Γιατί Τόσο Πολλή Ανεντιμότητα;
ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ Αγγλική παροιμία λέει ότι «η ευκαιρία κάνει τον κλέφτη». Απεναντίας, υπάρχουν μερικοί που επιμένουν ότι «ο κλέφτης κάνει την ευκαιρία.»
Άσχετα με το πώς αρχίζει η παροιμία, η ανεντιμότητα με τις πολλές μορφές της έχει φτάσει σε ανησυχητικές διαστάσεις. Μεγάλο μέρος της, όμως, έχει γίνει τόσο συνηθισμένο, ώστε πολλοί άνθρωποι δεν το βλέπουν πια σαν ανέντιμο.
Εξετάστε μερικές χαρακτηριστικές καταστάσεις. Ένας εργοδότης λέει σ’ έναν υπάλληλο να γράφει στους λογαριασμούς ότι εισπράχτηκαν από ορισμένες πωλήσεις λιγότερα χρήματα. Ο υπάλληλος δεν το βλέπει αυτό κακό, επειδή, απλούστατα, κάνει ό,τι του λέει το αφεντικό. Μια γυναίκα κλέβει από τον οικογενειακό προϋπολογισμό, διαβεβαιώνοντας τον εαυτό της ότι έχει το δικαίωμα να κάνει κάτι μικρό για τον εαυτό της. Ένας σύζυγος λέει στη σύζυγό του ότι πρέπει να εργαστεί υπερωρίες, αλλά βγαίνει με τους φίλους του ή, ίσως, με κάποια άλλη γυναίκα.
Ένας καταστηματάρχης πρόσφατα ανέφερε ότι νεαροί κατά ομάδες μπαίνουν μέσα στο κατάστημά του. Καθώς ο ένας αγοράζει, οι υπόλοιποι κλέβουν από τον πάγκο. «Όταν ήμουνα μικρός,» λέει, «τα παιδιά έτρεμαν όταν συλλαμβάνονταν. Το θλιβερό πράγμα σήμερα είναι ότι καρφί δεν τους καίγεται. Σε μερικά μέρη, αν τους πεις να φύγουν, ξαναγυρίζουν και σπάνε τις βιτρίνες σου.»
Και αυτοί που τα κάνουν αυτά δεν είναι οι απόκληροι της κοινωνίας. Δεν έχει περάσει πάρα πολύς καιρός από τότε που μια ηλικιωμένη αριστοκράτισσα της Αγγλίας καταδικάστηκε γιατί έκλεβε καταστήματα. Και ποιος δεν έχει διαβάσει για κλοπές χρημάτων, μερικές μικρές κι άλλες που ανέρχονται σ’ εκατομμύρια;
Ποιες είναι οι αιτίες για την ακαταμάχητη αυτή τάση προς την ανεντιμότητα; Υπάρχουν πολλές αιτίες. Από τη βρεφική ηλικία τα περισσότερα παιδιά υπόκεινται στην ύπουλη επιρροή της. Λαογραφικές, κλασσικές ιστορίες, όπως «ο Αλή Μπαμπά και οι Σαράντα Κλέφτες», κινηματογραφικές ταινίες, τηλεοπτικά προγράμματα και πολλά βιβλία εξυμνούν την ανεντιμότητα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Σε μια συνέντευξη, ένας άντρας στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας κατηγόρησε για τα πολλά σφάλματα που γίνονται, την επιρροή που έχουν θρησκευτικές πράξεις, όπως η εύκολη συγχώρηση μέσω της εξομολογήσεως. Μια γυναίκα ομολόγησε ότι η εμπιστοσύνη της στην εντιμότητα κατέρρευσε όταν αποδείχτηκε ότι ο «Αη-Βασίλης» ήταν κάποιος συγγενής της. Από τον πελαργό που λέγεται ότι φέρνει τα μωρά, ως τους πολιτικούς με τις κενές υποσχέσεις—σ’ όλους τους τομείς της ζωής περιβαλλόμαστε από ισχυρές επιρροές που τείνουν να στρέψουν τη διάνοια στην ανεντιμότητα.
Μερικά άτομα δεν μπορούν να δουν τη βλάβη στα λεγόμενα «μικρά ψέματα», αλλά ο ιδρυτής της Χριστιανοσύνης είπε: «Αυτός που είναι ανέντιμος σε μικρά πράγματα θα είναι ανέντιμος και σε μεγάλα.» Αποκάλεσε επίσης τον Διάβολο ‘πατέρα του ψεύδους’ και σαν κυβερνήτη γενικά του ανθρώπινου γένους. Ασφαλώς, όλα αυτά δίδουν λαβή για σκέψη, και μας βοηθούν να κατανοήσουμε γιατί η ανεντιμότητα είναι τόσο πολύ διαδεδομένη.—Λουκάς 16:10, Σημερινή Αγγλική Μετάφραση· βλέπε επίσης Ιωάννης 8:44· 14:30.