Χρήσιμες Υποβοηθητικές Υποδείξεις για:

Διατήρησι του Οικογενειακού Δεσμού

ΟΛΟΙ μας στον οικογενειακό κύκλο—ο πατέρας η μητέρα και τα παιδιά—ενδιαφερόμεθα από κοινού για την ευημερία της οικογενείας. Δεν πρέπει να επιρρίπτεται μόνο στον πατέρα η ευθύνη γι’ αυτό. Όλοι στην οικογένεια πρέπει να ενδιαφέρωνται από κοινού για την τροφή, την ενδυμασία, την στέγη, την υγεία και την ανάπτυξι. Όλοι μετέχομε στις οικογενειακές ευλογίες και στις οικογενειακές αντιξοότητες. Πάνω απ’ όλα, ολόκληρη η οικογένεια πρέπει να διατηρήση μια υγιή πνευματική σχέσι με τον Ιεχωβά Θεό. Μολονότι ο πατέρας αναλαμβάνει την ηγεσία, οι άλλοι πρέπει να συμμετέχουν και να συνεργάζωνται σ’ όλα αυτά τα ζητήματα. Είναι αλήθεια ότι ο πατέρας είναι ο κύριος συντηρητής της οικογενείας, αλλά και οι άλλοι ίσως χρειασθή μερικές φορές να μοιρασθούν το φορτίο αυτό.

Σ’ αυτές τις ημέρες των ανερχομένων τιμών, του πληθωρισμού, είναι πρακτικό να έχη η οικογένεια έναν προϋπολογισμό. Τα μέλη της οικογενείας πρέπει ν’ αναπτύσσουν μια ορθή άποψι. Τα παιδιά δεν πρέπει ν’ απαιτούν πράγματα και να επιμένουν στις δικές τους απόψεις. Όλοι πρέπει να συνεργάζωνται με το να προσφέρουν στοργική υποβοήθησι. Μ’ αυτό το ορθό πνεύμα όλα τα μέλη θα φροντίζουν να ζουν μέσα στα πλαίσια που επιτρέπει το οικογενειακό υλικό εισόδημα. Πρέπει όλοι να είναι ευχαριστημένοι με τα βασικά πράγματα που προσφέρει η οικογένεια. (1 Τιμ. 6:8) Είναι καλό ν’ αποφεύγωνται τα περιττά χρέη. Η Αγία Γραφή λέγει: «Εις μηδένα μη οφείλετε μηδέν ειμή το να αγαπάτε αλλήλους.» (Ρωμ. 13:8) Σεις, τα μικρά παιδιά, όταν κάθεσθε στο τραπέζι, αδειάζετε το πιάτο σας; Παίρνετε μόνο την τροφή που μπορείτε να φάτε έτσι ώστε να μην αφήσετε φαγητό στο πιάτο σας που θα πάη κατόπιν στον κάλαθο των απορριμμάτων; Πρέπει ν’ αποφεύγωμε τη σπατάλη. Πρέπει να είμεθα προσεκτικοί να δαπανούμε τα χρήματά μας πρώτα για τα αναγκαία πράγματα, όχι για τις πολυτέλειες.

Τώρα, σεις, παιδιά, πώς συμβάλλετε σημαντικά στη δημιουργία ενός ευτυχισμένου οικογενειακού περιβάλλοντος; Πόσοι από σας βοηθήσατε στις εργασίες που έγιναν στον κήπο την περασμένη άνοιξι και το καλοκαίρι και στην καλλιέργεια τροφίμων για την οικογένειά σας; Αξίζει να μάθετε πώς μπορείτε να παράγετε τρόφιμα, διότι μπροστά μας βρίσκονται πιο δύσκολες μέρες και ίσως χρειασθή να μετέχωμε όλοι στην απόκτησι βασικής τροφής για να διατηρηθούμε στη ζωή. Μήπως είπατε ότι ζήτε σε πόλι όπου δεν υπάρχει κήπος στον οποίο να εργασθήτε; Εν τάξει· σεις, οι έφηβοι, πόσες επιδιορθώσεις έχετε κάνει στο σπίτι για τους γονείς σας στη διάρκεια των τελευταίων έξη μηνών; Πάντοτε υπάρχουν επιδιορθώσεις που πρέπει να γίνουν στο σπίτι και δεν πρέπει όλες αυτές ν’ αφήνωνται για τον πατέρα. Ίσως ο πατέρας σας μπορεί να σας εκπαιδεύση και να σας βοηθήση να φροντίζετε για τις βασικές οικιακές επιδιορθώσεις και για τη συντήρησι του αυτοκινήτου.

