Πλησιάστε τον Θεό
«Σήκωσε το Γιο Σου»
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ενός παιδιού συγκαταλέγεται στις πιο οδυνηρές απώλειες που μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος. Ο Ιεχωβά Θεός έχει τη δύναμη να αναιρέσει τέτοιες απώλειες. Αυτό το ξέρουμε επειδή έδωσε την ικανότητα σε κάποιους ανθρώπους των Βιβλικών χρόνων να ανασταίνουν νεκρούς. Σε κάποια περίπτωση, η οποία περιγράφεται στα εδάφια 2 Βασιλέων 4:8-37, ο προφήτης Ελισαιέ ανέστησε ένα αγόρι.
Η ιστορία εκτυλίσσεται στην πόλη Σουνάμ. Μια στείρα γυναίκα και ο σύζυγός της δείχνουν καλοσύνη στον Ελισαιέ προσφέροντάς του τακτικά τροφή και στέγη. Κάποια μέρα, ο προφήτης λέει με ευγνωμοσύνη στη γυναίκα: «Αυτόν τον προσδιορισμένο καιρό τον επόμενο χρόνο θα αγκαλιάζεις γιο». Έρχεται, λοιπόν, η ημέρα που εκείνη νόμιζε ότι δεν θα ξημέρωνε ποτέ και, όπως της είχε πει ο Ελισαιέ, κρατάει στην αγκαλιά της ένα μωρό, το γιο της. Δυστυχώς, η χαρά της δεν διαρκεί πολύ. Έπειτα από μερικά χρόνια, ενώ το αγόρι βρίσκεται στον αγρό, νιώθει δυνατό πονοκέφαλο και το φέρνουν στο σπίτι, όπου πεθαίνει «στα γόνατα» της μητέρας του. (Εδάφια 16, 19, 20) Η θλιμμένη μητέρα σηκώνει το άψυχο κορμάκι και το βάζει απαλά στο ντιβάνι το οποίο έχει χρησιμοποιήσει πολλές φορές ο προφήτης.
Χωρίς καθυστέρηση, και με τη συγκατάθεση του συζύγου της, διανύει 30 περίπου χιλιόμετρα μέχρι το Όρος Κάρμηλος για να βρει τον Ελισαιέ. Όταν τον συναντάει, δεν θρηνεί ούτε κλαίει ούτε εκφράζει με κάποιον άλλον τρόπο έντονη λύπη. Μήπως αυτό συμβαίνει επειδή έχει ακούσει ότι ο Ηλίας, ο προκάτοχος του Ελισαιέ, είχε επαναφέρει στη ζωή το γιο μιας χήρας; (1 Βασιλέων 17:17-23) Πιστεύει άραγε η Σουναμίτισσα ότι ο Ελισαιέ θα μπορούσε να κάνει το ίδιο για το αγοράκι της; Όπως και να έχουν τα πράγματα, αρνείται να γυρίσει στο σπίτι αν δεν πάει μαζί της και ο Ελισαιέ.
Όταν φτάνουν στη Σουνάμ, ο Ελισαιέ μπαίνει μόνος στο δωμάτιο που του είναι πολύ γνώριμο και βλέπει το νεκρό αγόρι «στο ντιβάνι του». (Εδάφιο 32) Ο προφήτης προσεύχεται στον Ιεχωβά δεόμενος έντονα, όπως μπορούμε να καταλάβουμε. Στη συνέχεια, καθώς ο Ελισαιέ είναι γερμένος πάνω στο αγοράκι, «η σάρκα του παιδιού» ζεσταίνεται. Η τρυφερή καρδιά, που ήταν προηγουμένως νεκρωμένη, χτυπάει και πάλι! Ο Ελισαιέ φωνάζει τη μητέρα, και τα λόγια του πρέπει να μετατρέπουν το μαρτύριό της σε ασυγκράτητη χαρά: «Σήκωσε το γιο σου».—Εδάφια 34, 36.
Η αφήγηση για την ανάσταση του γιου της Σουναμίτισσας αποτελεί πηγή ελπίδας και παρηγοριάς. Ο Ιεχωβά καταλαβαίνει τη θλίψη των γονέων που έχουν χάσει ένα παιδί εξαιτίας του θανάτου. Επιπλέον, λαχταράει να αναιρέσει τέτοιες απώλειες. (Ιώβ 14:14, 15) Οι αναστάσεις που έκανε ο Ελισαιέ και άλλοι στους Βιβλικούς χρόνους είναι δείγμα τού τι θα κάνει ο Ιεχωβά σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα στον επερχόμενο δίκαιο νέο του κόσμο.a
Η υπόσχεση της Γραφής για την ανάσταση δεν εξαλείφει τον πόνο της απώλειας κάποιου αγαπημένου μας προσώπου. Ένας πιστός Χριστιανός που έχασε το μοναχοπαίδι του είπε: «Ο πόνος μου δεν θα γιατρευτεί εντελώς μέχρι να αγκαλιάσω και πάλι το γιο μου». Φανταστείτε την προοπτική να ξανασμίξετε με τους αγαπημένους σας που έχουν πεθάνει. Και μόνο η σκέψη ότι θα τους αγκαλιάσετε και πάλι μπορεί να απαλύνει τον πόνο σας. Θα θέλατε να μάθετε περισσότερα για τον Θεό ο οποίος μας δίνει αυτή την πολύτιμη ελπίδα;
[Υποσημείωση]
a Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την υπόσχεση της Γραφής για την ανάσταση, βλέπε το βιβλίο Τι Διδάσκει Πράγματι η Αγία Γραφή;, κεφάλαιο 7, που είναι έκδοση των Μαρτύρων του Ιεχωβά.