Πρεσβύτεροι—Να Μεταχειρίζεστε το Ποίμνιο του Θεού με Τρυφερότητα!

«Εστάθημεν γλυκείς εν τω μέσω υμών, καθώς η τροφός [η μητέρα που θηλάζει, ΜΝΚ] περιθάλπει τα εαυτής τέκνα».—1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 2:7.

1. Γιατί μπορεί να αισθάνεται ασφαλής κάθε όσιος Μάρτυρας του Ιεχωβά;

Ο ΙΕΧΩΒΑ είναι ο Μεγάλος Ποιμένας. Αυτός κάνει άφθονες προμήθειες για τους προβατοειδείς δούλους του και τους οδηγεί στα ‘μονοπάτια της δικαιοσύνης’ για χάρη του άγιου ονόματός του. Συνεπώς, εκείνοι που κάνουν το θέλημά του δεν χρειάζεται να φοβούνται κανένα κακό και μπορούν να αποβλέπουν στον συμπονετικό Θεό τους για παρηγοριά. Πράγματι, κάθε όσιος Μάρτυρας του Ιεχωβά έχει βάσιμους λόγους να αισθάνεται ασφαλής λόγω της στοργικής φροντίδας του Θεού.—Ψαλμός 23:1-4.

2. Ως αντανάκλαση της δόξας του Θεού, ποιες ιδιότητες εκδηλώνει ο Ιησούς;

² Ο Ιησούς Χριστός ‘είναι η αντανάκλαση της δόξας [του Θεού] και το ακριβές ομοίωμα της ίδιας της οντότητάς του’. (Εβραίους 1:1-4, ΜΝΚ) Ο Ιησούς λοιπόν, ο Καλός Ποιμένας, εκδηλώνει κι αυτός αγάπη και συμπόνια. (Ιωάννης 10:14, 15) Για παράδειγμα, σε κάποια περίπτωση «είδε πολύν όχλον και εσπλαγχνίσθη δι’ αυτούς, επειδή ήσαν ως πρόβατα μη έχοντα ποιμένα, και ήρχισε να διδάσκη αυτούς πολλά».—Μάρκος 6:34.

3. (α) Σαν τον Ιεχωβά Θεό και τον Ιησού Χριστό, ποιες ιδιότητες θα πρέπει να εκδηλώνουν οι Χριστιανοί υποποιμένες; (β) Ποια συμβουλή και προειδοποίηση έδωσε ο απόστολος Παύλος στους επισκόπους;

³ Όλοι οι Χριστιανοί θα πρέπει να ‘μιμούνται τον Θεό και να περπατάνε με αγάπη, όπως και ο Χριστός τούς αγάπησε’. (Εφεσίους 5:1, 2) Θα πρέπει λοιπόν να είναι στοργικοί και συμπονετικοί. Αυτό θα πρέπει να αληθεύει κυρίως για τους υποποιμένες του ποιμνίου του Θεού. Ο απόστολος Παύλος είπε: «Προσέχετε . . . εις εαυτούς και εις όλον το ποίμνιον, εις το οποίον το Πνεύμα το Άγιον σας έθεσεν επισκόπους, δια να ποιμαίνητε την εκκλησίαν του Θεού, την οποίαν απέκτησε δια του ιδίου αυτού αίματος [με το αίμα του ίδιου του Γιου του, ΜΝΚ]. Διότι εγώ εξεύρω τούτο, ότι μετά την αναχώρησίν μου θέλουσιν εισέλθει εις εσάς λύκοι βαρείς [καταπιεστικοί, ΜΝΚ] μη φειδόμενοι του ποιμνίου [που δεν θα μεταχειρίζονται το ποίμνιο με τρυφερότητα, ΜΝΚ]· και εξ υμών αυτών θέλουσι σηκωθή άνθρωποι λαλούντες διεστραμμένα, δια να αποσπώσι τους μαθητάς οπίσω αυτών».—Πράξεις 20:28-30.

