Ποιος Ήταν ο Αβραάμ;

ΛΙΓΟΙ άνθρωποι έχουν ασκήσει μεγαλύτερη επίδραση στις θρησκείες του κόσμου από ό,τι αυτός. Ιουδαίοι, Μουσουλμάνοι και Χριστιανοί τρέφουν μεγάλο σεβασμό για το πρόσωπό του. Ο Αβραάμa έχει χαρακτηριστεί «εμβληματική φυσιογνωμία στις Γραφές» και «ανυπέρβλητο παράδειγμα πίστης». Η Αγία Γραφή τον αποκαλεί “πατέρα όλων εκείνων που έχουν πίστη”.​—Ρωμαίους 4:11.

Γιατί είναι τόσο πολυσέβαστος ο Αβραάμ; Κατ’ αρχάς, ξεχωρίζει επειδή είναι το μόνο άτομο που η Γραφή αποκαλεί ευθέως φίλο του Θεού​—και μάλιστα τρεις φορές!​—2 Χρονικών 20:7, υποσημείωση στη ΜΝΚ· Ησαΐας 41:8· Ιακώβου 2:23.

Κατά τα άλλα, όμως, ο Αβραάμ ήταν ένας συνηθισμένος άνθρωπος όπως εμείς. Είχε λίγο πολύ ίδια προβλήματα με τα δικά μας​—και τα αντιμετώπιζε επιτυχώς. Θέλετε να μάθετε πώς τα κατάφερε; Εξετάστε τι αποκαλύπτει η Γραφή για αυτόν τον εξαίρετο άνθρωπο.

Το Παρελθόν Του

Ο Αβραάμ γεννήθηκε το 2018 Π.Κ.Χ., και μεγάλωσε στην Ουρ. (Γένεση 11:27-31) Η Ουρ ήταν μεγάλη και ευημερούσα πόλη, βουτηγμένη στην ειδωλολατρία. Ο πατέρας του Αβραάμ, ο Θάρα, ίσως συγκαταλεγόταν σε όσους λάτρευαν είδωλα. (Ιησούς του Ναυή 24:2) Εντούτοις, ο Αβραάμ επέλεξε να αποδίδει λατρεία μόνο στον Ιεχωβάb και όχι σε άψυχα είδωλα άλλων θεών.

Τι τον υποκίνησε να πάρει αυτή την απόφαση; Ο Αβραάμ έζησε παράλληλα με τον Σημ, το γιο του Νώε, επί 150 χρόνια. Αν συναναστρεφόταν εκείνον τον πολύ μεγαλύτερο άντρα, πώς είναι πιθανό να επηρεάστηκε; Ο Σημ θα μπορούσε να τον είχε πληροφορήσει απευθείας τι σήμαινε η επιβίωση από τον παγγήινο Κατακλυσμό. Επιπλέον, ο Αβραάμ ίσως είχε μάθει πόσο σημαντικό είναι να λατρεύει κάποιος τον Ιεχωβά, τον Θεό που είχε διαφυλάξει τον Σημ και την οικογένειά του από εκείνη την καταστροφή.

Είτε έμαθε για τον αληθινό Θεό από τον Σημ είτε με άλλους τρόπους, ο Αβραάμ ανταποκρίθηκε ευνοϊκά. Όταν ο Ιεχωβά, «αυτός που εξετάζει καρδιές», παρατήρησε τον Αβραάμ, είδε κάτι καλό σε εκείνον​—και τον βοήθησε να γίνει ακόμη καλύτερος.​—Παροιμίες 17:3· 2 Χρονικών 16:9.

Η Ζωή Του

Η ζωή του Αβραάμ ήταν γεμάτη και συναρπαστική. Είχε πολλές προκλήσεις αλλά δεν ήταν ποτέ χωρίς νόημα. Εξετάστε ορισμένες καταστάσεις που αντιμετώπισε ο Αβραάμ.

▪ Ενόσω ζούσε στην Ουρ, ο Θεός τού υπέδειξε να φύγει από τη γενέτειρά του και να κατευθυνθεί στη γη που θα του έδειχνε. Ο Αβραάμ και η Σάρρα υπάκουσαν παρότι δεν γνώριζαν όλες τις λεπτομέρειες​—πού θα πήγαιναν ή γιατί ο Θεός τούς ζητούσε να φύγουν. Τελικά, κατοίκησαν σε σκηνές στη γη Χαναάν, ζώντας την υπόλοιπη ζωή τους ως πάροικοι.​—Πράξεις 7:2, 3· Εβραίους 11:8, 9, 13.

▪ Ενόσω ο Αβραάμ και η Σάρρα ήταν ακόμη άτεκνοι, ο Ιεχωβά υποσχέθηκε ότι θα καθιστούσε τον Αβραάμ μεγάλο έθνος, και πρόσθεσε ότι όλες οι οικογένειες της γης θα ευλογούνταν μέσω εκείνου. (Γένεση 11:30· 12:1-3) Αργότερα, ο Ιεχωβά επισφράγισε αυτή την υπόσχεση, λέγοντας στον Αβραάμ ότι οι απόγονοί του θα γίνονταν πολυάριθμοι όπως τα άστρα του ουρανού.​—Γένεση 15:5, 6.

