Πρωτοφανείς Ευκαιρίες
1 Έχετε προσέξει πως οι παγκόσμιες συνθήκες που χειροτερεύουν ευνοούν περισσότερο τη συζήτησι της αληθείας με τους ανθρώπους αυτές τις μέρες; Είναι αληθές ότι πολλοί δεν δίνουν προσοχή στο άγγελμά μας, αλλ’ αυτό αποδεικνύει μόνον ότι το διαχωριστικό έργο συμπληρώνεται. (Ματθ. 25:31-46) Και χαίρομε που το διακρίνομε αυτό· δεν είν’ έτσι; Αλλά τι γίνεται, όταν συναντούμε εκείνους που διάκεινται ευμενώς προς τη δικαιοσύνη; Δεν δείχνουν αυτοί ότι είναι πρόθυμοι να μας μιλήσουν κι ότι ζητούν απαντήσεις στις απορίες των; Πραγματικά, ζούμε σε μέρες πρωτοφανών ευκαιριών για μαρτυρία για τη βασιλεία του Ιεχωβά. Πόσο ευτυχείς μπορούμε να είμεθα που ζούμε σε τέτοιους καιρούς!
2 Με σοφία ο ουράνιος Πατήρ μας, ο Ιεχωβά, έχει προμηθεύσει τη διακονία «κατ’ οίκους» ως το πιο αποτελεσματικό μέσον της αναζητήσεως αξίων ανθρώπων. Το βιβλίο Λύχνος τονίζει στη σελίδα 83: «Πρόκειται για ένα τύπο έργου που προσαρμόζεται στις ικανότητες του καθενός μας, επειδή περιλαμβάνει ομιλία μόνο σ’ ένα ή δύο άτομα σε κάθε περίπτωσι και, συγχρόνως, αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να είσθε βέβαιος ότι δεν παραβλέπεται κανείς ο οποίος πεινά και διψά για δικαιοσύνη».—Ματθ. 5:6.
3 Εν τούτοις, μερικοί υπηρέται περιοχής και περιφερείας μας λέγουν ότι η υποστήριξις του έργου «κατ’ οίκους» και με άλλους τρόπους ελαττώνεται, ειδικά μάλιστα τα σαββατοκύριακα. Γιατί αυτό, αδελφοί; Μήπως μερικοί χάνουν την εκτίμησί των στην πολυτιμότητα της διακονίας; Μήπως ελησμονήσαμε τα λόγια του Παύλου στις Πράξεις 20:20 για τη διδασκαλία «κατ’ οίκους» κλπ.; Μήπως παραβλέπομε το γεγονός ότι ο καλύτερος τρόπος να πλησιάσωμε τους ανθρώπους είναι η επίσκεψις προς αυτούς;—Ματθ. 10:11-13.
4 Είναι αληθές ότι το έργον του κηρύγματος διεξάγεται κάτω από αγγελική διεύθυνσι, και πόσο απασχολημένοι πρέπει να είναι οι άγγελοι στη διεύθυνσι του έργου σήμερα! (Ματθ. 24:31· Αποκάλ. 14:6, 7) Αλλά το ζήτημα είναι αυτό, Εμείς προσωπικά έχομε μια πλήρη μερίδα σ’ αυτό το έργο; Σκεφθήτε απλώς την ευλογία που θα εχάναμε, αν δεν επωφελούμεθα πλήρως από τη διακονία «κατ’ οίκους», και μάλιστα όταν γνωρίζωμε ότι αυτό το έργο υποστηρίζεται πλήρως από τον Ιεχωβά και από τους αγίους αγγέλους του. (1 Κορ. 3:9) Ωρισμένη γνώσις του γεγονότος αυτού πρέπει να μας ενσταλάξη τέτοιο θάρρος και ζήλο, ώστε κανένα εμπόδιο, ασχέτως μεγέθους, να μη μπορή να μας προκαλέση χαλάρωσι ή σταμάτημα από την προώθησι αυτού του έργου.
5 Πολλοί από μας θέλουν να εργασθούν στη μορφή αυτή του έργου. Έχομε το ορθό ελατήριο εν σχέσει με τον Ιεχωβά και τους «προβατοειδείς» ανθρώπους. Μερικοί όμως μπορεί να είναι επιφυλακτικοί σ’ αυτή την ενασχόλησι, επειδή δεν είναι βέβαιοι για το τι θα πουν. Αν έχετε αυτό το φρόνημα, γιατί να μη έχετε μια συνάντησι με τον υπηρέτη σας μελέτης βιβλίου, ή με κάποιον άλλον υπηρέτη, για να μπορέσετε ν’ απολαύσετε το ωραίο αυτό προνόμιο. Αν οι υπηρέται δίνουν το παράδειγμα κι αναλαμβάνουν την ηγεσία στο έργον «κατ’ οίκους» και σε άλλες μορφές, θα επέλθη μεγάλη ευλογία στην εκκλησία. (Ματθ. 11:1) Αν ορίζωνται από πριν συναντήσεις, πολύ καλό μπορεί να γίνη προοδευτικά στην εκπαίδευσι για το έργον του αγρού. Αν δεν μπορήτε να δαπανήσετε μακρά χρονικά διαστήματα, δαπανήστε ό,τι μπορείτε, διότι ασφαλώς αυτό είναι ευπρόσδεκτο στον Ιεχωβά.—Λουκ. 21:2-4.