Σεις νεαρά κορίτσια, προσπαθήσατε ποτέ να προετοιμάσετε ένα γεύμα για την οικογένειά σας; Πόσα γλυκίσματα μάθατε να φτιάχνετε; Αυτά είναι ευχάριστα καθήκοντα που οι μητέρες μπορούν να μοιρασθούν με τις θυγατέρες τους. Δεν πρέπει να επιτρέπουν οι γονείς στα παιδιά να γίνωνται οκνηρά, απλώς «διακοσμητικά λουλούδια,» και ν’ αφήνουν τον χρόνο τους να περνά χωρίς να κάνουν τίποτε. Αντιθέτως, πρέπει να δεχώμεθα με χαρά τα παιδιά μας ως μέλη που συμβάλλουν στον ευτυχισμένο οικογενειακό δεσμό. Καλό είναι ν’ αναπτύξωμε το πνεύμα της αλληλοβοηθείας σε κάθε μέλος της οικογενείας.

Μ’ αυτό τον τρόπο, ο οικογενειακός μας κύκλος θα γίνη πράγματι μια ομάδα ευτυχισμένων φίλων—στοργικών συντρόφων. Τα παιδιά πρέπει να γίνουν στενοί φίλοι με τους γονείς τους, να επικοινωνούν ελεύθερα μαζί τους σχετικά με όλα τα προβλήματα που τους απασχολούν. Σεις, ως γονείς, δεν πρέπει ν’ αναπτύσσετε μια κυριαρχική, δεσποτική σχέσι με την οικογένειά σας. Αντιθέτως, ο πατέρας πρέπει να μοιάζη με τον Ιησού Χριστό, τον ‘Πατέρα της αιωνιότητος,’ ο οποίος έκανε φίλους τους μαθητάς του. Ο Ιησούς είχε εμπνεύσει εμπιστοσύνη στους μαθητάς του. (Ησ. 9:6 ΜΝΚ· Ιωάν. 15:14) Ομοίως, σεις πατέρες, αποκτήστε την εμπιστοσύνη των παιδιών σας. Είναι πράγματι ωραίο να σχεδιάζουν τα μέλη της οικογενείας την ψυχαγωγία τους μαζί επί οικογενειακής βάσεως και να διευθετούν τις διακοπές τους έτσι ώστε να συνδέωνται όλα τα μέλη της οικογενείας. Διευθετείτε αυτές τις περιπτώσεις έτσι ώστε να σπάζη η μονοτονία και η ψυχαγωγία να είναι υγιής, αναπαυτική, εκπαιδευτική και αδάπανη. Το κλειδί για την ανάπτυξι ορθού οικογενειακού πνεύματος είναι να δαπανάτε χρόνο κάνοντας πράγματα μαζί σαν οικογένεια. Η γνήσια συναναστροφή φέρνει οικογενειακή ενότητα.

ΚΑΘΑΡΟΤΗΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥ

Η ευτυχία της οικογενείας πάντοτε αντανακλάται στο σπίτι που μένει. Το σπίτι πρέπει να διατηρήται καθαρό και άνετο. Όλα τα μέλη της οικογενείας πρέπει να συμβάλλουν ώστε να διατηρήται το ευτυχισμένο σπίτι με τέτοιο καθαρό Χριστιανικό τρόπο, ώστε να είναι εύτακτο, έτοιμο να δεχθή επισκέπτες και καλεσμένους. Τότε, κανένα μέλος της οικογενείας δεν θα ντρέπεται να υποδέχεται τους φίλους του όταν το επισκέπτωνται. Ένα περιποιημένο, ευπαρουσίαστο σπίτι αντανακλά την πνευματική καθαρότητα των αληθινών Χριστιανών.

