Η Ζωή και η Διακονία του Ιησού
Η Ανάγκη για Προσευχή και Ταπεινοφροσύνη
ΝΩΡΙΤΕΡΑ, όταν βρισκόταν στην Ιουδαία, ο Ιησούς είπε μια παραβολή σχετικά με το πόσο σπουδαίο είναι να δείχνουμε επιμονή στην προσευχή. Τώρα, στη διάρκεια του τελευταίου του ταξιδιού προς την Ιερουσαλήμ, δίνει και πάλι έμφαση στην ανάγκη να μη σταματάμε να προσευχόμαστε. Ο Ιησούς προφανώς βρίσκεται ακόμη στη Σαμάρεια ή στη Γαλιλαία όταν λέει στους μαθητές του την εξής επιπλέον παραβολή:
‘Σε μια πόλη υπήρχε κάποιος κριτής που δεν φοβόταν τον Θεό και δεν σεβόταν άνθρωπο. Αλλά σ’ εκείνη την πόλη υπήρχε μια χήρα που πήγαινε συνέχεια σ’ αυτόν, κι έλεγε, «Φρόντισε να βρω το δίκιο μου από τον αντίδικό μου». Για κάποιο διάστημα λοιπόν, εκείνος ήταν απρόθυμος, αλλά κατόπιν είπε μέσα του, «Αν και δεν φοβάμαι τον Θεό ούτε σέβομαι άνθρωπο, εν πάση περιπτώσει, επειδή αυτή η χήρα μού δημιουργεί συνέχεια προβλήματα, θα φροντίσω να βρει το δίκιο της, ώστε να μην έρχεται συνέχεια και να με ενοχλεί μέχρι να με αποτελειώσει»’.
Κατόπιν, ο Ιησούς δείχνει την εφαρμογή της ιστορίας που ανέφερε, λέγοντας: ‘Ακούστε τι είπε ο κριτής, αν και ήταν άδικος! Δεν είναι λοιπόν βέβαιο πως ο Θεός θα φροντίσει να αποδοθεί δικαιοσύνη στους εκλεκτούς του, που κράζουν προς αυτόν μέρα και νύχτα, μολονότι είναι μακρόθυμος προς αυτούς;’
Ο Ιησούς δεν έχει σκοπό να υπαινιχτεί ότι ο Ιεχωβά Θεός μοιάζει με οποιονδήποτε τρόπο με εκείνον τον άδικο κριτή. Μάλλον, αν ακόμη κι ένας άδικος κριτής ανταποκρίνεται σε επίμονες παρακλήσεις, δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία πως ο Θεός, που είναι απόλυτα δίκαιος και καλός, θα απαντήσει, αν οι δούλοι του δεν σταματούν να προσεύχονται. Έτσι, ο Ιησούς συνεχίζει: ‘Σας λέω ότι [ο Θεός] θα φροντίσει να τους αποδοθεί δικαιοσύνη γρήγορα’.
Συχνά, δεν αποδίδεται δικαιοσύνη στους ταπεινούς και στους φτωχούς, ενώ δείχνεται εύνοια στους δυνατούς και στους πλούσιους. Ωστόσο, ο Θεός δεν θα φροντίσει μόνο να τιμωρηθούν δίκαια οι πονηροί, αλλά θα φροντίσει επίσης οπωσδήποτε να τύχουν οι δούλοι του δίκαιης μεταχείρισης με το να τους δώσει αιώνια ζωή. Αλλά πόσοι άνθρωποι πιστεύουν ακράδαντα ότι ο Θεός θα φροντίσει να αποδοθεί δικαιοσύνη γρήγορα;
Αναφερόμενος ειδικά στην πίστη που έχει σχέση με τη δύναμη της προσευχής, ο Ιησούς ρωτάει: ‘Όταν έρθει ο Γιος του ανθρώπου, θα βρει πραγματικά την πίστη στη γη;’ Αν και η ερώτηση μένει αναπάντητη, ίσως να φαίνεται ότι υπονοείται πως τέτοιου είδους πίστη δεν θα είναι κοινή όταν έρθει ο Χριστός με Βασιλική εξουσία. Παρ’ όλα αυτά, δεν μπορούμε να συμπεράνουμε ότι δεν θα υπήρχε. Εσείς ασκείτε αυτή την πίστη;
Ανάμεσα σ’ αυτούς που ακούνε τον Ιησού υπάρχουν μερικοί που αισθάνονται μεγάλη αυτοπεποίθηση για την πίστη τους. Έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους ότι είναι δίκαιοι, και περιφρονούν τους άλλους. Σε αυτούς μπορεί να περιλαμβάνονται ακόμη και ορισμένοι μαθητές του Ιησού. Έτσι, σ’ αυτά τα άτομα, εκείνος απευθύνει την ακόλουθη παραβολή:
‘Δυο άνθρωποι ανέβηκαν στο ναό για να προσευχηθούν, ο ένας ήταν Φαρισαίος κι ο άλλος τελώνης. Ο Φαρισαίος στάθηκε και άρχισε να προσεύχεται ως εξής σχετικά με τον εαυτό του: «Ω Θεέ, σε ευχαριστώ που δεν είμαι όπως οι άλλοι άνθρωποι, άρπαγες, άδικοι, μοιχοί ή ακόμη κι όπως αυτός εδώ ο τελώνης. Νηστεύω δυο φορές τη βδομάδα, δίνω το δέκατο από όλα όσα αποκτώ»’.
