Ερωτήσεις από Αναγνώστες

● Είναι αλήθεια ότι για θρησκευτικούς λόγους οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν μπορούν να γίνουν μέλη της ΧΑΝ (Χριστιανικής Αδελφότητος Νέων);

Ναι, αυτό είναι αλήθεια. Προ πολλού έχομε αναγνωρίσει ότι η Χριστιανική Αδελφότης Νέων (ΧΑΝ), μολονότι δεν είναι εκκλησία, έχει οριστικά συμμαχήσει με τις θρησκευτικές οργανώσεις του Χριστιανικού κόσμου, στις προσπάθειες για την προώθησι του συμβιβασμού των πίστεων (πανθρησκείας).

Τον Σεπτέμβριο του 1885 το περιοδικό Σκοπιά, έλαβε αυτή τη θέσι:

«Αλλοίμονο στη Βιβλική εκπαίδευσι που δίδεται στις αδελφότητες νέων! Βρίσκονται πλήρως υπό τον έλεγχο των αιρετικών, από τους οποίους υποστηρίζονται. Μολονότι ισχυρίζονται ότι δεν ελέγχονται από αιρετικούς ούτε από κανένα δόγμα, αλλά μόνο από την Αγία Γραφή, βασίζονται στα δόγματα περισσότερο από κάθε άλλη οργάνωσι, εφόσον υποστηρίζονται «από όλα τα δημοφιλή δόγματα.»—Σελ. 6, στην Αγγλική.

Αργότερα, στην έκδοσι του Σεπτεμβρίου 1964 της Διακονίας της Βασιλείας, έντυπο που χρησιμοποιούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σε μια συνάθροισί τους, ανεφέρθη ο βασικός θρησκευτικός σκοπός και οι προσπάθειες για συμβιβασμό των πίστεων, εκ μέρους αυτών των αδελφοτήτων.

Πολλοί άνθρωποι θεωρούν αυτή την αδελφότητα απλώς σαν μια κοινωνική οργάνωσι που προσφέρει διάφορες υπηρεσίες, όπως πισίνα κολυμβήσεως, εγκαταστάσεις για αθλητική εκπαίδευσι και χώρο για λέσχες. Όσο επαινετές και αν είναι μερικές απ’ αυτές τις προμήθειες, σπουδαίο είναι να μην ξεχνούμε ότι η ΧΑΝ ιδρύθηκε μ’ ένα συγκεκριμένο θρησκευτικό σκοπό. Ο σκοπός αυτός εξετέθη σε μια Παγκόσμια Συνθήκη στο Παρίσι το 1855. Το κύριο μέρος αυτής της επίσημης δηλώσεως (που ονομάζεται η Βάσις των Παρισίων) λέγει:

«Η Χριστιανική Αδελφότης Νέων επιζητεί να ενώση εκείνους τους νέους οι οποίοι, θεωρώντας τον Ιησού Χριστό ως Θεό τους και Σωτήρα τους, σύμφωνα με τις Άγιες Γραφές, επιθυμούν να είναι μαθητές Του στην πίστι των και στη ζωή των, και να συντονίσουν τις προσπάθειές τους για την επέκτασι της Βασιλείας Του μεταξύ των νέων.» (Τα πλάγια γράμματα δικά μας)

Μολονότι σε μερικές χώρες οι εκκλησίες μπορεί να μην είναι η κυρία πηγή εισοδήματος της ΧΑΝ και μολονότι η ευκαιρία να γίνουν μέλη είναι ανοιχτή σε άτομα όλων των φυλών, εθνικοτήτων και θρησκειών, ο θεμελιώδης θρησκευτικός αντικειμενικός στόχος της ΧΑΝ, δεν μπορεί ν’ αγνοηθή.

‘Αλλά,’ μπορεί να διερωτηθούν με ειλικρίνεια μερικοί, ‘είναι η θρησκεία ή ο συμβιβασμός των πίστεων πραγματικά μια άποψις της ΧΑΝ;’ Η απάντησις πρέπει να είναι «Ναι.» Μολονότι μπορεί να μην τονίζωνται καθόλου μερικές θρησκευτικές απόψεις σε μερικά τμήματα της ΧΑΝ, όλα τα τοπικά τμήματα αναμένεται να συμμορφωθούν με τη Βάσι των Παρισίων. Επί πλέον, παρατηρήστε τα σχόλια που ανεγράφοντο στην έκδοσι Christian and Open της ΧΑΝ το 1975:

Ο Άνζα Α. Λέμα, μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της Παγκοσμίας συνθήκης της ΧΑΝ, έγραψε:

«Από τη θεμελίωσί της, αποβλέπει πάντα στην Αγία Γραφή για κατεύθυνσι και καθοδηγία. Με πολλούς τρόπους ο ρόλος της στον κόσμο τείνει να συμπληρώση τον ρόλο των εκκλησιών, χωρίς να ισχυρίζεται ότι είναι η ίδια εκκλησία. . . .

