαρτίαν αυτών δεν θέλω ενθυμείσθαι πλέον.»
4. Όπως και ο Αβραάμ, σε ποια ελπίδα αποβλέπει ο λαός του Θεού; (Εβρ. 13:12-15)
4 Γι’ αυτό το πνευματικό ‘σπέρμα του Ισραήλ’ ο Ιεχωβά οικοδομεί μια ουράνια πόλι, μια πόλι που δεν θα εκριζωθή, ούτε θα κατεδαφισθή ποτέ. (Παράβαλε με Εβραίους 9:13-15.) Αυτή η προοπτική μας υπενθυμίζει πώς ο Ιεχωβά ενίσχυσε τον πιστό Αβραάμ θέτοντας ενώπιόν του την ελπίδα για «την πόλιν την έχουσαν τα θεμέλια, της οποίας τεχνίτης και δημιουργός είναι ο Θεός.» (Εβρ. 11:10) Και τώρα ζούμε στον καιρό που η νύμφη του Χριστού, ‘η αγία πόλις, η Νέα Ιερουσαλήμ,’ κοντεύει να συμπληρωθή στους ουρανούς, απ’ όπου συμβολικά θα ‘κατέλθη’ για να επιδαψιλεύση αιώνιες ευλογίες στην ανθρωπότητα.—Αποκάλ. 21:2-5, 9.
5. (α) Ποιους «λόγους» πρέπει με προθυμία να γνωστοποιούμε στους άλλους; (β) Ποιο διπλό άγγελμα πρέπει να διακήρυξη η τάξις του Ιερεμία; (Παράβαλε με Ησαΐα 61:1, 2.)
5 Αυτή η πόλις είναι η ουράνια βασιλεία με την οποία ο Ιεχωβά, μέσω του Ιησού Χριστού, ποιμαίνει το υπόλοιπο των προβάτων του. Τώρα οι πρεσβύτεροι μεταξύ αυτών υπηρετούν ως πιστοί υποποιμένες του συνηγμένου λαού του στη γη. (Ιερεμ. 23:3, 4) Είναι πρέσβεις της βασιλείας του ‘δικαίου βλαστού,’ του Μεγαλυτέρου Δαβίδ, του Ιησού Χριστού, για τον οποίο η προφητεία λέγει τα εξής:
«Βασιλεύς θέλει βασιλεύσει και ευημερήσει και εκτελέσει κρίσιν και δικαιοσύνην επί της γης. . . . Και τούτο είναι το όνομα αυτού, με το οποίον θέλει ονομασθή, Ο Ιεχωβά η δικαιοσύνη ημών.» (Ιερεμ. 23:5, 6· παράβαλε με Ησαΐας 32:1, 2· 2 Κορινθίους 5:20.)
Πόσο πρόθυμοι πρέπει να είμεθα για να γνωστοποιήσωμε στους άλλους ‘τους λόγους’ του Ιεχωβά που σχετίζονται με τη δίκαιη βασιλεία του! Αλλά ο Ιεχωβά παραγγέλλει επίσης στη σύγχρονη τάξι του Ιερεμία να διακηρύξη ένα άγγελμα καταστροφής!
ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
6. Πώς οι ‘λόγοι’ του Ιερεμία εφαρμόζονται στον κλήρο του Χριστιανικού κόσμου;
6 Ο κλήρος του Χριστιανικού κόσμου ισχυρίζεται ότι είναι Χριστιανικός. Αλλά υποστηρίζουν αυτόν τον ισχυρισμό οι διδασκαλίες και οι πράξεις του; Ή μήπως ομοιάζουν με τις πράξεις και διδασκαλίες της ιδίας τάξεως των θρησκευτικών ηγετών της εποχής του Ιερεμία; Γι’ αυτούς ο Ιερεμίας είπε:
«Συλλαμβάνουσιν ανθρώπους. Καθώς το κλωβίον είναι πλήρες πτηνών, ούτως οι οίκοι αυτών είναι πλήρεις δόλου· δια τούτο εμεγαλύνθησαν και επλούτησαν.» (Ιερεμ. 5:26, 27)
Συλλαμβάνουν ανθρώπους, είτε προσελκύοντάς τους με μια εξωτερική επίδειξι ευσεβείας είτε μεταστρέφοντάς τους με την αιχμή του ξίφους, όπως στις ημέρες του ιμπεριαλιστικού αποικισμού. Αλλά η θρησκεία τους είναι θεμελιωμένη στα αρχαία Βαβυλωνιακά μυστήρια, και όχι στον Λόγο του Θεού. (Αποκάλ. 17:5) Ο Θεός των είναι μια μυστηριώδης ‘τριάς’. Με την ψευδή διδασκαλία της αθανασίας της ψυχής, ενεστάλαξαν σε πολλούς τον φόβο του «πυρίνου άδου» και πλούτησαν οικονομικά προσευχόμενοι υπέρ εκείνων που βασανίζονται δήθεν σ’ ένα μυθικό καθαρτήριο. Λατρεύουν τον σταυρό, όπως έκαναν οι Αιγύπτιοι πολύν καιρό προ Χριστού. Κοσμούν τα ομοιώματα και τις εικόνες των αγίων τους με φωτοστέφανα και ροζάρια, κατά το πρότυπο των Ανατολικών θρησκειών.
«Επαχύνθησαν, αποστίλβουσιν· υπερέβησαν μάλιστα τας πράξεις των ασεβών.»—Ιερεμ. 5:28.
7. Με ποιους τρόπους πολλοί που ανήκουν στον Χριστιανικό κόσμο συγκρίνονται με τους ανθρώπους της Ιερουσαλήμ των ημερών του Ιερεμία;
7 Στον καιρό του Ιερεμία, η πλειονότης των ανθρώπων προτιμούσε να παραμένη με το καταδικασμένο σύστημα. Αγαπούσαν την ανεντιμότητά του, τη διαφθορά του, την ανηθικότητά του. Μήπως δεν συμβαίνει το ίδιο και με πολλά άτομα του Χριστιανικού κόσμου σήμερα; Ο Ιεχωβά εκφράζει την κρίσι του:
«Δεν θέλω κάμει δια ταύτα επίσκεψιν; λέγει Ιεχωβά· η ψυχή μου δεν θέλει εκδικηθή εναντίον έθνους τοιούτου; Έκπληξις και φρίκη έγειναν εν τη γη. Οι προφήται προφητεύουσι ψευδώς και οι ιερείς δεσπόζουσι δια μέσου αυτών· και ο λαός μου αγαπά ούτω.» (Ιερεμ. 5:29-31, ΜΝΚ)
Ας εξακολουθή ο κλήρος να κηρύττη Βαβυλωνιακά ψεύδη. Ας κερδίσουν φήμη υποστηρίζοντας διεφθαρμένους πολιτικούς. Ας παραβλέπουν, ή και ας υποστηρίζουν φανερά, το ‘ανεχόμενο’ σεξ, την ομοφυλοφιλία, τα τυχερά παιγνίδια και άλλες συνήθειες που κατακρίνει ο Λόγος του Θεού. Αυτό μπορεί να είναι δημοφιλές, να ελκύη τις μάζες των ανθρώπων. Πολλοί μπορεί να ‘αγαπούν ούτω.’ Αλλ’ ο Θεός δηλώνει ότι θα εκτελέση κρίσιν εναντίον κάθε παρόμοιας θρησκευτικής υποκρισίας στο πολύ προσεχές μέλλον.
