Ο Ιεχωβά Είναι Λογικός!
«Η σοφία που κατεβαίνει από πάνω είναι . . . λογική».—ΙΑΚΩΒΟΥ 3:17.
1. Πώς έχουν περιγράψει μερικοί τον Θεό ως παράλογο, και πώς νιώθετε εσείς όσον αφορά μια τέτοια άποψη για τον Θεό;
ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ Θεό λατρεύετε; Μήπως πιστεύετε ότι αυτός είναι ένας Θεός άτεγκτης, αμείλικτης δικαιοσύνης, αυστηρός και άκαμπτος ως προς την ιδιοσυγκρασία του; Στον Προτεστάντη μεταρρυθμιστή Ιωάννη Καλβίνο, ο Θεός πρέπει να έδινε τέτοια εντύπωση. Ο Καλβίνος ισχυρίστηκε ότι ο Θεός έχει ένα «αιώνιο και αναλλοίωτο σχέδιο» όσον αφορά κάθε άτομο, προκαθορίζοντας για τον καθένα το αν θα ζήσει για πάντα με ευτυχία ή αν θα βασανίζεται αιώνια στην πύρινη κόλαση. Φανταστείτε: Αν αλήθευε κάτι τέτοιο, τίποτε από όσα θα μπορούσατε ποτέ να κάνετε, όσο σκληρά και αν προσπαθούσατε, δεν θα άλλαζε το από μακρού υφιστάμενο, άκαμπτο σχέδιο του Θεού για εσάς και το μέλλον σας. Θα σας έλκυε ποτέ ένας τόσο παράλογος Θεός;—Παράβαλε Ιακώβου 4:8.
2, 3. (α) Πώς θα μπορούσαμε να δείξουμε παραστατικά την έλλειψη λογικότητας που υπάρχει στα ανθρώπινα ιδρύματα και οργανώσεις; (β) Πώς αποκαλύπτει την προσαρμοστικότητα του Ιεχωβά το όραμα του Ιεζεκιήλ σχετικά με το ουράνιο άρμα Του;
2 Με πόση ανακούφιση μαθαίνουμε ότι ο Θεός της Αγίας Γραφής είναι κατεξοχήν λογικός! Οι άνθρωποι, και όχι ο Θεός, είναι εκείνοι που έχουν την τάση να είναι άκαμπτοι και άτεγκτοι, να περιορίζονται από τις ίδιες τους τις ατέλειες. Οι ανθρώπινες οργανώσεις μπορεί να είναι τόσο δυσκίνητες όσο και τα φορτηγά τρένα. Όταν ένα τεράστιο φορτηγό τρένο προχωρεί προς κάποιο εμπόδιο που βρίσκεται πάνω στις γραμμές, το να στρίψει είναι εντελώς αδιανόητο, και το να σταματήσει δεν είναι και πολύ πιο εύκολο. Μερικά τρένα έχουν τόσο μεγάλη ορμή προς τα εμπρός, ώστε χρειάζονται πάνω από ένα χιλιόμετρο για να σταματήσουν από τη στιγμή που θα ενεργοποιηθούν τα φρένα! Παρόμοια, ένα υπερδεξαμενόπλοιο μπορεί να πλεύσει άλλα 8 χιλιόμετρα από τη στιγμή που θα σταματήσουν οι μηχανές του. Ακόμη και αν αυτές αναστραφούν, το πλοίο μπορεί να συνεχίσει να κινείται επί τρία χιλιόμετρα! Τώρα όμως, προσέξτε ένα όχημα πολύ πιο φοβερό από αυτά τα δύο, ένα όχημα που αντιπροσωπεύει την οργάνωση του Θεού.
