Ο Θρίαμβος της Αληθινής Λατρείας Πλησιάζει

‘Ο Ιεχωβά θα γίνει βασιλιάς όλης της γης’.—ΖΑΧΑΡΙΑΣ 14:9, ΜΝΚ.

1. Ποια εμπειρία έζησαν οι χρισμένοι Χριστιανοί στη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, και πώς είχε προειπωθεί αυτό;

ΣΤΗ διάρκεια του πρώτου παγκόσμιου πολέμου, οι χρισμένοι Χριστιανοί υπέστησαν πολλές κακουχίες και φυλακίσεις στα χέρια των εμπόλεμων εθνών. Οι θυσίες αίνου που πρόσφεραν στον Ιεχωβά περιορίστηκαν σε σοβαρό βαθμό, και εκείνοι περιήλθαν σε κατάσταση πνευματικής αιχμαλωσίας. Όλα αυτά είχαν προειπωθεί στο εδάφιο Ζαχαρίας 14:2, ΜΝΚ, το οποίο περιγράφει μια διεθνή επίθεση ενάντια στην Ιερουσαλήμ. Η πόλη αυτής της προφητείας είναι η «ουράνια Ιερουσαλήμ», η ουράνια Βασιλεία του Θεού και η θέση στην οποία βρίσκεται «ο θρόνος του Θεού και του Αρνιού». (Εβραίους 12:22, 28· 13:14· Αποκάλυψη 22:3) Οι χρισμένοι του Θεού πάνω στη γη εκπροσωπούσαν εκείνη την πόλη. Τα πιστά άτομα ανάμεσά τους επέζησαν από την επίθεση, αρνούμενα να επιτρέψουν στον εαυτό τους να εξοριστεί ‘από την πόλη’.a

2, 3. (α) Πώς θριαμβεύει η λατρεία του Ιεχωβά από το 1919 και έπειτα; (β) Από το 1935 και έπειτα, ποια εξέλιξη λαβαίνει χώρα;

² Το 1919, οι πιστοί χρισμένοι ελευθερώθηκαν από την κατάσταση αιχμαλωσίας τους, και αμέσως εκμεταλλεύτηκαν τη μεταπολεμική περίοδο ειρήνης. Ως πρεσβευτές της ουράνιας Ιερουσαλήμ, επωφελήθηκαν από τη μεγαλειώδη ευκαιρία να κηρύξουν τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού και να βοηθήσουν στη σύναξη των τελικών μελών των 144.000. (Ματθαίος 24:14· 2 Κορινθίους 5:20) Το 1931, υιοθέτησαν το κατάλληλο Γραφικό όνομα Μάρτυρες του Ιεχωβά.—Ησαΐας 43:10, 12.

³ Έκτοτε, οι χρισμένοι Μάρτυρες του Θεού ποτέ δεν οπισθοχώρησαν. Ούτε ο Χίτλερ με τη ναζιστική πολεμική του μηχανή δεν κατάφερε να τους κάνει να σωπάσουν. Παρά τον παγκόσμιο διωγμό, το έργο τους καρποφόρησε σε όλη τη γη. Ιδιαίτερα από το έτος 1935 και έπειτα, έχει ενωθεί μαζί τους το διεθνές «μεγάλο πλήθος» που προειπώθηκε στο βιβλίο της Αποκάλυψης. Και αυτοί επίσης είναι αφιερωμένοι, βαφτισμένοι Χριστιανοί, και «έπλυναν τις στολές τους και τις έκαναν λευκές με το αίμα του Αρνιού», του Ιησού Χριστού. (Αποκάλυψη 7:9, 14) Αλλά αυτοί δεν είναι χρισμένοι, με την ελπίδα της ουράνιας ζωής. Η ελπίδα τους είναι να κληρονομήσουν εκείνο που έχασε ο Αδάμ και η Εύα, δηλαδή τέλεια ανθρώπινη ζωή σε μια παραδεισένια γη. (Ψαλμός 37:29· Ματθαίος 25:34) Σήμερα, το μεγάλο πλήθος αριθμεί πέντε εκατομμύρια και πλέον ψυχές. Η αληθινή λατρεία του Ιεχωβά θριαμβεύει, αλλά ο τελικός της θρίαμβος δεν έχει έρθει ακόμη.

