Ερωτήσεις από Αναγνώστες

■ Η γέννα ενός παιδιού είναι μια φυσική διαδικασία, έτσι θα ήταν εσφαλμένο για μια Χριστιανή να ασκεί το επάγγελμα της πρακτικής μαμμής χωρίς την άδεια του κράτους ή τα απαιτούμενα πιστοποιητικά;

Είναι αλήθεια ότι η γέννα του παιδιού είναι μια φυσιολογική διαδικασία, ένα θαύμα για το οποίο πρέπει να αινούμε τον Ζωοδότη μας Ιεχωβά. (Γένεσις 1:27, 28· 49:25) Και από τα αρχαία χρόνια πεπειραμένες μαμμές έχουν βοηθήσει να γίνουν πολλές γέννες. (Έξοδος 1:15-20) Η ΠΟΥ (Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας) αναφέρει ότι οι παραδοσιακές βοηθοί για τις γεννήσεις, δηλαδή οι μαμμές, βοηθούν το 60-80 τα εκατό των γεννήσεων στις χώρες του Τρίτου Κόσμου. (Μέντικαλ Τρίμπιουν, 26 Ιανουαρίου 1983) Ακόμη και σε μερικές προηγμένες χώρες γίνεται γενικά δεκτό να χειρίζονται τις γέννες που δεν παρουσιάζουν προβλήματα σε κέντρα γεννήσεων ή στο σπίτι εκπαιδευμένες νοσοκόμες-μαμμές που δίνουν τις πρώτες βοήθειες.

Η Βιβλική ιστορία, ωστόσο, δείχνει ότι στη γέννα παρατηρούνται και περιπλοκές που μπορούν να φέρουν ακόμη και το θάνατο της μητέρας, του παιδιού ή και των δύο. (Γένεσις 3:16· 35:16-19) Η ΠΟΥ αναφέρει ότι «κάπου 500.000 γυναίκες πεθαίνουν κάθε χρόνο από επιπλοκές στη διάρκεια της γέννας.» Έτσι πολλές κρατικές αρχές στο θέμα της υγείας έχουν ενθαρρύνει να γίνονται οι γέννες σε νοσοκομεία ή εκεί όπου παρίσταται γιατρός. Επίσης προσφέρουν προγράμματα για να εκπαιδεύονται μαμμές και κατόπιν δίνουν πιστοποιητικά ή άδειες σε εκείνες που έχουν τα κατάλληλα προσόντα.

Βέβαια, υπάρχουν αντιφατικές προτιμήσεις, αξιώσεις και μέθοδοι: Θα προτιμάται το σπίτι για τη γέννα όταν δεν προβλέπονται επιπλοκές· ποια θέση είναι ευκολότερη για να γεννήσει η μητέρα· θα είναι καλύτερα για το μωρό αν γεννηθεί σ’ ένα γαλήνιο περιβάλλον, ακόμη και κάτω από το νερό· θα πρέπει να χρησιμοποιείται φυσιολογικά αναισθησία· πότε θα πρέπει να κόβεται ο ομφάλιος λώρος;

Η Χριστιανική εκκλησία δεν παίρνει καμιά επίσημη θέση πάνω σε αυτά τα θέματα γιατί είναι προσωπικά. Ούτε παροτρύνει τις γυναίκες να χρησιμοποιούν μαιευτήρα μάλλον παρά μια πρακτική μαμμή ή το αντίθετο. Και αυτό, επίσης, είναι μια προσωπική απόφαση. Αλλά ο σύζυγος και η σύζυγος θα πρέπει να ενδιαφέρονται σχετικά με αυτά που οι ίδιοι θεωρούν ότι είναι το καλύτερο για τη μητέρα και το παιδί, επιθυμώντας και οι δύο να ζήσουν για να υπηρετήσουν τον Ιεχωβά με καλή υγεία.