4. (α) Τι συνέβη με το πέρασμα του χρόνου, σε αρμονία με την προειδοποίηση που είχε δώσει ο Παύλος στα εδάφια Πράξεις 20:29, 30; (β) Ποια ερωτήματα αξίζει να εξετάσουμε τώρα;

⁴ Με το πέρασμα του χρόνου, εμφανίστηκαν αποστατικοί ‘καταπιεστικοί λύκοι’ κι αυτοί ‘δεν μεταχειρίζονταν το ποίμνιο με τρυφερότητα’. Αλλά πόσο χαρούμενοι είμαστε, επειδή οι πρεσβύτεροι που βρίσκονται ανάμεσα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν ασκούν τέτοια τυραννία! Ωστόσο, τι είδους μεταχείριση μπορούν οι ομόπιστοι να αναμένουν ότι θα λάβουν από αυτούς τους επισκόπους που είναι διορισμένοι από το πνεύμα; Και πώς μπορούν τέτοια διορισμένα άτομα να δείχνουν τρυφερό ενδιαφέρον για τα πρόβατα του Ιεχωβά;

Να Μην Κατακυριεύουν το Ποίμνιο

5. (α) Πώς μεταχειρίζονται συχνά οι κοσμικοί ηγέτες τους υπηκόους τους; (β) Πώς έδειξε ο Ιησούς ότι η τυραννία δεν έχει θέση ανάμεσα στους ακολούθους του;

⁵ Μπορούμε ορθά να αναμένουμε από τους Χριστιανούς πρεσβυτέρους να μας μεταχειρίζονται με συμπονετικό τρόπο. Αυτοί δεν είναι σαν τους κοσμικούς κυβερνήτες, που συχνά κατακυριεύουν τους υπηκόους τους. Για παράδειγμα, αναφέρεται ότι ο Φράγκος βασιλιάς Καρλομάγνος (που κυβέρνησε από το 768 ως το 814 της Κοινής μας Χρονολογίας [Κ.Χ.]) «ανάγκαζε τους Σάξονες, με την ποινή του θανάτου, να βαφτιστούν, καταδίκαζε στις αυστηρότερες τιμωρίες τους παραβάτες της Σαρακοστής, και αντικαθιστούσε παντού την πειθώ με τη βία». (The History of the Christian Church [Η Ιστορία της Χριστιανικής Εκκλησίας], του Γουίλιαμ Τζόουνς) Η τυραννία δεν έχει θέση ανάμεσα στους ακολούθους του Ιησού, γιατί αυτός είπε: «Ξέρετε ότι οι κυβερνήτες των ειδωλολατρών τούς κατακυριεύουν και οι ισχυροί άντρες τους τούς τυραννούν. Δεν πρέπει να συμβαίνει το ίδιο ανάμεσά σας, αλλά όποιος θέλει να είναι μεγάλος ανάμεσά σας πρέπει να είναι υπηρέτης σας, και όποιος θέλει να έχει την πρώτη θέση ανάμεσά σας πρέπει να είναι δούλος σας, ακριβώς όπως και ο Γιος του Ανθρώπου δεν ήρθε για να υπηρετηθεί, αλλά για να υπηρετήσει τους άλλους ανθρώπους και να δώσει τη ζωή του για να λυτρώσει πολλούς άλλους».—Ματθαίος 20:25-28, An American Translation (Μία Αμερικανική Μετάφραση).

6. (α) Σχετικά με τους πρεσβυτέρους, ποιοι βασικοί παράγοντες ξεχωρίζουν; (β) Ποιο πράγμα έχει λόγους να αναμένει η εκκλησία από τους πρεσβυτέρους, και πώς θα πρέπει να θεωρούν τους εαυτούς τους αυτοί οι άντρες;

