Πώς να Ισχυροποιήσετε τους Οικογενειακούς Δεσμούς

Οι αιτίες για τις οποίες τα νεαρά άτομα φεύγουν από το σπίτι είναι πολλές και συχνά αρκετά περίπλοκες. Αν και αυτό το άρθρο δεν μπορεί να ασχοληθεί διεξοδικά μ’ αυτές τις αιτίες, δείχνει ότι οι Βιβλικές αρχές, όταν εφαρμόζονται, έχουν πράγματι αποτελέσματα και διατηρούν την οικογένεια ασφαλή.

ΕΙΝΑΙ δύσκολο να εξακριβωθεί πόσα παιδιά φεύγουν από το σπίτι τους. Στις Η.Π.Α. και μόνο, τα δημοσιεύματα που αναφέρουν πόσα παιδιά αγνοούνται το χρόνο παρουσιάζουν αριθμούς που κυμαίνονται από 600.000 ως 3.000.000. Αυτά τα νούμερα συνήθως περιλαμβάνουν, χωρίς να κάνουν διάκριση, και τα παιδιά που έχουν φύγει με τη θέλησή τους και αυτά που τα έχουν διώξει ή τα έχουν αναγκάσει να φύγουν, όσο και εκείνα που τα έχει απαγάγει ο διαζευγμένος γονέας ο οποίος δεν έχει νομικά την επιμέλειά τους. Και δεν μπορεί να είναι παρά νούμερα κατά προσέγγιση, αφού τα παιδιά που τα εγκαταλείπουν οι γονείς τους δεν αναφέρονται ως αγνοούμενα, και μερικά παιδιά φεύγουν από το σπίτι τους επανειλημμένα. «Ο 16χρονος που το σκάει πέντε φορές και μένει μακριά από το σπίτι του μόνο για μια νύχτα κάθε φορά που φεύγει, εμφανίζεται στις . . . στατιστικές ως πέντε αγνοούμενα παιδιά», λέει η The New York Times.

Το πιο σπουδαίο όμως δεν είναι τα νούμερα, αλλά οι αιτίες που κάνουν αυτά τα παιδιά να εγκαταλείψουν το σπίτι τους. «Γενικά το να φύγει από το σπίτι ένας νεαρός, είναι σύμπτωμα διαταραχής του οικογενειακού περιβάλλοντος», δηλώνει το περιοδικό Medical Aspects of Human Sexuality. Μπορεί να οφείλεται σε προβλήματα που ήδη υπάρχουν, όπως η σωματική κακομεταχείριση, η αδιαφορία, η έλλειψη αγάπης, το διαζύγιο, οι υπερβολικές απαιτήσεις ή οι σκληροί και άκαμπτοι κανόνες. Ή μπορεί να οφείλεται στο φόβο για τις επιπτώσεις, όπως λόγου χάρη σε περίπτωση εγκυμοσύνης ή όταν το παιδί έχει μπλεξίματα με το νόμο. Όταν ορισμένοι νεαροί ρωτήθηκαν γιατί εγκατέλειψαν το σπίτι τους, οι περισσότεροι ανάφεραν αιτίες οι οποίες αφορούσαν τις σχέσεις που είχαν με τους γονείς τους. «Η σχέση γονέα-παιδιού είναι ένας παράγοντας που επηρεάζει κατά πολύ το αν το παιδί θα φύγει από το σπίτι», λέει το περιοδικό Adolescence (Εφηβεία). Και προσθέτει: «Τα παιδιά που έφυγαν από το σπίτι τους ανάφεραν ότι πίσω από την πράξη τους κρύβονταν ορισμένοι πρωταρχικοί παράγοντες όπως άσχημες σχέσεις γονέα-παιδιού, τρομερές οικογενειακές διαμάχες, αποξένωση από τους γονείς, ένταση στις διαπροσωπικές σχέσεις και ανεπαρκής επικοινωνία με τους γονείς».