Ξένοι στον Πνευματικό Ναό του Θεού

4, 5. (α) Πού λατρεύει τον Ιεχωβά το μεγάλο πλήθος; (β) Ποια προνόμια απολαμβάνουν, και σε εκπλήρωση ποιας προφητείας;

⁴ Όπως προειπώθηκε, το μεγάλο πλήθος ‘λατρεύει [τον Θεό] ημέρα και νύχτα στο ναό του’. (Αποκάλυψη 7:15, Κείμενο) Εφόσον δεν είναι πνευματικοί Ισραηλίτες, άτομα με ιερατική ιδιότητα, ο Ιωάννης πιθανώς τους είδε να στέκονται στο ναό στην εξωτερική αυλή των Εθνών. (1 Πέτρου 2:5) Πόσο ένδοξος έχει γίνει ο πνευματικός ναός του Ιεχωβά, καθώς ο περίβολός του είναι γεμάτος με αυτό το μεγάλο πλήθος το οποίο, μαζί με το υπόλοιπο του πνευματικού Ισραήλ, τον αινεί!

⁵ Το μεγάλο πλήθος δεν υπηρετεί τον Θεό στην κατάσταση που εξεικονίζεται από την εσωτερική ιερατική αυλή. Δεν ανακηρύσσονται δίκαιοι για να γίνουν υιοθετημένοι, πνευματικοί γιοι του Θεού. (Ρωμαίους 8:1, 15) Εντούτοις, ασκώντας πίστη στο λύτρο του Ιησού, έχουν καθαρή υπόσταση ενώπιον του Ιεχωβά. Ανακηρύσσονται δίκαιοι για να είναι φίλοι του. (Παράβαλε Ιακώβου 2:21, 23.) Και αυτοί επίσης λαβαίνουν το προνόμιο να προσφέρουν αποδεκτές θυσίες στο πνευματικό θυσιαστήριο του Θεού. Έτσι, σε αυτό το μεγάλο πλήθος, εκπληρώνεται με ένδοξο τρόπο η προφητεία των εδαφίων Ησαΐας 56:6, 7: ‘Περί . . . των υιών του αλλογενούς [Οι ξένοι, ΜΝΚ], οίτινες ήθελον προστεθή εις τον Ιεχωβά, δια να δουλεύωσιν εις αυτόν και να αγαπώσι το όνομα του Ιεχωβά, . . . και τούτους θέλω φέρει εις το άγιόν μου όρος και θέλω ευφράνει αυτούς εν τω οίκω της προσευχής μου· τα ολοκαυτώματα αυτών και αι θυσίαι αυτών θέλουσιν είσθαι δεκταί επί το θυσιαστήριόν μου· διότι ο οίκος μου θέλει ονομάζεσθαι, Οίκος προσευχής δια πάντας τους λαούς’.

6. (α) Τι είδους θυσίες προσφέρουν οι ξένοι; (β) Τι τους υπενθυμίζει το δοχείο με το νερό που βρισκόταν στην ιερατική αυλή;

⁶ Μεταξύ των θυσιών τις οποίες προσφέρουν αυτοί οι ξένοι είναι και ‘ο καρπός των χειλιών [σαν προσφορά λεπτοαλεσμένων σιτηρών] που κάνουν δημόσια διακήρυξη για το όνομα του [Θεού]’, καθώς και ‘το ότι κάνουν το καλό και μοιράζονται πράγματα με άλλους’. (Εβραίους 13:15, 16) Το μεγάλο δοχείο με το νερό που έπρεπε να χρησιμοποιούν οι ιερείς για να πλένονται αποτελεί επίσης σημαντική υπενθύμιση για αυτούς τους ξένους. Και οι ίδιοι πρέπει να υφίστανται πνευματικό και ηθικό καθαρισμό καθώς ο Λόγος του Θεού γίνεται προοδευτικά πιο ξεκάθαρος για αυτούς.

