Ερωτήσεις από Αναγνώστες

◼ Έχοντας υπόψη εκθέσεις ότι οι γιατροί μπορούν να αναστρέψουν μια εθελοντική στείρωση, δεν θα μπορούσαν μερικοί Χριστιανοί να το προτιμήσουν αυτό σαν μια μορφή ελέγχου των γεννήσεων;

Η Βίβλος δείχνει ότι ο Θεός έχει μεγάλο σεβασμό για τις αναπαραγωγικές δυνάμεις. Σκοπός του ήταν να γεμίσουν οι άνθρωποι τη γη αναπαράγοντας το είδος τους. (Γένεσις 1:28· 9:6, 7) Αργότερα, οι Ισραηλίτες έβλεπαν τις μεγάλες οικογένειες σαν μια ευλογία από τον Ιεχωβά, και η παρέμβαση στις αναπαραγωγικές δυνάμεις προκαλούσε τη θεία αποδοκιμασία. (Ψαλμός 127:3-5· Δευτερονόμιον 1:11· 23:1· 25:11, 12) Αυτά τα σημεία στις Εβραϊκές Γραφές έχουν επηρεάσει τον τρόπο σκέψης πολλών δούλων του Θεού σχετικά με τη συνήθεια της εθελοντικής στείρωσης.a

Τι βρίσκουμε, όμως, στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές σχετικά με το ζήτημα αυτό; Από τη μια μεριά, μαθαίνουμε ότι οι Χριστιανοί δεν βρίσκονται κάτω από το Μωσαϊκό Νόμο. (Γαλάτας 3:24, 25) Επιπλέον, ο Ιησούς παρότρυνε την εξάπλωση της Χριστιανοσύνης με το κήρυγμα των καλών νέων, όχι με την τεκνοποιία. Επειδή το αποτέλεσμα θα ήταν ένας μεγάλος θερισμός μαθητών, ο Ιησούς συμβούλευσε τους μαθητές του οι οποίοι μπορούσαν να το δεχθούν αυτό να ευνουχιστούν με μια πνευματική έννοια, ασκώντας εγκράτεια σαν άγαμα άτομα. Με την ίδια έννοια ο απόστολος Παύλος ενθάρρυνε τους Χριστιανούς να μην παντρεύονται για να έχουν έτσι μεγαλύτερη ελευθερία να κηρύττουν και να διδάσκουν. Μ’ αυτό τον τρόπο θα συγκέντρωναν πνευματικά παιδιά. Ακόμη και τα παντρεμένα ζευγάρια έπρεπε να θυμούνται ότι «ο επίλοιπος καιρός είναι σύντομος»· στόχος τους θα πρέπει να είναι η ‘απαλλαγή από τις ανησυχίες’ της οικογενειακής ζωής.—1 Κορινθίους 7:29-32, 35· Ματθαίος 9:37, 38· 19:12.

Την τελευταία φορά που αναφέραμε την εθελοντική στείρωση σ’ αυτή τη στήληb οι περισσότεροι γιατροί έβλεπαν τότε τη διαδικασία οριστική και επομένως μόνιμη. Ωστόσο, οι ιατρικές εξελίξεις την τελευταία δεκαετία έχουν αλλάξει κάπως την κατάσταση. Για παράδειγμα, το Ποπιουλέισον Ρηπόρτς (Νοέμβριος-Δεκέμβριος 1983, Πανεπιστήμιο Τζωνς Χόπκινς) λέει για τις αγγειοεκτομές: «Σε πρόσφατες εκθέσεις αναστροφές έχουν αποκαταστήσει τη δίοδο—δηλαδή, έχει βρεθεί σπέρμα στην εκσπερμάτωση—στο 76 με 100 τοις εκατό των αντρών. Οι εγκυμοσύνες γυναικών από άντρες που υπέστησαν αναστροφή κυμαίνονται από 16 ως 85 τοις εκατό». Νέες χειρουργικές διαδικασίες και μέθοδοι εμφύτευσης προσωρινών φραγμών δείχνουν επίσης ότι η επιτυχία στις αναστροφές θα αυξηθεί.

Επειδή οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές δεν δίνουν άμεση καθοδηγία πάνω σε τέτοια θέματα, οι Χριστιανοί πρέπει να πάρουν τις προσωπικές τους αποφάσεις σχετικά με τον περιορισμό του μεγέθους της οικογένειάς τους και τον έλεγχο των γεννήσεων. Όσο για τη στείρωση, πρέπει να θυμούνται ότι μολονότι η αναστροφή θεωρητικά είναι πιο πιθανή τώρα απ’ ό,τι ήταν πριν από μια δεκαετία, οι γιατροί δεν μπορούν να εγγυηθούν ότι θα μπορέσει να αποκατασταθεί η αναπαραγωγική ικανότητα.

Εξάλλου, ένα ζευγάρι πρέπει να διατηρεί καθαρή συνείδηση ενώπιον του Ιεχωβά και ενώπιον των συγχριστιανών του. Αν ένα ζευγάρι βλέπει τη στείρωση σαν μια μορφή ελέγχου των γεννήσεων, πρέπει να εξετάσει οποιαδήποτε επίδραση που θα μπορούσαν να έχουν οι πράξεις του στους άλλους. Αν και τα παντρεμένα ζευγάρια συνήθως δεν κοινοποιούν την απόφασή τους για τον έλεγχο των γεννήσεων, αν γινόταν πλατιά γνωστό ότι ένα ζευγάρι είχε καταφύγει σε εθελοντική στείρωση, αυτό δεν θα αναστάτωνε πολύ την εκκλησία και δεν θα έχαναν τα άτομα αυτά τον σεβασμό των άλλων; (1 Τιμόθεον 3:2, 12, 13) Αυτοί είναι παράγοντες που πρέπει να εξεταστούν πολύ σοβαρά, ακόμη και σ’ αυτό το ιδιωτικό και προσωπικό ζήτημα. Σε τελευταία ανάλυση, είναι κατάλληλη η δήλωση του Παύλου: «Εις τον ίδιον αυτού κύριον [Ιεχωβά] ίσταται ή πίπτει».—Ρωμαίους 14:4, 10-12.

[Υποσημειώσεις]