⁶ Ο Χριστιανός άντρας που ‘επιδιώκει τη θέση του επισκόπου επιθυμεί καλό έργο’. (1 Τιμόθεον 3:1, ΜΝΚ) Όταν αναλογιζόμαστε αυτό, καθώς και τη συμβουλή του Ιησού που μόλις παρατέθηκε, ξεχωρίζουμε τους εξής βασικούς παράγοντες: (1) Οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι δεν πρέπει να τυραννούν τους άλλους, (2) εκείνοι που επωμίζονται την ευθύνη, ανάμεσα στους ακολούθους του Ιησού, πρέπει να είναι δούλοι τους και όχι κύριοί τους και (3) οι άντρες που επιδιώκουν τη θέση του επισκόπου θα πρέπει να τη βλέπουν ως ‘καλό έργο’, όχι ως εξυψωμένη θέση. (Παροιμίαι 25:27· 1 Κορινθίους 1:31) Ο όρος «πρεσβύτερος» δεν εξυψώνει κανέναν πάνω από τους άλλους λάτρεις του Ιεχωβά. Μάλλον, η εκκλησία έχει λόγους να αναμένει από όλους τους πρεσβυτέρους να είναι πνευματικά ώριμοι, έμπειροι και ταπεινοί άντρες που αναλαμβάνουν την ηγεσία στην ιερή υπηρεσία. Πράγματι, οι πρεσβύτεροι θα πρέπει να θεωρούν τους εαυτούς τους ταπεινούς δούλους του Ιεχωβά Θεού, του Ιησού Χριστού και των συγχριστιανών τους.—Ρωμαίους 12:11· Γαλάτας 5:13· Κολοσσαείς 3:24.

7. (α) Πώς θα πρέπει να εφαρμόζουν οι πρεσβύτεροι το εδάφιο 2 Κορινθίους 1:24, στον τρόπο με τον οποίο μεταχειρίζονται τους άλλους; (β) Τι θα πρέπει να κάνουν οι πρεσβύτεροι σχετικά με τις οδηγίες που λαβαίνουν από το Κυβερνών Σώμα;

⁷ Φυσικά, το να υπηρετεί ο πρεσβύτερος ως δούλος, με ταπεινότητα, για χάρη των άλλων τον αποτρέπει από το να προσπαθεί να τους ‘κατακυριεύει’. Και πόσο καλό είναι που οι επίσκοποί μας εκδηλώνουν μια στάση παρόμοια μ’ εκείνη του Παύλου! Αυτός είπε στους Χριστιανούς στην Κόρινθο: «Ουχί διότι έχομεν εξουσίαν επί της πίστεώς σας, αλλ’ είμεθα συνεργοί της χαράς σας». (2 Κορινθίους 1:24) Παρόμοια, εκείνοι που ασκούν στοργική επίβλεψη δεν βαραίνουν τους ομοπίστους τους με περιττές ανθρώπινες διατάξεις. Αντίθετα, οι επίσκοποι που βρίσκονται ανάμεσα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά διέπονται από Γραφικές αρχές και αποδίδουν καλοσυνάτη, υποβοηθητική υπηρεσία. Δείχνουν επίσης βαθύ ενδιαφέρον για το ποίμνιο του Θεού, εφαρμόζοντας γρήγορα τις οδηγίες που λαβαίνουν από το Κυβερνών Σώμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά.—Πράξεις, κεφάλαιο 15.

8. Τι στάση διακρατούσε ο Παύλος απέναντι στους ομοπίστους του, και πώς θα πρέπει να επηρεάζει αυτό τους πρεσβυτέρους του 20ού αιώνα;

⁸ Ο Παύλος, επειδή έδειχνε τρυφερό ενδιαφέρον για το ποίμνιο του Θεού, μπορούσε να πει στους Χριστιανούς στη Θεσσαλονίκη: «Εστάθημεν γλυκείς εν τω μέσω υμών, καθώς η τροφός [η μητέρα που θηλάζει, ΜΝΚ] περιθάλπει τα εαυτής τέκνα· ούτως έχοντες ένθερμον αγάπην προς εσάς, ευχαριστούμεθα να μεταδώσωμεν ουχί μόνον το ευαγγέλιον του Θεού αλλά και τας ψυχάς ημών, επειδή εστάθητε αγαπητοί εις ημάς». (1 Θεσσαλονικείς 2:7, 8) Ο Παύλος ενεργούσε όπως μια μητέρα που θηλάζει, η οποία αγαπάει τα παιδιά της τόσο βαθιά ώστε βάζει τα συμφέροντά τους μπροστά από τα δικά της και δείχνει τρυφερό ενδιαφέρον γι’ αυτά. Πόσο θα πρέπει να υποκινεί αυτό τους πρεσβυτέρους του 20ού αιώνα να μεταχειρίζονται το ποίμνιο του Θεού με τρυφερότητα!