Κατανόηση των Αιτιών

Οι καιροί μας είναι γεμάτοι ένταση. «Καθώς αυξάνεται η ανεργία και όλο και περισσότερες οικογένειες αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσχέρειες, η ένταση και τα προβλήματα μέσα στην οικογένεια πολλαπλασιάζονται», λέει το περιοδικό Ladies’ Home Journal. «Όταν ο πατέρας απολύεται και κάποια υποθήκη μένει απλήρωτη, όλοι μέσα στην οικογένεια αισθάνονται άγχος. Τα νεαρά άτομα, που δεν έχουν αναπτύξει την ικανότητα να ανταπεξέρχονται σε τέτοιες πιέσεις, βρίσκουν τη φυγή ως διέξοδο». Μερικές φορές οι ίδιοι οι γονείς οδηγούν άθελά τους τα παιδιά σε μια τέτοια ενέργεια. Ίσως να λένε με θυμό στα παιδιά τους ότι θα πρέπει ή να δεχτούν τις αποφάσεις τους ή να φύγουν. Καθώς είναι εκνευρισμένοι και αποκαμωμένοι από την καθημερινή οικονομική πάλη που διεξάγουν, δεν τους μένει παρά ελάχιστη ενεργητικότητα για να ασχοληθούν με τα παιδιά τους.

Επίσης, και μόνο το να βρίσκεται κανείς στην εφηβεία προκαλεί ένταση. Οι έφηβοι, καθώς αγωνίζονται να γίνουν ενήλικα άτομα, ταλαντεύονται ανάμεσα στην ανάγκη που έχουν για την ασφάλεια και τη φροντίδα που λάβαιναν ως παιδιά και στην αίσθηση της ανεξαρτησίας από τους γονείς τους. Αυτό τους προκαλεί σύγχυση και ανησυχία. Εκτός αυτού, λαβαίνουν χώρα σωματικές αλλαγές. Η ζωή τους γίνεται ξαφνικά πολύ περίπλοκη, και μπορεί να αισθάνονται παραφορτωμένοι. Αισθάνονται πίεση από τους γονείς και από τους συνομηλίκους τους. Περνούν επίσης περιόδους κατάθλιψης και αμφισβήτησης του εαυτού τους. «Καθώς προσπαθείς να κατανοήσεις τον εαυτό σου, μην ξαφνιαστείς αν μερικές φορές αισθανθείς ότι η οικογένειά σου σε παρεξηγεί», συμβουλεύει το περιοδικό ’Teen (Έφηβος). «Σε τελική ανάλυση, αν εσύ δεν μπορείς να καταλάβεις τον εαυτό σου, πώς μπορούν να γνωρίζουν οι γονείς σου τι έχεις στο μυαλό σου;» Πολλοί γονείς δεν είναι βέβαιοι σχετικά με το πόση ελευθερία να δώσουν στο παιδί, ιδιαίτερα αν αυτό είναι το πρώτο τους. Η υπερβολική άσκηση ελέγχου και η έλλειψη κατανόησης έχουν οδηγήσει πολλούς νεαρούς να φύγουν από το σπίτι.

«Η φυγή όμως δεν λύνει τα προβλήματα», σημειώνει η συγγραφέας Τζούντυ Μπλιουμ στο βιβλίο της Letters to Judy (Γράμματα προς την Τζούντυ). «Η φυγή είναι σύμπτωμα, δεν είναι λύση. Αντ’ αυτού χρειάζεται όλοι να κάτσουν σαν οικογένεια και να αντιμετωπίσουν τα γεγονότα. Πρέπει να καταπιαστούν με την πραγματικότητα. Μόνο τότε θα μπορέσουν να κάνουν αλλαγές που θα τους βοηθήσουν να ζουν μαζί ειρηνικά. Και συχνά χρειάζονται βοήθεια για να το κάνουν αυτό».

Εξεύρεση της Απαιτούμενης Βοήθειας

Η καλύτερη πηγή αυτής της βοήθειας είναι ο Λόγος του Θεού, η Αγία Γραφή. Γιατί; Επειδή ο Θεός, αφού είναι ο Δημιουργός του ανθρώπου, γνωρίζει τι είναι το καλύτερο για το δημιούργημά του. Μ’ αυτόν το σκοπό υπόψη μάς έχει δώσει επίσης οδηγίες, «προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης, δια να ήναι τέλειος ο άνθρωπος του Θεού, ητοιμασμένος εις παν έργον αγαθόν». (2 Τιμόθεον 3:16, 17) Οι αρχές της Αγίας Γραφής έχουν πράγματι αποτελέσματα, και καλύπτουν κάθε πλευρά της ζωής.