3 Πριν από 2.600 χρόνια και πλέον, ο Ιεχωβά έδωσε στον προφήτη Ιεζεκιήλ ένα όραμα που απεικόνιζε την ουράνια οργάνωσή Του η οποία αποτελείται από πνευματικά πλάσματα. Επρόκειτο για ένα άρμα με διαστάσεις που εμπνέουν δέος, το ίδιο το «όχημα» του Ιεχωβά, το οποίο βρίσκεται πάντοτε υπό τον έλεγχό του. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσίαζε ο τρόπος με τον οποίο κινούνταν αυτό. Οι γιγάντιοι τροχοί είχαν τέσσερις πλευρές και ήταν γεμάτοι μάτια, έτσι ώστε μπορούσαν να βλέπουν παντού και να αλλάζουν κατεύθυνση αμέσως, χωρίς να σταματούν ή να στρίβουν. Επίσης, αυτό το γιγάντιο όχημα δεν χρειαζόταν να κινείται αργά σαν ένα υπερδεξαμενόπλοιο ή φορτηγό τρένο. Μπορούσε να κινείται με την ταχύτητα της αστραπής, στρίβοντας ακόμη και σε ορθή γωνία! (Ιεζεκιήλ 1:1, 14-28) Ο Ιεχωβά είναι τόσο διαφορετικός από τον Θεό που κήρυττε ο Καλβίνος όσο είναι και το άρμα Του από τις αδέξιες ανθρωποποίητες μηχανές. Αυτός είναι τέλεια προσαρμοστικός. Η εκτίμηση για αυτή την πτυχή της προσωπικότητας του Ιεχωβά θα πρέπει να μας βοηθήσει να παραμένουμε προσαρμοστικοί και να αποφεύγουμε την παγίδα της έλλειψης λογικότητας.
Ιεχωβά—Το πιο Προσαρμοστικό Ον στο Σύμπαν
4. (α) Με ποιον τρόπο αποκαλύπτει αυτό καθαυτό το όνομα του Ιεχωβά ότι ο ίδιος είναι προσαρμοστικός Θεός; (β) Ποιοι είναι μερικοί από τους τίτλους που εφαρμόζονται στον Ιεχωβά Θεό, και γιατί είναι αυτοί κατάλληλοι;
4 Αυτό καθαυτό το όνομα του Ιεχωβά υποδηλώνει την προσαρμοστικότητά Του. «Ιεχωβά» κατά γράμμα σημαίνει «Εκείνος Κάνει να Γίνει». Αυτό προφανώς σημαίνει ότι ο Ιεχωβά κάνει τον εαυτό του να γίνεται ο Εκπληρωτής όλων των υποσχέσεών του. Όταν ο Μωυσής ρώτησε τον Θεό σχετικά με το όνομά Του, ο Ιεχωβά ανέλυσε τη σημασία του με τον εξής τρόπο: ‘Θα αποδείξω ότι είμαι αυτό που θα αποδείξω ότι είμαι’. (Έξοδος 3:14, ΜΝΚ) Η μετάφραση του Ρόδερχαμ το τοποθετεί εύστοχα ως εξής: «Θα Γίνω οτιδήποτε με ευαρεστεί». Ο Ιεχωβά αποδεικνύεται, ή επιλέγει να γίνει, οτιδήποτε χρειάζεται προκειμένου να εκπληρωθούν οι δίκαιοι σκοποί και υποσχέσεις του. Γι’ αυτό, φέρει μια εντυπωσιακή σειρά από τίτλους, όπως Δημιουργός, Πατέρας, Υπέρτατος Κύριος, Ποιμένας, Ιεχωβά των στρατευμάτων, Εκείνος που ακούει προσευχή, Κριτής, Μεγάλος Εκπαιδευτής, Εξαγοραστής. Έχει κάνει τον εαυτό του να γίνει όλα αυτά τα πράγματα καθώς και περισσότερα προκειμένου να φέρει σε πέρας τους στοργικούς σκοπούς του.—Ησαΐας 8:13, ΜΝΚ· 30:20, ΜΝΚ· 40:28, ΜΝΚ· 41:14, ΜΝΚ· Ψαλμός 23:1· 65:2· 73:28, ΜΝΚ· 89:26· Κριταί 11:27· βλέπε επίσης Μετάφραση Νέου Κόσμου, Παράρτημα 1J (στην αγγλική).