Πηγή Ανακούφισης και Αναζωογόνησης

9. Ποιες περιστάσεις του σημερινού λαού του Ιεχωβά προειπώθηκαν στα εδάφια Ησαΐας 32:1, 2, ΛΧ;

⁹ Στρέφοντας την προσοχή σ’ αυτή τη μέρα της βασιλικής διακυβέρνησης του Ιησού Χριστού, ο προφήτης Ησαΐας προείπε ότι ένας βασιλιάς θα ‘βασίλευε εν δικαιοσύνη’ και «άρχοντες» θα κυβερνούσαν «με κρίσιν». Συνεπώς, οι πρεσβύτεροι στη σημερινή θεοκρατική οργάνωση διαχειρίζονται τα συμφέροντα της εγκαθιδρυμένης ουράνιας Βασιλείας—έχουν πράγματι μια αρχοντική υπηρεσία! Σ’ αυτούς τους υπεύθυνους άντρες εφαρμόζονται τα προφητικά λόγια που είπε στη συνέχεια ο Ησαΐας: «Έκαστος εξ αυτών θα είναι ως προφυλακτήριον από τον άνεμον και ως καταφύγιον από την θύελλαν, ως ρύακες ύδατος εις ξηρόν τοπίον, ως η σκιά μεγάλου βράχου εις εξηντλημένην χώραν».—Ησαΐας 32:1, 2, ΛΧ.

10. Ο κάθε πρεσβύτερος, που βρίσκεται ανάμεσα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά, θα πρέπει να είναι πηγή ποιων πραγμάτων;

¹⁰ Ανόμοια με τους καταπιεστικούς θρησκευτικούς ηγέτες του Χριστιανικού κόσμου, οι πρεσβύτεροι που βρίσκονται ανάμεσα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά αποτελούν πηγή ανακούφισης και αναζωογόνησης. Ως πρεσβυτέρια, αυτοί προάγουν την ειρήνη, την ηρεμία και την ασφάλεια ανάμεσα στο λαό του Ιεχωβά. Ο κάθε πρεσβύτερος ατομικά μπορεί να συμβάλλει σ’ αυτή τη θαυμάσια κατάσταση, με το να μεταχειρίζεται το ποίμνιο του Θεού με τρυφερότητα.

Με Κρίση και Δικαιοσύνη

11. (α) Ποια γενική κατάσταση που επικρατούσε στους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα επικρατεί στις περισσότερες εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά σήμερα; (β) Ποια ευθύνη έχουν οι επίσκοποι απέναντι στην εκκλησία, και γιατί;

¹¹ Μολονότι ανέκυπταν προβλήματα σε μερικές Χριστιανικές εκκλησίες του πρώτου αιώνα, η γενική τους κατάσταση χαρακτηριζόταν από ειρήνη, ενότητα και χαρά. (1 Κορινθίους 1:10-12· 3:5-9· Εφεσίους 1:2· Ιακώβου 2:1-9· 3:2-12· 4:11, 12· 1 Ιωάννου 1:3, 4) Καλή πνευματική κατάσταση επικρατεί και σήμερα στις περισσότερες εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά, λόγω της ευλογίας του Ιεχωβά, της ηγεσίας του Χριστού και του πιστού έργου που κάνουν οι διορισμένοι επίσκοποι. Για να διασφαλιστεί η εκκλησιαστική ειρήνη, ενότητα και χαρά, αυτοί οι άντρες επιζητούν τη θεϊκή βοήθεια και αγωνίζονται με επιμέλεια να κρατούν την οργάνωση του Θεού καθαρή ηθικά και πνευματικά. (Ησαΐας 52:11) Μια ακάθαρτη οργάνωση δεν θα μπορούσε ποτέ να έχει ειρήνη και χαρά, και σίγουρα δεν θα είχε την επιδοκιμασία και την ευλογία του Θεού. ‘Οι οφθαλμοί του είναι πολύ καθαροί δια να δει το κακό’, για να ανεχτεί την αδικοπραγία. (Αββακούμ 1:13, ΛΧ) Μεταξύ άλλων, λοιπόν, οι πρεσβύτεροι αναμένεται να φροντίζουν για δικαστικά ζητήματα με ευθύ, Γραφικό τρόπο. Αλλά ποιοι είναι μερικοί παράγοντες τους οποίους πρέπει να θυμούνται όταν χειρίζονται τέτοιες υποθέσεις;

