Μετάδοση των Καλών Νέων σε Ακόμη Περισσότερους Ανθρώπους
ΚΑΘΩΣ σκεφτόμουν τους συμπατριώτες μου, συνειδητοποίησα ότι πολλοί γνωρίζουν τους Μάρτυρες του Ιεχωβά μόνο από τα μέσα ενημέρωσης. Σκέφτηκα ότι αυτοί θα έπρεπε να έρθουν σε επαφή με Μάρτυρες του Ιεχωβά για να μάθουν ποιοι είναι και τι πιστεύουν πραγματικά. Αλλά πώς μπορούσα να βοηθήσω; Ο σύζυγός μου είναι Χριστιανός πρεσβύτερος και μου παρείχε σοφή κατεύθυνση και εισηγήσεις.
Βρήκαμε μια σπουδαία ιδέα στο άρθρο «Περιοδικά που Δίνουν Παρηγοριά με Πρακτικό Τρόπο», από το τεύχος του Ξύπνα! 8 Ιανουαρίου 1995. Για τη δραστηριότητα μιας Μάρτυρας του Ιεχωβά, το άρθρο λέει: «Αυτή το έχει βάλει στόχο να μαζεύει παλαιότερα αντίτυπα από συγκεκριμένα περιοδικά Ξύπνα!, τα οποία άλλοι Μάρτυρες έχουν συσσωρεύσει στο σπίτι τους. Στη συνέχεια επισκέπτεται χώρους εργασίας στους οποίους πιστεύει ότι ίσως εκδηλωθεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον για μερικά από τα θέματα».
Με τη βοήθεια του συζύγου μου, σύντομα συγκέντρωσα αρκετές εκατοντάδες περιοδικά. Από αυτά επέλεξα ποικιλία θεμάτων που ήταν κατάλληλα για τους ανθρώπους με τους οποίους θα προσπαθούσα να έρθω σε επαφή.
Χρησιμοποιώντας τους τηλεφωνικούς καταλόγους και άλλες δημόσια διαθέσιμες πληροφορίες, έφτιαξα έναν κατάλογο με νοσοκομεία, ξενώνες για νέους και ιδιωτικές κλινικές. Έφτιαξα και έναν κατάλογο με εργολάβους κηδειών, επιθεωρητές και συμβούλους σχολείων, ιατροδικαστές, καθώς και σωφρονιστικούς και δικαστικούς αξιωματούχους. Ο κατάλογός μου περιλάμβανε διευθυντές ιδρυμάτων για αλκοολικούς και ναρκομανείς, συλλόγους για περιβαλλοντικά ζητήματα, για ανάπηρα άτομα και θύματα πολέμου, καθώς και για διατροφική έρευνα. Δεν παρέλειψα ούτε τους αρμόδιους γραφείων κοινωνικής πρόνοιας, κοινωνικών υπηρεσιών και οικογενειακών υποθέσεων.
Τι θα Έλεγα;
Από την αρχή κιόλας της επίσκεψης, ανέφερα ξεκάθαρα την ταυτότητά μου. Κατόπιν έλεγα ότι η επίσκεψή μου θα διαρκούσε μόνο λίγα λεπτά.
Όταν συναντούσα προσωπικά το αρμόδιο άτομο, έλεγα: «Είμαι Μάρτυρας του Ιεχωβά. Αλλά δεν βρίσκομαι εδώ για να κάνουμε θρησκευτική συζήτηση, πράγμα που θα ήταν ακατάλληλο σε ώρες εργασίας». Συνήθως η ατμόσφαιρα γινόταν πιο ήρεμη. Κατόπιν, προσαρμόζοντας τα σχόλιά μου κατά περίπτωση, συνέχιζα: «Ο λόγος της επίσκεψής μου είναι διπλός. Πρώτον, θέλω να εκφράσω την εκτίμησή μου για την εργασία του γραφείου σας. Εξάλλου, δεν θα πρέπει να παίρνουμε ως δεδομένο το ότι κάποιος δαπανάει το χρόνο και την ενεργητικότητά του για το κοινό όφελος. Αυτό είναι σίγουρα αξιέπαινο». Σε πολλές περιπτώσεις το άτομο έμενε έκπληκτο.
Τώρα πιθανότατα αναρωτιόταν ποιος ήταν ο δεύτερος λόγος της επίσκεψής μου. Και εγώ συνέχιζα: «Ο δεύτερος λόγος της επίσκεψής μου είναι ο εξής: Από το περιοδικό μας Ξύπνα!, που κυκλοφορεί διεθνώς, έχω ξεχωρίσει μερικά άρθρα τα οποία ασχολούνται ιδιαίτερα με τον τομέα σας και τα συναφή προβλήματα. Είμαι σίγουρη ότι θα θέλατε να μάθετε πώς θεωρεί αυτά τα προβλήματα ένα διεθνές περιοδικό. Θα χαρώ να σας αφήσω αυτά τα αντίτυπα». Πολλές φορές μου είπαν ότι εκτιμούσαν τις προσπάθειές μου.
