Στο Βάθος των Ειδήσεων

Ένα «Προσβλητικό» Όνομα;

Το να μη λένε το θείο όνομα, ή το πολύ-πολύ να το γράφουν ως ΓΧΒΧ, και να το προφέρουν ως «Κύριος», είναι μια πρόταση που θα γίνει αποδεκτή, λέει το Καθολικό περιοδικό Comnuovi tempi. Αυτή ήταν η ανταπόκριση σε μια αίτηση που έγινε από την «Ένωση για Χριστιανοϊουδαϊκή Φιλία» της Ρώμης και υπογράφτηκε τόσο από διακεκριμένους Καθολικούς όσο και Ιουδαίους θεολόγους και λόγιους. Η αίτηση ζητούσε να σταματήσουν να χρησιμοποιούν το όνομα «Γιαχβέ» οι «εκδοτικοί οίκοι και τα τμήματα συγγραφής των εφημερίδων και περιοδικών» γιατί είναι «προσβλητικό στους Ιουδαίους, οι οποίοι θεωρούν ότι το όνομα του Θεού δεν πρέπει να προφέρεται». Η έκκλησή τους, λέει η Ένωση, βασίζεται σε μια «πολύ παλιά Ιουδαϊκή παράδοση» που «έχει διατηρηθεί χωρίς διακοπή» μέχρι σήμερα.

Αλλά πρέπει οι Χριστιανοί να καθοδηγούνται από Ιουδαϊκές παραδόσεις; Είναι σωστό να αγνοούν το όνομα του Θεού και να αποφεύγουν να το προφέρουν; Η Αγία Γραφή δείχνει ότι ο Θεός θέλει όλοι να ξέρουν ότι αυτός, ‘του οποίου το όνομα είναι Ιεχωβά’ είναι ο Ύψιστος. (Ψαλμός 83:18, ΜΝΚ· Ιεζεκιήλ 38:23, ΜΝΚ· Μαλαχίας 3:16, ΜΝΚ) Ο Ιησούς έθεσε το παράδειγμα σ’ αυτό. Αντί να ακολουθήσει τις Ιουδαϊκές παραδόσεις που ‘ακύρωναν το λόγο του Θεού’, δίδαξε τους ακόλουθούς του να προσεύχονται: «Αγιασθήτω το όνομά σου». (Ματθαίος 6:9· 15:6) Και λίγες ώρες πριν τον θυσιαστικό του θάνατο, είπε καθώς προσευχόταν: «Εφανέρωσα εις αυτούς [τους μαθητές] το όνομά σου και θέλω φανερώσει».—Ιωάννης 17:26.

Αρραβώνας: Ένα Συμβόλαιο;

Η νεαρή Βραζιλιάνα και ο αρραβωνιαστικός της είχαν μόλις τελειώσει την επίπλωση του καινούριου τους σπιτιού. Είχαν σταλεί οι προσκλήσεις και καθετί φαινόταν έτοιμο για το γάμο τους που θα γινόταν σε τρεις μέρες. Θεωρώντας σαν δεδομένη την καινούρια της ζωή, η νύφη είχε παραιτηθεί από τη δουλειά της. Τότε, χωρίς καμιά προειδοποίηση, ο γαμπρός χάλασε τον αρραβώνα. Συγκλονισμένη και απογοητευμένη, η προδομένη νύφη του έκανε δικαστική αγωγή. Ο δικηγόρος της υποστήριξε ότι ‘ο αρραβώνας είναι προκαταρκτικό συμβόλαιο, και αν διαλυθεί αδικαιολόγητα, το αθώο μέλος πρέπει να αποζημιωθεί για οποιαδήποτε ζημιά έχει πάθει’. Το δικαστήριο συμφώνησε και επέβαλε στον άντρα να δώσει στην πρώην αρραβωνιαστικιά του ‘ένα χρηματικό ποσό ίσο με έναν νομικά προκαθορισμένο μισθό και να πληρώσει τα δικαστικά και δικηγορικά έξοδα’. Σχολιάζοντας την απόφαση, ο δικηγόρος Νερόου Μέλλο, έγραψε στην εφημερίδα του Σάο Πάολο Jornal da Lapa: «Ο αρραβώνας είναι ένα πάρα πολύ σοβαρό συμβόλαιο και ο Νόμος δεν πρέπει να βλέπει με αδιαφορία τη διάλυσή του».