12. Μολονότι οι πρεσβύτεροι δεν απαιτείται να ερευνούν τις προσωπικές υποθέσεις που δεν παραβιάζουν νόμους ή αρχές της Αγίας Γραφής, τι θα πρέπει να γίνεται σε αρμονία με το εδάφιο Γαλάτας 6:1;

¹² Πρώτα-πρώτα, σε υποθέσεις που έχουν να κάνουν με προσωπικές διαφορές, μπορεί να είναι δυνατό για τα άτομα να τακτοποιήσουν προσωπικά τα ζητήματα μεταξύ τους. (Ματθαίος 18:15-17) Αφού οι πρεσβύτεροι δεν είναι ‘κύριοι στην πίστη μας’, δεν αναμένεται να ερευνούν τις αυστηρά προσωπικές υποθέσεις, στις οποίες δεν περιλαμβάνονται σοβαρές παραβιάσεις των νόμων ή των αρχών της Αγίας Γραφής. Φυσικά, αν υπάρχουν αποδείξεις ότι κάποιο άτομο έχει κάνει ‘απερίσκεπτα κάποιο αμάρτημα’, εκείνοι που έχουν τα πνευματικά προσόντα θα πρέπει να προσπαθήσουν ‘να διορθώσουν αυτό το άτομο με πνεύμα πραότητας’.—Γαλάτας 6:1.

13. Πώς δείχνουν οι Γραφές ότι οι πρεσβύτεροι θα πρέπει να ενεργούν μόνο με βάση τις αποδείξεις για αδικοπραγία και όχι με βάση τις διαδόσεις;

¹³ Οι πρεσβύτεροι πρέπει να υπηρετούν «με κρίσιν», παραμένοντας πάντοτε αμερόληπτοι. Θα πρέπει λοιπόν να ενεργούν με βάση τις αποδείξεις που υπάρχουν για αδικοπραγία και όχι με βάση τις απλές διαδόσεις. Ο Παύλος συμβούλεψε: «Κατηγορίαν εναντίον πρεσβυτέρου μη παραδέχου, εκτός δια στόματος δύο ή τριών μαρτύρων». (1 Τιμόθεον 5:19) Σύμφωνα με τον κανόνα του Ιεχωβά, στον αρχαίο Ισραήλ, το άτομο που κατηγορούνταν για κάποια θανάσιμη αμαρτία θανατωνόταν ‘επί στόματος δύο ή τριών μαρτύρων, όχι ενός’. Επιπλέον, ο κατηγορούμενος προφανώς είχε την ευκαιρία να αντιμετωπίσει κατά μέτωπον τους κατηγόρους του, και αν οι αποδείξεις ήταν επαρκείς, ‘τα χέρια των μαρτύρων ήταν τα πρώτα που θα τον θανάτωναν’.—Δευτερονόμιον 17:6, 7.

14. (α) Ενεργώντας εσφαλμένα, τι προσπαθούσε να κάνει ο Διοτρεφής; (β) Τι αναμένει ο Θεός από τους πρεσβυτέρους, όταν χειρίζονται δικαστικά ζητήματα;