Τα Άγια και τα Σκεύη που Υπήρχαν σε Αυτά

7. (α) Πώς θεωρεί το μεγάλο πλήθος τα προνόμια του άγιου ιερατείου; (β) Ποια επιπρόσθετα προνόμια έχουν λάβει μερικοί ξένοι;

⁷ Έχουν άραγε τα Άγια και τα σκεύη τους κάποια σημασία για αυτό το μεγάλο πλήθος των ξένων; Εκείνοι ποτέ δεν θα βρεθούν στην κατάσταση που εξεικονίζεται από τα Άγια. Δεν αναγεννιούνται ως πνευματικοί γιοι του Θεού με ουράνια υπηκοότητα. Μήπως τους κάνει αυτό να νιώθουν φθόνο ή ζήλια; Όχι. Αντίθετα, χαίρονται για το προνόμιο το οποίο τους δόθηκε να υποστηρίζουν το υπόλοιπο των 144.000, και δείχνουν βαθιά εκτίμηση για το σκοπό που εξυπηρετεί ο Θεός όταν υιοθετεί αυτούς τους πνευματικούς γιους, οι οποίοι θα συμμετάσχουν με τον Χριστό στην εξύψωση της ανθρωπότητας σε τελειότητα. Επίσης, το μεγάλο πλήθος των ξένων θεωρούν πολύτιμη τη μεγάλη παρ’ αξία καλοσύνη που εκδήλωσε ο Θεός παρέχοντάς τους επίγεια ελπίδα αιώνιας ζωής στον Παράδεισο. Μερικοί από αυτούς τους ξένους, όπως οι Νεθινείμ της αρχαιότητας, έχουν λάβει προνόμια επίβλεψης για την υποβοήθηση του άγιου ιερατείου.b (Ησαΐας 61:5, ΜΝΚ) Ανάμεσα από αυτούς, ο Ιησούς διορίζει «άρχοντας επί πάσαν την γην».—Ψαλμός 45:16.

8, 9. Ποιο όφελος αντλεί το μεγάλο πλήθος αναλογιζόμενο τα σκεύη που υπήρχαν στα Άγια;

⁸ Αν και το μεγάλο πλήθος των ξένων ποτέ δεν θα μπει στα αντιτυπικά Άγια, παίρνει πολύτιμα μαθήματα από τα σκεύη που υπήρχαν σε αυτά. Ακριβώς όπως ο λυχνοστάτης χρειαζόταν συνεχή ανεφοδιασμό με λάδι, έτσι και οι ξένοι χρειάζονται να τους βοηθάει το άγιο πνεύμα να συλλαμβάνουν τις προοδευτικές αλήθειες από το Λόγο του Θεού, οι οποίες διοχετεύονται μέσω ‘του πιστού και φρόνιμου δούλου’. (Ματθαίος 24:45-47) Επιπλέον, το πνεύμα του Θεού τούς βοηθάει να ανταποκρίνονται στην εξής πρόσκληση: «Το πνεύμα και η νύφη [το χρισμένο υπόλοιπο] εξακολουθούν να λένε: ‘Έλα!’ Και όποιος ακούει ας πει: ‘Έλα!’ Και όποιος διψάει ας έρθει· και όποιος θέλει ας πάρει νερό ζωής δωρεάν». (Αποκάλυψη 22:17) Έτσι, ο λυχνοστάτης υπενθυμίζει στο μεγάλο πλήθος την υποχρέωση που έχουν να λάμπουν ως Χριστιανοί και να αποφεύγουν οτιδήποτε ως προς τη στάση, τις σκέψεις, τα λόγια ή τις πράξεις τα οποία θα λυπούσαν το άγιο πνεύμα του Θεού.—Εφεσίους 4:30.

