Ενθυμείσθε;

Έχετε διαβάσει προσεκτικά τα πρόσφατα τεύχη της Σκοπιάς; Αν ναι, θα θυμάσθε χωρίς αμφιβολία τα εξής σημεία:

● Τι εξηγεί την αξιόλογη φιλία του Ιωνάθαν και του Δαβίδ;

Ο Ιωνάθαν, μολονότι ήταν ο προφανής κληρονόμος του θρόνου, δέχθηκε το Δαβίδ ως τον εκλεκτό του Ιεχωβά για τη βασιλεία και τον αγάπησε για τις θαυμάσιες ιδιότητές του.—15/2 σ. 9-11.

● Πάνω σε ποια βάσι μπορούν οι άνθρωποι όλων των εθνικοτήτων να γίνουν πνευματικοί Ισραηλίτες;

Αυτό γίνεται με βάσι το «αντίλυτρο υπέρ πάντων» του Ιησού που δίνει τη δυνατότητα σ’ αυτούς να φερθούν στη νέα διαθήκη, της οποίας ο Ιησούς Χριστός είναι ο μεσίτης. (1 Τιμ. 2:5, 6)—15/2 σ. 26

● Πώς μπορεί ένα άτομο να επιτύχη ειρήνη με τον Θεό;

Πρέπει να αναγνωρίση ο ίδιος ότι είναι αμαρτωλός, και να παραδεχθή ότι δεν έχει τη δύναμι μέσα του να αποδειχθή ευάρεστος στο Δημιουργό. Έπειτα, για να συγχωρηθούν οι αμαρτίες του, χρειάζεται να μετανοήση και να δεχθή την απολυτρωτική θυσία του Ιησού Χριστού. Μετά απ’ αυτό, πρέπει να εξακολουθήση να βαδίζη σε αρμονία με την καθαρότητα που έλαβε το άτομο μέσω της θυσίας του Χριστού.—1/3 σ. 7, 8.

● Τι απαιτεί ο Θεός από εκείνους που θέλουν ν’ αποκτήσουν αιώνια ζωή;

Απαιτεί να εκδηλώνωμε γνήσια πίστι στο γεγονός ότι ο Ιησούς Χριστός πήρε επάνω του την πλήρη ποινή για την αμαρτία και τώρα είναι «Κύριος και Χριστός,» ο υποσχεμένος Μεσσιανικός Βασιλιάς. (Πράξ. 2:36) Αυτή η πίστις εκδηλώνεται με το να κηρύττωμε τα «αγαθά νέα» σε άλλους, με το να εκδηλώνωμε ορθή διαγωγή με το να είμαστε πρόθυμοι να ανταποκριθούμε στις ανάγκες των συνανθρώπων μας.—15/3 σ. 7, 8.

● Τι θα μπορούσαμε να κάνωμε για να βοηθήσωμε ομοπίστους που πενθούν;

Μπορούμε να τους ακούμε, δείχνοντας ότι ενδιαφερόμαστε γι’ αυτούς. Ένα τηλεφώνημα, μια επίσκεψις μια πρόσκλησις σε γεύμα μπορεί να είναι ενθαρρυντικά. Ίσως υπάρξουν ευκαιρίες για να συζητήσωμε παρηγορητικές σκέψεις από τις Γραφές. Ίσως μπορούμε να δώσωμε από το χρόνο μας, βοηθώντας τους σε ουσιώδη ζητήματα της ζωής, ενώ φροντίζουν για οικονομικές τυπικότητες. Η περίστασις ίσως απαιτήση και την προσφορά χρηματικής βοήθειας.—1/4 σ. 25-27.

● Γιατί μπόρεσε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής να διακηρύξη, «Επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών»;—Ματθ. 3:2.

Αυτό έγινε επειδή ο Ιησούς Χριστός, ο προσδιωρισμένος Βασιλεύς, ήταν παρών.—15/4 σ. 12.

● Τι συνέβη στον Αβδέ-μέλεχ λόγω του ότι ήλθε προς βοήθεια του προφήτη του Ιεχωβά Ιερεμία, και ποια ενθάρρυνσι μπορούμε να αντλήσωμε απ’ αυτό;

Στον Αβδέ-μέλεχ δόθηκε υπόσχεσις για τη «ζωή του ως λάφυρον.» (Ιερ. 39:18) Αυτό σήμαινε ότι η ψυχή του ή η ζωή του δεν θα έπεφτε θύμα των Βαβυλωνίων κατακτητών της Ιερουσαλήμ. Όπως ένα άτομο χαίρεται για κάποιο λάφυρο, μπορούσε και αυτός να χαίρεται επειδή διατήρησε τη ζωή του. Ομοίως, ένας «πολύς όχλος» θα επιβιώση από τον επερχόμενο «πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού τον Παντοκράτορος.» (Αποκ. 7:9-15· 16:14)—1/5 26-28.

● Τι εξεικόνιζε το δράγμα της κριθής που κινούσε ο αρχιερέας στις 16 Νισάν;

Εξεικόνιζε την ανάστασι του Ιησού Χριστού, την «απαρχή των κεκοιμημένων.» (1 Κορ. 15:20)—15/5 σ. 9.

● Πότε άρχισε η αντιτυπική εορτή της σκηνοπηγίας, και πότε θα τελειώση;

Αυτή η αντιτυπική εορτή άρχισε όταν η Χριστιανική εκκλησία ήλθε σε ύπαρξι την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ. Η ευφροσύνη της εκκλησίας, όμως, δεν συνεχίσθηκε, επειδή συνέβη η αποστασία. Στη σύγχρονη εποχή, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά εισήλθαν σε μια περίοδο μεγάλης ευφροσύνης από το 1919 μ.Χ. και εμπρός, συνεχίζοντας έτσι την αντιτυπική εορτή της σκηνοπηγίας. Όταν τελειώση η χιλιετής βασιλεία του Χριστού, τότε η αντιτυπική εορτή θα τερματισθή.—15/5 σ. 22.