Ο Λόγος του Θεού Είναι Ζων

Η Ακλόνητη Αγάπη μιας Κόρης

ΥΠΑΡΧΕΙ κάτι πραγματικά όμορφο στην ακλόνητη αγάπη μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας. Όταν αυτή η αγάπη εγκαρτερή παρά τις τρομερές πιέσεις που επιφέρουν άλλες πηγές για να διασπάσουν μια τέτοια βαθειά αφοσίωσι, και οι παρατηρητές ακόμη συγκινούνται.

Εξετάστε την περίπτωσι μιας Ανατολίτισσας από το Σουνάμ, ή Σουλάμ. Ερωτεύεται έναν όμορφο βοσκό. Οι αδελφοί της, σε μια προσπάθεια να προστατεύσουν τη Σουλαμίτιδα από πειρασμό, την εμποδίζουν να δεχθή την πρόσκλησι του αγαπημένου της να κάνη ένα περίπατο μαζί του μια όμορφη ανοιξιάτικη μέρα. Της αναθέτουν να προσέχη τα αμπέλια για να μην τα λεηλατήσουν οι μικρές αλεπούδες.—Άσμ. Ασμ. 1:6· 2:8-15.

Στη διάρκεια αυτού του καιρού, ο Βασιλιάς Σολομών έρχεται με βασιλική μεγαλοπρέπεια να κατασκηνώση κοντά στο σπίτι της Σουλαμίτιδας. Έτσι, την παρατηρεί ενώ εκείνη εκτελεί τα καθήκοντά της. Επειδή ήταν όμορφη, τη φέρνουν στο στρατόπεδο του βασιλιά κι εκεί αντιμετωπίζει την ερωτοτροπία του.—Ασμ 6:11, 12· Ασμ 1:2-4.

Εντυπωσιάζεται απ’ αυτό η Σουλαμίτιδα; Μήπως κλονίζεται η αγάπη της; Όχι. Χωρίς ντροπή, εκφράζει την επιθυμία της για τον αγαπημένο της βοσκό. Αλλά ο Σολομών δεν είναι πρόθυμος να την αφήση να φύγη και εξακολουθεί να την κατακλύζη με προφορικές εκφράσεις αγάπης και υποσχέσεις ότι θα της χαρίση εξαιρετικά στολίδια. Η Σουλαμίτιδα, όμως, μιλά για την άσβεστη αγάπη που τρέφει για το βοσκό της. Αργότερα, ο βοσκός επικοινωνεί μαζί της, και ανταλλάσσουν και οι δυο λόγια αγάπης.—Άσμ. Ασμ. 1:7-17· 2:1, 2.

Ο Βασιλιάς Σολομών, επιστρέφοντας στην Ιερουσαλήμ, παίρνει μαζί του και τη Σουλαμίτιδα. Εκεί, στην πόλι, ο βοσκός βρίσκει τρόπο να τη δη. (Άσμ. Ασμ. 3:6-11· 4:1-5) Ο Σολομών, μετά την αποτυχία όλων των προσπαθειών του να κερδίση την αγάπη της Σουλαμίτιδας, της επιτρέπει τελικά να επιστρέψη στο σπίτι της. (Άσμ. Ασμ. 8:5α) Τι θρίαμβος για τη Σουλαμίτιδα!

Αυτή η κοπέλλα της υπαίθρου ασφαλώς προεξέχει σαν ένα υπέροχο παράδειγμα συνέπειας στην αγάπη, σε μια αγάπη που δεν θα μπορούσε να σβησθή. Αυτού του είδους την αγάπη πρέπει να έχουν τα γνήσια μέλη της πνευματικής νύμφης του Χριστού, καθώς επίσης και τα «άλλα πρόβατά» του, για τον ‘καλό ποιμένα’ τους.—Παράβαλε με Ιωάννη 10:14, 16· 2 Κορινθίους 11:2· Εφεσίους 5:25-32.