5. Γιατί δεν θα πρέπει να συμπεράνουμε ότι η προσαρμοστικότητα του Ιεχωβά υποδηλώνει ότι αλλάζει η φύση ή οι κανόνες του;
5 Τότε, μήπως αυτό σημαίνει ότι αλλάζει η φύση ή οι κανόνες του Θεού; Όχι· όπως το τοποθετεί το εδάφιο Ιακώβου 1:17, «σε αυτόν δεν υπάρχει παραλλαγή στη μεταβολή της σκιάς». Μήπως παρατηρείται κάποια αντίφαση εδώ; Καθόλου. Για παράδειγμα, ποιος στοργικός γονέας δεν εναλλάσσει ρόλους προκειμένου να ωφελήσει τα παιδιά του; Στη διάρκεια μιας και μόνο ημέρας, ο γονέας μπορεί να γίνει σύμβουλος, μάγειρας, οικοδεσπότης, δάσκαλος, παιδαγωγός, φίλος, μηχανικός, νοσοκόμος—ο κατάλογος μεγαλώνει συνεχώς. Ο γονέας δεν αλλάζει προσωπικότητα όταν αναλαμβάνει αυτούς τους ρόλους· εκείνος ή εκείνη απλώς προσαρμόζεται στις τρέχουσες ανάγκες. Το ίδιο συμβαίνει και με τον Ιεχωβά αλλά σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα. Δεν υπάρχει όριο στα όσα μπορεί να κάνει τον εαυτό του να γίνει προκειμένου να ωφελήσει τα πλάσματά του. Το βάθος της σοφίας του είναι πράγματι εκπληκτικό!—Ρωμαίους 11:33.
Η Λογικότητα Αποτελεί Σημάδι Θεϊκής Σοφίας
6. Ποια είναι η κατά γράμμα σημασία και οι προεκτάσεις της λέξης της κοινής ελληνικής που χρησιμοποίησε ο Ιάκωβος για να περιγράψει τη θεϊκή σοφία;
6 Ο μαθητής Ιάκωβος χρησιμοποίησε μια ενδιαφέρουσα λέξη για να περιγράψει τη σοφία αυτού του υπέρτατα προσαρμοστικού Θεού. Αυτός έγραψε: «Η σοφία που κατεβαίνει από πάνω είναι . . . λογική». (Ιακώβου 3:17) Η λέξη της κοινής ελληνικής που χρησιμοποίησε εδώ (επιεικής) είναι δύσκολο να αποδοθεί. Ορισμένοι μεταφραστές έχουν χρησιμοποιήσει λέξεις όπως «γλυκιά», «ήπια», «υπομονετική» και «στοχαστική». Η Μετάφραση Νέου Κόσμου την αποδίδει ως «λογική», με μια υποσημείωση που δείχνει ότι κατά γράμμα σημαίνει «υποχωρητική».a Η λέξη μεταδίδει επίσης την έννοια του ότι κάποιος δεν επιμένει στο γράμμα του νόμου ούτε είναι υπερβολικά αυστηρός ή τραχύς. Ο λόγιος Γουίλιαμ Μπάρκλεϊ κάνει το εξής σχόλιο στο βιβλίο του Λέξεις της Καινής Διαθήκης (New Testament Words): «Το βασικό και θεμελιώδες στοιχείο σχετικά με την επιείκεια είναι ότι αυτή ανάγεται στον Θεό. Αν ο Θεός επέμενε στα δικαιώματά του, αν ο Θεός δεν εφάρμοζε σε εμάς τίποτε άλλο παρά μόνο τους άκαμπτους κανόνες του νόμου, πού θα βρισκόμασταν; Ο Θεός είναι το υπέρτατο παράδειγμα κάποιου που είναι επιεικής και ο οποίος συμπεριφέρεται στους άλλους με επιείκεια».
7. Πώς επέδειξε λογικότητα ο Ιεχωβά στον κήπο της Εδέμ;
7 Αναλογιστείτε τον καιρό που το ανθρώπινο γένος στασίασε εναντίον της κυριαρχίας του Ιεχωβά. Πόσο εύκολο θα ήταν για τον Θεό να εκτελέσει εκείνους τους τρεις αχάριστους στασιαστές—τον Αδάμ, την Εύα και τον Σατανά! Από πόση στενοχώρια θα είχε γλιτώσει έτσι τον εαυτό του! Και ποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι δεν είχε το δικαίωμα να απαιτήσει την απόδοση τόσο αυστηρής δικαιοσύνης; Παρ’ όλα αυτά, ο Ιεχωβά ποτέ δεν έχει δεσμεύσει την όμοια με άρμα ουράνια οργάνωσή του σε κάποιον άκαμπτο, μη προσαρμοστικό κανόνα δικαιοσύνης. Έτσι, εκείνο το άρμα δεν ισοπέδωσε με μανία την ανθρώπινη οικογένεια και όλες τις προοπτικές που είχε το ανθρώπινο γένος για ένα ευτυχισμένο μέλλον. Απεναντίας, ο Ιεχωβά έκανε το άρμα του να ελιχτεί με ταχύτητα αστραπής. Αμέσως μετά το στασιασμό, ο Ιεχωβά Θεός σκιαγράφησε ένα μακροπρόθεσμο σκοπό ο οποίος πρόσφερε έλεος και ελπίδα σε όλους τους απογόνους του Αδάμ.—Γένεσις 3:15.