Ωστόσο, όπως αναφέρθηκε, όλα τα μέλη της οικογένειας πρέπει να είναι πρόθυμα να αντιμετωπίσουν τα γεγονότα και να κάνουν αλλαγές. Αν δεν δουν την πραγματικότητα και δεν έχουν την επιθυμία ν’ αλλάξουν, δεν θα υπάρξει βελτίωση και η δύναμη που υποκινεί σε φυγή θα παραμένει. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε οικογένειες που έχουν προβλήματα αλκοολισμού, ναρκωτικών και σεξουαλικής κακομεταχείρισης. Πρέπει να υπερπηδηθούν τα προβλήματα αυτού του είδους για να μπορέσει να καταπιαστεί η οικογένεια με τις συνηθισμένες πιέσεις της ζωής. Η πίστη στον Θεό και η ειλικρινής επιθυμία να τον ευαρεστήσουν, όταν βασίζονται σε ακριβή γνώση του Λόγου του, έχουν βοηθήσει πολλές οικογένειες να ξεπεράσουν τραγικές καταστάσεις, οι οποίες σε άλλες οικογένειες έχουν ωθήσει νεαρούς να φύγουν από το σπίτι.—Παράβαλε 1 Κορινθίους 6:9-11.

Επιπλέον, και μόνο το να ζει κανείς σ’ αυτόν το σύγχρονο κόσμο όπου η ιδιοτέλεια και η δυσπιστία παίρνουν όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις, όπου η εγκληματικότητα έχει αυξηθεί τρομερά, είναι δυνατόν να προκαλέσει ένταση στους οικογενειακούς δεσμούς. Να γιατί «όσα προεγράφησαν [στην Αγία Γραφή], δια την διδασκαλίαν ημών προεγράφησαν, δια να έχωμεν την ελπίδα δια της υπομονής και της παρηγορίας των γραφών».—Ρωμαίους 15:4.

Εφαρμογή των Βιβλικών Αρχών

Αν κατανοηθούν οι παράγοντες που υποκινούν ένα παιδί να φύγει από το σπίτι, μπορούν να εφαρμοστούν οι Βιβλικές αρχές. Η Αγία Γραφή πραγματεύεται αυτούς τους παράγοντες, συμβουλεύοντας τους γονείς να αφιερώνουν τον απαιτούμενο ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά τους και να τους δίνουν συνεχή και στοργική εκπαίδευση. Και τα δυο άκρα, το ένα της έλλειψης ενδιαφέροντος και το άλλο της υπερβολικά αυστηρής διαπαιδαγώγησης, πρέπει να αποφεύγονται. Ο Λόγος του Θεού συμβουλεύει: «Πατέρες, μη παροργίζετε τα τέκνα σας, αλλ’ εκτρέφετε αυτά εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου».—Εφεσίους 6:4· Παροιμίαι 22:6.

Όπως και στους Βιβλικούς χρόνους, οι γονείς πρέπει συνέχεια να επιβλέπουν, να προσέχουν και να διδάσκουν τα παιδιά ‘όταν βρίσκονται στο σπίτι, όταν περπατάνε στο δρόμο, όταν πλαγιάζουν και όταν σηκώνονται’. (Δευτερονόμιον 11:19) Αν και η διαπαιδαγώγηση χρειάζεται κατά καιρούς, πρέπει να παρέχεται με αγάπη. (Παροιμίαι 13:24) Είναι βέβαιο ότι η ευτυχία της οικογένειας θα αυξηθεί όταν ακολουθούνται αυτές οι συμβουλές!

Και τα παιδιά θα πρέπει να κάνουν επίσης το μέρος τους: «Τα τέκνα, υπακούετε εις τους γονείς σας εν Κυρίω· διότι τούτο είναι δίκαιον. Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα». (Εφεσίους 6:1, 2) Στα παλιά χρόνια ο σοφός Σολομών, ο οποίος έγραψε «δια να δώση νόησιν εις τους απλούς, και εις τον νέον μάθησιν και διάγνωσιν [για να δώσει στον άπειρον διορατικότητα, στον νέο γνώση και ικανότητα σκέψης (ΜΝΚ)]», συμβούλεψε επίσης: «Άκουε, υιέ μου, την διδασκαλίαν του πατρός σου, και μη απορρίψης τον νόμον της μητρός σου. . . . Εάν θελήσωσιν οι αμαρτωλοί να σε δελεάσωσι, μη θελήσης».—Παροιμίαι 1:1-10.

