Ανυπακοή Στους Γονείς—Σημείο Των Εσχάτων Ημερών;

«ΥΠΑΡΧΕΙ γενεά, ήτις καταράται τον πατέρα αυτής και δεν ευλογεί τη μητέρα αυτής.» (Παροιμίαι 30:11) Τα λόγια αυτά περιγράφουν καλά τη γενιά από το 1914. Αλλά συμπεριφέρονται πραγματικά διαφορετικά οι νέοι από τότε; Αν ναι, γιατί;

Ο Μεταβαλλόμενος Κόσμος Μας

Σε προηγούμενες εποχές, η οικογένεια ήταν ένα καταφύγιο αγάπης και υποστήριξης. Δεν υπήρχε καμιά αμφιβολία για τους ρόλους και τις ευθύνες που είχαν τα μέλη της οικογένειας. Οι άντρες εργάζονταν για το ψωμί της οικογένειας. Οι περισσότερες γυναίκες έμεναν στο σπίτι για να φροντίζουν τα παιδιά και να κάνουν τις δουλειές του σπιτιού. Και οι δυο μαζί δίδασκαν στα παιδιά τους αξίες και αρχές. Τα παιδιά συχνά ήταν τόσο απασχολημένα με τις δουλειές του σπιτιού ώστε δεν είχαν καιρό να μπλεχτούν σε σοβαρές βρωμοδουλειές.

Τα γεγονότα που ακολούθησαν από το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου το 1914 έχουν καταστρέψει αυτή τη γραφική εικόνα. Όπως ακριβώς προφήτευσε ο Ιησούς, ο αιώνας μας είναι ένας αιώνας βίαιων πολέμων, ανομίας και έλλειψης τροφίμων. (Ματθαίος 24:4-14) Το αποτέλεσμα; Μια ριζική αλλαγή στον τρόπο της ζωής μας. Αυτός ο αιώνας των ταξιδιών μεγαλώνει πάρα πολύ τις αποστάσεις ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας τα οποία κάνουν ατομικά ταξίδια. Πολλές γυναίκες, απελευθερωμένες από τον πολύ μόχθο της δουλειάς του σπιτιού εξαιτίας των τεχνολογικών εξελίξεων, αντί να ασχολούνται στις δουλειές του σπιτιού βγαίνουν στον επαγγελματικό τομέα. Οι δάσκαλοι του σχολείου και οι μπέιμπυ σίτερς έχουν αντικαταστήσει τους γονείς. Τα παιδιά αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της ανίας αφού οι ηλεκτρικές συσκευές έχουν αντικαταστήσει τις δουλειές του σπιτιού.

Αυτές οι πρόσφατες εξελίξεις έχουν αυξήσει πάρα πολύ την ένταση μέσα στην οικογένεια. Οι αναλογίες διαζυγίων έχουν πάει στα ύψη. Το ίδιο συμβαίνει και στα σπιτικά που υπάρχει μόνο ένας γονέας. Μια ανύπαντρη μητέρα λέει πόσο δύσκολο είναι να αναθρέψει κανείς μόνος του ένα παιδί: «Όταν γυρίζω σπίτι από το γραφείο, τα παιδιά μου έχουν σχολάσει από το σχολείο πριν από τρεις ώρες. Δεν υπάρχει τρόπος για να ελέγξω τι κάνουν. Είμαι βέβαιη πώς η 16-χρονη κόρη μου έχει σεξουαλικές σχέσεις μ’ ένα αγόρι από την τάξη της, και ότι ο 13-χρονος γιος μου συχνάζει μετά το σχολείο στα σφαιριστήρια της περιοχής.»

Θύματα της Γενιάς του «Εγώ»

Ίσως καμιά άλλη γενιά να μην ήταν τόσο διαποτισμένη από προσωπικά «δικαιώματα». Σαν αποτέλεσμα, σύμφωνα μ’ έναν εξέχοντα ψυχολόγο, οι γονείς «έχουν σιγά σιγά αρχίσει να επιτρέπουν στα παιδιά τους να λογομαχούν μαζί τους, να υποστηρίζουν αυτό που πιστεύουν και τις ιδέες τους, και μάλιστα να είναι και λίγο ανυπάκουοι.» Είναι αυτό σωστό;

Ο συγγραφέας Ρόμπερτ Κόλς, που πήρε βραβείο Πούλιτζερ, είπε: «Πολλοί γονείς φοβούνται να μεγαλώσουν τα παιδιά τους με βάση τις δικές τους πεποιθήσεις και τη δική τους ηθική πίστη. Έχουν τρομοκρατηθεί απ’ όλους αυτούς τους ειδικούς που γράφουν βιβλία για την ανατροφή των παιδιών και τους λένε τι να κάνουν.» Οι γονείς, σαν θύματα των ανεκτικών θεωριών για την ανατροφή των παιδιών, διαπιστώνουν ότι υποθάλπουν τα καπρίτσια των παιδιών τους—μόνο και μόνο για να έρθουν αργότερα αντιμέτωποι με την αλήθεια της Βιβλικής δήλωσης: «Αν κάποιος χαϊδεύει τον δούλο του από παιδί., στην μετέπειτα ζωή του ο δούλος θα γίνει αγνώμων.»—Παροιμίαι 29:21, ΜΝΚ.