8. (α) Πώς αντιπαραβάλλεται η εσφαλμένη άποψη που έχει ο Χριστιανικός κόσμος για τη λογικότητα με τη γνήσια λογικότητα του Ιεχωβά; (β) Γιατί μπορούμε να πούμε ότι η λογικότητα του Ιεχωβά δεν υποδηλώνει ότι εκείνος θα μπορούσε να συμβιβάσει τις θεϊκές αρχές;
8 Ωστόσο, η λογικότητα του Ιεχωβά δεν υποδηλώνει ότι εκείνος θα μπορούσε να συμβιβάσει τις θεϊκές αρχές. Οι σημερινές εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου μπορεί να νομίζουν ότι δείχνουν λογικότητα καθώς «κάνουν τα στραβά μάτια» στην ανηθικότητα, απλώς και μόνο για να κερδίσουν την εύνοια των πεισματικών ποιμνίων τους. (Παράβαλε 2 Τιμόθεο 4:3). Ο Ιεχωβά ποτέ δεν παραβαίνει τους δικούς του νόμους ούτε συμβιβάζει τις αρχές του. Αντίθετα, δείχνει προθυμία να υποχωρεί, να προσαρμόζεται στις περιστάσεις, ώστε εκείνες οι αρχές να μπορούν να εφαρμόζονται τόσο με δίκαιο όσο και με ελεήμονα τρόπο. Αυτός πάντοτε προσέχει να εξισορροπεί την από μέρους του άσκηση της δικαιοσύνης και της δύναμης με την αγάπη του και τη λογική σοφία του. Ας εξετάσουμε τρεις τρόπους με τους οποίους ο Ιεχωβά εκδηλώνει λογικότητα.
‘Πρόθυμος να Συγχωρεί’
9, 10. (α) Τι σχέση έχει με τη λογικότητα το να είναι κάποιος ‘πρόθυμος να συγχωρεί’; (β) Πώς ωφελήθηκε ο Δαβίδ από την προθυμία που έχει ο Ιεχωβά να συγχωρεί, και γιατί;
9 Ο Δαβίδ έγραψε: ‘Διότι συ, Ιεχωβά, είσαι αγαθός και εύσπλαγχνος [πρόθυμος να συγχωρείς, ΜΝΚ] και πολυέλεος εις πάντας τους επικαλουμένους σε’. (Ψαλμός 86:5) Όταν μεταφράστηκαν οι Εβραϊκές Γραφές στην κοινή ελληνική, η λέξη για την έκφραση ‘πρόθυμος να συγχωρείς’ αποδόθηκε ως επιεικής, δηλαδή «λογικός». Πράγματι, το να είναι κάποιος πρόθυμος να συγχωρεί και να δείχνει έλεος είναι ίσως ο κατεξοχήν τρόπος για να εκδηλώνει λογικότητα.