Μια ενωμένη Χριστιανική οικογένεια φροντίζει επίσης να διατηρούνται καθαροί και καλά περιποιημένοι οι χώροι γύρω από το σπίτι. Μερικές οικογένειες, για να διατηρήσουν τη συντήρησι της αυλής τους στο ελάχιστο, φροντίζουν ώστε να την διακοσμούν με τους πιο βασικούς θάμνους και με τα πιο απλά άνθη. Αποφεύγουν την περίπλοκη διακόσμησι του περιβάλλοντος χώρου που μπορεί να καταναλώνη αρκετό χρόνο για συντήρησι. Με μέτρια διακοσμημένο περίβολο, τα μέλη των οικογενειών μπορούν να συνεργάζωνται επί μια ή δύο ώρες την εβδομάδα για να διατηρούν τον εξωτερικό χώρο του σπιτιού τους σε τέτοια κατάστασι ώστε ν’ αποτελή έπαινο για τη γειτονιά. Έτσι, οι γείτονες δεν θα μπορούν να ισχυρίζωνται ότι οι πολλές δραστηριότητες της πολυάσχολης Χριστιανικής οικογενείας είναι η αιτία που το σπίτι παραμελείται. Συγχρόνως, θα πρέπει κάθε μέλος της οικογενείας να φροντίζη να διατηρή φιλικές σχέσεις με τους γείτονες. Να θυμάστε· απεριποίητες αυλές και σπίτια αφρόντιστα στο εσωτερικό τους είναι δυνατόν να γίνουν ‘προσκόμματα’ στους γείτονες, οι οποίοι θα μπορούσαν αλλιώς να προσέξουν το Χριστιανικό μας άγγελμα. Πρέπει ν’ αφήνωμε το πνεύμα ενός ευτυχισμένου, εύτακτου σπιτιού να ακτινοβολή ολόγυρα στους γείτονες.—1 Κορ. 10:32.

Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΒΟΗΘΕΙ ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΠΝΕΥΜΑ

Η οικογενειακή ανάγνωσις της Βίβλου έγινε κοινή συνήθεια στην Ευρώπη και στην Αμερική στη διάρκεια του δεκάτου ογδόου και δεκάτου ενάτου αιώνος. Η εξέτασις του Βιβλικού αγγέλματος προσέφερε πνευματική καθοδήγησι στην οικογένεια και βοήθησε να εντυπωθούν σε επιδεκτικές καρδιές οι Βιβλικές αρχές της δικαιοσύνης. Σε πολλά σπίτια, η Αγία Γραφή έγινε ο ισχυρός παράγων στην ανάπτυξι ενός υγιούς οικογενειακού πνεύματος.

Σ’ αυτό τον εικοστό αιώνα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν τονίσει την σπουδαιότητα της Γραφικής μελέτης στα σπίτια. Η καθημερινή εξέτασις Γραφικών εδαφίων και η εβδομαδιαία ευρεία μελέτη των Αγίων Γραφών προμήθευσαν τη βάσι για μια ενωμένη Χριστιανική οικογένεια. Οι οικογένειες δεν διαβάζουν απλώς και ακούουν τον Χρυσούν Κανόνα (Ματθ. 7:12) και τους καρπούς του πνεύματος (Γαλ. 5:22, 23), αλλά έχουν υποκινηθή πραγματικά να γίνουν «εκτελεσταί του Λόγου.» (Ιακ. 1:22) Κάτω από την ηγεσία του πατέρα, εξετάζονται βασικές Γραφικές αλήθειες με τέτοιο τρόπο ώστε να διεγερθούν οι καρδιές όλων των μελών της οικογενείας. Αυτό, με τη σειρά του, βοήθησε τις οικογένειες να είναι παραγωγικές στην εκτέλεσι καλών έργων με χαρά στους άλλους εντός και εκτός του οικογενειακού κύκλου. Εκδηλώνοντας ανιδιοτέλεια, οι οικογένειες απολαμβάνουν την ικανοποίησι στην οποία ανεφέρθη ο Ιησούς όταν είπε: «Μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη.»—Πράξ. 20:35.

