Μια Ματιά στις Ειδήσεις

Τίνος Σώμα Είναι;

● Μέχρι πρόσφατα, όταν ένας ασθενής αρνείτο προδιατεταγμένη ιατρική θεραπεία σε περιπτώσεις όπου μπορεί να διακυβεύετο η ζωή του, η τάσις ήταν να επιζητήται δικαστική παρέμβασις επιβάλλοντας μια ιδιαίτερη θεραπεία στον ασθενή. «Αλλά ο νεώτερος τρόπος σκέψεως ενσπείρει αμφιβολία» σχετικά μ’ αυτή τη τάσι, σύμφωνα με τα «Παγκόσμια Ιατρικά Νέα.» Το περιοδικό παρετήρησε ότι δύο πρόσφατες δικαστικές υποθέσεις στις Η.Π., που περιελάμβαναν μια αντιλεγόμενη θεραπεία για τον καρκίνο, έδειξαν ότι «το δικαίωμα ενός ασθενούς ν’ αποφασίζη για το σώμα του ήταν τόσο βασικό ώστε η πολιτεία πρέπει να έχη ένα εξαιρετικά σοβαρό λόγο για να παρέμβη σ’ αυτό.»

Ο δικαστής σε μια από τις περιπτώσεις («Ρόδερφορδ» εναντίον «US»), παρατηρώντας το δίλημμα στο οποίο η ελευθερία εκλογής του ασθενούς μπορεί να θέση τους ευσυνείδητους γιατρούς, είπε: «Δεν είναι ποτέ εύκολο για κάποιον ο οποίος ενδιαφέρεται και πιστεύει ότι γνωρίζει ιδιαίτερα καλά μια κατάστασι να παρατηρή άλλους ν’ ασκούν τις ελευθερίες τους με τρόπους που σ’ αυτόν δεν φαίνονται ευκρινώς.»

Ωστόσο, ο δικαστής έγραψε ότι «για να είναι κανείς ευαίσθητος σ’ αυτή την πολύ θεμελιώδη φύσι των πολιτικών ελευθεριών των υπό συζήτησι . . . και το γεγονός ότι η εκλογή, άσχετα με το πόσο ορθή είναι, είναι μοναδικό προνόμιο του ατόμου του οποίου το σώμα καταστρέφεται, πρέπει να επιδείξη ελαφρά κατανόησι για την ουσία της ελεύθερης κοινωνίας μας.»

Ψάχνοντας για Άχυρα

● Η θεωρία του Δαρβίνου σχετικά με την εξέλιξι εβασίζετο στην παραδοχή της βαθμιαίας αλλαγής από μια μορφή ζωής στην επομένη. Αλλά «το υπόμνημα των απολιθωμάτων διακηρύσσει ακόμη ότι η βαθμιαία αλλαγή είναι ψευδής, μετά από έναν αιώνα και πλέον επιμελούς μελέτης για βαθμιαία αλλαγή,» γράφει ο εξέχων εξελικτής Στήβεν Τζαίη Γκάουλντ, καθηγητής γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. «Οι παλαιοντολόγοι δεν έχουν τεκμηριωμένες αποδείξεις καμμιάς ουσιαστικά περιπτώσεως αργής και σταθερής μεταμορφώσεως, σπιθαμή προς σπιθαμή στο στρώμα μιας λοφοπλαγιάς—ούτε για τα άλογα ούτε για τους ανθρώπους.»

«Αντιθέτως,» παραδέχεται ο Γκάουλντ, «τα περισσότερα είδη των απολιθωμάτων έχουν δύο χαρακτηριστικά: Πρώτον, δεν αλλάζουν με αξιοσημείωτο τρόπο στη διάρκεια ολόκληρης της πορείας της υπάρξεώς των· δεύτερον, εισέρχονται επί σκηνής απότομα, είτε αντικαθιστώντας είτε συνυπάρχοντας με τους προγόνους των. Με λίγα λόγια, στάσις (σταθερότης) και αιφνιδία αντικατάστασις χαρακτηρίζουν την ιστορία των περισσοτέρων ειδών.»

Για ν’ αντιμετωπίση αυτή τη φαινομενικά ανυπέρβλητη απόδειξι, ο εξελικτής Γκάουλντ διατυπώνει τη θεωρία ότι σε κάθε περίπτωσι, η εξέλιξις πρέπει να συνέβη σχετικά γρήγορα «σε μια μικρή, απομονωμένη περιφερειακή χώρα,» την οποία οι γεωλόγοι δεν έχουν βρει ακόμη στις εκσκαφές τους. Φυσικά, μια τέτοια θεωρία προσφέρει στους εξελικτάς μια διέξοδο όταν αντιμετωπίζουν αυτή την καταπληκτική απόδειξι εναντίον της θεωρίας των. Ωστόσο, φέρνει αυτό το ψάξιμο στα σκοτεινά τη σφραγίδα αντικειμενικής, αμερόληπτης επιστημονικής σκέψεως; Ή μήπως, αντιθέτως, αντανακλά το μανιώδες ψηλάφισμα του δογματιστού ο οποίος έχει εκτεθή;

«Σωματική Γυμνασία»—Πόσο Ωφέλιμη Είναι;

● Γράφοντας στο περιοδικό «Σπορτς Ιλουστρέιτεντ,» ο Ουίλλιαμ Όσκαρ Τζόνσον δηλώνει: «Όλα τα τεχνάσματα που είναι πιθανόν να κάνη το γόνατο παρέμειναν άγνωστα επί τόσο πολύ διάστημα επειδή οι άνθρωποι δεν το επέβαλαν στις πιέσεις και εντάσεις που αυτό υφίσταται καθημερινά στον σύγχρονο αθλητισμό.» Τα τραύματα των γονάτων είναι κάτι πολύ συνηθισμένο μεταξύ των αθλητών και ο Δρ Ρόμπερτ Κέρλαν παρατηρεί: «Γεγονός είναι ότι η ανθρώπινη ανατομία απλώς δεν έχει κατασκευασθή για τα παιγνίδια που παίζουν οι άνθρωποι σήμερα.»

Πολλοί παράγοντες, μεταξύ των οποίων η φήμη και ένα παχυλό εισόδημα, υποκινούν τους ανθρώπους να μετέχουν σε διάφορα σπορ, από τα οποία μερικά είναι πολύ επικίνδυνα. Αλλά αξίζουν αυτά τα πράγματα, όπως τα χρήματα και η δημόσια επευφημία, να θέτη κανείς σε κίνδυνο τη ζωή του και τη σωματική του ακεραιότητα; Ή μήπως κάτι άλλο πρέπει να έχη την πρώτη θέσι στη ζωή του ατόμου; Κατόπιν σκέψεως, πολλοί έδειξαν ότι συμφωνούν με τον Χριστιανό απόστολο Παύλο, ο οποίος έγραψε: «Η σωματική γυμνασία είναι προς ολίγον ωφέλιμος, αλλ’ η ευσέβεια είναι προς πάντα ωφέλιμος, έχουσα επαγγελίαν της παρούσης ζωής και της μελλούσης.»—1 Τιμ. 4:8.