Ας Μην Αμελούμε τους Μεταξύ μας Ηλικιωμένους
1 Από τους αρχαιοτάτους χρόνους οι ηλικιωμένοι μεταξύ το λαού του Ιεχωβά ήσαν σε μεγάλη εκτίμησι. Ετύγχαναν σεβασμού για την πείρα και την γνώσι που φέρνει η ηλικία και για τη σοφία και ευθικρισία που μπορεί να παραγάγη. Ο Ελιού έδειξε αυτόν τον σεβασμό όταν απευθύνθηκε στους τρεις συντρόφους του Ιώβ (Ιώβ 32:6, 7· 12:12) Ο Ιεχωβά, που χαρακτηρίζεται ως ο «παλαιός των Ημερών», προσέταξε: «Ενώπιον της πολιάς θέλεις προσηκώνεσθαι, και θέλεις τιμήσει το πρόσωπον του γέροντος».—Λευιτ. 19:32· Δαν. 7:9.
2 Ο σεβασμός προς την ηλικία είναι επίσης έκδηλος στη Χριστιανική εκκλησία. Η σοφία που προέρχεται από τη συσσώρευσι των ετών πιστής υπηρεσίας μπορεί ν’ αποτελέση μια ουσιαστική και επωφελή συμβολή στην όλη συναναστροφή των αδελφών. Χωρίς να επηρεαζώμεθα από τη στάσι αυτού του παρερχομένου παλαιού συστήματος, είμεθα ευγνώμονες για τις ευλογίες που έχομε να υπάρχουν γηραιότεροι μεταξύ μας. Το ζήτημα είναι, Δείχνομε πάντοτε αυτή την ευγνωμοσύνη; Ή μήπως ασύνετα κάποτε, παραμελούμε τους ηλικιωμένους, και χάνομε έτσι μια μεγάλη ευλογία για μας;
3 Κάνομε τους ηλικιωμένους να αισθάνωνται ότι είναι ευπρόσδεκτοι στις συναθροίσεις και ενθαρρύνονται να μετέχουν ελεύθερα; Γίνονται διευθετήσεις για να βοηθούνται να πηγαίνουν στις συναθροίσεις και στην υπηρεσία του αγρού, ακόμη και αν μερικοί απ’ αυτούς δεν είναι σε θέσι παραμείνουν έξω πολλές ώρες όπως οι άλλοι; Συμπεριλαμβάνονται αυτοί όταν γίνωνται προσωπικές κοινωνικές διευθετήσεις, πιθανώς για συμμετοχή σε ένα γεύμα ή για απόλαυσι ευχαρίστου επικοινωνίας;
4 Τι θα λεχθή για κείνους που είναι περιορισμένοι στο σπίτι τους για λόγους υγείας, στην κλίνη τους ή μέσα σε ιδρύματα; Γίνονται τακτικές επισκέψεις από πρεσβυτέρους και άλλους, για να είναι εφωδιασμένοι με την τρέχουσα πνευματική τροφή; Μπορούν οι νεώτεροι αδελφοί να ενθαρρύνονται να βοηθούν τους αναπήρους αδελφούς με ψώνια, οικιακή εργασία, θελήματα, κλπ. Θα είσθε πρόθυμοι να διαβάζετε μεγαλοφώνως από την Αγία Γραφή ή από ένα βιβλίο της Εταιρίας σ’ ένα γέροντα που δεν έχει καλή όρασι; Οι γέροντες μπορεί να συστέλλωνται να ζητήσουν βοήθεια σε διάφορες περιστάσεις, αλλά ασφαλώς πολύ θα εκτιμήσουν την προσφορά βοηθείας.
5 Έχει συμβή σε απίστους συγγενείς ν’ αναλάβουν ευθύνη για αναπήρους ηλικιωμένους αδελφούς, τοποθετώντας τους σε κατοικίες ή ιδρύματα που ήσαν σε μεγάλη απόστασι εν αγνοία της εκκλησίας. Αυτό μπορεί να καταλήξη σε ψυχρή και παγερή απομόνωσι εκτός αν η εκκλησία καταβάλη κάθε προσπάθεια να εξακριβώση τα καθέκαστα των αδελφών αυτών και κατόπιν να πληροφορήση την εκεί πλησιέστερη εκκλησία για την ανάγκη Χριστιανικής συναναστροφής.
6 Τα γεράματα κάποτε φέρνουν ανωμαλίες που επηρεάζουν την συμπεριφορά και μπορούν να γίνουν αυτά ζητήματα ανησυχίας στην εκκλησία. Οι πρεσβύτεροι πρέπει να εξετάζουν αυτά τα προβλήματα με μεγάλη αγάπη, συμπάθεια και κατανόησι, χωρίς να ενεργούν με σκληρότητα και αστοργία. (1 Τιμ. 5:1) Σε καιρούς σοβαρής ασθενείας ή ανάγκης οι ηλικιωμένοι αδελφοί μας έχουν ανάγκη να γνωρίσουν ότι η εκκλησία γνωρίζει την κατάστασί τους, είναι έτοιμη να παράσχη βοήθεια και πραγματικά εκτιμά αυτή την ευκαιρία εκδηλώσεως αγάπης σ’ αυτούς.
7 Οι ηλικιωμένοι δούλοι του Ιεχωβά πρέπει πάντοτε να έχουν συναίσθησι της αγάπης, της εκτιμήσεως και του σεβασμού της εκκλησίας. Αντί να τους παραμελούμε, όπως ο κόσμος κάνει συχνά, ας τους αποδίδωμε σεβασμό και τιμή και έτσι ν’ αντανακλούμε τη στοργική άποψι του αιωνίου ουρανίου Πατρός μας.—Παροιμ. 16:31