Διδάγματα από τις Γραφές: Αβδιού 1-21
Θεϊκές Προειδοποιήσεις που σας Επηρεάζουν
«ΟΣΤΙΣ εγγίζει εσάς, εγγίζει την κόρην του οφθαλμού αυτού [μου, ΜΝΚ]». (Ζαχαρίας 2:8) Αυτές οι δυσοίωνες λέξεις αποτελούν για όλους ένα άγγελμα που πρέπει να προσέξουν: ο Ιεχωβά παρατηρεί πώς μεταχειρίζονται τα έθνη το λαό του. Ωστόσο, τι συμβαίνει σε ένα έθνος που ενεργεί εντελώς αντίθετα με μια τέτοια θεϊκή προειδοποίηση και ‘αγγίζει’ το λαό του Θεού με έναν επιβλαβή τρόπο; Το μικρότερο βιβλίο των Εβραϊκών Γραφών, το βιβλίο Αβδιού, δίνει την απάντηση.
Συμφορά για τον Εδώμ
Κανείς δεν διαφεύγει την κρίση του Ιεχωβά. Η προφητεία του Αβδιού, που λέχτηκε γύρω στο 607 π.Χ., προείπε την εκδίωξη των Εδωμιτών από τη χώρα τους, παρά τη φαινομενικά ασφαλή θέση τους ψηλά «αναμέσον των άστρων». Και μολονότι η προσωπική ζωή αυτού του Βιβλικού συγγραφέα δεν αποκαλύπτεται, αυτός βρίσκεται σε αρμονία με τη σημασία του ονόματός του, «Δούλος του Ιεχωβά». Πώς; Με το να διακηρύττει ένα άγγελμα ερήμωσης. Όταν ο Εδώμ πέσει, θα λεηλατηθεί εντελώς από φίλους που είχαν κάνει διαθήκη μαζί του. Ακόμη και οι σοφοί και οι δυνατοί του δεν θα επιζήσουν.—1-9.
Ο Θεός φέρνει συμφορά πάνω σ’ αυτούς που είναι ένοχοι χρήσης βίας εναντίον του λαού του. Ποιος είναι ο λόγος για τη συμφορά που βρίσκει τους Εδωμίτες; Οι επανειλημμένες πράξεις βίας εναντίον των γιων του Ιακώβ, των αδελφών τους. Ως απόγονοι του Ησαύ, οι Εδωμίτες συγγένευαν με τους Ισραηλίτες. Παρ’ όλα αυτά, κατηγορούνται ότι λεηλάτησαν τους συγγενείς τους, ότι χάρηκαν με κακεντρέχεια για την πτώση της Ιερουσαλήμ και ότι, ως αποκορύφωμα, παρέδιναν τους επιζώντες στον εχθρό. Έτσι, ο Εδώμ επισφράγισε την καταδίκη του.—10-16.
Ο Οίκος του Ιακώβ Αποκαθίσταται
Οι υποσχέσεις του Ιεχωβά είναι πάντα αξιόπιστες. Στις μέρες του Αβδιού, ο Ιεχωβά εγγυήθηκε ότι ο λαός Του θα επανακτούσε τη δική του γη κι ακόμη περισσότερη. Ο Ισραήλ δεν θα ήταν πια διαιρεμένος. Ο οίκος του Ιακώβ, το δίφυλο βασίλειο του Ιούδα, θα ενωνόταν και πάλι με τον οίκο του Ιωσήφ, το δεκάφυλο βόρειο βασίλειο, για να καταφάνε τον Εδώμ, όπως η φωτιά καταβροχθίζει τις καλαμιές, και για να καταλάβουν την περιοχή του Εδώμ. Τελειώνοντας με μια ενθαρρυντική νότα, ο Αβδιού δηλώνει ότι οι επαναπατρισμένοι Ισραηλίτες θα λατρεύουν ενωμένα τον Θεό τους και θα είναι υπήκοοί του. Πραγματικά, η βασιλεία θα γίνει του Ιεχωβά.—17-21.
Δίδαγμα για σήμερα: Η αδιαφορία για τις προειδοποιήσεις αποφέρει επιβλαβή καρποφορία. Έτσι, η αλύγιστη προειδοποίηση του Αβδιού προς τον Εδώμ θα πρέπει να αντηχεί στα αυτιά των σύγχρονων εναντιούμενων του Θεού: Όσοι πολεμούν εναντίον του Ιεχωβά και του λαού του θα εκκοπούν αιώνια.