Η χρήσις της Αγίας Γραφής στο σπίτι αποτελεί αναγνώρισι του γεγονότος ότι ο Ιεχωβά Θεός είναι ο μεγάλος Πατέρας και Προμηθευτής οικογενείας. (Ιακ. 1:17· Ψαλμ. 145:16) Μ’ αυτό τον τρόπο ενθαρρύνεται και διατηρείται, όχι μόνο μια εγκάρδια οικογενειακή σχέσις, αλλά και η προσωπική σχέσις του κάθε μέλους με τον Θεό. Η ευσέβεια συνοδευομένη από αυτάρκεια είναι μεγάλο προσόν μιας οικογενείας. (1 Τιμ. 6:6) Όλοι μέσα στην οικογένεια φθάνουν να πιστεύουν ότι οι άλλοι τους θέλουν και τους χρειάζονται, και ενθαρρύνονται να υπηρετούν μαζί τον Ιεχωβά με όλη τους την καρδιά. Αισθάνονται ότι το σπίτι τους πραγματικά είναι ασφαλές.

Σε περασμένους καιρούς, οι οικογένειες με υγιές Χριστιανικό πνεύμα μετείχαν στην καθημερινή οικογενειακή προσευχή. Δεν προσέφεραν προσευχή μόνο στη διάρκεια των γευμάτων, αλλά επίσης και στο τέλος της ημέρας, όταν η οικογένεια γονάτιζε ενωμένη με δέος. Ο πατέρας μιλούσε στον Θεό εκ μέρους ολόκληρης της οικογενείας, εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη τους για τις χαρές της ημέρας και ζητώντας συγχώρησι για τα λάθη τους. Ομοίως, στους σύγχρονους καιρούς, οι οικογένειες των Μαρτύρων του Ιεχωβά ‘αγρυπνούν εις τας προσευχάς.’ (1 Πέτρ. 4:7) Η οικογένεια η οποία διατηρεί στενή επαφή με τον Θεό μέσω προσευχής βοηθείται ν’ αναπτύξη ένα υγιές οικογενειακό πνεύμα.

Η ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ

Οι Χριστιανοί γονείς που έχουν Χριστιανική φρόνησι είναι πρόθυμοι ν’ ακούουν τις εκφράσεις των ευτυχισμένων παιδιών τους. Τόσο ο πατέρας όσο και η μητέρα είναι άγρυπνοι να επαινούν και να εκφράζουν εμπιστοσύνη στις καλές ιδιότητες των παιδιών τους. Οι γονείς δεν πρέπει να σπεύδουν να επικρίνουν, ιδιαίτερα δημοσίως, προσπαθώντας πάντοτε με σταθερότητα και καλωσύνη ν’ αναπτύσσουν ένα καλό πνεύμα και μια καλή σχέσι και να διατηρούν τις γραμμές επικοινωνίας ανοιχτές με τα παιδιά τους. Οι γονείς ποτέ δεν πρέπει να δίνουν την εντύπωσι ότι πιστεύουν πως δεν κάνουν ποτέ λάθος, διότι αυτό και μόνο θα δημιουργούσε έναν φραγμό. Ο πατέρας δεν εγκαταλείπει τον Γραφικό του ρόλο της κεφαλής, αλλ’ ωστόσο μπορεί να είναι ταπεινός. (Ιακ. 3:2) Ίσως υπάρξουν φορές οπότε χρειάζεται μόνος του να διορθώση τον εαυτό του ενώπιον ολόκληρης της οικογενείας και να κάνη προσαρμογές σε μερικές αποφάσεις του.