¹⁴ Πρέπει να υπάρχει ισχυρή Γραφική βάση για να γίνουν δικαστικές ενέργειες. Πόσο χαρούμενοι είμαστε που οι επίσκοποι των εκκλησιών δεν είναι σαν τον περήφανο Διοτρεφή του πρώτου αιώνα της Κοινής μας Χρονολογίας (Κ.Χ.)! Εκείνος, ενεργώντας εσφαλμένα, προσπαθούσε να ‘εκβάλει από την εκκλησία’ εκείνους που επιθυμούσαν να δεχτούν φιλόξενα τους περιοδεύοντες αδελφούς. Αυτό, καθώς και άλλα παραπτώματα, ο απόστολος Ιωάννης δεν τα έπαιρνε στα ελαφρά, αλλά προειδοποίησε: «Εάν έλθω, θέλω υπενθυμίσει τα έργα αυτού». (3 Ιωάννου 9, 10) Έτσι, τα μέλη μιας σημερινής δικαστικής επιτροπής πρέπει να είναι σίγουρα ότι υπάρχει Βιβλική βάση για οποιαδήποτε αποκοπή στην οποία θα προβούν.a Φυσικά, ο Θεός αναμένει από τους Χριστιανούς πρεσβυτέρους να είναι δίκαιοι στον τρόπο με τον οποίο μεταχειρίζονται τους άλλους. Πράγματι, εκείνοι που διαχειρίζονται τις υποθέσεις της επίγειας οργάνωσης του Ιεχωβά πρέπει να είναι ‘ικανοί άντρες, που φοβούνται τον Θεό, αξιόπιστοι άντρες’.—Έξοδος 18:21, ΜΝΚ.

15. Ποιο ρόλο θα πρέπει να παίζει η προσευχή στις δικαστικές ακροαματικές διαδικασίες;

¹⁵ Κάθε Χριστιανική δικαστική επιτροπή θα πρέπει να ζητάει τη βοήθεια του Ιεχωβά με εγκάρδια προσευχή. Η συνάντηση με τον αδελφό ή την αδελφή που κατηγορείται για σοβαρή αδικοπραγία θα πρέπει να αρχίζει με προσευχή. Μάλιστα, θα ήταν κατάλληλο να γίνεται προσευχή οποιαδήποτε στιγμή, στη διάρκεια της συζήτησης, που θα ανέκυπτε ειδική ανάγκη για τη βοήθεια του Θεού.—Ιακώβου 5:13-18.

16. Με ποιο τρόπο θα πρέπει να διεξάγουν οι πρεσβύτεροι τις δικαστικές ακροαματικές διαδικασίες, και γιατί;

¹⁶ Οι πρεσβύτεροι ξέρουν ότι ο ομόπιστος που κατηγορείται για αδικοπραγία είναι ‘πρόβατο’ του ποιμνίου του Θεού και θα πρέπει να τυγχάνει τρυφερής μεταχείρισης. (Παράβαλε Ιεζεκιήλ 34:7-14.) Τα κατά γράμμα πρόβατα χρειάζονται τρυφερή φροντίδα, γιατί είναι συνεσταλμένα πλάσματα που βασίζονται στον ποιμένα τους για προστασία. Τι θα πούμε λοιπόν για τα συμβολικά πρόβατα της τοπικής εκκλησίας; Αναμφίβολα, αυτά αισθάνονται ασφαλή με τη φροντίδα του Μεγάλου Ποιμένα, του Ιεχωβά Θεού, και του Καλού Ποιμένα, του Ιησού Χριστού. Αλλά οι υποποιμένες του ποιμνίου πρέπει να ενεργούν με τρόπους που συμβάλλουν στην εσωτερική ειρήνη και ασφάλεια που νιώθουν οι προβατοειδείς δούλοι του Ιεχωβά. Αν είστε λοιπόν εσείς Χριστιανός υποποιμένας, αισθάνονται οι αδελφοί σας και οι αδελφές σας ασφαλείς και ήρεμοι με τη φροντίδα σας; Είναι αλήθεια ότι οι πρεσβύτεροι πρέπει να υποστηρίζουν σταθερά τους νόμους και τις αρχές της Αγίας Γραφής. Αλλά αποτελεί Γραφική απαίτηση γι’ αυτούς να μεταχειρίζονται τα πρόβατα στοργικά και να διεξάγουν τις δικαστικές ακροαματικές διαδικασίες με ήπιο, εύτακτο, στοργικό και διακριτικό τρόπο.

