Ο Μεγαλειώδης Καλλιτέχνης—Ο Ιεχωβά!
«ΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ζωγραφίζουν αμέτρητες ανατολές και ηλιοβασιλέματα και τα έργα τους πουλιούνται αντί εκατοντάδων ακόμα και χιλιάδων δολαρίων. Όμως ο Ιεχωβά Θεός, ο Μεγαλειώδης Καλλιτέχνης και Πρωτουργός της ανατολής και του ηλιοβασιλέματος, μας τα δίνει κάθε μέρα—δωρεάν. Τα πρωτότυπα είναι πολύ πιο υπέροχα από τα αντίγραφα. Δεν πρέπει να είναι αυτός ένας λόγος για να εκτιμούμε τον Θεό ως τον Δημιουργό;» Αυτές τις λογικές σκέψεις παρουσίασε ένας περιοδεύων επίσκοπος των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Χαβάη, στη διάρκεια μιας ομιλίας που έκανε σε κάποια εκκλησία.
Στο ακροατήριο βρισκόταν μια άθεη γυναίκα, που επισκεπτόταν την Αίθουσα Βασιλείας για πρώτη φορά. Αυτή έδωσε προσοχή στις λογικές σκέψεις του διάκονου, αλλά εξακολουθούσε να έχει ισχυρές αμφιβολίες για την ύπαρξη του Θεού. Ωστόσο, δυο χρόνια αργότερα, ενώ επέστρεφε στο σπίτι της από τη δουλειά με το αυτοκίνητο, έπεσε σε πολύ μεγάλη κίνηση. Αυτό την έκανε να παρατηρήσει ένα ιδιαίτερα εντυπωσιακό ηλιοβασίλεμα. Η σκέψη της γύρισε στην ομιλία εκείνου του περιοδεύοντα επισκόπου.
Η ίδια αφηγείται: «Αντί να εκνευριστώ που έπεσα σε κίνηση, παρατήρησα το όμορφο ηλιοβασίλεμα, κι αυτό μου θύμισε όσα είχε πει ο ομιλητής σχετικά με την εκτίμηση για τον Ιεχωβά Θεό ως Καλλιτέχνη και Δημιουργό. Αυτό με έκανε να σκεφτώ, ‘Ίσως όσα είπε εκείνος να είναι αληθινά· ίσως πράγματι να υπάρχει ένας Δημιουργός’. Το σκεφτόμουν αυτό καθώς συνέχιζα το δρόμο μου για το σπίτι, κι εκείνη τη νύχτα τηλεφώνησα στη φίλη μου η οποία με είχε προσκαλέσει αρχικά στην Αίθουσα Βασιλείας. Άρχισα να μελετώ την Αγία Γραφή και τώρα λατρεύω τον Ιεχωβά ως τον Θεό και Δημιουργό μου».
Όπως ο ψαλμωδός, αυτή η γυναίκα όχι μόνο έφτασε στο σημείο να εκτιμήσει τον Ιεχωβά ως τον Μεγαλειώδη Καλλιτέχνη της δημιουργίας αλλά έφτασε επίσης στο σημείο να ψέλνει αίνους γι’ αυτόν. Ο ψαλμωδός έγραψε: ‘Αινείτε τον Ιεχωβά εκ των ουρανών· . . . Αινείτε αυτόν, ήλιε και σελήνη· αινείτε αυτόν, πάντα τα άστρα του φωτός. . . . Ας αινώσι το όνομα του Ιεχωβά· διότι αυτός προσέταξε, και εκτίσθησαν’.—Ψαλμός 148:1-5.