10 Ο ίδιος ο Δαβίδ γνώριζε καλά το πόσο λογικός είναι ο Ιεχωβά σε αυτό το ζήτημα. Όταν ο Δαβίδ διέπραξε μοιχεία με τη Βηθ-σαβεέ και κανόνισε να σκοτωθεί ο σύζυγός της, τόσο εκείνος όσο και η Βηθ-σαβεέ υπόκειντο στην ποινή του θανάτου. (Δευτερονόμιον 22:22· 2 Σαμουήλ 11:2-27) Αν είχαν χειριστεί την υπόθεση άκαμπτοι ανθρώπινοι κριτές, και οι δύο είναι πολύ πιθανόν ότι θα έχαναν τη ζωή τους. Αλλά ο Ιεχωβά έδειξε λογικότητα (επιεικής), η οποία, όπως το τοποθετεί το Ερμηνευτικό Λεξικό των Βιβλικών Λέξεων, του Βάιν (Vine’s Expository Dictionary of Biblical Words), «εκφράζει την περίσκεψη η οποία εξετάζει ‘τα γεγονότα μιας υπόθεσης με ανθρωπιστικό και λογικό τρόπο’». Τα γεγονότα που επηρέασαν τη γεμάτη έλεος απόφαση του Ιεχωβά πιθανώς περιλάμβαναν την ειλικρινή μετάνοια των ατόμων που είχαν αδικοπραγήσει και το έλεος που ο ίδιος ο Δαβίδ είχε δείξει στο παρελθόν για χάρη άλλων. (1 Σαμουήλ 24:5-7· 25:32-35· 26:7-11· Ματθαίος 5:7· Ιακώβου 2:13) Εντούτοις, σε αρμονία με την περιγραφή που κάνει ο Ιεχωβά για τον εαυτό του στα εδάφια Έξοδος 34:4-7, ήταν λογικό να δώσει ο Ιεχωβά διόρθωση στον Δαβίδ. Έστειλε στον Δαβίδ τον προφήτη Νάθαν με ένα ισχυρό άγγελμα, εντυπώνοντας στον Δαβίδ το γεγονός ότι είχε καταφρονήσει το λόγο του Ιεχωβά. Ο Δαβίδ μετανόησε και έτσι δεν πέθανε για το αμάρτημά του.—2 Σαμουήλ 12:1-14.
11. Πώς έδειξε ο Ιεχωβά προθυμία να συγχωρήσει στην περίπτωση του Μανασσή;
11 Το παράδειγμα του Βασιλιά Μανασσή του Ιούδα είναι ακόμη πιο αξιοσημείωτο όσον αφορά αυτό το ζήτημα, εφόσον ο Μανασσής, ανόμοια με τον Δαβίδ, ήταν εντελώς ασεβής επί μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο Μανασσής προώθησε αηδιαστικές θρησκευτικές συνήθειες στη χώρα, περιλαμβανομένων και ανθρωποθυσιών. Επίσης, ίσως να ήταν υπεύθυνος για το ότι ‘πριονίστηκε’ ο πιστός προφήτης Ησαΐας. (Εβραίους 11:37) Προκειμένου να τιμωρήσει τον Μανασσή, ο Ιεχωβά επέτρεψε να οδηγηθεί αιχμάλωτος στη Βαβυλώνα. Όμως, ο Μανασσής μετανόησε στη φυλακή και ικέτεψε για έλεος. Ανταποκρινόμενος σε αυτή την ειλικρινή μετάνοια, ο Ιεχωβά ήταν ‘πρόθυμος να συγχωρήσει’—ακόμη και σε αυτή την ακραία περίπτωση.—2 Χρονικών 33:9-13.
Αλλαγή Πορείας Καθώς Ανακύπτουν Καινούριες Περιστάσεις
12, 13. (α) Στην περίπτωση της Νινευή, ποια αλλαγή στις περιστάσεις υποκίνησε τον Ιεχωβά να μεταβάλει την πορεία του; (β) Πώς αποδείχτηκε ο Ιωνάς λιγότερο λογικός από τον Ιεχωβά Θεό;
12 Η λογικότητα του Ιεχωβά φαίνεται επίσης από την προθυμία που εκδηλώνει να μεταβάλλει μια πορεία ενεργείας, την οποία είχε σκεφτεί να ακολουθήσει, καθώς ανακύπτουν καινούριες περιστάσεις. Για παράδειγμα, όταν ο προφήτης Ιωνάς βάδισε μέσα από τους δρόμους της αρχαίας Νινευή, το θεόπνευστο άγγελμά του ήταν πολύ απλό: Η ισχυρή πόλη θα καταστρεφόταν σε 40 ημέρες. Ωστόσο, οι περιστάσεις άλλαξαν—δραματικά! Οι Νινευίτες μετανόησαν.—Ιωνάς, κεφάλαιο 3.