Τα Αποτελέσματα της Τηλεόρασης

Πρόσφατα το Εθνικό Ίδρυμα Διανοητικής Υγείας δημοσίευσε μια πλήρη έκθεση με τίτλο «Η Τηλεόραση και η Συμπεριφορά». Η έκθεση έδειχνε ότι η τηλεόραση, εκτός του ότι βομβαρδίζει τις διάνοιες με απερίσκεπτη βία και. ανηθικότητα, έχει κι άλλα καταστρεπτικά αποτελέσματα πάνω στην οικογενειακή ζωή, Για παράδειγμα, «σ’ έναν εκπληκτικά μεγάλο αριθμό περιπτώσεων», η απόφαση για το τι θα δει μια οικογένεια στην τηλεόραση αφήνεται στα παιδιά, τα οποία «συχνά κάνουν τους διαιτητές σχετικά με το τι θα δει η οικογένεια· αυτά παίρνουν απόφαση για την οικογένεια.»

Το βιβλίο Η Γενιά του Νάρκισσου λέει ότι η τηλεόραση δημιουργεί και μια άλλη ύπουλη παρενέργεια. Αναφέρει ότι εξαιτίας της τηλεόρασης «τα παιδιά δοκιμάζουν τον λεγόμενο πραγματικό κόσμο από ένα μοναδικό πλεονεκτικό σημείο. Πρόκειται για έναν κόσμο ο οποίος φαινομενικά αναπτύσσεται έξω από τα δικά τους σώματα.» Ναι, μπορεί να συμβεί ώστε το παιδί που βλέπει συνέχεια τηλεόραση να δημιουργήσει μια άποψη για τη ζωή που είναι εξ ολοκλήρου εγωκεντρική.

Όλα αυτά είναι παράγοντες που έχουν χαλάσει τη φυσιολογική ισορροπία της οικογενειακής ζωής. Αλλά αντιδρούν πράγματι τα παιδιά στασιάζοντας στην εξουσία των γονέων;

Ανυπακοή—Φανερή και Κρυφή

‘Η αύξηση της ανομίας’ ανάμεσα στους νέους είναι ένα από τα πιο φανερά σημάδια ότι μερικοί νέοι πραγματικά επαναστατούν κατά της εξουσίας των γονέων. (Ματθαίος 24:12) Για παράδειγμα, αναφέρεται ότι «το ένα τέταρτο όλων των σοβαρών εγκλημάτων που γίνονται στο Λονδίνο διαπράττονται από παιδιά του σχολείου». Στις Ηνωμένες Πολιτείες «οι συλλήψεις των νεαρών για βίαια εγκλήματα . . . αυξήθηκαν 293% ανάμεσα στα έτη 1960 και 1975· και η ολική αναλογία των νεανικών συλλήψεων αυξάνεται κατά 10% το χρόνο—δυο φορές μεγαλύτερη από την αναλογία των ενηλίκων.» Εκθέσεις από την Κίνα μιλούν για «φόνους, απάτες, κλοπές, βιασμούς, λαθρεμπόριο ναρκωτικών και κομπίνες» από νεαρούς.

Μέρος αυτής της ασύστολης βίας έχει σαν στόχο τους γονείς. Ο κοινωνιολόγος Ρίτσαρντ Τζ. Τζήλλες βοήθησε να διεξαχθεί μια μελέτη η οποία αποκάλυψε ότι «περισσότεροι από 21⁄2 εκατομμύρια έφηβοι [στις Ηνωμένες Πολιτείες] αναφέρθηκε ότι χτύπησαν έναν από τους γονείς τους τουλάχιστον μια φορά. Σχεδόν 900.000 γονείς εφήβων . . . ή γρονθοκοπήθηκαν, κλωτσήθηκαν, χτυπήθηκαν με σκληρό αντικείμενο, δάρθηκαν, ή απειλήθηκαν ή μαχαιρώθηκαν ή πυροβολήθηκαν.» Αυτές οι τραγικές πράξεις τονίζουν την πρόρρηση της Αγίας Γραφής ότι στη διάρκεια των τελευταίων ημερών οι άνθρωποι θα ήταν «άσπλαχνοι». (2 Τιμόθεον 3:3) Το ανατριχιαστικό συμπέρασμα είναι ότι τόσο τα ποσοστά όσο και τα ενημερωτικά προγράμματα παρουσιάζουν μικρότερη την έκταση της εφηβικής βίας απέναντι στους γονείς.» (Τα πλάγια γράμματα δικά μας.)—Κριτική της Αστικής & Κοινωνικής Αλλαγής, Τόμος 15. Αριθμός 1, 1982.

