Ποια Είναι η Κατάσταση των Νεκρών; — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Ποια Είναι η Κατάσταση των Νεκρών;

Ο ΦΟΒΟΣ των νεκρών στηρίζεται σε μια προϋπόθεση—στο ότι ο πεθαμένος έχει ψυχή ή πνεύμα που εξακολουθεί να ζει μετά το θάνατο. Αν η Αγία Γραφή διδάσκει καθαρά ότι αυτή η αντίληψη είναι εσφαλμένη, τότε το ερώτημα όσον αφορά το αν οι νεκροί μπορούν να σας βλάψουν είναι ανυπόστατο. Τι λέει, λοιπόν, η Αγία Γραφή;

Σχετικά με την κατάσταση των νεκρών, ο Λόγος του Θεού λέει: «Οι ζώντες γνωρίζουσιν ότι θέλουσιν αποθάνει· αλλ’ οι νεκροί δεν γνωρίζουσιν ουδέν ουδέ έχουσι πλέον απόλαυσιν· επειδή το μνημόσυνον αυτών ελησμονήθη. Έτι και η αγάπη αυτών και το μίσος αυτών και ο φθόνος αυτών ήδη εχάθη· και δεν θέλουσιν έχει πλέον εις τον αιώνα μερίδα εις πάντα όσα γίνονται υπό τον ήλιον».—Εκκλησιαστής 9:5, 6.

Ενόψει αυτού του γεγονότος, μπορούν οι νεκροί να σας βοηθήσουν ή να σας βλάψουν; Όχι, λένε οι Γραφές. Οι νεκροί δεν έχουν συνειδητότητα και βρίσκονται στη σιωπή. Δεν έχουν την ικανότητα να επικοινωνήσουν με τους ζωντανούς ή να εκφράσουν οποιοδήποτε συναίσθημα—είτε αγάπη είτε μίσος—ή να κάνουν οποιαδήποτε ενέργεια. Δεν χρειάζεται να τους φοβάστε.

‘Ναι, αυτό μπορεί να αληθεύει αν αναφέρεστε στο θάνατο του φυσικού σώματος’, ίσως πουν μερικοί. ‘Αλλά ο θάνατος του φυσικού σώματος δεν είναι το τέλος της ζωής· απλώς απελευθερώνει το πνεύμα από το σώμα. Αυτό το πνεύμα θα μπορούσε να βοηθήσει ή να βλάψει τους ζωντανούς’. Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλη τη γη το πιστεύουν αυτό.

Για παράδειγμα, στη Μαδαγασκάρη η ζωή θεωρείται απλή μεταβατική περίοδος· για αυτόν το λόγο μια κηδεία ή μια εκταφή θεωρείται πιο σπουδαία από ένα γάμο. Πιστεύεται ότι ο άνθρωπος ήρθε από τους προγόνους του και επιστρέφει σε αυτούς όταν πεθαίνει. Έτσι, τα σπίτια για τους ζωντανούς κατασκευάζονται από ξύλα και πλίνθους, υλικά που φθείρονται με την πάροδο του χρόνου, ενώ οι τάφοι, τα «σπίτια» των νεκρών, είναι συνήθως πιο περίτεχνοι και ανθεκτικοί. Όταν πηγαίνουν σε μια εκταφή, η οικογένεια και οι φίλοι έχουν την εντύπωση ότι θα ευλογηθούν, και οι γυναίκες πιστεύουν πως, αν αγγίξουν τα οστά του νεκρού συγγενή, θα γίνουν γόνιμες. Όμως, και πάλι, τι λέει ο Λόγος του Θεού;

Ο Θάνατος Δεν Προοριζόταν για την Ανθρωπότητα

Είναι ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι ο Ιεχωβά Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο για να ζει, και μίλησε για το θάνατο μόνο ως συνέπεια της ανυπακοής. (Γένεσις 2:17) Το λυπηρό είναι ότι ο πρώτος άντρας και η πρώτη γυναίκα όντως αμάρτησαν και, ως αποτέλεσμα, η αμαρτία απλώθηκε σε όλη την ανθρωπότητα ως θανατηφόρα κληρονομιά. (Ρωμαίους 5:12) Θα μπορούσε, λοιπόν, να λεχτεί ότι ο θάνατος αποτελεί πραγματικότητα της ζωής από τότε που το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι έδειξε ανυπακοή, ναι, μια οδυνηρή πραγματικότητα της ζωής. Εμείς δημιουργηθήκαμε για να ζούμε, πράγμα το οποίο εξηγεί εν μέρει γιατί είναι τόσο δύσκολο για αμέτρητα εκατομμύρια ανθρώπους να δεχτούν ότι ο θάνατος είναι το τέλος.