«Αλλά είναι κάτι περισσότερο απλώς από ένα όργανο μέσω του οποίου οι Χριστιανοί θέτουν τα ηθικά τους ιδεώδη και τις διδασκαλίες σε ενέργεια, καθώς υπηρετούν την κοινωνία. Οι περισσότεροι υποστηρικτές της ΧΑΝ την θεωρούν ένα τρόπο όπου μπορεί να βρη κανείς πραγματική συναναστροφή με κάποιον άλλο μέσω του Ιησού Χριστού. . . .

«Ταπεινώνοντας τον εαυτό της και προσπαθώντας να προσφέρη τις λειτουργίες της και τις υπηρεσίες της με πιο ευθύ τρόπο στην κοινότητα, θα διεξαγάγη πιο αποτελεσματικά το ρόλο της, της υπηρεσίας και της ιερωσύνης για τους πλησίον της. . . .

Ο Ματθίας Ντάννενμαν, γενικός γραμματεύς του Εθνικού Συμβουλίου της ΧΑΝ της Γερμανίας, είπε:

«Από την αρχή της, η ΧΑΝ, χωρίς αμφιβολία, είχε σκοπό να έχη μόνο Χριστιανούς ως μέλη και από την άλλη πλευρά υπήρχε η ιεραποστολική υποχρέωσις προς εκείνα τα μέλη που δεν μπορούσαν να ομολογήσουν ακόμη τον Ιησού Χριστό. . . .

«Η ΧΑΝ είναι μια μεγάλη προσφορά, αλλά μόνο όταν ο Ιησούς Χριστός εργάζεται σ’ αυτήν ως Ζων Σωτήρ. Πρέπει να καταβάλωμε τις καλύτερες προσπάθειες μας να μη διώξωμε αυτό τον Κύριο αλλά, καθώς τον φέρομε στο όνομά μας, πρέπει προσωπικά να χρησιμοποιούμε κάθε ευκαιρία να τον συναντούμε στη ΧΑΝ και διαρκώς να επεκτείνωμε αυτή την πιθανότητα και σε άλλους ανθρώπους.»

Οι αξιωματούχοι της οργανώσεως αυτής, τόνισαν ότι πιστεύουν πως χρειάζεται να δοθή περισσότερη προσοχή στο θρησκευτικό προσανατολισμό της ΧΑΝ. Ο Δρ. Πωλ Μ. Λίμπερτ, γενικός γραμματεύς της Παγκοσμίου Συνθήκης της ΧΑΝ στη Γενεύη της Ελβετίας από το έτος 1952-1962, έγραψε:

«Μπορεί πρόθυμα να γίνη παραδεκτό το γεγονός ότι πολύ λίγα τμήματα της ΧΑΝ επωφελούνται πλήρως από την ευκαιρία για οικουμενική εκπαίδευσι, η οποία ενυπάρχει σ’ αυτές τις ανεπίσημες επαφές μεταξύ Χριστιανών . . .

«Όταν εγείρωνται ερωτήσεις σχετικά με διάφορες μορφές και πεποιθήσεις μεταξύ των νέων και των ενηλίκων, ο συνετός ηγέτης επωφελείται από την ευκαιρία να καθοδηγήση τη συζήτησι από επιπόλαια επιχειρήματα σε βαθύτερο διάλογο. . . .

Οι ηγέτες και στις εκκλησίες και στη ΧΑΝ, πρέπει ν’ αναγνωρίσουν πιο σαφώς την ουσιώδη φύσι ενός λαϊκού οικουμενικού Χριστιανικού κινήματος. Η Χριστιανική Αδελφότης Νέων, δεν είναι εκκλησία ούτε υποκατάστατο της εκκλησίας. . . . Ωστόσο, η επιτροπή Πίστεως και Τάξεως του Βρεταννικού Συμβουλίου Εκκλησιών δήλωσε σε μια δήλωσι με πολύ προσεγμένες λέξεις το 1959, ότι οι Χριστιανικές Αδελφότητες είναι, ‘πολύτιμα βοηθήματα’ των εκκλησιών, όργανα της δικής τους ιεραποστολικής δράσεως.»—Ο Χριστιανικός Αιών, 10 Ιουνίου 1964.

