Ποιμάνατε το Ποίμνιον
1 Ένα πράγμα που μπορούν να δώσουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά στους αδελφούς των και το οποίον συχνά βοηθεί περισσότερο από κάθε άλλο πράγμα είναι η ενθάρρυνσις. Ακόμη κι ο αδελφός που προχωρεί εξαίρετα σε κάθε μορφή της Χριστιανικής ζωής, χρειάζεται ενθάρρυνσι. Όλοι επιθυμούν να έχουν τη βεβαιότητα ότι οτιδήποτε κάνουν επιτελεί κάποιο σκοπό, και ότι εκτιμάται.
2 Ο Ιεχωβά με τη σοφία του επρονόησε γι’ αυτή την αναγκαία ενθάρρυνσι μέσω ποιμένων που διωρίσθηκαν για να επιμεληθούν το ποίμνιον. Ο απόστολος Παύλος προσέταξε τον ποιμένα Τιμόθεο να ‘καταγίνεται στην προτροπή’ (1 Τιμ. 4:13). Η Ελληνική λέξις που εχρησιμοποίησε ο Παύλος αντί της λέξεως ‘προτροπή’ είναι παράκλησις που σχετίζεται με τη λέξι «παράκλητος» ή «βοηθός». Μπορεί επίσης να μεταφρασθή «ενθάρρυνσις». Συνεπώς, οι υπηρέται έχουν υπ’ όψι να παρέχουν οποιαδήποτε πνευματική υποβοήθησι μπορεί να χρειασθή, αντί από μια «ζωηρή» ομιλία ή μια «εποικοδομητική» τοιαύτη για να τονίσουν απλώς τους μέσους όρους υπηρεσίας αγρού του αδελφού. Η προσοχή συγκεντρώνεται στην εποικοδόμησι πνευματικότητος μέσω ενθαρρύνσεως και υποβοηθήσεως των ατόμων να διαβάζουν τακτικά τη Γραφή μαζί με τα περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα! και άλλες εκδόσεις της Εταιρίας. Όταν δίδεται κατάλληλη πνευματική υποβοήθησις που προσαρμόζεται στις ανάγκες ενός ατόμου, δεν θα υπάρχη πρόβλημα στην παρακολούθησι των συναθροίσεων ή στη διακονία του αγρού σύμφωνα μ’ αυτά που αναγράφονται στην επιστολή 2 Πέτρου 1:8.
3 Γιατί χρειάζεται η ενθάρρυνσις τόσο πολύ απ’ όλους; Διότι ο καθένας έχει τα προβλήματά του και τις δοκιμασίες του. Όταν ένας υπηρέτης συναντά έναν αδελφό στην Αίθουσα Βασιλείας και τον ερωτά πώς πηγαίνει, ο αδελφός συνήθως απαντά «Καλά». Και μπορεί να είναι καλά. Αλλά μπορεί να έχη προβλήματα και να χρειάζεται κάποια ενθάρρυνσι. Μπορεί να συναντά προβλήματα, μεγάλα ή μικρά, κάθε μέρα στην κοσμική του εργασία. Ή μπορεί ν’ αποθαρρύνεται από συγγενείς και συντρόφους. Μπορεί επίσης να μη χαίρη λόγω ελλείψεως αποτελεσμάτων από την υπηρεσία του στον αγρό. Εν τούτοις αυτός ο αδελφός μπορεί να μη παραπονήται ποτέ ή να μη λέγη ούτε λέξι γι’ αυτό.
4 Άλλοι μπορεί να φρονούν ότι πηγαίνουν πολύ καλά, αλλά, χωρίς να υποπτεύωνται τους κινδύνους που συνδέονται, εμπλέκονται σ’ ένα υλιστικό τρόπο ζωής. Ή ένας μπορεί ν’ αρχίση να παραπονήται. Ένας άλλος μπορεί να βαδίζη στα όρια της χαλαρής διαγωγής. Ίσως εκείνοι που τον γνωρίζουν καλά μπορούν να διακρίνουν τον κίνδυνο ή την παγίδα στην οποία τον σπρώχνει αυτό, μολονότι ο ίδιος ο αδελφός δεν το διακρίνει καθαρά.—Γαλ. 6:1.
5 Αυτοί οι λόγοι καθιστούν ζωτικά ουσιώδες για τον υπηρέτη εκκλησίας και τους υπηρέτας μελέτης βιβλίου ιδιαίτερα, να επισκέπτωνται όλους τους αδελφούς, τους ισχυροτέρους όσον και τους νεωτέρους, στα σπίτια των. Είναι αλήθεια ότι μπορεί να δοθή μεγάλη ενθάρρυνσις όταν βλέπωμε τους αδελφούς μας στην Αίθουσα Βασιλείας ή μετέχωμε στην υπηρεσία του αγρού με αυτούς. Συχνά όμως υπάρχουν πολλά που δεν μπορούν να επιτευχθούν μέσα στον περιωρισμένο χρόνο που διατίθεται σε τέτοιες περιστάσεις.
6 Αυτές οι επισκέψεις δεν γίνονται απλώς για ν’ αυξηθή η υπηρεσία του αγρού ενός αδελφού. Πρέπει να είναι αληθινά φιλικές επισκέψεις, με γνήσιο ενδιαφέρον για τη γενική ευεξία του αδελφού. Ο σκοπός είναι να γνωρισθούμε καλύτερα, να εκτιμήσωμε καλύτερα τους αδελφούς μας ως προς το τι κάνουν και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Κατόπιν, όταν υπάρχη ανάγκη βοηθείας και ενθαρρύνσεως, ο υπηρέτης μπορεί να παράσχη ό,τι χρειάζεται με πραγματική κατανόησι. Αν οι αδελφοί εποικοδομούνται πνευματικώς, θα είναι καλύτεροι εκπρόσωποι της αληθινής λατρείας σε κάθε μορφή της ζωής των—στην οικιακή ζωή των, στη διαγωγή των, στην αγάπη και στη συμμετοχή των στο να ενθαρρύνουν τους άλλους με τ’ αγαθά νέα.
7 Επί πλέον, οι ίδιοι οι υπηρέται θ’ απαλλαγούν από πολλά προβλήματα, τα οποία άλλως θ’ ανέκυπταν. Ο πνευματικός τόνος και πνευματική υγεία της εκκλησίας θα είναι πολύ καλύτερα. Εκτός αυτού, και οι ίδιοι οι υπηρέται θα ωφεληθούν πολύ από την ανταλλαγή ενθαρρύνσεων.—Ρωμ. 1:12.
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 4]
Διαβάζετε τη Γραφή καθημερινώς.