Σύμφωνα με την αφήγηση της Αγίας Γραφής, ο Σατανάς προσπάθησε να εξαπατήσει το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι σε σχέση με το θάνατο με το να αντικρούσει την προειδοποίηση που έδωσε ο Θεός, ο οποίος είπε ότι η ανυπακοή θα έφερνε το θάνατο. (Γένεσις 3:4) Όμως, με τον καιρό έγινε ολοφάνερο ότι οι άνθρωποι πεθαίνουν, ακριβώς όπως είχε πει ο Θεός ότι θα συνέβαινε. Έτσι, στο διάβα των αιώνων ο Σατανάς αντέδρασε με ένα ακόμη ψέμα—ότι κάποιο πνευματικό μέρος του ανθρώπου ζει μετά το θάνατο του σώματος. Τέτοιου είδους παραπλάνηση αρμόζει στον Σατανά τον Διάβολο, τον οποίο ο Ιησούς περιέγραψε ως ‘τον πατέρα του ψέματος’. (Ιωάννης 8:44) Αντίθετα, η απάντηση που δίνει ο Θεός στο θάνατο είναι μια ενθαρρυντική υπόσχεση.

Ποια Υπόσχεση;

Είναι η υπόσχεση της ανάστασης για πολλούς. Η λέξη ανάστασις της κοινής ελληνικής σημαίνει κατά γράμμα «έγερση από τους νεκρούς» και εννοείται η επάνοδος στη ζωή. Ναι, ο άνθρωπος υφίσταται θάνατο, αλλά ο Θεός, μέσω της δύναμής του, μπορεί να τον εγείρει ξανά. Ο άνθρωπος χάνει τη ζωή, αλλά ο Θεός μπορεί να του ξαναδώσει τη ζωή. Ο Γιος του Θεού, ο Ιησούς Χριστός, είπε ότι «έρχεται η ώρα κατά την οποία όλοι όσοι είναι στα μνημεία θα ακούσουν τη φωνή του και θα βγουν». (Ιωάννης 5:28, 29) Ο απόστολος Παύλος εξέφρασε «ελπίδα προς τον Θεό . . . ότι πρόκειται να γίνει ανάσταση και δικαίων και αδίκων». (Πράξεις 24:15) Ο Ιώβ, ένας πιστός υπηρέτης του Θεού στους προχριστιανικούς χρόνους, διακήρυξε και αυτός την ελπίδα που είχε στην ανάσταση: «Εάν αποθάνη ο άνθρωπος, θέλει αναζήσει; Πάσας τας ημέρας της εκστρατείας μου θέλω περιμένει, εωσού έλθη η απαλλαγή μου. Θέλεις καλέσει [Θεέ], και εγώ θέλω σοι αποκριθή».—Ιώβ 14:14, 15.

Μήπως δεν διαψεύδει η ξεκάθαρη υπόσχεση της ανάστασης την ιδέα ότι οι νεκροί είναι ζωντανοί σε πνευματική μορφή; Αν οι νεκροί είναι ζωντανοί και απολαμβάνουν την ύπαρξή τους στον ουρανό ή σε κάποιον πνευματικό κόσμο, ποιος θα ήταν ο σκοπός της ανάστασης; Δεν θα είχαν ήδη λάβει την ανταμοιβή τους και εκπληρώσει τον προορισμό τους; Η μελέτη του Λόγου του Θεού αποκαλύπτει ότι οι νεκροί είναι πράγματι νεκροί, δεν έχουν συνειδητότητα, κοιμούνται ώσπου να λάβει χώρα το μεγάλο ξύπνημα μέσω της ανάστασης σε ένα νέο κόσμο—έναν παράδεισο—τον οποίο υποσχέθηκε ο στοργικός μας Πατέρας, ο Ιεχωβά. Όμως, αν ο θάνατος δεν σημαίνει τον αποχωρισμό του σώματος από το πνεύμα και αν το πνεύμα δεν εξακολουθεί να ζει, τι μπορούμε να πούμε για περιπτώσεις φαινομενικής επικοινωνίας με τον πνευματικό κόσμο;

Επικοινωνία με το Πνευματικό Βασίλειο

Έχουν αναφερθεί αμέτρητες περιπτώσεις επικοινωνίας που υποτίθεται ότι έγινε με το πνευματικό βασίλειο. Από πού προέρχονται στην πραγματικότητα αυτές οι περιπτώσεις; Η Αγία Γραφή μάς προειδοποιεί ότι «ο ίδιος ο Σατανάς μεταμφιέζεται σε άγγελο φωτός. Είναι, επομένως, απλό πράγμα για τους πράκτορές του να μεταμφιέζονται σε πράκτορες του καλού». (2 Κορινθίους 11:14, 15, Η Νέα Αγγλική Βίβλος [The New English Bible]) Ναι, προκειμένου να εξαπατούν και να παροδηγούν τους ανθρώπους πιο εύκολα, οι δαίμονες (στασιαστικοί άγγελοι) επικοινωνούν με τους ζωντανούς, και μερικές φορές προσποιούνται ότι τους βοηθούν.