8. Τι προεφήτευε η καταστροφή της Σηλώ; (Ιερεμ. 7:12)
8 Στον καιρό των πρώτων κριτών του Ισραήλ, η σκηνή του μαρτυρίου και η κιβωτός του Ιεχωβά ευρίσκοντο στη Σηλώ. Αλλά το ιερατείο έγινε τόσο ανεκτικό, διεφθαρμένο και ανήθικο ώστε ο Ιεχωβά ‘έκανε δια ταύτα επίσκεψιν.’ Ο Ισραήλ υπέστη συντριπτική ήττα από τους Φιλισταίους, η κιβωτός κατελήφθη και ο αρχιερεύς Ηλεί και οι ανήθικοι γιοι του πέθαναν. (1 Σαμ. 2:12-29· 4:2-18· 3:10-14) Σύμφωνα με τα λόγια του Ιεχωβά, η Ιερουσαλήμ των ημερών του Ιερεμία ήταν καταδικασμένη να υποφέρη όπως υπέφερε και η Σηλώ:
«Και τώρα, επειδή επράξατε πάντα ταύτα τα έργα, λέγει Ιεχωβά, και ελάλησα προς εσάς, εγειρόμενος πρωί και λαλών, και δεν ηκούσατε· και σας έκραξα και δεν απεκρίθητε· δια τούτο θέλω κάμει εις τον οίκον, εφ’ ον εκλήθη το όνομά μου, εις τον οποίον σεις θαρρείτε, και εις τον τόπον τον οποίον έδωκα εις εσάς και εις τους πατέρας σας, καθώς έκαμα εις την Σηλώ.» (Ιερεμ. 7:13, 14, ΜΝΚ)
Οι θρησκείες του Χριστιανικού κόσμου, που ισχυρίζονται ότι έχουν σχέσι με τον Θεό μέσω του Χριστού Ιησού, καλά θα κάνουν να προσέξουν αυτά τα λόγια.
9, 10. (α) Πώς αντιπαραβάλλονται τα «έργα» του Χριστιανικού κόσμου με εκείνα των αληθινών Χριστιανών; (β) Όπως προελέχθη, πώς οι θρησκευτικοί ηγέτες του Χριστιανικού κόσμου θεωρούν την ηθική κατάπτωσι και τις προσπάθειες για ειρήνη; (γ) Πώς θα έλθη η πραγματική ειρήνη;
9 Τα «έργα» του Χριστιανικού κόσμου περιλαμβάνουν επίσης την υποστήριξί του στα ανθρωποποίητα σχέδια για ειρήνη, ενώ ο Ιησούς εδίδαξε τους αληθινούς Χριστιανούς να προσεύχωνται να έλθη η βασιλεία του Θεού ως το μέσον εκείνο που θα φέρη ειρήνη στη γη. (Ματθ. 6:10) Οι ηγέτες του Καθολικισμού και του Προτεσταντισμού υποδέχθηκαν τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ως την ‘τελευταία ελπίδα του ανθρώπου για ειρήνη.’ Συγχρόνως, επιζητούν πολιτικές εύνοιες παρέχοντας ευλογία και υποστήριξι στα έθνη-μέλη των Η.Ε. που εξοπλίζονται για καταστροφή με το καταπληκτικό ποσόν των 350 δισεκατομμυρίων δολλαρίων το έτος. Τα λόγια του Ιερεμία εφαρμόζονται κατάλληλα στους θρησκευτικούς ηγέτες της συγχρόνου «Ιερουσαλήμ» του βασιλείου του Χριστιανικού κόσμου:
«Από μικρού αυτών έως μεγάλου αυτών πας τις εδόθη εις την πλεονεξίαν· και από προφήτου έως ιερέως πας τις πράττει ψεύδος. Και ιάτρευσαν το σύντριμμα της θυγατρός του λαού μου επιπολαίως, λέγοντες, Ειρήνη, ειρήνη· και δεν υπάρχει ειρήνη.»—Ιερεμ. 6:13, 14· βλέπε επίσης 8:11· 14:13-16· 23:17-20.