Η έκθεση του ΠΟΥ έλεγε ότι «η εκπαίδευση [που γίνεται στις μαμμές] τονίζει τις μεθόδους της ασφαλούς γέννησης και της καθαριότητας.» Προγράμματα για την εγγραφή σε μητρώα, την έκδοση πιστοποιητικού ή άδειας σε άτομα για να βοηθούν τις γέννες προφανώς έχουν σκοπό να εξασφαλίζουν ότι η μητέρα και το παιδί θα έχουν την κατάλληλη ενδεδειγμένη φροντίδα μάλλον παρά θα στηρίζονται πάνω σε πρακτικές μαμμές που δεν έχουν τα κατάλληλα προσόντα. Ο νόμος της χώρας μπορεί ακόμη να ορίζει ότι μόνο άτομα που έχουν άδεια ή πιστοποιητικό μπορούν να βοηθούν σαν μαμμές. Ένα άτομο που αθέτησε γνωστούς νόμους πάνω σ’ αυτό το θέμα θα βρισκόταν σε κίνδυνο να διωχτεί σαν παραβάτης και θα μπορούσε να επισύρει για τον εαυτό του την ενοχή αίματος αν θα προέκυπτε θάνατος λόγω αμέλειας ή ανεπάρκειας.—Ρωμαίους 13:1-4.

Όταν πρόκειται γενικά να πάρουμε ή να δώσουμε φροντίδα για την υγεία, είτε σχετικά με τη γέννα ενός παιδιού είτε με άλλες μορφές θεραπείας, οι Χριστιανοί θα πρέπει να έχουν υπόψη τους τη δήλωση του Ιησού: «Απόδοτε λοιπόν τα του Καίσαρος εις τον Καίσαρα και τα του Θεού εις τον Θεόν.»—Ματθαίος 22:21.

■ Θα πρέπει να μιλάει κανείς για «κεφάλαια» σχετικά με τα τμήματα του βιβλίου των Ψαλμών στη Γραφή;

Η Βίβλος συνήθως χωρίζεται σε 66 βιβλία, ένα από τα οποία είναι οι Ψαλμοί. Ένα κεφάλαιο είναι μια κύρια διαίρεση του καθενός βιβλίου, είτε πρόκειται για ιστορικό βιβλίο, είτε για μυθιστόρημα, είτε πρόκειται για ένα βιβλίο της Γραφής. Έτσι συνήθως μιλάμε για τη Γένεση κεφάλαιο 1, κεφάλαιο 2 και λοιπά. Από αυτήν την άποψη η σταθερή διαίρεση του βιβλίου των Ψαλμών σε 150 μέρη θα μπορούσε επίσης να ονομαστεί κεφάλαιο.

Ωστόσο, η λέξη «ψαλμοί» σημαίνει ύμνους που τραγουδιούνται με μουσική συνοδεία. Προφανώς τα διάφορα ποιήματα που συναποτελούν το βιβλίο των Ψαλμών αρχικά τραγουδιούνταν, ίσως με τη συνοδεία μιας άρπας. Πράγματι το Νέο Κολλεγιακό Λεξικό του Γουέμπστερ ορίζει τον «ψαλμό» σαν «ένα ιερό ύμνο ή ποίημα που χρησιμοποιείται στη λατρεία· «ιδιαίτερα»: έναν βιβλικό ύμνο από αυτούς που βρίσκονται στο Βιβλίο των Ψαλμών.»

Γιαυτό, ενώ δεν θα ήταν λάθος ή ακατάλληλο να μιλάμε για τους «Ψαλμούς, κεφάλαιο 100,» για παράδειγμα, είναι πιο ακριβές και περιγραφικό να μιλάμε για τον «Ψαλμό 100» ή για «τον 100ό Ψαλμό.» Αυτόν τον τρόπο, πράγματι, που χρησιμοποίησε ο μαθητής Λουκάς στις Πράξεις, γιατί εκεί αναφέρει ότι κάποια δήλωση ήταν γραμμένη «εν τω ψαλμώ τω δευτέρω.»—Πράξεις 13:33.