Οι Φαρισαίοι είναι γνωστοί για τις δημόσιες επιδείξεις δικαιοσύνης που κάνουν για να εντυπωσιάζουν τους άλλους. Οι συνηθισμένες μέρες για τις νηστείες που έχουν επιβάλει οι ίδιοι στον εαυτό τους είναι η Δευτέρα και η Πέμπτη, και πληρώνουν σχολαστικά το δέκατο ακόμη και από τα μικρά βότανα του αγρού. Μερικούς μήνες νωρίτερα, στη διάρκεια της Γιορτής της Σκηνοπηγίας, η περιφρόνησή τους για τους κοινούς ανθρώπους είχε φανερωθεί όταν είπαν: ‘Αυτό το πλήθος, που δεν ξέρουν το Νόμο, [δηλαδή, την ερμηνεία που δίνουν στο Νόμο οι Φαρισαίοι] είναι καταραμένοι άνθρωποι’.
Συνεχίζοντας την παραβολή του, ο Ιησούς λέει σχετικά μ’ ένα τέτοιο ‘καταραμένο’ άτομο: ‘Αλλά ο τελώνης, που στεκόταν σε κάποια απόσταση, δεν ήταν πρόθυμος ούτε τα μάτια του να σηκώσει προς τον ουρανό, αλλά χτύπαγε συνέχεια το στήθος του, λέγοντας, «Ω Θεέ, σπλαχνίσου με τον αμαρτωλό»’. Επειδή ο τελώνης αναγνώρισε ταπεινά τις αδυναμίες του, ο Ιησούς λέει: ‘Σας λέω, αυτός ο άνθρωπος κατέβηκε στο σπίτι του έχοντας αποδειχτεί περισσότερο δίκαιος από εκείνον τον άνθρωπο· επειδή καθένας που υψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί, αλλά εκείνος που ταπεινώνει τον εαυτό του θα υψωθεί’.
Με αυτόν τον τρόπο, ο Ιησούς δίνει και πάλι έμφαση στην ανάγκη να είμαστε ταπεινόφρονες. Επειδή έχουν μεγαλώσει σε μια κοινωνία όπου οι αυτοδικαιούμενοι Φαρισαίοι ασκούν τόσο μεγάλη επιρροή, και όπου η κοινωνική θέση και τάξη τονίζονται πάντα, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ακόμη και οι μαθητές του Ιησού επηρεάζονται. Παρ’ όλα αυτά, τι θαυμάσια μαθήματα σχετικά με την ταπεινοφροσύνη διδάσκει ο Ιησούς! Λουκάς 18:1-14· Ιωάννης 7:49.
◆ Γιατί ικανοποιεί το αίτημα της χήρας ο άδικος κριτής, και ποιο μάθημα διδάσκει η παραβολή του Ιησού;
◆ Τι είδους πίστη θα αναζητήσει ο Ιησούς όταν έρθει;
◆ Σε ποιους απευθύνει ο Ιησούς την παραβολή του για τον Φαρισαίο και τον τελώνη;
◆ Ποια στάση των Φαρισαίων πρέπει να αποφεύγεται;