Αιτίες για να Είμεθα Χαρούμενοι και να Αγαλλώμεθα στον Θεό

1. Γιατί το υπόλοιπο των πνευματικών Ισραηλιτών σήμερα υπερχειλίζει, από χαρά στην εκπλήρωσι του εδαφίου Ησαΐας 61:10;

ΠΡΟΚΑΛΕΙ ανέκφραστη χαρά το να ελευθερωθή κανείς από την αιχμαλωσία και τη φυλάκισι στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη, την παγκόσμιο αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας. Υπάρχει λόγος για ν’ αγάλλεται το άτομο επειδή αποκαταστάθηκε στην εύνοια και την ευδοκία του Θεού της αληθινής θρησκείας. Καθώς το κεχρισμένο υπόλοιπο των πνευματικών Ισραηλιτών σήμερα σκέπτεται την απελευθέρωσι και την αποκατάστασί του από Εκείνον, υπερχειλίζει από χαρά. Ο θεόπνευστος προφήτης Ησαΐας θέτει τα εξής στο στόμα τους όταν λέγη: «Θέλω ευφρανθή τα μέγιστα επί τον Ιεχωβά· η ψυχή μου θέλει αγαλλιασθή εις τον Θεόν μου· διότι με ενέδυσεν ιμάτιον σωτηρίας, με εφόρεσεν επένδυμα δικαιοσύνης, ως νυμφίον ευπρεπισμένον με μίτραν και ως νύμφην κεκοσμημένην με τα πολύτιμα αυτής καλλωπίσματα.»—Ησ. 61:10, ΜΝΚ.

2. Φορεί ακόμη το κεχρισμένο υπόλοιπο το «ιμάτιον σωτηρίας,» και γιατί ποτέ δεν θ’ αποβληθή από τον πνευματικό παράδεισο;

² Από το μεταπολεμικό έτος 1919 και εμπρός, ο Ιεχωβά απεργάσθηκε ‘σωτηρία’ για το κεχρισμένο υπόλοιπο των πνευματικών Ισραηλιτών απελευθερώνοντας τους από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη και τους κοσμικούς εραστάς της. Παρ’ όλο τον θρησκευτικό διωγμό που υπέστη από τότε, το κεχρισμένο υπόλοιπο φορεί ακόμη «ιμάτιον σωτηρίας.» Το υπόλοιπο είναι αποφασισμένο να εξακολουθήση να φορή αυτά τα διακριτικά ιμάτια έως ότου η Βαβυλών η Μεγάλη και οι ανήθικοι ερασταί της καταστραφούν στην επερχόμενη ‘μεγάλη θλίψι.’ Ένεκα τούτου ποτέ δεν θα εκβληθούν και δεν θα εκτοπισθούν από τον πνευματικό παράδεισο στον οποίο τους εισήγαγε ο Ιεχωβά από το έτος 1919.

3. Γιατί το κεχρισμένο υπόλοιπο έπρεπε να ενδυθή «επένδυμα δικαιοσύνης;»

³ Ένα «επένδυμα δικαιοσύνης» είναι κάτι που προστίθεται στο «ιμάτιον σωτηρίας» με το οποίο ο Ιεχωβά περιέβαλε το αποκαταστημένο υπόλοιπό του. Ενώπιον του κόσμου, ιδιαίτερα λόγω της κακοπαραστάσεως που έγινε από τους κληρικούς του Χριστιανικού κόσμου, το υπόλοιπο των πνευματικών Ισραηλιτών εθεωρείτο άδικο με μια θρησκευτική έννοια. Εκείνοι που αποτελούσαν το υπόλοιπο στιγματίσθηκαν ως αιρετικοί, ψευδοπροφήται, ψευδόχριστοι, απατεώνες, τέκνα του Διαβόλου. Το γεγονός ότι απετέλεσαν στόχο παγκοσμίου διωγμού εφαίνετο να επιβεβαιώνη αυτές τις κατηγορίες εναντίον των, ιδιαίτερα μάλιστα στον Χριστιανικό κόσμο. Αλλά πώς τους θεωρούσε ο Ιεχωβά;