▪ Όταν ο Αβραάμ ήταν 99 χρονών και η Σάρρα σχεδόν 90, ο Ιεχωβά υποσχέθηκε ότι θα αποκτούσαν γιο. Από ανθρώπινη σκοπιά κάτι τέτοιο φαινόταν ανέφικτο, αλλά ο Αβραάμ και η Σάρρα έμαθαν σύντομα ότι τίποτα δεν είναι «ιδιαίτερα δύσκολο για τον Ιεχωβά». (Γένεση 18:14) Έπειτα από έναν χρόνο, σε ηλικία 100 ετών, ο Αβραάμ έγινε πατέρας ενός γιου, τον οποίο ονόμασε Ισαάκ. (Γένεση 17:21· 21:1-5) Ο Θεός υποσχέθηκε συγκεκριμένα ότι, μέσω του Ισαάκ, η ανθρωπότητα θα ευλογούνταν πλούσια.

▪ Μερικά χρόνια αργότερα, ο Ιεχωβά ζήτησε κάτι πολύ παράδοξο από τον Αβραάμ​—να θυσιάσει τον αγαπημένο του γιο, τον Ισαάκ, παρότι ο νεαρός ήταν ανύπαντρος και δεν είχε παιδιά.c Το ενδεχόμενο να χάσει το γιο του πρέπει να προκάλεσε στον Αβραάμ μεγάλο πόνο, αλλά εκείνος ετοιμάστηκε να υπακούσει και να προσφέρει τον Ισαάκ ως θυσία. Πίστευε ακράδαντα πως, αν χρειαζόταν, ο Θεός είχε τη δύναμη να αναστήσει τον Ισαάκ, προκειμένου να εκπληρώσει τις υποσχέσεις Του. (Εβραίους 11:19) Την κρίσιμη στιγμή, όταν ο Αβραάμ επρόκειτο να προσφέρει το γιο του, ο Θεός επενέβη και έσωσε τον Ισαάκ. Ο Ιεχωβά επαίνεσε τον Αβραάμ για την εξαιρετική του υπακοή και, κατόπιν, επανέλαβε τις υποσχέσεις που του είχε δώσει παλιότερα.​—Γένεση 22:1-18.

▪ Στα 175 του χρόνια, ο Αβραάμ κοιμήθηκε τον ύπνο του θανάτου. «Πέθανε σε καλά γηρατειά», αναφέρει η Γραφή, και προσθέτει ότι ήταν «γέρος και ικανοποιημένος». (Γένεση 25:7, 8) Με αυτόν τον τρόπο, ο Αβραάμ γεύτηκε την εκπλήρωση μιας ακόμη υπόσχεσης του Θεού​—δηλαδή ότι θα απολάμβανε μακροζωία και θα πέθαινε με ειρήνη.​—Γένεση 15:15.

Η Παρακαταθήκη Του

Ο Αβραάμ δεν είναι απλώς θρησκευτική ή ιστορική προσωπικότητα του μακρινού παρελθόντος. Η ιστορία του έχει επιζήσει ως τις μέρες μας, αποτελώντας έξοχο παράδειγμα προς μίμηση για όλους εμάς. (Εβραίους 11:8-10, 17-19) Ας εξετάσουμε τέσσερις ελκυστικές ιδιότητες τις οποίες εκδήλωσε ο Αβραάμ. Αρχικά θα ασχοληθούμε με την πιο γνωστή ίσως ιδιότητά του​—την πίστη.

[Υποσημειώσεις]

[Πλαίσιο στη σελίδα 4]

Σπουδαία Προσωπικότητα στη Βιβλική Ιστορία

Στα πρώτα δέκα κεφάλαια, το Γραφικό βιβλίο της Γένεσης περιέχει τη βιογραφία αρκετών αντρών πίστης, όπως είναι ο Άβελ, ο Ενώχ και ο Νώε. Ωστόσο, αφιερώνει το μεγαλύτερο μέρος των επόμενων 15 κεφαλαίων στη ζωή ενός ανθρώπου​—του Αβραάμ.

Επίσης, μερικές από τις πιο σημαντικές έννοιες της Γραφής παρουσιάζονται πρώτη φορά στην αφήγηση για τον Αβραάμ. Λόγου χάρη, στη βιογραφία του Αβραάμ . . .

▪ αναφέρεται πρώτη φορά ο Θεός ως Ασπίδα, ή αλλιώς Προστάτης, των υπηρετών του.​—Γένεση 15:1· βλέπε Δευτερονόμιο 33:29· Ψαλμός 115:9· Παροιμίες 30:5.

▪ λέγεται πρώτη φορά ότι κάποιος έθεσε πίστη στον Θεό.​—Γένεση 15:6.

▪ εμφανίζεται πρώτη φορά η λέξη προφήτης.​—Γένεση 20:7.

▪ αναφέρεται πρώτη φορά η αγάπη του γονέα.​—Γένεση 22:2.