Το ζήτημα της σοβαρότητας του αρραβώνα δεν είναι καινούριο. Κάτω από το Μωσαϊκό Νόμο μια αρραβωνιασμένη που πόρνευε είχε την ίδια τιμωρία με μια μοιχαλίδα παντρεμένη γυναίκα. Έτσι, είχε διαφορετική μεταχείριση από την ελεύθερη που πόρνευε. (Δευτερονόμιον 22:23, 24, 28, 29) Εκείνο τον καιρό, ο αρραβώνας θεωρούνταν δεσμευτικός—σαν να ήταν το ζευγάρι ήδη παντρεμένο. (Ματθαίος 1:19) Οι Χριστιανοί σήμερα αναγνωρίζουν επίσης ότι ο αρραβώνας είναι μια σοβαρή ενέργεια. Δεν τον παίρνουν στα ελαφρά.—Παράβαλε Ματθαίος 5:37.

Προσαρμογή στη Σύγχρονη Τεχνολογία

Από τότε που ο Μαρτίνος Λούθηρος διαμαρτυρήθηκε γιατί πουλούσαν συγχωροχάρτια (άφεση από ορισμένες μορφές τιμωρίας για αμαρτήματα), η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία κήρυξε εκτός νόμου τη συνήθεια το έτος 1562. Αλλά ο αξιωματούχος του Βατικανού Πέντρο Αλμπελλάν τόνισε πρόσφατα ότι η διδασκαλία της χορήγησης άφεσης παραμένει «έγκυρη και αναλλοίωτη». Ένα αναθεωρημένο Ρωμαιοκαθολικό εγχειρίδιο για τις αφέσεις δείχνει ότι το Βατικανό έχει προσαρμόσει αυτό το παλιό πιστεύω στη σύγχρονη τεχνολογία. Σύμφωνα με την εφημερίδα The Times του Λονδίνου, οι επίσκοποι μπορούν τώρα «να χορηγούν μια πλήρη άφεση στους πιστούς τους από το ράδιο ή την τηλεόραση τρεις φορές το χρόνο, όταν μεταδίδουν την ευλογία στο όνομα του Πάπα». Όμως, υπάρχει ένας περιορισμός. «Πρέπει να είναι ζωντανή μετάδοση», λέει ο Λουίτζι Ντε Μάτζιστρις του Αγίου Αποστολικού Αναμορφωτηρίου του Βατικανού, του γραφείου που ασχολείται με τις αφέσεις. «Το να παρακολουθήσει κάποιος μια αναμετάδοση δεν αρκεί».

Αλλά είτε πουλιούνται είτε δίνονται προσωπικά ή μέσω της τηλεόρασης, είναι οι αφέσεις Γραφικές; Ενώ μερικές φορές ο Ιησούς συγχώρησε πρόθυμα αμαρτίες, δεν είπε τίποτα για την ανάγκη αφέσεων. Ούτε και οι απόστολοί του είπαν. «Το αίμα του Ιησού Χριστού του Υιού αυτού [του Θεού] καθαρίζει ημάς από πάσης αμαρτίας», έγραψε ο απόστολος Ιωάννης. «Εάν ομολογώμεν τας αμαρτίας ημών, είναι πιστός και δίκαιος, ώστε να συγχωρήση εις ημάς τας αμαρτίας και καθαρίση ημάς από πάσης αδικίας». (1 Ιωάννου 1:7, 9) Αν όλες οι αμαρτίες συγχωρούνται μ’ αυτόν τον τρόπο, τι απομένει να πληρωθεί με τιμωρία ή να καλυφθεί από αφέσεις;—Ιωάννης 3:36· Ρωμαίους 5:10.