4. Πώς ο Ιεχωβά έδειξε ότι θεωρούσε το υπόλοιπο που μετανόησε και εκζητούσε τον Θεό ως δίκαιον, υπερασπίζοντας το;

⁴ Ο μέγας Κριτής πάντων δεν τους κατεδίκασε και δεν τους ενέδυσε ιμάτια δεσμίων, διώκοντάς τους από την οργάνωσί του. Επειδή εκζητούσαν αυτόν και τον Λόγο του, δέχθηκε και έλαβε το μετανοημένο υπόλοιπο στην εύνοιά του. Τους παρεχώρησε το ένδοξο προνόμιο να είναι μάρτυρές του, πρέσβεις του, να κηρύττουν «τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας . . . εν όλη τη οικουμένη» προς διεθνή μαρτυρία προτού τελειώση αυτό το πονηρό σύστημα πραγμάτων. Τους έδωσε το όνομά του, Ιεχωβά, να το φέρουν επάνω τους. (Ματθ. 24:14· Ησ. 43:10) Κατόπιν, τους χρησιμοποίησε με ισχυρό τρόπο για να κάνουν γνωστό το όνομα και τους σκοπούς του στις τέσσερις γωνίες της γης. Αυτό εσήμαινε υπεράσπισι για το υπόλοιπο!

5. Συμβολικά λοιπόν, τι αλλαγή ιματίων εδοκίμασε το υπόλοιπο, με χαρά όμοια με τη χαρά ποιας περιπτώσεως;

⁵ Έτσι εδικαιώθη το υπόλοιπο, εκηρύχθηκε δίκαιο ενώπιον όλου του κόσμου. Συμβολικά, αυτό εσήμαινε ότι ενεδύθησαν «επένδυμα δικαιοσύνης.» Μ’ αυτό τον τρόπο, έλαβαν πείρα αλλαγής ιματίων, απεκδύθησαν το ρυπαρό και ενεδύθησαν το ‘κεκοσμημένον.’ (Ησ. 52:1, 2) Η χαρά τους γι’ αυτό δημοσιεύθηκε σύντομα στο κύριο εξασέλιδο άρθρο της Σκοπιάς, τεύχους 1ης Φεβρουαρίου 1925, που είχε τον τίτλο «Ο Χιτών της Δικαιοσύνης,» και εβασίζετο στο εδάφιο Ησαΐας 61:10 (Εξουσιοδοτημένη Μετάφρασις). Η χαρά των ήταν σαν εκείνη ενός νυμφίου και της νύμφης του την ημέρα του γάμου των!

6. Πόσο διήρκεσε αυτή η χαρά του δικαιωμένου υπολοίπου, και ποιοι εχάρησαν μ’ αυτό, και με ποια πρακτική εκδήλωσι.

⁶ Ως προς τη χαρά τους, εκείνα που είχαν λεχθή προηγουμένως στην προφητεία του Ησαΐα αποδείχθηκαν αληθινά: «Αιώνιος ευφροσύνη θέλει είσθαι εις αυτούς.» (Ησ. 61:7) Σήμερα, 43 χρόνια μετά το 1935 μ.Χ. το υπόλοιπο, που έχει σωθή και δικαιωθή, εξακολουθεί να χαίρη πραγματικά, αλλά, και περισσότερο ακόμη, ο ‘πολύς όχλος’ των βοηθών του ενώθηκε στη χαρά του. Λαμβάνοντας τη Γραφική άποψι, θεωρούν το κεχρισμένο υπόλοιπο ως «ιερείς του Ιεχωβά» και «λειτουργούς του Θεού ημών.» Διακρίνουν ότι η κεχρισμένη τάξις είναι περιβεβλημένη με το «ιμάτιον σωτηρίας» και περιενδεδυμένη το «επένδυμα δικαιοσύνης.» Εκφράζουν και αυτοί τη χαρά τους υπηρετώντας τον Ιεχωβά Θεό μαζί με το επιδοκιμασμένο υπόλοιπο των ιερατικών, δημοσίων υπηρετών. Μολονότι ο ‘πολύς όχλος’ αποτελείται από άτομα που χαρακτηρίζονται ως «αλλογενείς» και «αλλόφυλοι» και παρομοιάζεται με ποιμένας, γεωργούς και αμπελουργούς, η ανακούφισις και η βοήθεια που παρέσχον στο κεχρισμένο υπόλοιπο είναι τεράστιο. Ο πνευματικός παράδεισος έχει ωφεληθή από την παρουσία των.—Ματθ. 25:31-46.