Πώς θα πρέπει να γίνεται ο χειρισμός των οικογενειακών προβλημάτων; Θα πρέπει να γίνεται με αγάπη, γιατί η Αγία Γραφή συμβουλεύει: «Πάντα τα έργα υμών ας γίνωνται εν αγάπη». (1 Κορινθίους 16:14) Αυτή θα πρέπει να είναι μια βαθιά ριζωμένη αγάπη, μια αγάπη πρόθυμη να παραβλέψει τις ατέλειες και τις ιδιορρυθμίες του άλλου, οι οποίες αν δεν είχαν έτσι τα πράγματα θα μπορούσαν να ερεθίσουν ή να ενοχλήσουν κάποιον. «Προ πάντων δε έχετε ένθερμον την εις αλλήλους αγάπην», λέει η Αγία Γραφή «διότι η αγάπη θέλει καλύψει πλήθος αμαρτιών».—1 Πέτρου 4:8.

Η αγάπη αυτού του είδους ενδιαφέρεται για την ευτυχία και την ευημερία των άλλων και ενώνει πιο πολύ την οικογένεια. Σημειώστε ότι ο αποκαλούμενος χρυσός κανόνας ήταν θετικός: ‘Να κάνετε για άλλους αυτά που θέλετε να κάνουν αυτοί για σας’. (Ματθαίος 7:12, Today’s English Version) Σε μια μελέτη που έγινε για παιδιά που είχαν φύγει από το σπίτι τους, οι περισσότεροι από τους νεαρούς που ρωτήθηκαν είπαν πως πριν φύγουν από το σπίτι ασχολούνταν ελάχιστα με τις οικογενειακές υποθέσεις. «‘Η οικογενειακή αποσύνδεση’ είναι ένας πρωταρχικός παράγοντας που επηρεάζει το παιδί όταν σκέφτεται να φύγει και να παραμείνει μακριά από το σπίτι», λέει το περιοδικό Adolescence. Αλλά αν όλοι ακολουθούν τη συμβουλή της Αγίας Γραφής να ‘μη αποβλέπη έκαστος τα εαυτού, αλλ’ έκαστος και τα των άλλων’ θα δαπανούν περισσότερο χρόνο σαν οικογένεια, και θα μπορέσουν να υπερπηδήσουν προβλήματα όπως αυτά των άσχημων σχέσεων, της αποξένωσης και της ανεπαρκούς επικοινωνίας. (Φιλιππησίους 2:4) Όταν στην οικογένεια υπάρχουν στενοί δεσμοί και βαθύ ενδιαφέρον, η επιρροή των συνομηλίκων που ίσως παρακινεί ένα παιδί να φύγει απ’ το σπίτι θα είναι ελάχιστη.

Με την εφαρμογή των Βιβλικών αρχών, η φυγή από το σπίτι δεν ξεπροβάλλει πια ως η λύση στα προβλήματα της ζωής, τα οποία κάθε άτομο πρέπει να αντιμετωπίσει. Όταν κάθε μέλος της οικογένειας υποστηρίζει στοργικά το άλλο, η οικογένεια γίνεται ένα καταφύγιο από τις πιέσεις του έξω κόσμου. Η πληρέστερη κατανόηση των Βιβλικών αρχών και της εφαρμογής τους, μαζί με την ελπίδα που ο Θεός δίνει, θα έχει ως αποτέλεσμα να μεγαλώσει περισσότερο αυτή η ευτυχία. Γιατί να μην το συζητήσετε αυτό με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά;

[Πλαίσιο/Εικόνα στη σελίδα 7]

ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ

Να αφιερώνετε χρόνο για τα παιδιά σας· να γνωρίζετε τα προβλήματα και τις ανάγκες τους

Να τα προσέχετε και να τα επιβλέπετε συνεχώς

Να παρέχετε διαπαιδαγώγηση και εκπαίδευση με αγάπη

Να φροντίζετε να έχει το σπίτι χαρούμενη ατμόσφαιρα

ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Να είστε υπάκουα, αγαπητά και να δείχνετε σεβασμό στους γονείς σας

Να αποφεύγετε την απομόνωση· ενδιαφερθείτε ενεργά για τις οικογενειακές υποθέσεις

Να σκέφτεστε ολόκληρη την οικογένεια, και όχι μόνο τις δικές σας επιθυμίες

Να είστε ειλικρινείς και να επικοινωνείτε

[Εικόνες στη σελίδα 5]

Οι σχέσεις γονέα-παιδιού είναι πάρα πολύ σημαντικές