Και Ο Χριστιανικός Αιών της 29ης Αυγούστου 1969, στο άρθρο του «Ευτυχισμένα Γενέθλια, ΧΑΝ!» δήλωνε:

«Αναγνωρίζοντας ότι η Χριστιανική ταυτότης της ΧΑΝ έχει πολλές φορές πνιγή στις πισίνες κολυμβήσεως, οι ηγέτες της ενασχολούνται στην αναβίωσι της θεολογικής αγρυπνίας και του οικουμενικού σθένους. . . . Ίσως η μεγαλύτερη πρόκλησις που αντιμετωπίζει η ΧΑΝ, είναι να διακηρύξη τη θρησκευτική της κληρονομιά για την εύρωστη υποστήριξι ενός νέου οικουμενισμού μεταξύ λαϊκών στις τοπικές κοινότητες. Η ΧΑΝ ίσως μπορεί να κάνη πράγματα για τις Χριστιανικές εκκλησίες τα οποία, στην ενοριακή τους περιοχή, μπορεί να μην είναι σε θέσι να κάνουν οι ίδιες.»

Συνεπώς, υπάρχουν άφθονες ενδείξεις ότι η ΧΑΝ ιδρύθηκε με θρησκευτικούς αντικειμενικούς στόχους και εξακολουθεί να τους έχη μέχρι σήμερα.

Ένα άτομο, με το να γίνη μέλος της ΧΑΝ, δέχεται η εγκολπώνεται τους Χριστιανικούς αντικειμενικούς στόχους και τις αρχές της οργανώσεως αυτής. Δεν πληρώνει απλώς για κάτι που λαμβάνει, όπως όταν αγοράζη πράγματα που πωλούνται δημοσίως στην αγορά. (Παράβαλε με 1 Κορινθίους 8:10· 10:25.) Ούτε επίσης η ιδιότης του μέλους που λαμβάνει είναι απλώς κάτι που του επιτρέπει την είσοδο κάπου, όπως στην περίπτωσι που ένα άτομο αγοράζει ένα εισιτήριο για θέατρο. Το να γίνη κανείς μέλος, σημαίνει ότι γίνεται αναπόσπαστο μέρος αυτής της οργανώσεως, που έχει ιδρυθή με ωρισμένους θρησκευτικούς στόχους, περιλαμβανομένης και της προωθήσεως του συμβιβασμού των πίστεων. Συνεπώς, το να γίνη ένας Μάρτυς του Ιεχωβά μέλος μιας ονομαζόμενης «Χριστιανικής» οργανώσεως, θα ισοδυναμούσε με αποστασία.

Μερικά άτομα δεν έγιναν μέλη, αλλά έχουν πληρώσει εφ’ άπαξ ένα ποσόν εισδοχής, θεωρώντας το απλώς ως πληρωμή για μια εμπορική υπηρεσία που διατίθεται. Και σ’ αυτήν ακόμη την περίπτωσι, είναι συνετό να εξετάση το άτομο αν αυτή η πορεία του θα επηρέαζε δυσμενώς τις συνειδήσεις άλλων.—1 Κορ. 8:11-13.

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, ασφαλώς, εκτιμούν την ισορροπημένη υγιή άσκησι. Η Αγία Γραφή λέγει ότι «η σωματική γυμνασία είναι προς ολίγον ωφέλιμος.» Ωστόσο, προσθέτει ότι η «ευσέβεια είναι προς πάντα ωφέλιμος.» (1 Τιμ. 4:8) Αυτό δεν σημαίνει αφοσίωσι σ’ ένα τρισυπόστατο Θεό. Η Αγία Γραφή δεν διδάσκει ότι ο Ιησούς είναι «Θεός» σε μια τριάδα, όπως διδάσκουν πολλές εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου και όπως περιλαμβάνεται ακόμη στην «Βάσι των Παρισίων» της ΧΑΝ.—1 Κορ. 11:3· Ιωάν. 17:3.