6 Μερικοί από τους αδελφούς μας έχουν πρωινές συναθροίσεις και διεπίστωσαν ότι το απόγευμα της Κυριακής αποτελεί εύθετο χρόνο για ενασχόλησι στη διακονία. Σε τέτοιες περιπτώσεις οι άνθρωποι είναι ήρεμοι και σε καλή ψυχική διάθεσι και είναι εύκολο να τους μιλήσωμε. Μερικοί αδελφοί μας διεπίστωσαν ότι τα βράδια είναι ένας έξοχος καιρός για έργον «κατ’ οίκους», κι έχουν παρουσιασθή πολλές ευκαιρίες για την έναρξι οικιακών Γραφικών μελετών, έργον το οποίον μας υποβοηθεί για ν’ αποκτήσωμε μαθητάς.
7 Μερικοί ευαγγελιζόμενοι ισχυρίσθηκαν στους υπηρέτας περιοχής και περιφερείας ότι είναι πολύ κουρασμένοι στο τέλος της εβδομάδος και δεν είναι σε θέσι ν’ ασχοληθούν στη διακονία. Είναι αληθές ότι ζούμε σ’ έναν κόσμο γεμάτο επείγουσες ανάγκες. Όλοι μας κουραζόμεθα κατά καιρούς· έτσι δεν είναι; Αλλά γνωρίζομε πόσο μπορούμε να κάνωμε κι έτσι κάνομε ό,τι μπορούμε. Η ουσία είναι ότι, αν προορίσωμε ένα περιθώριο χρόνου γι’ αυτή την υπηρεσία στη ζωή μας, αν κατανοήσωμε ότι πρόκειται για ένα έργο που δεν θα επαναληφθή ποτέ μελλοντικώς, τότε ασφαλώς θα έχωμε την ορθή διανοητική στάσι απέναντι αυτής λεωφόρου υπηρεσίας. Από μερικές απόψεις, επίσης, η υπηρεσία του αγρού αποτελεί ένα αντίδοτο στην κόπωσι. Είναι θεραπευτική. Μας θέτει σε μια καλή διανοητική κατάστασι, έτσι ώστε φεύγομε από τη διακονία του αγρού πραγματικά διανοητικώς αναπαυμένοι, συχνά δε και φυσικώς ακόμη.
8 Στους Βιβλικούς χρόνους, οι αδελφοί μας Ιερεμίας, Ιεζεκιήλ και Ησαΐας επέδωσαν μηνύματα στο έθνος Ισραήλ. Αυτοί ήσαν οι προφήται του Ιεχωβά στην εποχή τους. Μερικοί απ’ αυτούς τους προφήτας, όπως ο Ιερεμίας, είχαν πληροφορηθή από πριν ότι κανείς δεν θα ήθελε ν’ ακούση το μήνυμά των. Ο Ιεχωβά είπε: «Θέλεις λαλήσει προς αυτούς πάντας τούτους τους λόγους, και δεν θέλουσι σε ακούσει· και θέλεις φωνάξει προς αυτούς, και δεν θέλουσι σοι αποκριθή». (Ιερεμ. 7:27) Πραγματικά, θα ήταν δυνατόν ένας λαός στον οποίον θα εκηρύτταμε σήμερα «κατ’ οίκους» να είναι πιο ανεπίδεκτος ακροάσεως; Εν τούτοις, παρά τη στάσι των Ισραηλιτών εκείνων, ο Ιερεμίας έδειξε εγκαρτέρησι. Τι ωραίο παράδειγμα για μας αυτό να εγκαρτερούμε σ’ ένα ευχάριστο έργο που παρέχει απεριόριστες ευκαιρίες για μαρτυρία περί της Βασιλείας σ’ αυτές τις μέρες!
9 Σήμερα ζούμε στον «έσχατον καιρόν». Οι άξιοι πρέπει ν’ αναζητηθούν για να μην απολεσθούν στη ‘μεγάλη θλίψι’. (Ματθ. 10:11) Αυτές οι μέρες είναι τελευταίες μέρες για το παλαιό αυτό σύστημα και για το έργον της μαρτυρίας σε όλες του τις μορφές, που δεν θα επαναληφθή ποτέ στο μέλλον.