Στο Βάθος των Ειδήσεων

Μαγεία φέρνει σε Αμηχανία τους Γιατρούς

● Ο οργανικός ερυθηματώδης λύκος είναι συχνά μια θανατηφόρα αρρώστια στην οποία το σύστημα ανοσίας του σώματος φαίνεται να προσβάλει τα ίδια του τα όργανα. Ένα πρόσφατο άρθρο στο περιοδικό «Τζόρναλ οβ δη Αμέρικαν Μέντικαλ Ασσοσιέισιον» περιγράφει κλινικά την ασυνήθιστη περίπτωση μιας 28-ετούς Φιλιππινοαμερικανίδας που έπασχε απ’ αυτή την αρρώστια.

Όταν η γυναίκα δεν αντέδρασε στην αρχική θεραπεία, της σύστησαν πιο δυνατά φάρμακα. Αλλά «η ασθενής αντί γι’ αυτό, διάλεξε να γυρίσει στο μακρυνό Φιλιππινέζικο χωριό πούχε γεννηθή», αναφέρει το «Τζόρναλ». Και «προς μεγάλη έκπληξη της σαστισμένης οικογενείας της και των δύσπιστων γιατρών, η ασθενής γύρισε ύστερα από τρεις βδομάδες»—φανερά θεραπευμένη. Η γυναίκα ισχυρίσθηκε ότι την είχε θεραπεύσει ο «μάγος γιατρός του χωριού, που είχε διώξει την κατάρα».

Το άρθρο του «Τζόρναλ» ρωτούσε με αμηχανία: «Με ποιο μηχανισμό οι μηχανορραφίες ενός Ασιάτη μάγου θεράπευσαν την ενεργό λυκονεφρίτιδα . . . και επέτρεψαν να σταματήσει απότομα η θεραπεία με κορτικοστεροειδή χωρίς συμπτώματα ανεπάρκειας των επινεφριδίων;» Μήπως είναι δυνατόν η απάντηση να βρίσκεται έξω από την ανθρώπινη γνώση; Η Γραφή δείχνει ότι ο Σατανάς ο Διάβολος έχει χρησιμοποιήσει ‘σημεία ψεύδους και τέρατα’ για να παροδηγήσει την ανθρωπότητα. (2 Κορ. 11:14· παράβαλε 2 Θεσσ. 2:9-12)

Είμαστε Όλοι Αιρετικοί;

● «Είμαστε, λοιπόν, όλοι αιρετικοί;» ρωτούσε μια τελευταία επιστολή στην εφημερίδα «Ντέιλυ Τέλεγγραφ» του Λονδίνου. Ο δημοσιογράφος είχε μόλις στρέψει την προσοχή σ’ έναν «θεολογικό γρίφο» που δημιουργήθηκε από τις λέξεις του πρώτου Χριστιανού κληρικού Ιουστίνου Μάρτυρα: «Αν συναντήσετε μερικούς που λέγονται Χριστιανοί . . . που λένε ότι οι ψυχές τους, όταν πεθαίνουν πηγαίνουν στον ουρανό, ΜΗ ΦΑΝΤΑΣΘΕΙΤΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ.» Σ’ απάντηση αυτού του «γρίφου,» η εφημερίδα δημοσίευσε το ακόλουθο γράμμα του Τζων Ντάννετ, καθηγητή Θεολογίας στο Κολέγιο Νιούμπολντ:

«Οι πρώτοι Πατέρες της Εκκλησίας, βασίζοντας τις πεποιθήσεις και διδασκαλίες τους στην Αγία Γραφή . . . δεν πλανώνταν ως προς την εμπειρία του ανθρώπου, ακόμη κι’ ενός Χριστιανού, στο θάνατο. Κατανοούσαν ότι ο θάνατος είναι μια κατάσταση μη συνειδητότητας, ένας ‘ύπνος,’ από τον οποίο τελικά θα υπήρχε ανάσταση. Επανειλημμένα αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη ότι οι βασιλείς κοιμήθηκαν με τους πατέρες τους. Ο ψαλμωδός περιέγραψε το θάνατο ως εξής: ‘Αναπνέει την τελευταία ανάσα του, επιστρέφει στο χώμα· και την ίδια ώρα κάθε σκέψη του τερματίζεται.’ (Ψαλμ. 146:4) (Νέα Αγγλική Βίβλος).»

Αφού παρέθεσε κι’ άλλα παραδείγματα της «συνεπής Βιβλικής διδασκαλίας» για μια ανάσταση μετά από τον ύπνο σε θάνατο, ο θεολόγος παρατήρησε: «Έτσι δεν ήταν μόνο ο Ιουστίνος Μάρτυρας και ο Ειρηναίος αλλά και ο Ιγνάτιος επίσης, ο Πολύκαρπος, ο Λακτάντιος και άλλοι πρώτοι Πατέρες που δεν μπορούσαν να δεχθούν ότι οι Χριστιανικές ψυχές πηγαίνουν στον ουρανό όταν πεθαίνουν.» Τότε πώς εισήχθηκε στην Εκκλησία αυτή η αντιγραφική διδασκαλία; Ο καθηγητής Ντάννετ απαντά: «Κάτω από την επιρροή της Πλατωνικής φιλοσοφίας . . . η αντίληψη για την αθανασία της ψυχής εισχώρησε σε μεγάλο βαθμό στη Χριστιανική εκκλησία και έγινε αποδεκτή η ιδέα ότι οι ψυχές πηγαίνουν στον ουρανό στο θάνατο· αλλά εξακολουθεί να είναι μια μη Γραφική πεποίθηση.» Έτσι, μπορεί να λεχθεί ότι πολλοί λεγόμενοι Χριστιανοί σήμερα είναι Γραφικά «αιρετικοί». Ιεζ, 18:4, 20.

Εκκλησίες: ‘Μην Κηρύττετε’

● Μετά από εργασία δύο ετών, το Βρετανικό Συμβούλιο των Εκκλησιών (BCC) εξέδωσε μια σειρά οδηγιών που, σύμφωνα με την «Γκάρντιαν» του Λονδίνου, προειδοποιεί «να μη κηρύττουν συνεχώς το ευαγγέλιο όταν πλησιάζουν για να συζητήσουν με άτομα άλλων πίστεων.» Οι οδηγίες, που εγκρίνονται απ’ όλα τα μεγάλα δόγματα, δηλώνουν: «Το είδος της ομιλίας ή γραφής που είναι πολύ ‘ευαγγελιστικό’ ή ‘πνευματικό’ μπορεί συχνά να ενισχύσει τις παρανοήσεις» και γι’ αυτό πρέπει να αποφεύγεται.

Φυσικά, η ίδια η Βίβλος συμβουλεύει «διδάσκων μετά πραότητας τους αντιφρονούντας.» Αλλ’ αυτό δεν μειώνει καθόλου την επείγουσα ανάγκη που άφησε ο Χριστός στους ακολούθους του όταν τους διέταξε, «μαθητεύσατε πάντα τα έθνη . . . διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς.» (2 Τιμ. 2:25· Ματθ. 28:19, 20).