10 Οι θρησκευτικοί ηγέτες του Χριστιανικού κόσμου βλέπουν την ηθική κατάπτωσι των ποιμνίων των με ελαφρότητα, λέγοντας ότι είναι εν τάξει, ενώ στην πραγματικότητα, η κατάστασις είναι οικτρή και αξίζει της θείας κρίσεως. Και πού θα τους οδηγήσουν οι κραυγές των «Ειρήνη! Ειρήνη»; Ο απόστολος Παύλος απαντά: «Όταν λέγωσιν, Ειρήνη και ασφάλεια, τότε επέρχεται επ’ αυτούς αιφνίδιος όλεθρος, καθώς αι ωδίνες εις την εγκυμονούσαν, και δεν θέλουσιν εκφύγει.» (1 Θεσσ. 5:3) Διότι η ειρήνη έρχεται, όχι με τα σχέδια των εθνών που μανιωδώς εξοπλίζονται για πυρηνικό πόλεμο, αλλά μέσω της βασιλείας του Θεού μετά την καταστροφή των πολεμοχαρών εθνών.—Δαν. 2:44.
11. Παραβάλατε την ενοχή αίματος του Χριστιανικού κόσμου μ’ εκείνη της αποστάτιδος Ιερουσαλήμ.
11 Αφότου έληξαν ‘οι καιροί των εθνών’ στο έτος 1914, αυτά τα έθνη θυσίασαν με οργή 69 εκατομμύρια ψυχές σε δύο παγκοσμίους πολέμους, καθώς και πολλές άλλες ψυχές σε μικρότερες διαμάχες. (Λουκ. 21:24) Οι κληρικοί ευλόγησαν αυτές τις διαμάχες, υπηρετώντας συχνά και ως στρατιωτικοί ιερείς και στις δύο παρατάξεις. Επιδοκιμάζοντας τη θυσία ανθρωπίνων ψυχών, έγιναν όπως η αποστάτις Ιερουσαλήμ, την οποία ο Ιεχωβά κατέκρινε, λέγοντας:
«Έτι εις τα κράσπεδά σου ευρέθησαν αίματα ψυχών πτωχών αθώων.»
«Ούτω λέγει ο Ιεχωβά των δυνάμεων, ο Θεός του Ισραήλ· Ιδού, θέλω φέρει επί τον τόπον τούτον κακά, τα οποία παντός ακούοντος θέλουσιν ηχήσει τα ώτα αυτού. Διότι εγκατέλιπον εμέ . . . και εγέμισαν τον τόπον τούτον από αίματος αθώων.»
Ο Ιεχωβά τιμώρησε αυστηρά τους κατοίκους του Ιούδα που θυσίαζαν «τους υιούς αυτών και τας θυγατέρας αυτών εν πυρί.» Οι λαοί του Χριστιανικού κόσμου θα λάβουν παρόμοια τιμωρία.—Ιερεμ. 2:34· 19:3-5, ΜΝΚ· βλέπε επίσης 7:31.
12. Τι είδους εορτές στον Χριστιανικό κόσμο καταδικάζει ο Λόγος του Θεού, και πώς αυτές παραβάλλονται μ’ εκείνες της αρχαίας Ιερουσαλήμ;
12 Εν τούτοις, οι ψευδείς θρησκείες του Χριστιανικού κόσμου διέπραξαν και περισσότερα από την έκχυσι αίματος. Ασπάσθηκαν τις δοξασίες και τους τυπικισμούς της αρχαίας Βαβυλώνος, που υπήρξε το λίκνο της μεγάλης παγκοσμίου αυτοκρατορίας της ψευδούς θρησκείας. Τα Χριστούγεννά τους, το Πάσχα τους και πολλές άλλες εορτές τους έχουν τις ρίζες τους στις θρησκείες των προχριστιανικών χρόνων. Το Πάσχα μάλιστα πήρε την Αγγλική του ονομασία «Ήστερ» από τη θεά Αστάρτη, τη Φοινικική θεά της γονιμότητος και του σεξουαλικού έρωτος! Σχετικά με παρόμοιους εορτασμούς στις μέρες του Ιερεμία, ο Ιεχωβά είπε τα εξής:
«Οι υιοί συλλέγουσι ξύλα και οι πατέρες ανάπτουσι το πυρ και αι γυναίκες ζυμώνουσι την ζύμην, δια να κάμωσι πέμματα εις την βασίλισσαν του ουρανού και να κάμωσι σπονδάς εις άλλους θεούς, δια να με παροξύνωσι. . . . Δια τούτο ούτω λέγει Ιεχωβά ο Θεός· Ιδού, η οργή μου και ο θυμός μου εκχέονται επί τον τόπον τούτον.—Ιερεμ. 7:18-20, ΜΝΚ.
