«Κιβώτιον Ερωτήσεων»
● Ποιοι πρέπει να εκλέγωνται για να διαβάζουν τις παραγράφους στη μελέτη Σκοπιάς;
Βαπτισμένοι αδελφοί που διαβάζουν καλά πρέπει να εκλέγωνται για να διαβάζουν στη μελέτη Σκοπιάς. Αυτοί πρέπει να είναι και καλά παραδείγματα Χριστιανικής ζωής.
Η άσκησις και η πείρα στην ανάπτυξι αναγνωστικής ικανότητος πρέπει πρώτα ν’ αποκτηθή κατ’ ιδίαν και στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας. Οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας, παρατηρώντας πώς οι αδελφοί χειρίζονται τα μέρη που τους ανατίθενται στη σχολή, μπορούν να προσδιορίσουν πότε διαβάζουν αρκετά καλά για να προστεθούν στον κατάλογο των αναγνωστών.
Επειδή σχεδόν το ήμισυ του χρόνου που διατίθεται για τη συνάθροισι καταλαμβάνεται από την ανάγνωσι των παραγράφων, πρέπει να καταβάλλεται φροντίδα από τον αναγνώστη ώστε το ακροατήριο ν’ αποκομίζη τη μεγαλύτερη δυνατή ωφέλεια από την ανάγνωσι. Ο αναγνώστης πρέπει να εκτιμά την ευκαιρία του να μετέχη έτσι στην παροχή της πνευματικής τροφής προς τους αδελφούς. Πρέπει να εκδηλώνη θέρμη κι ενθουσιασμό, για να υποκινή μια εγκάρδια υποκίνησι στην εφαρμογή των συμβουλών της Σκοπιάς.
Για να εκπληρώνη ο αναγνώστης το καθήκον του «εκ καρδίας, ως εις τον Ιεχωβά» πρέπει να προετοιμάζεται επιμελώς. (Κολ. 3:23) Πρέπει να διεξέρχεται την ύλη πολλές φορές, να συλλαμβάνη το νόημά της για να μεταδίδη το ορθό νόημα και τη σημασία στο ακροατήριο. Η υπογράμμισις ωρισμένων λέξεων που πρέπει να τονισθούν ή μερικά σημεία όπου πρέπει να σταματά, μπορεί να υποβοηθήσουν. Επίσης, η καθαρή προφορά είναι ουσιώδης. Δεν πρέπει κανείς να υποθέτη ή να είναι πολύ πεπεισμένος, αλλά να βρίσκη σ’ ένα λεξικό κάθε λέξι για την οποία δεν είναι βέβαιος. Η εσφαλμένη προφορά των λέξεων όχι μόνον εμποδίζει την κατανόησι, αλλά κάνει και τους άλλους να προφέρουν κακώς τις λέξεις.
Το ν’ ανατεθή σ’ έναν να διαβάζη στη μελέτη Σκοπιάς αποτελεί εκδήλωσιν εμπιστοσύνης από μέρους του Ιεχωβά και της εκκλησίας. Εκείνοι που απολαμβάνουν αυτό το ωραίο προνόμιο πρέπει να χρησιμοποιούν την ευκαιρία αυτή για να «στολίζωσι κατά πάντα την διδασκαλίαν του Σωτήρος ημών Θεού», διαβάζοντας καθαρά και με καλό τόνο φωνής, κάνοντας ό,τι μπορούν για ν’ αποδώσουν πλήρη κατανόησιν της διδασκαλίας που λαμβάνεται μέσω του «πιστού και φρονίμου δούλου».—Τίτος 2:10.