17. Ποια Γραφικά σημεία θα πρέπει να θυμούνται οι πρεσβύτεροι, κυρίως στη διάρκεια των δικαστικών ακροαματικών διαδικασιών;

¹⁷ Επειδή είμαστε ατελείς, «εις πολλά πταίομεν άπαντες», με όσα λέμε. (Ιακώβου 3:2) Ο καθένας μας χρειάζεται το έλεος του Θεού και τον ‘ιλασμό [την εξιλεωτική θυσία, ΜΝΚ]’ του Χριστού. (1 Ιωάννου 1:8–2:2· Ψαλμός 130:3) Έτσι, ο Χριστιανός υποποιμένας οφείλει να έχει ταπεινή άποψη για τον εαυτό του. Θα πρέπει επίσης να θυμάται τα λόγια του Ιησού: «Καθώς θέλετε να πράττωσιν εις εσάς οι άνθρωποι, και σεις πράττετε ομοίως εις αυτούς». (Λουκάς 6:31) Αυτή η συμβουλή θα πρέπει να εφαρμόζεται ειδικά στη διάρκεια των δικαστικών ακροαματικών διαδικασιών. Οι άντρες που έχουν τα πνευματικά προσόντα θα πρέπει να προσπαθούν να διορθώσουν τον Χριστιανό, που έχει σφάλει, ‘με πνεύμα πραότητας, προσέχοντας μήπως πειραστούν και αυτοί’.—Γαλάτας 6:1· 1 Κορινθίους 10:12.

18. (α) Ποιο θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα αν οι πρεσβύτεροι μεταχειρίζονταν τους άλλους απότομα στη διάρκεια των δικαστικών ακροαματικών διαδικασιών; (β) Έχοντας υπόψη το εδάφιο Μάρκος 9:42, ποιο πράγμα θα πρέπει να προσέχουν να μην κάνουν οι πρεσβύτεροι και οι άλλοι Χριστιανοί;

¹⁸ Αν οι πρεσβύτεροι μεταχειρίζονταν τους άλλους απότομα στη διάρκεια των δικαστικών ακροαματικών διαδικασιών, αυτό θα μπορούσε να αποδειχτεί επιζήμιο γι’ αυτά τα άτομα. Αλλά ακόμη κι αν δεν προκύψει συναισθηματική ή σωματική ζημιά, θα μπορούσε να προκληθεί σοβαρή πνευματική βλάβη, και θα μπορούσαν επίσης να αμφισβητηθούν τα προσόντα των επισκόπων. (Παράβαλε Ιακώβου 2:13.) Κατά συνέπεια, στη διάρκεια των δικαστικών ακροαματικών διαδικασιών και σ’ όλες τις άλλες περιπτώσεις, οι πρεσβύτεροι θα πρέπει να είναι καλοσυνάτοι και οφείλουν να προσέχουν να μη σκανδαλίσουν άλλους. Φυσικά, όλοι οι Χριστιανοί πρέπει να προσέχουν σ’ αυτόν τον τομέα, γιατί ο Ιησούς είπε: «Όστις σκανδαλίση ένα των μικρών των πιστευόντων εις εμέ, συμφέρει εις αυτόν καλήτερον να περιτεθή μύλου πέτρα περί τον τράχηλον αυτού και να ριφθή εις την θάλασσαν». (Μάρκος 9:42) Η πάνω μυλόπετρα θα μπορούσε να είναι τόσο μεγάλη που να χρειάζεται φυσιολογικά τη δύναμη ενός ζώου για να γυρίσει, και κανένας που θα ριχνόταν στη θάλασσα μ’ ένα τέτοιο βάρος γύρω από το λαιμό του δεν θα μπορούσε να επιζήσει. Σίγουρα λοιπόν, ο πρεσβύτερος θα πρέπει να είναι προσεκτικός να μην προκαλέσει σκάνδαλα που θα είχαν σαν αποτέλεσμα τη διαρκή πνευματική ζημιά στον ίδιο και σε οποιοδήποτε άτομο που σκανδαλίστηκε.—Φιλιππησίους 1:9-11, ΜΝΚ.