⁹ Το τραπέζι με τα ψωμιά της παρουσίασης υπενθυμίζει στο μεγάλο πλήθος ότι για να παραμείνουν πνευματικά υγιείς πρέπει να τρώνε τακτικά πνευματική τροφή από την Αγία Γραφή και από τα έντυπα που εκδίδει «ο πιστός και φρόνιμος δούλος». (Ματθαίος 4:4) Το θυσιαστήριο του θυμιάματος τους υπενθυμίζει πόσο σημαντικό είναι να προσεύχονται ένθερμα στον Ιεχωβά για βοήθεια ώστε να κρατούν την ακεραιότητά τους. (Λουκάς 21:36) Οι προσευχές τους θα πρέπει να περιλαμβάνουν εγκάρδιες εκφράσεις αίνου και ευχαριστίας. (Ψαλμός 106:1) Το θυσιαστήριο του θυμιάματος τους υπενθυμίζει επίσης την ανάγκη που υπάρχει να αινούν τον Θεό και με άλλους τρόπους, όπως με το να ψέλνουν ολόκαρδα τους ύμνους της Βασιλείας στις Χριστιανικές συναθροίσεις και να προετοιμάζονται καλά ώστε να κάνουν αποτελεσματική «δημόσια διακήρυξη για σωτηρία».—Ρωμαίους 10:10.

Ο Πλήρης Θρίαμβος της Αληθινής Λατρείας

10. (α) Σε ποια μεγαλειώδη προοπτική μπορούμε να αποβλέπουμε; (β) Ποια εξέλιξη πρέπει πρώτα να λάβει χώρα;

¹⁰ Σήμερα, «πολλοί λαοί» από όλα τα έθνη συρρέουν στον οίκο λατρείας του Ιεχωβά. (Ησαΐας 2:2, 3) Επιβεβαιώνοντάς το αυτό, το εδάφιο Αποκάλυψη 15:4 δηλώνει: «Ποιος, πράγματι, δεν θα σε φοβηθεί, Ιεχωβά, και δεν θα δοξάσει το όνομά σου, επειδή εσύ είσαι ο μόνος όσιος; Διότι όλα τα έθνη θα έρθουν και θα λατρέψουν ενώπιόν σου, επειδή φανερώθηκαν τα δίκαια διατάγματά σου». Το 14ο κεφάλαιο του Ζαχαρία περιγράφει τι ακολουθεί. Στο εγγύς μέλλον, η κακή στάση της πλειονότητας των ανθρώπων πάνω στη γη θα κλιμακωθεί καθώς θα συγκεντρωθούν για τελευταία φορά προκειμένου να πολεμήσουν εναντίον της Ιερουσαλήμ—των εκπροσώπων της ουράνιας Ιερουσαλήμ πάνω στη γη. Τότε ο Ιεχωβά θα δράσει. Ως Πολεμιστής-Θεός, ‘θα εξέλθει και θα πολεμήσει ενάντια σε εκείνα τα έθνη’ που τολμούν να κάνουν αυτή την επίθεση.—Ζαχαρίας 14:2, 3, ΜΝΚ.

11, 12. (α) Πώς θα αντιδράσει ο Ιεχωβά στην επερχόμενη παγγήινη επίθεση εναντίον των λάτρεων στο ναό του; (β) Ποια θα είναι η έκβαση του πολέμου του Θεού;

¹¹ ‘Αυτή θα είναι η μάστιγα με την οποία ο Ιεχωβά θα μαστιγώσει όλους τους λαούς που θα εκστρατεύσουν εναντίον της Ιερουσαλήμ: Η σάρκα του ανθρώπου θα σαπίζει, ενώ αυτός θα στέκεται στα πόδια του· τα δε μάτια του θα σαπίζουν στις κόγχες τους και η γλώσσα του θα σαπίζει μέσα στο στόμα του. Και εκείνη την ημέρα θα απλωθεί ανάμεσά τους σύγχυση από τον Ιεχωβά· και ο καθένας θα αρπάζει το χέρι του συντρόφου του, και το χέρι του θα σηκώνεται ενάντια στο χέρι του συντρόφου του’.—Ζαχαρίας 14:12, 13, ΜΝΚ.