13 Είναι διδακτικό να αντιπαραβάλουμε τον τρόπο με τον οποίο αντέδρασε ο Ιεχωβά και ο Ιωνάς σε αυτή την τροπή που πήραν τα πράγματα. Ο Ιεχωβά ουσιαστικά μετέβαλε την πορεία του ουράνιου άρματός του. Σε αυτή την περίπτωση προσαρμόστηκε, κάνοντας τον εαυτό του να γίνει εκείνος που συγχωρεί αμαρτίες αντί να γίνει «δυνατός πολεμιστής». (Έξοδος 15:3) Ο Ιωνάς, από την άλλη μεριά, ήταν πολύ λιγότερο ευέλικτος. Αντί να συμβαδίσει με το άρμα του Ιεχωβά, ενήργησε περισσότερο σαν το φορτηγό τρένο ή το υπερδεξαμενόπλοιο που αναφέρθηκε προηγουμένως. Αυτός είχε διακηρύξει καταστροφή, έτσι έπρεπε να έρθει καταστροφή! Ίσως να ένιωθε ότι οποιαδήποτε αλλαγή πορείας θα τον ταπείνωνε στα μάτια των Νινευιτών. Όμως, ο Ιεχωβά υπομονετικά δίδαξε στον πεισματάρη προφήτη του ένα αξιομνημόνευτο μάθημα λογικότητας και ελέους.—Ιωνάς, κεφάλαιο 4.
14. Γιατί άλλαξε ο Ιεχωβά την πορεία ενεργείας του σε σχέση με τον προφήτη του τον Ιεζεκιήλ;
14 Ο Ιεχωβά έχει αλλάξει πορεία και σε άλλες περιπτώσεις—ακόμη και σε σχετικά μικρά ζητήματα. Για παράδειγμα, όταν κάποτε έδωσε στον προφήτη Ιεζεκιήλ την αποστολή να παίξει ένα προφητικό δράμα, οι οδηγίες του Ιεχωβά περιλάμβαναν μια εντολή σύμφωνα με την οποία ο Ιεζεκιήλ έπρεπε να μαγειρέψει την τροφή του σε φωτιά που θα έκαιγε με ανθρώπινα περιττώματα. Αυτό ήταν κάτι που δεν το άντεχε ο προφήτης, ο οποίος αναφώνησε: ‘Αλίμονο, Υπέρτατε Κύριε Ιεχωβά!’, και ικέτεψε να μην αναγκαστεί να κάνει κάτι που του ήταν τόσο αποκρουστικό. Ο Ιεχωβά δεν αδιαφόρησε για τα αισθήματα του προφήτη θεωρώντας τα παράλογα· αντίθετα, επέτρεψε στον Ιεζεκιήλ να χρησιμοποιήσει κοπριά βοδιού, μια συνηθισμένη πηγή καυσίμου σε πολλές χώρες μέχρι σήμερα.—Ιεζεκιήλ 4:12-15, ΜΝΚ.
15. (α) Ποια παραδείγματα δείχνουν ότι ο Ιεχωβά είναι πρόθυμος να ακούει ανθρώπους και να ανταποκρίνεται σε αυτούς; (β) Ποιο μάθημα θα μπορούσε να μας διδάξει αυτό;
15 Δεν είναι συγκινητικό το να συλλογιζόμαστε την ταπεινοφροσύνη του Θεού μας του Ιεχωβά; (Ψαλμός 18:35, ΜΝΚ) Αυτός είναι απείρως υψηλότερος από ό,τι εμείς· εντούτοις ακούει υπομονετικά τους ατελείς ανθρώπους και μάλιστα μερικές φορές μεταβάλλει την πορεία του ανάλογα. Εκείνος επέτρεψε στον Αβραάμ να του υποβάλει εκτενώς θερμές παρακλήσεις σχετικά με την καταστροφή των Σοδόμων και των Γομόρρων. (Γένεσις 18:23-33) Επίσης, ο ίδιος άφησε τον Μωυσή να προβάλει αντιρρήσεις στην πρόταση που έκανε να καταστρέψει τους στασιαστικούς Ισραηλίτες, και στη θέση τους να δημιουργήσει ένα ισχυρό έθνος από τον Μωυσή. (Έξοδος 32:7-14· Δευτερονόμιον 9:14, 19· παράβαλε Αμώς 7:1-6). Έτσι, έθεσε ένα τέλειο παράδειγμα για τους ανθρώπινους υπηρέτες του, οι οποίοι πρέπει να δείχνουν παρόμοια προθυμία να ακούν τους άλλους όταν είναι λογικό και εφικτό να γίνει κάτι τέτοιο.—Παράβαλε Ιακώβου 1:19.