‘ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΦΥΤΕΥΣΙΣ’
13. Σε ποιο διπλό έργο ενασχολείται τώρα η σύγχρονη τάξις του Ιερεμία;
13 Η σύγχρονη τάξις του Ιερεμία διακηρύττει τις κρίσεις του Θεού κατά του Χριστιανικού κόσμου επί 60 χρόνια. Πλησιάζει ο καιρός της εκτελέσεως αυτών των κρίσεων. Αυτό λοιπόν προλέγει ένα έργο ‘εκριζώσεως, κατασκάψεως, καταστροφής και κατεδαφίσεως’ της πλάνης της ψευδούς θρησκείας. Προλέγει επίσης μια ‘ανοικοδόμησι και καταφύτευσι,’ γνωστοποιώντας στα ειλικρινή άτομα τα ‘αγαθά νέα’ ότι η βασιλεία του Θεού θ’ αντικαταστήση τη σημερινή διεφθαρμένη διακυβέρνησι της γης. Αυτό σημαίνει να οικοδομήσουν στην καρδιά τους εκτίμησι για τον Ιεχωβά, την αγαθότητά του και την ευκαιρία για αιώνιο ζωή κάτω από παραδεισιακές συνθήκες, η οποία μας παρέχεται μέσω της θυσίας του Ιησού Χριστού.—Αποκάλ. 7:9-17.
14. Πώς εξεπληρώθη η όρασις του Ιερεμία, που αναγράφεται στο κεφάλαιο 24;
14 Σύμφωνα με το 24 κεφάλαιον του Ιερεμία, ο Ιεχωβά έκαμε αυτόν τον προφήτη να δη δύο καλάθια σύκα, τοποθετημένα μπροστά στον ναό του Ιεχωβά. Το ένα καλάθι περιείχε κακά σύκα, που συμβολίζουν εκείνους που δεν ενεργούν με πίστι στις υποσχέσεις του Ιεχωβά, και γι’ αυτό υφίστανται απώλεια. Τα καλά σύκα ήσαν «κάλλιστα,» και εξεικόνιζαν, εν πρώτοις, τους Ιουδαίους εκείνους που θα ενεργούσαν με πίστι όταν θα επέστρεφαν από τη Βαβυλωνιακή εξορία μετά από 70 χρόνια για ν’ αποκαταστήσουν τη λατρεία του Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ. Στη σημερινή εκπλήρωσι, συμβολίζουν το πιστό υπόλοιπο που επέστρεψε από την αιχμαλωσία της Βαβυλώνος της Μεγάλης, ιδιαίτερα από τις θρησκείες του Χριστιανικού κόσμου, από το έτος 1919 και μετά. Σχετικά μ’ αυτούς τους αποκαταστημένους, και άλλους οι οποίοι θα ενώνοντο μαζί τους αργότερα, ο Ιεχωβά λέγει τα εξής μέσω του προφήτου του:
«Θέλω επιστηρίξει τους οφθαλμούς μου επ’ αυτούς δια καλόν, και θέλω αποκαταστήσει αυτούς εν τη γη ταύτη και οικοδομήσει αυτούς και δεν θέλω κατακρημνίσει, και θέλω φυτεύσει αυτούς και δεν θέλω εκριζώσει. Και θέλω δώσει εις αυτούς καρδίαν δια να με γνωρίζωσιν, ότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά και θέλουσιν είσθαι λαός μου και εγώ θέλω είσθαι Θεός αυτών· διότι θέλουσιν επιστρέψει εις εμέ εξ όλης της καρδίας αυτών.» (Ιερεμ. 24:6, 7, ΜΝΚ)
Αυτά τα «σύκα τα καλά» ανέπτυξαν μια καλή στενή σχέσι με τον Θεό τους, τον Ιεχωβά. Επειδή έχουν ορθή κατάστασι καρδιάς εμπιστεύονται απεριόριστα στον Ιεχωβά να κατευθύνη τα διαβήματά τους.—Ιερεμ. 10:23, 24· 20:12, 13.
ΚΡΙΣΙΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ
15. Ποιοι, συνολικά, περιλαμβάνονται στην εκπλήρωσι της προρρήσεως καταστροφής από τον Ιερεμία;
15 Ο Ιερεμίας ήταν ένας αληθινός προφήτης. Ωμίλησε εν ονόματι του Ιεχωβά, κατηύθυνε τον λαό στη λατρεία του Ιεχωβά, και κάθε τι που είπε σχετικά με την Ιερουσαλήμ, τον Ιούδα και τα άλλα έθνη, εκπληρώθηκε. Ομοίως, η μεγαλύτερη εκπλήρωσις της προφητείας του είναι βέβαιη σήμερα. Και σημειώστε ότι στη σύγχρονη εκπλήρωσί της, αυτή η πρόρρησις καταστροφής περιλαμβάνει, όχι μόνο τα έθνη του Χριστιανικού κόσμου, αλλά και όλα τα έθνη της γης. Ο Ιεχωβά έδωσε στον Ιερεμία τις εξής οδηγίες:
«Λάβε το ποτήριον τούτο του οίνου του θυμού μου εκ της χειρός μου και πότισον εξ αυτού πάντα τα έθνη, προς τα οποία εγώ σε αποστέλλω· και θέλουσι πίει και θέλουσι ταραχθή και παραφρονήσει εξ αιτίας της μαχαίρας, την οποίαν εγώ θέλω αποστείλει εν μέσω αυτών.» (Ιερεμ. 25:15, 16)
Μετά την καταστροφή όλων των εθνών που εναντιώνονται στο δίκαιο θέλημα του Θεού, «ο άρχων του κόσμου τούτου,» ο Σατανάς, ο Διάβολος, θα ριφθή στην άβυσσο. (Ιωάν. 12:31· Αποκάλ. 19:11-16, 19, 21· 20:1-3) Αυτό θα προετοιμάση την οδό για μόνιμη ειρήνη και ευτυχία εδώ στη γη.—Αποκάλ. 21:3-5.
16. (α) Γιατί δεν πρέπει να φοβούμεθα; (β) Ποιο έξοχο παράδειγμα έθεσαν για μας οι προφήτες του Ιεχωβά;
16 Μήπως πρέπει να φοβούμεθα τώρα που αντιμετωπίζομε κατά μέτωπον αυτή την τελική εκτέλεσι κρίσεως; Μήπως πρέπει να φοβούμεθα για το τι μπορεί να μας κάνη ο εχθρός καθώς διακηρύττομε με θάρρος το άγγελμα καταστροφής; Ο Ιερεμίας δεν φοβήθηκε. Εφοβείτο μόνο τον Ιεχωβά. (Ιερεμ. 10:2-7) Υπακούοντας στον Ιεχωβά, σταμάτησε με εμφανή τρόπο στις πύλες του οίκου του Ιεχωβά και επέστησε την προσοχή του λαού στα βδελυκτά πράγματα που εγίνοντο εν ονόματι του Θεού. Καθώς ο Ιεχωβά ‘εγείρετο πρωί και ελάλει’ σ’ εκείνον τον λαόν μέσω των προφητών του σε προγενέστερους χρόνους, έτσι και ο προφήτης Ιερεμίας επίσης εγείρετο πρωί για ν’ αναλάβη το έργον του. Τι ωραίο παράδειγμα για μας σήμερα, που δεν πρέπει ποτέ να χαλαρώσωμε ή να περιέλθωμε σε κατάστασι υπνηλίας όταν το έργο του Ιεχωβά πρέπει να εκτελεσθή.—Ιερεμ. 7:1, 2, 13, 14· 25:3, 4.