¹² Το αν αυτή η μάστιγα θα είναι κατά γράμμα ή συμβολική θα πρέπει να περιμένουμε να το δούμε. Ωστόσο, ένα είναι σίγουρο. Ενώ οι εχθροί του Θεού θα κινούνται για να κάνουν την παγγήινη επίθεσή τους εναντίον των υπηρετών του Ιεχωβά, θα αναχαιτιστούν από φοβερές εκδηλώσεις της παντοδυναμίας του Θεού. Το στόμα τους θα αναγκαστεί να σωπάσει. Θα είναι σαν να έχει σαπίσει η προκλητική τους γλώσσα. Θα βλέπουν θολά τον κοινό τους στόχο, σαν να έχουν σαπίσει τα μάτια τους. Οι σωματικές τους δυνάμεις, που τους υποκίνησαν να τολμήσουν να κάνουν την επίθεση, θα εξαντληθούν. Μέσα στη σύγχυση, θα στραφούν ο ένας εναντίον του άλλου σε μια μεγάλη σφαγή. Έτσι, όλοι οι επίγειοι εχθροί της λατρείας του Θεού θα εξαλειφτούν. Τελικά, όλα τα έθνη θα έχουν αναγκαστεί να αναγνωρίσουν την παγκόσμια κυριαρχία του Ιεχωβά. Η προφητεία θα εκπληρωθεί: ‘Ο Ιεχωβά θα γίνει βασιλιάς όλης της γης’. (Ζαχαρίας 14:9, ΜΝΚ) Κατόπιν, ο Σατανάς και οι δαίμονές του θα δεθούν καθώς θα αρχίζει η Χιλιετής Βασιλεία του Χριστού, η οποία επιφυλάσσει μεγάλες ευλογίες για την ανθρωπότητα.—Αποκάλυψη 20:1, 2· 21:3, 4.

Η Επίγεια Ανάσταση

13. Ποιοι είναι εκείνοι οι οποίοι θα ‘απομείνουν από όλα τα έθνη’;

¹³ Η προφητεία του Ζαχαρία συνεχίζεται στο κεφάλαιο 14, εδάφιο 16, ΜΝΚ: ‘Όλοι όσοι απομείνουν από όλα τα έθνη, που έρχονται εναντίον της Ιερουσαλήμ, θα ανεβαίνουν από χρόνο σε χρόνο για να προσκυνούν τον Βασιλιά, τον Ιεχωβά των στρατευμάτων, και για να γιορτάζουν τη γιορτή των σκηνών’. Σύμφωνα με την Αγία Γραφή, όλοι όσοι ζουν σήμερα και εξακολουθούν να ζουν μέχρι το τέλος αυτού του πονηρού συστήματος και κριθούν ότι είναι εχθροί της αληθινής λατρείας θα υποστούν τη «δικαστική τιμωρία της αιώνιας καταστροφής». (2 Θεσσαλονικείς 1:7-9· βλέπε επίσης Ματθαίος 25:31-33, 46.) Δεν θα έχουν ανάσταση. Πιθανώς, λοιπόν, εκείνοι οι οποίοι θα ‘απομείνουν’ περιλαμβάνουν τα μέλη των εθνών που θα έχουν πεθάνει πριν από τον τελικό πόλεμο του Θεού, και για τα οποία υπάρχει ελπίδα ανάστασης βασισμένη στην Αγία Γραφή. «Έρχεται η ώρα», υποσχέθηκε ο Ιησούς, «κατά την οποία όλοι όσοι είναι στα μνημεία θα ακούσουν τη φωνή του και θα βγουν, όσοι έκαναν καλά πράγματα σε ανάσταση ζωής, όσοι έπραξαν απαίσια πράγματα σε ανάσταση κρίσης».—Ιωάννης 5:28, 29.