Ο απόστολος Παύλος δίνει περαιτέρω προειδοποίηση σχετικά με αυτή την εκστρατεία εξαπάτησης: «Μερικοί θα πέσουν από την πίστη, δίνοντας προσοχή σε παροδηγητικούς εμπνευσμένους λόγους και διδασκαλίες δαιμόνων». (1 Τιμόθεο 4:1) Άρα, οποιαδήποτε απόκριση αποδίδεται σε νεκρό άτομο θα μπορούσε κάλλιστα να προέρχεται από τους δαίμονες οι οποίοι μεταμφιέζονται σε «πράκτορες του καλού» και προάγουν ένα θρησκευτικό ψέμα, υποδουλώνοντας τους ανθρώπους σε δεισιδαιμονίες οι οποίες τους απομακρύνουν από την αλήθεια του Λόγου του Θεού.

Επιβεβαιώνοντας ότι οι νεκροί δεν μπορούν να πουν οτιδήποτε, να κάνουν οτιδήποτε ή να αισθανθούν οτιδήποτε, τα εδάφια Ψαλμός 146:3, 4 δηλώνουν: «Μη πεποίθατε επ’ άρχοντας, επί υιόν ανθρώπου, εκ του οποίου δεν είναι σωτηρία. Το πνεύμα αυτού εξέρχεται· αυτός επιστρέφει εις την γην αυτού· εν εκείνη τη ημέρα οι διαλογισμοί αυτού αφανίζονται». Ποιο είναι το πνεύμα που «εξέρχεται»; Είναι η δύναμη της ζωής που έχει το άτομο, η οποία συντηρείται με την αναπνοή. Επομένως, όταν κάποιος πεθαίνει και παύει να αναπνέει, οι αισθήσεις του δεν λειτουργούν πια. Αυτός εισέρχεται σε μια κατάσταση πλήρους έλλειψης συνειδητότητας. Επομένως, είναι αδύνατον για αυτόν να ασκήσει οποιοδήποτε έλεγχο πάνω στους ζωντανούς.

Για αυτόν το λόγο η Αγία Γραφή παρομοιάζει το θάνατο του ανθρώπου με το θάνατο του ζώου, δηλώνοντας ότι και οι δυο φτάνουν σε έλλειψη συνειδητότητας στο θάνατο και επιστρέφουν στο χώμα από το οποίο πλάστηκαν. Τα εδάφια Εκκλησιαστής 3:19, 20 λένε: «Το συνάντημα των υιών των ανθρώπων είναι και το συνάντημα του κτήνους· και έν συνάντημα είναι εις αυτούς· καθώς αποθνήσκει τούτο, ούτως αποθνήσκει και εκείνος· και η αυτή πνοή είναι εις πάντας [όλα έχουν ένα και το αυτό πνεύμα, ΜΝΚ]· και ο άνθρωπος δεν υπερτερεί κατ’ ουδέν το κτήνος· διότι τα πάντα είναι ματαιότης. Τα πάντα καταντώσιν εις τον αυτόν τόπον· τα πάντα έγειναν εκ του χώματος και τα πάντα επιστρέφουσιν εις το χώμα».

Επειδή γνώριζε πως οι δαίμονες προσπαθούν να εξαπατήσουν τους ανθρώπους ώστε να πιστέψουν ότι μπορούν να επικοινωνήσουν με τους νεκρούς και να επηρεαστούν από αυτούς, ο Ιεχωβά Θεός προειδοποίησε το λαό του, τους αρχαίους Ισραηλίτες: ‘Δεν θέλει ευρεθή εις σε ουδείς . . . μαντευόμενος μαντείαν ή προγνώστης των καιρών ή οιωνοσκόπος ή μάγος, ή γόης ή ανταποκριτής δαιμονίων ή τερατοσκόπος ή νεκρόμαντις [οποιοσδήποτε ζητάει πληροφορίες από τους νεκρούς, ΜΝΚ]. Διότι πας ο πράττων ταύτα είναι βδέλυγμα εις τον Ιεχωβά’.—Δευτερονόμιον 18:10-12.

