Φιλοξενία—Ένα Δείγμα Αληθινής Χριστιανοσύνης

¹ Όλοι μας πρέπει να είμεθα φιλόξενοι, που σημαίνει πραγματικά να είμεθα εγκάρδιοι και γενναιόφρονες στην υποδοχή και φροντίδα επισκεπτών και ξένων. Εκείνοι που επιζητούν να είναι ενδεδειγμένοι για διορισμό ως πρεσβύτεροι πρέπει ιδιαίτερα να επιδεικνύουν τη θαυμαστή αυτή ιδιότητα, η οποία πολλά μπορεί να κάμη για ν’ αυξήση τη θέρμη και την φιλαλληλία στην εκκλησία. (1 Τιμ. 3:1, 2· Τίτον 1:7, 8) Εν τούτοις, ο καθένας πρέπει να υποδέχεται τους ξένους στις Χριστιανικές συναθροίσεις, δείχνοντας γνήσιο ενδιαφέρον σ’ εκείνους που έχουν πτωχά μέσα και σ’ εκείνους που είναι ευκατάστατοι.—Ρωμ. 12:13· Ιακ. 2:1-4, 9.

² Ποιοι είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να δείξωμε φιλοξενία; Επειδή η φιλοξενία περιέχει την έννοια της αγάπης προς τους ξένους, αυτό πρέπει βέβαια να συμβαίνη στην Αίθουσα Βασιλείας. Όχι μόνο οι ενήλικοι, αλλά και οι νεώτεροι μπορούν να αυτοσυστήνωνται στους νεοφερμένους και να τους υποδέχωνται. Φροντίζετε σεις να χαιρετίσετε άτομα; Μαθαίνετε τα ονόματα τους; Αυτό είναι ιδιαίτερη ανάγκη να γίνεται, αν εμείς διεξάγωμε τη συνάθροισι. Παρεμπιπτόντως, είτε έχετε επίσημες ευθύνες μέσα στην εκκλησία είτε όχι, πότε ήταν η τελευταία φορά του προσκαλέσατε κάποιον να φιλοξενηθή στο σπίτι σας; Πολλοί από τους νεοφερμένους αποχωρίσθηκαν από τους προτέρους φίλους και από οικογένειες ένεκα της αληθείας. Ασφαλώς αυτό το κενό έχει ανάγκη συμπληρώσεως. Είναι ανάγκη να τυγχάνουν θερμής υποδοχής και στα σπίτια μας και στις καρδιές μας και έτσι θα έχωμε νέους φίλους και νέες οικογενειακές σχέσεις.—Λουκ. 18:29, 30· Ιακ. 2:14-16.

³ Η επίδειξις φιλοξενίας στον καθένα μέσα στην εκκλησία είναι μεγάλο πράγμα, αλλά αν δαπανούμε λίγα λεπτά ατομικά μιλώντας έστω και σ’ ένα άτομο κάθε εβδομάδα, σε λίγο θα γνωρισθούμε με τους αδελφούς μας και όλοι μας θα ωφεληθούμε απ’ αυτή τη φιλοξενική εναλλαγή. Αν είσθε σε αμηχανία επειδή ξεχάσατε το όνομα ενός ατόμου, μη διστάζετε να ρωτήσετε και πάλι. Αργά ή γρήγορα θα γνωρίζωμε τα ονόματα αλλήλων και έτσι πρέπει να συμβαίνη όπως σε οποιοδήποτε οικογένεια.

⁴ Φυσικά, η φιλοξενία είναι ένας διπλής κατευθύνσεως δρόμος. Όχι μόνο αυτοί που ήδη είναι μέσα στην εκκλησία πρέπει να δείχνουν φιλοξενία στους νεοφερμένους, αλλά ίσως και εκείνοι από σας που είσθε νέοι στην αλήθεια θα μπορούσατε ν’ αναλάβετε την πρωτοβουλία να προσκαλήτε μερικούς στο σπίτι σας κατά καιρούς. Δεν απαιτούνται επιμελείς προετοιμασίες, αλλά η συνομιλία για πνευματικά ζητήματα είναι εποικοδομητική. (Λουκ. 10:38-42· παράβαλε με Πράξεις 16:15). Πόσο ουσιώδης είναι η φιλοξενία όταν ενθυμούμεθα ότι μόνον αν καλλιεργούμε και διατηρούμε το πνεύμα της αγάπης που εγείρει γνήσιες εκδηλώσεις φιλοξενίας μπορούμε ν’ αποκτήσωμε την επιδοκιμασία του Θεού. Έτσι είναι διότι η αγάπη αποτελεί ακριβώς θεμέλιον της αληθινής λατρείας. Ο Χριστός είπε: «Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους».—Ιωάν. 13:35.

⁵ Σαφές λοιπόν είναι ότι η θερμή, γενναιόδωρη, ανοιχτόκαρδη φιλοξενία βασισμένη σε μια βαθειά αγάπη στον Ιεχωβά και για τους συνανθρώπους μας, αποτελεί γνώρισμα της αληθινής Χριστιανοσύνης. Ακόμη και λίγα αν έχωμε, δεν στερούμεθα από το να δείξουμε το πνεύμα της φιλοξενίας—ένα γνήσιο ενδιαφέρον για την ευημερία των άλλων.