14. (α) Τι πρέπει να κάνουν οι αναστημένοι για να αποκτήσουν αιώνια ζωή; (β) Τι θα συμβεί σε όσους αρνηθούν να αφιερωθούν στον Ιεχωβά και να ασκούν την αληθινή λατρεία;

¹⁴ Όλα αυτά τα αναστημένα άτομα πρέπει να κάνουν κάτι ώστε να αποδειχτεί η ανάστασή τους ανάσταση ζωής, όχι δυσμενούς κρίσης. Πρέπει να έρθουν στις επίγειες αυλές του ναού του Ιεχωβά και να προσκυνήσουν κάνοντας αφιέρωση στον Θεό μέσω του Ιησού Χριστού. Όσοι αναστημένοι αρνηθούν να το κάνουν αυτό θα υποστούν την ίδια μάστιγα που θα πλήξει τα σύγχρονα έθνη. (Ζαχαρίας 14:18, ΜΝΚ) Ποιος ξέρει πόσοι αναστημένοι θα ενωθούν χαρωπά με το μεγάλο πλήθος στον εορτασμό της αντιτυπικής Γιορτής των Σκηνών; Αναμφίβολα, θα είναι πολλοί, και, ως αποτέλεσμα, ο μεγάλος πνευματικός ναός του Ιεχωβά θα γίνει ακόμη πιο ένδοξος.

Η Αντιτυπική Γιορτή των Σκηνών

15. (α) Ποια ήταν μερικά εξέχοντα χαρακτηριστικά της αρχαίας ισραηλιτικής Γιορτής των Σκηνών; (β) Γιατί προσφέρονταν 70 ταύροι στη διάρκεια της γιορτής;

¹⁵ Κάθε χρόνο, απαιτούνταν από τον αρχαίο Ισραήλ να γιορτάζει τη Γιορτή των Σκηνών. Αυτή διαρκούσε μία εβδομάδα και έπεφτε στο τέλος της σύναξης της σοδειάς τους. Ήταν χαρωπός καιρός ευχαριστιών. Στη διάρκεια της εβδομάδας, οι Ισραηλίτες έπρεπε να μένουν σε προσωρινά καταλύματα καλυμμένα με φύλλα δέντρων, ιδιαίτερα με φοινικόκλαδα. Αυτή η γιορτή υπενθύμιζε στον Ισραήλ πώς είχε σώσει ο Θεός τους προπάτορές τους από την Αίγυπτο και πώς τους φρόντιζε καθώς κατοικούσαν σε σκηνές, ενόσω περιπλανιούνταν επί 40 χρόνια στην έρημο μέχρις ότου έφτασαν στην Υποσχεμένη Γη. (Λευιτικόν 23:39-43) Στη διάρκεια της γιορτής, θυσιάζονταν 70 ταύροι στο θυσιαστήριο του ναού. Προφανώς, αυτό το χαρακτηριστικό της γιορτής ήταν προφητικό του τέλειου και πλήρους ζωοσωτήριου έργου που έκανε ο Ιησούς Χριστός. Τα οφέλη της λυτρωτικής θυσίας του θα εκχυθούν τελικά σε αναρίθμητους απογόνους των 70 οικογενειών της ανθρωπότητας που κατάγονται από τον Νώε.—Γένεσις 10:1-29· Αριθμοί 29:12-34· Ματθαίος 20:28.

16, 17. (α) Πότε άρχισε η αντιτυπική Γιορτή των Σκηνών, και πώς συνεχίστηκε; (β) Πώς συμμετέχει το μεγάλο πλήθος στον εορτασμό;