Εξακολουθήστε να Δείχνετε Τρυφερό Ενδιαφέρον

19. Ποια συμβουλή έδωσε ο Πέτρος στους συμπρεσβυτέρους του, και ποια επίδραση έχει στις προοπτικές τους η κατάλληλη ανταπόκριση σ’ αυτή;

¹⁹ Ο απόστολος Πέτρος έδειξε πώς έπρεπε να ποιμαίνουν το ποίμνιο οι συμπρεσβύτεροί του, γράφοντας: «Ποιμάνατε το μεταξύ σας ποίμνιον του Θεού, επισκοπούντες μη αναγκαστικώς αλλ’ εκουσίως, μηδέ αισχροκερδώς αλλά προθύμως, μηδέ ως κατακυριεύοντες την κληρονομίαν του Θεού, αλλά τύποι [παραδείγματα, ΜΝΚ] γινόμενοι του ποιμνίου. Και όταν φανερωθή ο αρχιποιμήν, θέλετε λάβει τον αμαράντινον στέφανον της δόξης». (1 Πέτρου 5:2-4) Μονάχα αν εφαρμόζουν αυτή τη συμβουλή και εκδηλώνουν τρυφερό ενδιαφέρον για το ποίμνιο του Θεού, μπορούν οι χρισμένοι επίσκοποι να λάβουν την ουράνια αμοιβή τους ως αθάνατα πνευματικά πλάσματα και οι πρεσβύτεροι που έχουν επίγειες ελπίδες να λάβουν αιώνια ζωή στον ερχόμενο παγγήινο Παράδεισο.

20. (α) Πώς πρέπει να μεταχειρίζονται τους ομοπίστους τους οι Χριστιανοί υποποιμένες; (β) Πώς αισθάνεστε εσείς σχετικά με την υποδειγματική υπηρεσία και την τρυφερή φροντίδα των στοργικών πρεσβυτέρων;

²⁰ Και ο Ιεχωβά Θεός και ο Ιησούς Χριστός είναι στοργικοί, συμπονετικοί Ποιμένες. Ενόσω λοιπόν οι Χριστιανοί υποποιμένες υποστηρίζουν σταθερά τους θεϊκούς κανόνες, πρέπει να δείχνουν αγάπη και συμπόνια, στον τρόπο με τον οποίο μεταχειρίζονται τους προβατοειδείς ομοπίστους τους. Είναι βέβαιο ότι όλοι οι όσιοι Μάρτυρες του Ιεχωβά εκτιμούν βαθιά την υποδειγματική υπηρεσία αυτών των αυτοθυσιαστικών πρεσβυτέρων, που φυλάνε την παρακαταθήκη τους και μεταχειρίζονται το ποίμνιο του Θεού με τρυφερότητα. Αυτή την εκτίμηση, μαζί με τον κατάλληλο σεβασμό, μπορεί να τη δείξει κανείς με το να είναι υπάκουος σ’ εκείνους που αναλαμβάνουν την ηγεσία ανάμεσά μας.

[Υποσημειώσεις]

Ποια Είναι η Σκέψη Σας;

◻ Πώς έδειξε ο Ιησούς Χριστός ότι η τυραννία δεν έχει θέση ανάμεσα στους ακολούθους του;

◻ Τι θα πρέπει να κάνουν οι πρεσβύτεροι όταν λαβαίνουν οδηγίες από το Κυβερνών Σώμα;

◻ Σύμφωνα με τα εδάφια Ησαΐας 32:1, 2, ΛΧ, οι πρεσβύτεροι θα πρέπει να είναι πηγή ποιων πραγμάτων;

◻ Πώς δείχνουν οι Γραφές ότι οι πρεσβύτεροι δεν θα πρέπει να ενεργούν με βάση τις απλές διαδόσεις;

◻ Πώς θα πρέπει να μεταχειρίζονται το ποίμνιο οι Χριστιανοί υποποιμένες;

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Η εγκάρδια προσευχή είναι ζωτική όταν συναντιέται μια δικαστική επιτροπή με κάποιο ομόπιστο άτομο