17. Πόσο εκτενής θα είναι η εξολόθρευσις από τον Ιεχωβά;
17 Ενώ εμείς διακηρύττομε την ‘κατεδάφισι’ των εθνών και των βασιλειών και την αντικατάστασί τους από τη βασιλεία του Θεού, αποβλέπομε μ’ εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά να τακτοποιήση το ζήτημα της διαμάχης του με τα έθνη. Αυτός θα ενεργήση στον ωρισμένο του καιρό! Κανείς από τους ανόμους δεν θα διαφύγη. Θα γίνη μια πλήρης εξολόθρευσις:
«Θέλουσι κοίτεσθαι τεθανατωμένοι παρά Ιεχωβά απ’ άκρου της γης έως άκρου της γης· δεν θέλουσι θρηνολογηθή ουδέ συναχθή ουδέ ταφή· θέλουσιν είσθαι δια κοπρίαν επί της επιφανείας της γης.»
Καθώς η καταστρεπτική καταιγίς θα σαρώνη τη γη, οι εθνικοί «ποιμένες» και οι «έγκριτοι» του ποιμνίου τους θα ολολύζουν, και θα κυλίωνται στο χώμα, θα πέφτουν «ως σκεύος εκλεκτόν.» Θ’ απλωθή τρόμος σαν τον τρόμο που αισθάνεται κάποιος στο σπίτι του όταν βλέπη ένα πολύτιμο σκεύος να πέφτη στο πάτωμα και να συντρίβεται. Θα θανατωθούν εξ αιτίας της φλογερής οργής του Ιεχωβά.»—Ιερεμ. 25:31-37, ΜΝΚ.
18. (α) Πώς θ’ απελευθερωθούν τα ειλικρινή άτομα; (β) Από ποια διαβεβαίωσι μπορούμε ν’ αντλούμε δύναμι;
18 Ευτυχώς, οι ειλικρινείς άνθρωποι απ’ όλα τα έθνη που μαθαίνουν για την αγαθότητα του Ιεχωβά ενώνονται με την τάξι του Ιερεμία. Αυτοί θα ελευθερωθούν όταν ξεσπάση η πύρινη οργή του Θεού, που θα κάνη «πάντα τα έθνη» να πιουν το πικρό ποτήρι της καταστροφής. (Ιερεμ. 25:17) Η εκτέλεσις αυτής της κρίσεως έρχεται ταχέως! Για ένα βραχύ χρονικό διάστημα ακόμη, οι εχθροί του Θεού μπορεί να καταπολεμούν την τάξι του Ιερεμία και τους συντρόφους της. Αλλά εμείς, σαν ‘οχυρόν χαλκούν τείχος’ θα εξακολουθήσωμε ν’ ανθιστάμεθα στην πίεσι του εχθρού να σταματήσωμε να λαλούμε «πάντας τους λόγους» που προσέταξε ο Ιεχωβά. Πάντοτε, αντλούμε δύναμι από την υπόσχεσί του: «Δεν θέλουσιν υπερισχύσει εναντίον σου, διότι εγώ είμαι μετά σου δια να σε σώζω και να σε ελευθερώνω, λέγει Ιεχωβά.»—Ιερεμ. 15:20, ΜΝΚ.