¹⁶ Έτσι, η αρχαία Γιορτή των Σκηνών έστρεφε την προσοχή στη χαρωπή σύναξη των απολυτρωμένων αμαρτωλών ανθρώπων στο μεγάλο πνευματικό ναό του Ιεχωβά. Η αντιτυπική εκπλήρωση αυτής της γιορτής άρχισε την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. με την έναρξη της χαρωπής σύναξης των πνευματικών Ισραηλιτών στη Χριστιανική εκκλησία. (Πράξεις 2:41, 46, 47) Αυτοί οι χρισμένοι αναγνώριζαν ότι ήταν ‘προσωρινοί κάτοικοι’ στον κόσμο του Σατανά επειδή η πραγματική τους ‘υπηκοότητα υπάρχει στους ουρανούς’. (1 Πέτρου 2:11· Φιλιππησίους 3:20) Η χαρωπή γιορτή επισκιάστηκε προσωρινά από την αποστασία, η οποία κατέληξε στη δημιουργία του Χριστιανικού κόσμου. (2 Θεσσαλονικείς 2:1-3) Ωστόσο, η γιορτή συνεχίστηκε το 1919 με τη χαρωπή σύναξη των τελικών μελών των 144.000 πνευματικών Ισραηλιτών, την οποία ακολούθησε η σύναξη του διεθνούς μεγάλου πλήθους που αναφέρεται στο εδάφιο Αποκάλυψη 7:9.

¹⁷ Τα μέλη του μεγάλου πλήθους παρουσιάζονται να έχουν φοινικόκλαδα στα χέρια τους, πράγμα που δείχνει ότι και αυτοί γιορτάζουν χαρωπά την αντιτυπική Γιορτή των Σκηνών. Ως αφιερωμένοι Χριστιανοί, συμμετέχουν με χαρά στο έργο της σύναξης περισσότερων λάτρεων στο ναό του Ιεχωβά. Επιπλέον, ως αμαρτωλοί, αναγνωρίζουν ότι δεν έχουν δικαιώματα μόνιμης διαμονής στη γη. Αυτοί, μαζί με τους μελλοντικούς αναστημένους, πρέπει να συνεχίσουν να ασκούν πίστη στη λυτρωτική θυσία του Χριστού μέχρι να φτάσουν σε ανθρώπινη τελειότητα στο τέλος της Χιλιετούς Βασιλείας του Χριστού.—Αποκάλυψη 20:5.

18. (α) Τι θα συμβεί στο τέλος της Χιλιετούς Βασιλείας του Ιησού Χριστού; (β) Πώς θα θριαμβεύσει τελικά η αληθινή λατρεία του Ιεχωβά;

¹⁸ Κατόπιν, οι λάτρεις του Θεού πάνω στη γη θα σταθούν ενώπιόν του με ανθρώπινη τελειότητα χωρίς να χρειάζονται ένα ουράνιο ιερατείο. Θα έχει έρθει ο καιρός κατά τον οποίο ο Ιησούς Χριστός θα «παραδώσει τη βασιλεία στον Θεό και Πατέρα του». (1 Κορινθίους 15:24) Ο Σατανάς θα λυθεί «για λίγο καιρό» προκειμένου να θέσει υπό δοκιμή την τελειοποιημένη ανθρωπότητα. Όλα τα άπιστα άτομα θα καταστραφούν για πάντα, μαζί με τον Σατανά και τους δαίμονές του. Εκείνοι που θα παραμείνουν πιστοί θα λάβουν αιώνια ζωή. Θα γίνουν μόνιμοι κάτοικοι του επίγειου Παραδείσου. Έτσι, η αντιτυπική Γιορτή των Σκηνών θα έχει φτάσει σε ένδοξο, επιτυχές τέλος. Η αληθινή λατρεία θα έχει θριαμβεύσει για την παντοτινή δόξα του Ιεχωβά και για την αιώνια ευτυχία της ανθρωπότητας.—Αποκάλυψη 20:3, 7-10, 14, 15.

[Υποσημειώσεις]

Ερωτήσεις για Ανασκόπηση

◻ Πώς δέχτηκε επίθεση η ‘Ιερουσαλήμ’ στη διάρκεια του πρώτου παγκόσμιου πολέμου;—Ζαχαρίας 14:2, ΜΝΚ.

◻ Τι συμβαίνει στο λαό του Θεού από το 1919 και έπειτα;

◻ Ποιοι συμμετέχουν σήμερα στον εορτασμό της αντιτυπικής Γιορτής των Σκηνών;

◻ Πώς θα θριαμβεύσει πλήρως η αληθινή λατρεία;

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Φοινικόκλαδα χρησιμοποιούνταν στον εορτασμό της Γιορτής των Σκηνών