7. Γιατί επρόκειτο να επέλθη όλο αυτό το θαύμα του 20^ου αιώνος, όπως έρχεται τακτικά η άνοιξις στην Παλαιστίνη;

⁷ Όλο αυτό το θαύμα του 20ου αιώνος επρόκειτο να γίνη για την εκπλήρωσι της Βιβλικής προφητείας, τόσο αληθινά όσο και η άνοιξις πρέπει τακτικά να έρχεται στη γη της Παλαιστίνης. Ποτέ δεν θα μπορούσε να αποτύχη η προφητεία του εδαφίου Ησαΐας 61:11 (ΜΝΚ): «Διότι καθώς η γη αναδίδει το βλάστημα αυτής και καθώς ο κήπος εκφύει τα σπειρόμενα εν αυτώ, ούτω Ιεχωβά ο Θεός θέλει κάμει την δικαιοσύνην και την αίνεσιν να βλαστήσωσιν ενώπιον πάντων των εθνών.»

8. Γιατί ο Ιεχωβά ποτέ δεν μπορούσε ν’ αφήση τα πράγματα αδιόρθωτα, και σε τι βαθμό έδωσε στους δούλους του ‘ανταπόδοσιν του έργου’ των;

⁸ Πόσο σύμφωνα με το Λόγο του ενήργησε ο Ιεχωβά Θεός! Ποτέ δεν θ’ άφηνε τα πράγματα χωρίς διόρθωσι. Αυτός είναι ο Θεός ο «αγαπών δικαιοσύνην, ο μισών αρπαγήν και αδικίαν.» (Ησ. 61:8) Στον καιρό της πληρωμής θα έδινε στους σκληρά εργαζομένους δούλους του ‘ανταπόδοσιν του έργου αυτών.’ Έδωσε την υποσχεμένη ‘νέα διαθήκη’ στους κεχρισμένους δούλους του και απ’ αυτό ωφελήθηκε επίσης και ο ‘πολύς όχλος.’ (Ιερεμ. 31:31-34) Αυτός εδικαίωσε ήδη τους Χριστιανούς μάρτυρές του ως επιδοκιμασμένους δούλους του και θα τους δικαιώση ακόμη περισσότερο «μεταξύ των εθνών.» Αυτό θα κάμη και τη δική του δικαιοσύνη να εκδηλωθή ώστε να την ιδή όλο το σύμπαν. Αυτό θα καταλήξη και στον αιώνιο αίνο του από τα χείλη όλων όσοι αγαπούν την αλήθεια τη δικαιοσύνη και την αγνή λατρεία.

9. Με ποια στολή πρέπει πάντοτε να είμεθα ενδεδυμένοι;

⁹ Αφήστε, λοιπόν, το πνεύμα της ‘ακηδίας’ ή απογοητεύσεως! Ας φορούμε πάντοτε «στολήν αινέσεως» και ας αγαλλώμεθα στον Ιεχωβά Θεό μέσω του κεχρισμένου του Αρχιερέως, του Ιησού Χριστού.—Ησ. 61:1-3.