Η Λογικότητα στην Άσκηση Εξουσίας
16. Πώς διαφέρει ο Ιεχωβά από πολλούς ανθρώπους στον τρόπο με τον οποίο ασκεί την εξουσία του;
16 Έχετε προσέξει ποτέ ότι, καθώς οι άνθρωποι αποκτούν περισσότερη εξουσία, πολλοί φαίνεται πως γίνονται λιγότερο λογικοί; Αντίθετα, ο Ιεχωβά, αν και έχει την υψηλότερη θέση εξουσίας στο σύμπαν, είναι το ύψιστο παράδειγμα λογικότητας. Ασκεί την εξουσία του με τρόπο που είναι αλάνθαστα λογικός. Ανόμοια με πολλούς ανθρώπους, ο Ιεχωβά δεν είναι ανασφαλής όσον αφορά την εξουσία του, και έτσι δεν νιώθει υποχρεωμένος να την προστατεύει ζηλότυπα—σαν να θεωρούσε ότι αν χορηγούσε κάποια εξουσία σε άλλους αυτό θα μπορούσε να απειλήσει τη δική του εξουσία. Στην πραγματικότητα, ακόμη και όταν υπήρχε μόνο άλλο ένα ον στο σύμπαν, ο Ιεχωβά παραχώρησε εκτεταμένη εξουσία σε αυτό το ον. Έκανε τον Λόγο ‘αρχιεργάτη’ του, φέρνοντας έκτοτε τα πάντα σε ύπαρξη μέσω αυτού του αγαπητού Γιου. (Παροιμίαι 8:22, 29-31, ΜΝΚ· Ιωάννης 1:1-3, 14· Κολοσσαείς 1:15-17) Αργότερα ανέθεσε σε αυτόν ‘όλη την εξουσία στον ουρανό και στη γη’.—Ματθαίος 28:18· Ιωάννης 5:22.
17, 18. (α) Γιατί έστειλε ο Ιεχωβά αγγέλους στα Σόδομα και στα Γόμορρα; (β) Γιατί ζήτησε ο Ιεχωβά προτάσεις από τους αγγέλους όσον αφορά το πώς θα μπορούσε να απατηθεί ο Αχαάβ;
17 Παρόμοια, ο Ιεχωβά εμπιστεύεται σε πολλά από τα πλάσματά του διάφορα έργα που θα μπορούσε να τα χειριστεί ακόμη καλύτερα ο ίδιος. Για παράδειγμα, όταν είπε στον Αβραάμ: «Θέλω . . . καταβή [στα Σόδομα και στα Γόμορρα] και θέλω ιδεί αν έπραξαν ολοκλήρως κατά την κραυγήν την ερχομένην προς εμέ», δεν εννοούσε ότι θα πήγαινε εκεί αυτοπροσώπως. Αντίθετα, ο Ιεχωβά επέλεξε να αναθέσει εξουσία σε άλλους, διορίζοντας αγγέλους για να συγκεντρώσουν στη θέση του αυτές τις πληροφορίες. Τους έδωσε εξουσία να εκτελέσουν αυτή την αποστολή για συλλογή στοιχείων, και κατόπιν να του δώσουν αναφορά.—Γένεσις 18:1-3, 20-22.
18 Σε κάποια άλλη περίπτωση, όταν ο Ιεχωβά αποφάσισε να εκτελέσει καταδίκη πάνω στον ασεβή Βασιλιά Αχαάβ, κάλεσε τους αγγέλους σε μια ουράνια συνέλευση για να κάνουν προτάσεις όσον αφορά το πώς θα μπορούσε να ‘απατηθεί’ εκείνος ο αποστάτης βασιλιάς ώστε να λάβει μέρος στη μάχη που θα έφερνε το τέλος της ζωής του. Σίγουρα, ο Ιεχωβά, η Πηγή κάθε σοφίας, δεν χρειαζόταν βοήθεια για να καταλήξει στην καλύτερη πορεία ενεργείας! Ωστόσο, τίμησε τους αγγέλους δίνοντάς τους το προνόμιο να προτείνουν λύσεις καθώς και την εξουσία να δράσουν σε αρμονία με τη λύση την οποία επέλεξε.—1 Βασιλέων 22:19-22.