Οι γονείς δεν πρέπει να περιμένουν πάρα πολλά από τα μικρά παιδιά τους ούτε να εκνευρίζωνται για τα ελαττώματα των παιδιών τους. Η αντικειμενική και υποβοηθητική συνομιλία στο τραπέζι μπορεί να ενθαρρύνη βελτίωσι στον τρόπο διαγωγής των παιδιών μ’ έναν ευγενικό, ταπεινό τρόπο. Οι γονείς όταν χειρίζωνται οικογενειακά προβλήματα και ζητήματα, καλά θα κάνουν να προσπαθούν να είναι θετικοί και χαρούμενοι. Δεν πρέπει να ξεχνούν ότι ο δεύτερος από τους καρπούς του πνεύματος, με τη σειρά που καταγράφονται, είναι η «χαρά». (Γαλ. 5:22) Επίσης, τα παιδιά δεν πρέπει να περιμένουν πολλά πράγματα από τους γονείς τους. Και τα παιδιά επίσης πρέπει να είναι ταπεινά και στοργικά παραχωρώντας το δικαίωμα της εξουσίας στους μεγαλυτέρους τους.—Εφεσ. 6:1-3.

Όταν οι ευκαιρίες των παιδιών για συναναστροφή με άλλους Χριστιανούς νέους είναι περιωρισμένες, οι γονείς πρέπει οι ίδιοι να προσπαθούν να γίνουν καλοί σύντροφοι των παιδιών τους. Όταν τα παιδιά έχουν πολλούς φίλους, οι γονείς καλά θα κάνουν να γνωρισθούν μ’ αυτούς τους φίλους των παιδιών τους και να γίνουν και μ’ αυτούς φίλοι. Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να έχουν εποικοδομητικές φιλίες με το να προσκαλούν παιδιά καλής διαγωγής να έλθουν στο σπίτι τους, με τους γονείς τους ή χωρίς τους γονείς τους.

«Σπίτι Μου, Σπιτάκι Μου»! Αυτά τα λόγια περιγράφουν κατάλληλα τα ευτυχισμένα σπίτια του λαού του Θεού στους σύγχρονους καιρούς. Καθώς ο Ιεχωβά εξακολουθεί να ευλογή τον λαό του με τα αναγκαία της ζωής, και πάνω απ’ όλα, με πλούσιες πνευματικές προμήθειες, τα πολλά «σπίτια» του λαού του επάνω στη γη είναι εφωδιασμένα ν’ αντανακλούν την ευτυχία της μεγάλης Του παγκοσμίου οικογενείας. (Ψαλμ. 104:1, 14, 15· Ματθ. 4:4) Τα σπίτια αυτά γίνονται καταφύγια πνευματικής ειρήνης και ασφαλείας, παρά τις διαιρέσεις αυτών των ‘κακών καιρών.’ (2 Τιμ. 3:1-5, 13) Είναι αλήθεια ότι για τα παιδιά και τους γονείς που έχουν εκτίμησι, δεν υπάρχει καλύτερο μέρος από το σπίτι. Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, οι χαρούμενες αναμνήσεις και η αγάπη για τους ηλικιωμένους γονείς τους υποκινούν να έρχωνται σπίτι οπότε παρουσιάζεται ευκαιρία, έστω και λίγες ώρες, για ν’ αναπολήσουν και να εκφράσουν ευγνωμοσύνη για την ειρήνη, την ασφάλεια και τη χαρά που απελάμβαναν τα πρώτα χρόνια τους. Πράγματι, το «Σπίτι Μου, Σπιτάκι Μου»—όσο φτωχό και αν ήταν στα χρόνια της παιδικής ηλικίας—πρέπει πάντοτε να μας χαρίζη ευχάριστες αναμνήσεις καλής εκπαιδεύσεως και οικογενειακού πνεύματος, που πραγματοποιήθηκαν μόνο βάσει του Λόγου του Θεού, της Αγίας Γραφής.

[Εικόνα στη σελίδα 5]

Η οικογένεια πρέπει ν’ απολαμβάνη αδάπανη ψυχαγωγία μαζί