Μολονότι οι προσπάθειες για συμβιβασμό των πίστεων και οικουμενισμού είναι δημοφιλείς σήμερα, δεν υποστηρίζονται από τον αληθινό Θεό, ο οποίος είπε στους δούλους του: «Μη ομοζυγείτε με τους απίστους· . . . Εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αποχωρίσθητε.» (2 Κορ. 6:14-17) Επίσης, ο Ιησούς σαφώς είπε ότι ο Παντοδύναμος πρέπει να λατρεύεται «εν πνεύματι και αληθεία.» (Ιωάν. 4:24) Οπωσδήποτε, αυτό δεν σημαίνει να ενωθή το άτομο με μια θρησκευτική οργάνωσι που αποτελείται από άτομα που διακρατούν πεποιθήσεις, που αντιβαίνουν σε όσα διδάσκουν οι Άγιες Γραφές.» (Αποκ. 18:4, 5) Έτσι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν μπορούν να γίνουν μέλη αυτής της οργανώσεως επειδή κατανοούν τι αναμένει ο Θεός από τους αληθινούς λάτρεις του και ποιοι είναι οι σκοποί και η κατεύθυνσις της ΧΑΝ.

Επί πλέον, είναι καλό να εξετάσωμε το γεγονός ότι σ’ όλα σχεδόν τα χρόνια της υπάρξεως της, η ΧΑΝ δεν έχει ενεργήσει σε αρμονία με το πνεύμα των εδαφίων Ησαΐας 2:2-4, όπως παρατηρείται από τα ακόλουθα ιστορικά γεγονότα:

«Οι υπηρεσίες της ΧΑΝ στις ένοπλες δυνάμεις άρχισαν, στις Ηνωμένες Πολιτείες, με τον Εμφύλιο Πόλεμο, και από τότε εξακολουθεί η οργάνωσις αυτή να παρέχη τέτοιου είδους υπηρεσίες σ’ όλους τους πολέμους.»—Βρεταννική Εγκυκλοπαιδεία, Μικροπαιδεία, Τόμ. Χ, σ. 835, Μ. 1976.

«Στον Εμφύλιο Πόλεμο, μόνο δέκα χρόνια μετά την ίδρυσί της στη Βοστώνη, και προτού υπάρξουν κτίρια ή γραμματείς ή οικονομικοί πόροι, ένα σύνολο 4.859 ‘εκπροσώπων’, στρατεύθηκαν και ανέπτυξαν δράσι και έξη και πλέον εκατομμύρια δωρισμένων χρημάτων χρησιμοποιήθηκαν για τις κοσμικές και πνευματικές ανάγκες των στρατιωτών . . . Στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Αμερικανική ΧΑΝ ανέλαβε μια τεραστία ευθύνη για υπηρεσία στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, για την οποία απαιτείτο προσωπικό 25.926 ατόμων με έξοδα πάνω από 167 εκατομμύρια δολλάρια. Στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η ΧΑΝ ήταν μία από τις οργανώσεις που ίδρυσαν τους Οργανισμούς Ηνωμένης Υπηρεσίας, με το να ενωθούν ως ομάδα ιδιωτικών θρησκευτικών οργανώσεων από Προτεσταντικές, Καθολικές και Ιουδαϊκές πίστεις, σε μια συμφωνία με την ομοσπονδιακή κυβέρνησι να παρέχουν πολιτικού είδους ψυχαγωγικές, και θρησκευτικές υπηρεσίες σε άνδρες με στολή και σε εργάτες που προωθούν τον πόλεμο σε κοινότητες που γειτονεύουν με τους θρησκευτικούς οργανισμούς.»—Η Νέα Εγκυκλοπαιδεία υπό Φανκ και Βάγκναλλς, Τόμ. 36, σ. 13.467, 13.468, έκδοσις 1952.

«Η δραστηριότης της ΧΑΝ σε μέλη των ενόπλων δυνάμεων άρχισε στη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου (1861-1865). Αυτές οι υπηρεσίες αυξήθηκαν με κάθε μετέπειτα πόλεμο και έφθασαν στην πλήρη ανάπτυξί τους στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου (1939-1945). Η ΧΑΝ είχε 450 και πλέον λέσχες για τις συμμαχικές ένοπλες δυνάμεις.»—Η Παγκόσμιος Εγκυκλοπαιδεία του Βιβλίου, Τόμ. 21, σ. 477, έκδ. 1978.

Αυτό το είδος υπηρεσίας με το όνομα «Χριστιανικό,» οπωσδήποτε δεν εξεπλήρωσε το εδάφιο Μιχαίας 4:3.