Διδάγματα Από τις Γραφές: Ιωνάς 1:1–4:11
ΑΠΟΦΥΓΕΤΕ τη συμφορά! Λάβετε έλεος! Πώς; Με το να δώσετε προσοχή στο δίδαγμα μιας αληθινής ιστορίας που είναι πάνω από 2.800 χρονών—του βιβλίου του Ιωνά. Γραμμένο από τον προφήτη Ιωνά από τη Γαλιλαία, περίπου το 844 π.Χ., αυτό το βιβλίο είναι γεμάτο από πνευματική ενόραση.
Ο Ιωνάς Τρέπεται σε Φυγή
Πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη ότι ο Ιεχωβά θα μας υποστηρίξει στην υπηρεσία του. Ωστόσο, ο Ιωνάς αποφεύγει ένα θεόδοτο καθήκον αντί να έχει εμπιστοσύνη ότι ο Ιεχωβά θα τον στηρίξει. Είναι αλήθεια ότι ο διορισμός του δεν ήταν εύκολος. Έπρεπε να προειδοποιήσει την αδιάντροπα πονηρή Νινευή για μια θεϊκή συμφορά. Αλλά ο Ιωνάς πηγαίνει στην αντίθετη κατεύθυνση, παίρνοντας το πλοίο για τη Θαρσείς, τη σημερινή Ισπανία. Στη διάρκεια του ταξιδιού, μια καταιγίδα γίνεται τόσο μανιασμένη ώστε η επιβίωση του πλοίου και του πληρώματος φαίνεται αδύνατη. Ο Ιωνάς ομολογεί, οι ναύτες τον πετάνε από το πλοίο και η θάλασσα ησυχάζει. Ένα μεγάλο ψάρι καταπίνει τον προφήτη.—1:1-17.
Οι δούλοι του Θεού πρέπει να είναι πεπεισμένοι ότι εκείνος θα απαντήσει στις προσευχές τους. Μέσα στο ψάρι, ο Ιωνάς κράζει στον Ιεχωβά για βοήθεια, μέσω προσευχής ευχαριστεί τον Θεό για την απελευθέρωσή του από έναν υγρό τάφο και υπόσχεται να αποδώσει όσα ευχήθηκε. Αργότερα το ψάρι τον ξερνάει στην ξηρά.—2:1-10.
Ο Ιωνάς Πηγαίνει στη Νινευή
Ποτέ μην προσπαθείτε να αποφύγετε ένα διορισμό από τον Ιεχωβά. Όπως είναι φανερό, αφού πήρε αυτό το δίδαγμα, ο άλλοτε διστακτικός προφήτης κηρύττει στην «πόλιν την μεγάλην». Ο Ιωνάς δίνει μια απλή αλλά έντονη προειδοποίηση: «Έτι τεσσαράκοντα ημέραι και η Νινευή θέλει καταστραφή». Καθώς τα πράγματα παίρνουν μια ιδιαίτερα αξιοσημείωτη τροπή, οι Νινευίτες μετανοούν και αποφεύγουν τη συμφορά.—3:1-10.
Ο άνθρωπος δεν μπορεί να περιορίσει το έλεος του Θεού. Ο Ιωνάς οργίζεται επειδή η Νινευή διαφυλάχτηκε. Αλλά μέσω ενός φυτού, ο Ιεχωβά διδάσκει στον Ιωνά ότι Αυτός θα δείξει έλεος σύμφωνα με τη δική Του καλή θέληση.—4:1-11.
Δίδαγμα για σήμερα: Η συμφορά μπορεί να αποτραπεί αν δοθεί προσοχή στις θεϊκές προφητείες! Μιμηθείτε τους Νινευίτες. Ακούτε ταπεινά τον Ιησού Χριστό, έναν προφήτη μεγαλύτερο από τον Ιωνά.—Λουκάς 11:32.