19. (α) Γιατί περιορίζει ο Ιεχωβά τον αριθμό των νόμων που θέτει; (β) Πώς δείχνει ο Ιεχωβά ότι είναι λογικός όσον αφορά αυτά που αναμένει από εμάς;
19 Ο Ιεχωβά δεν χρησιμοποιεί την εξουσία του για να ασκεί ακατάλληλο έλεγχο πάνω σε άλλους. Και σε αυτό το ζήτημα δείχνει απαράμιλλη λογικότητα. Ο ίδιος περιορίζει προσεκτικά τον αριθμό των νόμων που θέτει, και απαγορεύει στους υπηρέτες του να ‘προχωρούν πέρα από όσα είναι γραμμένα’ προσθέτοντας φορτικούς νόμους δικής τους επινόησης. (1 Κορινθίους 4:6· Πράξεις 15:28· αντιπαράβαλε Ματθαίος 23:4). Ποτέ δεν απαιτεί τυφλή υπακοή από μέρους των πλασμάτων του, αλλά συνήθως παρέχει επαρκείς πληροφορίες για να τα κατευθύνει και θέτει την επιλογή ενώπιόν τους, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να γνωρίζουν τα οφέλη της υπακοής καθώς και τις συνέπειες της ανυπακοής. (Δευτερονόμιον 30:19, 20) Αντί να εξαναγκάζει τους ανθρώπους μέσω ενοχής, ντροπής ή φόβου, επιζητεί να αγγίζει καρδιές· θέλει να τον υπηρετούν οι άνθρωποι από γνήσια αγάπη, όχι αναγκαστικά. (2 Κορινθίους 9:7) Όλη αυτή η ολόψυχη υπηρεσία ευφραίνει την καρδιά του Θεού, πράγμα που σημαίνει ότι δεν πρόκειται για κάποιον που είναι παράλογα ‘δύσκολο να τον ευχαριστήσει κανείς’.—1 Πέτρου 2:18· Παροιμίαι 27:11· παράβαλε Μιχαίας 6:8.
20. Πώς επηρεάζει εσάς η λογικότητα του Ιεχωβά;
20 Δεν είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ο Ιεχωβά Θεός, ο οποίος έχει περισσότερη δύναμη από κάθε ον στη δημιουργία, ποτέ δεν ασκεί αυτή τη δύναμη παράλογα, ποτέ δεν τη χρησιμοποιεί για να εξαναγκάζει τους άλλους; Παρ’ όλα αυτά, οι άνθρωποι, αν και είναι συγκριτικά τόσο μηδαμινοί, έχουν μια ιστορία καταδυνάστευσης των συνανθρώπων τους. (Εκκλησιαστής 8:9) Ολοφάνερα, η λογικότητα είναι μια πολύτιμη ιδιότητα, μια ιδιότητα που μας υποκινεί να αγαπούμε τον Ιεχωβά ολοένα και περισσότερο. Αυτό με τη σειρά του μπορεί να μας υποκινήσει να καλλιεργούμε αυτή την ιδιότητα εμείς οι ίδιοι. Πώς μπορούμε να κάνουμε κάτι τέτοιο; Το άρθρο που ακολουθεί θα ασχοληθεί με αυτό το ζήτημα.
[Υποσημειώσεις]
a Το 1769, ο λεξικογράφος Τζον Πάρκχερστ όρισε τη λέξη επιεικής ως «υποχωρητικός, έχοντας υποχωρητική διάθεση, γλυκύς, πράος, υπομονετικός». Και άλλοι λόγιοι έχουν δώσει τη λέξη «υποχωρητικός» ως ορισμό.
Πώς θα Απαντούσατε;
◻ Πώς τονίζει την προσαρμοστικότητα του Ιεχωβά το όνομά Του και το όραμα σχετικά με το ουράνιο άρμα Του;
◻ Τι είναι η λογικότητα, και γιατί αποτελεί αυτή σημάδι θεϊκής σοφίας;
◻ Με ποιους τρόπους έχει δείξει ο Ιεχωβά ότι είναι ‘πρόθυμος να συγχωρεί’;
◻ Γιατί επιλέγει ο Ιεχωβά σε ορισμένες περιπτώσεις να αλλάξει μια πορεία ενεργείας την οποία είχε σκεφτεί να ακολουθήσει;
◻ Πώς εκδηλώνει λογικότητα ο Ιεχωβά στον τρόπο με τον οποίο ασκεί εξουσία;
[Εικόνα στη σελίδα 10]
Γιατί συγχώρησε ο Ιεχωβά τον ασεβή Βασιλιά Μανασσή;