Ερωτήσεις από Αναγνώστες

● Ποια είναι η σημασία της φράσεως «δεν ενόησαν εκ των άρτων που μνημονεύεται στο κατά Μάρκον 6:52;

Τα εδάφια Μάρκος 6:51, 52 λένε: «Και ανέβη [ο Ιησούς] προς αυτούς εις το πλοίον, και έπαυσεν ο άνεμος· και εξεπλήττοντο [οι μαθητές] καθ’ εαυτούς λίαν καθ’ υπερβολήν και εθαύμαζον. Διότι δεν ενόησαν εκ των άρτων, επειδή η καρδία αυτών ήτο πεπωρωμένη.» Προηγουμένως, οι μαθητές είχαν δει τον Ιησού Χριστό να πολλαπλασιάζη θαυματουργικά τους πέντε άρτους και τα δύο ψάρια ως το σημείο να μπορέσουν να φάνε 5.000 περίπου άνδρες, εκτός των γυναικών και των παιδιών. Τα περισσεύματα που συνελέγησαν τότε εγέμισαν 12 κοφίνια, πράγμα που παρέχει απτή απόδειξι ότι όλοι εκείνοι οι παρόντες είχαν χορτάσει. Αυτό έπρεπε να διδάξη τους μαθητές ότι ο Ιησούς είχε λάβει δύναμι από τον Θεό να εκτελή θαύματα.—Ματθ. 14:19, 21· Μάρκ. 6:41-44.

Επομένως, όταν ο Ιησούς αργότερα περπάτησε πάνω στο νερό και ο άνεμος κόπασε όταν μπήκε στο πλοιάριο, οι μαθητές είχαν μια βάσι για να συνδυάσουν αυτά τα θαύματα με το θαυματουργικό πολλαπλασιασμό των άρτων. Ασφαλώς, αν ο Ιησούς Χριστός μπόρεσε να θρέψη το πλήθος, δεν έπρεπε να φανή ασύνηθες ή εκπληκτικό ότι μπορούσε και να περπατήση πάνω στο νερό και να κάνη τον άνεμο να κοπάση.

Εν τούτοις, οι μαθητές δεν ήσαν ακόμη σε θέσι να διακρίνουν ένα θαύμα στο φως του άλλου. Η καρδιά τους δεν μπορούσε να συλλάβη το μέγεθος της δυνάμεως που είχε δοθή στον Ιησού Χριστό από το άγιο πνεύμα. Αντέδρασαν με τόση κατάπληξι, όπως θα αντιδρούσαν άτομα που δεν είχαν βάσι για να πιστεύσουν ότι ο Υιός του Θεού μπορούσε να περπατά επάνω στο νερό και να κάνη τον άνεμο να παύση να φυσά.

● Τι εννοούσε ο απόστολος Παύλος όταν έγραψε ότι η ύπαρξις σχισμάτων μεταξύ των Κορινθίων θα έκανε να εκδηλωθούν οι δόκιμοι;

Ο απόστολος Παύλος, βασιζόμενος σε ειδήσεις που είχε λάβει από άλλους, έγραψε: «Όταν συνέρχησθε εις την εκκλησίαν, ακούω ότι υπάρχουσι σχίσματα μεταξύ σας, και μέρος τι πιστεύω· διότι είναι ανάγκη να υπάρχωσι και αιρέσεις μεταξύ σας, δια να γείνωσι φανεροί μεταξύ σας οι δόκιμοι [επιδοκιμασμένοι, ΜΝΚ].»—1 Κορ. 11:18, 19.

Ο απόστολος αναγνώριζε ότι οι ειδήσεις δεν παρέχουν πάντοτε πλήρη εικόνα της πραγματικής καταστάσεως. Εν τούτοις, λόγω της προσωπικής του γνώσεως για την εκκλησία της Κορίνθου, ήξερε ότι οι πληροφορίες που του μεταδίδοντο περιείχαν στοιχεία αληθείας. Γι’ αυτό και μπορούσε να πη: «Μέρος τι πιστεύω.» Συνεπέρανε ότι θα υπήρχαν φατρίες ή σχίσματα μεταξύ των Κορινθίων. Εν τούτοις, η ίδια η ύπαρξις αυτών των φατριών θα φανέρωνε τα άτομα που σαν επιδοκιμασμένα από την άποψι του Θεού.

Όταν αναπτύσσωνται φατρίες, συχνά ορισμένα άτομα προσπαθούν να αποκτήσουν οπαδούς. Το πνεύμα της δυσαρέσκειάς τους και η επιθυμία τους για εξοχότητα ή αναγνώρισι, γρήγορα θα εκδηλώνονταν. Αλλά εκείνοι που είναι επιδοκιμασμένοι δούλοι του Υψίστου εξακολουθούν να βοηθούν ταπεινά τους ομοπίστους τους. Με τα λόγια και με τα έργα τους, δείχνουν ότι η κεφαλή της Χριστιανικής εκκλησίας είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Αυτοί δεν ταυτίζονται με ομάδες που εξυψώνουν ατελείς ανθρώπους· ούτε προσπαθούν να αποκτήσουν τις επευφημίες ανθρώπων για τον εαυτό τους.

Άτομα που είναι αληθινά επιδοκιμασμένοι δούλοι του Θεού, αποφεύγουν να συμβάλλουν στην ανάπτυξι φατριών και ν’ αναμιχθούν σ’ αυτές. Επίσης, όταν παρουσιάζονται σχίσματα, οι επιδοκιμασμένοι κάνουν ότι μπορούν για να προαγάγουν την ενότητα και την αγάπη. Όσοι αγαπούν την αλήθεια θα προεξέχουν αποφεύγοντας το πνεύμα του κομματισμού και συνεχίζοντας την υποβοήθησι άλλων να κατανοήσουν την ανάγκη για ενότητα κάτω από την ηγεσία του Ιησού Χριστού. Μ’ αυτό τον τρόπο, τα σχίσματα ή οι διαιρέσεις πραγματικά χρησιμεύουν στην αποκάλυψι των γνησίων πιστών, εκείνων που έχουν αγνά ελατήρια.