[Πλαίσιο στη σελίδα 30]
ΕΞΕΤΑΣΗ ΓΡΑΦΙΚΩΝ ΕΔΑΦΙΩΝ
○ 7, ΜΝΚ—Στους Βιβλικούς χρόνους, όταν κάποιος ‘έτρωγε τροφή’ μαζί με κάποιον άλλον, αυτό ήταν στην ουσία μια διαθήκη φιλίας. Πόσο ειρωνικό! Οι Βαβυλώνιοι, ‘οι άνδρες που βρίσκονταν σε διαθήκη’ με τους Εδωμίτες, θα αποδεικνύονταν ότι ήταν οι καταστροφείς τους. Είναι αλήθεια ότι οι Βαβυλώνιοι της εποχής του Ναβουχοδονόσορ επέτρεψαν στον Εδώμ να έχει ένα μερίδιο από τα λάφυρα του Ιούδα, μετά την ερήμωση της Ιερουσαλήμ. Αλλά ο μετέπειτα Βαβυλώνιος βασιλιάς Ναβονίδης τερμάτισε μια για πάντα όλες τις εμπορικές φιλοδοξίες του Εδώμ.
○ 10—Ο Εδώμ καταδικάστηκε να «εκκοπή διαπαντός» λόγω του καυστικού μίσους και της γεμάτης αναισθησία έλλειψης φυσικής στοργής για το αδελφικό του έθνος ‘τους υιούς του Ιούδα’. (Εδάφιο 12) Μια τέτοια εθνική εξόντωση σήμαινε ότι ένα εδωμιτικό κράτος με κυβέρνηση και πληθυσμό σε κάποια συγκεκριμένη γεωγραφική τοποθεσία θα εξαφανιζόταν από το πρόσωπο της γης. Σήμερα δεν υπάρχει κανένας λαός που να μπορεί να προσδιοριστεί ως εδωμιτικής εθνικότητας· αυτοί έχουν γίνει «ως οι μη υπάρχοντες».—Εδάφιο 16.
[Πλαίσιο στη σελίδα 31]
ΕΞΕΤΑΣΗ ΓΡΑΦΙΚΩΝ ΕΔΑΦΙΩΝ
○ 1:17—Λόγω του μεγάλου μεγέθους του κεφαλιού και του οισοφάγου της, η φάλαινα φυσητήρας έχει τη δυνατότητα να καταπιεί άνθρωπο. Μολονότι οι φάλαινες είναι σπάνιες στη Μεσόγειο, φαλαινοθηρικά πλοία αγκυροβολούσαν κάποτε στην Ιόππη. Ένα ψάρι που είναι γνωστό ότι ακολουθεί τα πλοία στη Μεσόγειο και τρώει οτιδήποτε ρίχνεται απ’ αυτά είναι ο μεγάλος λευκός καρχαρίας. Κι αυτός επίσης έχει τη δυνατότητα να καταπιεί ολόκληρο άνθρωπο. Ωστόσο, στην περίπτωση του Ιωνά, ο Θεός χρησιμοποίησε ένα «μέγα κήτος», ίσως κάποιο πλάσμα που είναι άγνωστο στη σύγχρονη επιστήμη.
○ 2:1, 2—Φυσικά ο Ιωνάς δεν είχε τις ιδανικές συνθήκες για να συνθέσει ένα ποίημα ενόσω βρισκόταν στην ‘κοιλιά του κήτους’. Αλλά αργότερα κατέγραψε την εμπειρία του. Από τα βάθη της καρδιάς του βγήκαν λόγια που ήταν πολύ όμοια μ’ αυτά των Ψαλμών και εξέφραζαν τα συναισθήματά του.—Παράβαλε 2:2 με Ψαλμός 120:1 και 130:1· 2:5 με Ψαλμός 69:1.
○ 3:3—Το μέγεθος της Νινευή δεν μεγαλοποιείται. Μολονότι τα τείχη που την περιέβαλαν είχαν μήκος μόνο 13 χιλιόμετρα, είναι φανερό ότι το όνομα της πόλης περιλάμβανε και τα προάστιά της, τα οποία ίσως κάλυπταν μια απόσταση περίπου 42 χιλιόμετρα.
○ 3:10—Η εβραϊκή λέξη που αποδίδεται «μετεμελήθη» σημαίνει ότι «κάποιος άλλαξε τη γνώμη του όσον αφορά μια περασμένη (ή προτιθέμενη) πράξη». Έτσι, ο Ιεχωβά μπορεί να ‘μεταμεληθεί’ ή να αλλάξει τη γνώμη του σχετικά με την επιβολή τιμωρίας σε ανθρώπους που σφάλλουν όταν αυτοί μετανοούν αληθινά.