Ολοφάνερα, η ιδέα πως οι νεκροί μπορούν να μας βλάψουν δεν προέρχεται από τον Θεό. Αυτός είναι Θεός αλήθειας. (Ψαλμός 31:5· Ιωάννης 17:17) Μάλιστα, ο ίδιος επιφυλάσσει ένα υπέροχο μέλλον για εκείνους που αγαπούν την αλήθεια και τον λατρεύουν «με πνεύμα και αλήθεια».—Ιωάννης 4:23, 24.

Ο Ιεχωβά Είναι Θεός Αλήθειας και Αγάπης

Ο στοργικός ουράνιος Πατέρας μας, «που δεν μπορεί να πει ψέματα», έχει δώσει το λόγο του: Εκατομμύρια εκατομμυρίων άνθρωποι που έχουν πεθάνει και έχουν τοποθετηθεί σε μνήματα θα αναστηθούν με την προοπτική της αιώνιας ζωής σε ένα νέο κόσμο δικαιοσύνης! (Τίτο 1:1, 2· Ιωάννης 5:28) Αυτή η στοργική υπόσχεση περί ανάστασης αποκαλύπτει ότι ο Ιεχωβά έχει βαθύ ενδιαφέρον για την ευημερία της ανθρώπινης δημιουργίας του καθώς και την εγκάρδια επιθυμία να δώσει τέλος στο θάνατο, στη λύπη και στον πόνο. Επομένως, δεν είναι ανάγκη να φοβάστε τους νεκρούς ή να ανησυχείτε ακατάλληλα για αυτούς και τις προοπτικές που έχουν. (Ησαΐας 25:8, 9· Αποκάλυψη 21:3, 4) Ο στοργικός και δίκαιος Θεός μας, ο Ιεχωβά, είναι σε θέση να τους αναστήσει και θα το κάνει αυτό, εξαλείφοντας τον πόνο του θανάτου.

Ο Λόγος του Θεού, η Αγία Γραφή, περιέχει άφθονες περιγραφές σχετικά με το πώς θα είναι οι συνθήκες στη γη σε εκείνον τον υποσχεμένο νέο κόσμο δικαιοσύνης. (Ψαλμός 37:29· 2 Πέτρου 3:13) Θα είναι ένας καιρός ειρήνης και ευτυχίας οπότε οι άνθρωποι θα δείχνουν αγάπη σε όλους τους συνανθρώπους τους. (Ψαλμός 72:7· Ησαΐας 9:7· 11:6-9· Μιχαίας 4:3, 4) Όλοι θα έχουν ασφαλή, ωραία σπίτια καθώς και απολαυστική εργασία. (Ησαΐας 65:21-23) Θα υπάρχουν άφθονα καλά πράγματα για να τρώνε όλοι. (Ψαλμός 67:6· 72:16) Όλοι θα απολαμβάνουν άφθονη υγεία. (Ησαΐας 33:24, ΜΝΚ· 35:5, 6) Ενώ οι απόστολοι και ένας επιπρόσθετος περιορισμένος αριθμός θα κυβερνούν στον ουρανό μαζί με τον Ιησού, η Αγία Γραφή δεν αναφέρεται καθόλου σε ευλογητές συνθήκες στον ουρανό τις οποίες θα απολαμβάνουν οι ψυχές άλλων μετά το θάνατο. (Αποκάλυψη 5:9, 10· 20:6) Αυτό θα ήταν παράξενο σε περίπτωση που τα δισεκατομμύρια εκείνων οι οποίοι έχουν πεθάνει εξακολουθούν να ζουν μετά το θάνατο.

Αλλά δεν είναι παράξενο όταν γνωρίζουμε τη σαφή διδασκαλία της Αγίας Γραφής: Οι νεκροί έχουν πάψει να υπάρχουν ως ζωντανές ψυχές. Δεν μπορούν να σας βλάψουν. Εκείνοι που βρίσκονται στα μνήματα απλώς κοιμούνται, χωρίς να έχουν συνειδητότητα, μέχρι την ανάστασή τους στον κατάλληλο καιρό του Θεού. (Εκκλησιαστής 9:10· Ιωάννης 11:11-14, 38-44) Έτσι, οι ελπίδες και οι προσδοκίες μας βασίζονται στον Θεό. ‘Ας χαρούμε και ας ευφρανθούμε στη σωτηρία του’.—Ησαΐας 25:9.

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Όπως δείχνει καθαρά ο Λόγος του Θεού, οι νεκροί βρίσκονται σε πλήρη αδράνεια μέχρι να αναστηθούν