Εκπληκτικά και Ανταμειφτικά Αποτελέσματα
Με αυτόν τον τρόπο προσέγγισης, οι περισσότεροι ήταν φιλικοί απέναντί μου· μόνο ένας στους 17 απέρριψε την προσφορά μου. Είχα πολλές εκπληκτικές και ανταμειφτικές εμπειρίες.
Για παράδειγμα, αφού προσπάθησα τέσσερις φορές και περίμενα υπομονετικά, κατόρθωσα να συναντήσω τον επιθεωρητή ενός σχολείου. Ήταν ιδιαίτερα πολυάσχολος. Ωστόσο, ήταν πολύ φιλικός και μου μίλησε για λίγο. Όταν έφευγα, είπε: «Εκτιμώ πολύ την προσπάθειά σας, και οπωσδήποτε θα διαβάσω τα έντυπά σας προσεκτικά».
Σε μια άλλη περίπτωση, επισκέφτηκα σε κάποιο περιφερειακό δικαστήριο τον δικαστή, ένα μεσήλικο άντρα. Όταν μπήκα στο γραφείο του, σήκωσε το βλέμμα του από τα χαρτιά του μάλλον ενοχλημένος.
«Δεχόμαστε το κοινό μόνο Τρίτη πρωί· τότε θα είμαι διαθέσιμος για οποιαδήποτε πληροφορία», είπε απότομα.
«Επιτρέψτε μου να ζητήσω συγνώμη που ήρθα σε ακατάλληλη στιγμή», απάντησα γρήγορα και πρόσθεσα: «Φυσικά, θα χαιρόμουν να ξανάρθω κάποια άλλη φορά. Αλλά η επίσκεψή μου είναι προσωπικής φύσης».
Τώρα ο δικαστής ήταν περίεργος. Ρώτησε, με πολύ λιγότερο εχθρικό τόνο, τι ήθελα. Επανέλαβα ότι θα ερχόμουν την Τρίτη.
«Παρακαλώ, καθήστε», επέμεινε, προς μεγάλη μου έκπληξη. «Τι θέλετε;»
Ακολούθησε μια ζωηρή συζήτηση, και ζήτησε συγνώμη που δεν ήταν και τόσο φιλικός στην αρχή επειδή ήταν πράγματι πολύ απασχολημένος.
«Ξέρετε τι μου αρέσει στους Μάρτυρες του Ιεχωβά;» ρώτησε ο δικαστής έπειτα από λίγο. «Έχουν καλά εδραιωμένες αρχές από τις οποίες δεν παρεκκλίνουν. Ο Χίτλερ επιχείρησε τα πάντα αλλά οι Μάρτυρες εξακολούθησαν να μην πηγαίνουν στον πόλεμο».
Όταν μπήκαμε με μια αδελφή σε ένα γραφείο, οι υπάλληλοι μας αναγνώρισαν. Κατόπιν η ιδιαιτέρα γραμματέας είπε ψυχρά: «Ο πρόεδρος ποτέ δεν δέχεται διαδίκους».
«Αλλά εμάς θα μας δεχτεί», απάντησα ήρεμα, «επειδή είμαστε Μάρτυρες του Ιεχωβά. Δεν είμαστε διάδικοι και η επίσκεψή μας δεν θα διαρκέσει περισσότερο από τρία λεπτά». Μέσα μου προσευχόμουν ένθερμα: «Ιεχωβά, σε παρακαλώ ας είναι καλή η έκβαση!»
Η γραμματέας απάντησε αδιάφορα: «Εντάξει τότε, θα προσπαθήσω». Και έφυγε. Έπειτα από δύο περίπου λεπτά, τα οποία μου φάνηκαν αιώνας, εμφανίστηκε ξανά μαζί με τον ίδιο τον πρόεδρο. Χωρίς να πει τίποτα, μας οδήγησε στο γραφείο του, περνώντας από άλλες δύο αίθουσες.
Καθώς αρχίσαμε να συζητάμε, γινόταν όλο και πιο φιλικός. Δέχτηκε πρόθυμα τα ειδικά τεύχη του Ξύπνα! όταν τα προσφέραμε. Ευχαριστήσαμε τον Ιεχωβά για την ευκαιρία που είχαμε να δώσουμε καλή μαρτυρία σχετικά με το σκοπό του έργου μας.
Αναπολώντας τις πολλές θαυμάσιες εμπειρίες, έχω εκτιμήσει πληρέστερα αυτό που είπε ο απόστολος Πέτρος: «Πραγματικά αντιλαμβάνομαι ότι ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης, αλλά σε κάθε έθνος όποιος τον φοβάται και εργάζεται δικαιοσύνη είναι ευπρόσδεκτος σε αυτόν». (Πράξεις 10:34, 35) Το θέλημα του Θεού είναι να δοθεί η ευκαιρία σε ανθρώπους από κάθε προέλευση, γλώσσα ή κοινωνική θέση να γνωρίσουν το σκοπό του για την ανθρωπότητα και για τη γη.—Από Συνεργάτιδα.