Οι σεξουαλικές σχέσεις με διάφορα άτομα είναι ένας άλλος τρόπος με τον οποίο οι νέοι πηγαίνουν αντίθετα με τις επιθυμίες των γονέων τους. Σε μια έκθεση που έγινε σε 160.000 Αμερικανούς νέους, το 31 τα εκατό ανάμεσα στις ηλικίες 13 και 15 ομολόγησαν ότι είχαν σεξουαλικές σχέσεις. Ανάμεσα στις ηλικίες 16 και 18 η αναλογία είναι 58 τα εκατό. Παρόμοια, εκθέσεις από την Ιαπωνία δείχνουν ότι «η ανάμιξη των εφήβων κοριτσιών στις σεξουαλικές σχέσεις έχει αυξηθεί σημαντικά στα τελευταία εφτά χρόνια.»

Μερικοί έφηβοι χρησιμοποιούν κρυφά οινοπνευματώδη ποτά ή ναρκωτικά. Περίπου το 43 τα εκατό ομολόγησε ότι είχε καπνίσει μαριχουάνα. Οι ερευνητές συμπέραναν ότι το κάπνισμα της μαριχουάνας «είναι η τακτική διασκέδαση πολλών εφήβων.» Οι μισοί ομολόγησαν ότι θα έλεγαν ψέματα στους γονείς τους αν τους ρωτούσαν αν κάπνισαν μαριχουάνα.

Άλλοι νέοι, απογοητευμένοι από τους γονείς τους οι οποίοι απαιτούν επιτεύγματα ενώ λίγο τούς βοηθούν, στασιάζουν αθόρυβα με το να παραμελούν εσκεμμένα τα μαθήματα τους στο σχολείο. Άλλοι πάλι απειθούνa με το να δέχονται ν’ ακολουθήσουν τις ηθικές ή θρησκευτικές αρχές των γονέων τους. Μόνο το 53 τα εκατό των νέων στους οποίους έγινε έρευνα είπαν ότι θ’ ακολουθούσαν τη θρησκεία των γονέων τους. Οι υπόλοιποι είπαν είτε όχι είτε ότι δεν ήταν βέβαιοι. Πόσο απογοητευτικό είναι αυτό για τους γονείς! Μόνο ένα 17 τα εκατό είπε ότι ήθελαν τη συμβουλή των γονέων τους πάνω στο σεξ· και λιγότεροι ακόμη θα επιζητούσαν τη συμβουλή των γονέων τους πάνω στα ναρκωτικά. Αυτές οι αντιθέσεις απόψεων μετατρέπουν το σπίτι σε πεδίο μάχης.

Τι Μπορείτε να Κάνετε

Έτσι, μπορεί να λεχθεί με βεβαιότητα ότι η γενιά μας είναι μια μοναδική γενιά, που μεγάλωσε κάτω από μοναδικές περιστάσεις. Η παγκόσμια τάση προς την ανυπακοή, μαζί και με άλλες αποδείξεις, μας οδηγούν στο αναμφισβήτητο συμπέρασμα ότι ζούμε στις τελευταίες μέρες.

Παρόλα αυτά, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν διαπιστώσει ότι η μελέτη της Βίβλου—όχι οι σημερινές αντιμαχόμενες θεωρίες για την εκπαίδευση των παιδιών—τους καταρτίζει κατάλληλα για ν’ αντιμετωπίζουν τα σημερινά προβλήματα. Βρίσκουν την εντολή στους Εφεσίους 6:1-4 ότι είναι ρεαλιστική και εφαρμόσιμη: «Τα τέκνα, υπακούετε εις τους γονείς σας εν Κυρίω· διότι τούτο είναι δίκαιον. . . . Οι πατέρες, μη παροργίζετε τα τέκνα σας, αλλ’ εκτρέφετε αυτά εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου.» Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, επομένως, με χαρά θα μπορούσαν να σας βοηθήσουν ν’ αρχίσετε μια συστηματική μελέτη της Αγίας Γραφής.

Ακόμη κι αν δεν είστε γονέας, η μελέτη της Βίβλου θα σας ωφελήσει πολύ. Ερευνώντας περαιτέρω μέσα στο Λόγο του Θεού θα βοηθηθείτε να γνωρίσετε τον Θεό και τους σκοπούς του. Αυτή είναι η σοφή πορεία, γιατί η Αγία Γραφή παροτρύνει: «Ζητείτε δικαιοσύνην, ζητείτε πραότητα, ίσως σκεπασθήτε εν τη ημέρα της οργής του Κυρίου.»—Σοφονίας 2:3.

[Υποσημειώσεις]

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 5]

‘Σχεδόν 900.000 γονείς έφηβων ή γρονθοκοπήθηκαν, κλωτσήθηκαν, χτυπήθηκαν με σκληρό αντικείμενο, δάρθηκαν, ή απειλήθηκαν ή μαχαιρώθηκαν ή πυροβολήθηκαν’

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 7]

Μια ανύπαντρη μητέρα είπε: Όταν γυρίζω σπίτι από το γραφείο, τα παιδιά μου έχουν σχολάσει από το σχολείο πριν από τρεις ώρες. Δεν υπάρχει τρόπος για να μπορώ να ελέγξω τι κάνουν»

[Εικόνα στη σελίδα 6]

Οι γονείς που έχουν υποκύψει στις ανεκτικές θεωρίες για την ανατροφή των παιδιών συχνά καταλήγουν να έχουν ένα παιδί που είναι τύραννος