Εκθέσεις από Διαγγελείς της Βασιλείας
Ο Ιεχωβά Παρέχει Ανακούφιση
ΠΡΟΣΦΑΤΑ, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Νότια Αφρική πληροφορήθηκαν για την απελπιστικά άσχημη κατάσταση στην οποία βρίσκονταν οι πνευματικοί τους αδελφοί σε μια κοντινή χώρα, όπου το έργο κηρύγματός τους είναι απαγορευμένο. Αναφέρθηκε ότι εξαιτίας μιας μεγάλης ξηρασίας, οι αδελφοί τους επιβίωναν τρώγοντας ορισμένες ρίζες. Δεν είχαν επίσης κατάλληλα είδη ρουχισμού, πράγμα που έκανε μερικούς Μάρτυρες να διστάζουν να βγουν στην υπηρεσία αγρού.
Οι αδελφοί στη Νότια Αφρική ανταποκρίθηκαν αμέσως. Μια ανακοίνωση κοινοποιήθηκε στις εκκλησίες της περιοχής του Γιοχάνεσμπουργκ σχετικά με την ανάγκη που υπήρχε για είδη ρουχισμού. Σε διάστημα μερικών ημερών, οι αδελφοί πρόσφεραν είδη ρουχισμού που ζύγιζαν τρεις τόνους. Κατόπιν τα ρούχα ταξινομήθηκαν από εθελοντές εργάτες. Έγιναν διευθετήσεις για να στείλουν 3 τόνους φασόλια, 1 τόνο λάδι, 1 τόνο σαπούνι και 17 τόνους αλεσμένο καλαμπόκι. Όταν η εταιρία που προμήθευσε το αλεσμένο καλαμπόκι άκουσε για την κατάσταση των Μαρτύρων σ’ εκείνη τη χώρα που είχε πληγεί από την ξηρασία, δώρισε έναν τόνο και πλέον απ’ αυτή την αναγκαία τροφή.
Τη Δευτέρα 16 Απριλίου 1990, ένα φορτηγό που μετέφερε 25 τόνους προμήθειες έφυγε από τη Νότια Αφρική για ένα επίπονο ταξίδι 5.500 χιλιομέτρων. Αλλά τώρα έπρεπε να δοθεί άδεια από τις αρχές για να περάσουν αυτές τις προμήθειες μέσα στη σπαρασσόμενη από τον πόλεμο χώρα τους.
Οι αρχές στο προξενείο είπαν ότι παρ’ όλο που οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν ήταν αναγνωρισμένη θρησκεία στη χώρα τους, γνώριζαν καλά την παρουσία τους. Δεν υπήρχε καμιά αντίρρηση να σταλούν αυτές οι προμήθειες στους αδελφούς μας. Δόθηκε άδεια. Τα απαραίτητα έγγραφα εκδόθηκαν, και την Παρασκευή 20 Απριλίου οι Μάρτυρες διέσχισαν τα σύνορα χωρίς προβλήματα. Εντούτοις, συνάντησαν περισσότερα από 30 σημεία στα οποία γινόταν οδικός έλεγχος, όπου συχνά τους ζητούσαν να δείξουν τα έγγραφά τους. Μόνο τότε συνειδητοποίησαν πόσο αναγκαία ήταν αυτά τα έγγραφα.
Αφού ταξίδεψαν περίπου 140 χιλιόμετρα μέσα στη χώρα, το ταξίδι τους αναχαιτίστηκε από ένα μεγάλο ποτάμι που είχε πλημμυρίσει. Η αρχική γέφυρα είχε καταστραφεί και αυτή που είχαν κατασκευάσει προσωρινά στη θέση της ήταν ακατάλληλη για να χρησιμοποιηθεί από μεγάλο φορτηγό. Ωστόσο, ανακάλυψαν ότι το μικρότερο όχημα που συνόδευε το φορτηγό θα μπορούσε να διασχίσει την πλημμυρισμένη γέφυρα με ασφάλεια. Αποφάσισαν να χωριστούν σε δυο ομάδες. Στήθηκε μια κατασκήνωση κοντά στο πλημμυρισμένο ποτάμι για τη μια ομάδα, ενώ η άλλη ομάδα συνέχισε το ταξίδι της για να συναντήσει τους αδελφούς περίπου 260 χιλιόμετρα βορειότερα. Πόσο ευτυχισμένοι ήταν όταν τελικά ήρθαν σε επαφή με τους αδελφούς! Δεν μπορούσαν να σταματήσουν να χαμογελούν, να αγκαλιάζονται και να σφίγγουν τα χέρια. Σύντομα, δυο φορτηγά από την περιοχή πήγαν να συναντήσουν την άλλη ομάδα των αδελφών που περίμενε κοντά στο ποτάμι. Εκεί, οι προμήθειες για τους αδελφούς μεταφέρθηκαν από το μεγάλο φορτηγό στα δυο μικρότερα.
Οι εκθέσεις δείχνουν βαθιά ευγνωμοσύνη για τις προμήθειες που κάνει ο Ιεχωβά για υλική βοήθεια. Ωστόσο, παρά την άσχημη κατάσταση στην οποία βρίσκονταν οι αδελφοί από υλική άποψη, η ικεσία τους για πνευματική τροφή ήταν ακόμα πιο απεγνωσμένη. Μια εκκλησία είχε μόνο μια Σκοπιά, η οποία έπρεπε να αντιγράφεται για κάθε οικογένεια. Τώρα, με τη βοήθεια του Ιεχωβά, γίνονται διευθετήσεις ώστε να χορηγείται στους αδελφούς σ’ αυτή τη χώρα μια σταθερή ροή πνευματικής τροφής.