Κάνοντας το Καλό σ’ Εκείνους που Έχουν Ειδικές Ανάγκες
1 Οι Χριστιανοί έχουν την εντολή να «αγαπούν αλλήλους», να ενδιαφέρονται γνήσια για τους άλλους και το καλό τους. (Ιωάννης 13:34· Ρωμαίους 15:1, 2) Όσο υπάρχει ακόμη «καιρός ευπρόσδεκτος γι’ αυτό» θέλουμε να εργαζόμαστε το καλό, ειδικά προς εκείνους που σχετίζονται μαζί μας στην πίστη. (Γαλάτες 6:10) Η θεόπνευστη συμβουλή λέει να μη «αρνηθής το καλό προς εκείνους εις τους οποίους πρέπει, όταν είναι εν τη χειρί σου να κάμνης αυτό.»—Παροιμίαι 3:27.
2 Στη Χριστιανική εκκλησία υπάρχουν αγόρια χωρίς πατέρα, ηλικιωμένοι, χήρες, ανάπηροι, καταθλιμμένοι, και άλλοι που έχουν ειδικές ανάγκες. Εκείνοι που πρέπει πρώτιστα να ενδιαφέρονται για να τους βοηθήσουν είναι τα άμεσα οικογενειακά μέλη και άλλοι συγγενείς. Μιμούμενοι τον Ιεχωβά και τον Γιο του, Ιησού Χριστό, πρέπει όλοι μας να δείχνουμε βαθύ ενδιαφέρον.—1 Τιμόθεο 5:4, 8· Ιεζεκιήλ 34:16· Ματθαίος 9:36.
Τι μπορούμε να κάνουμε;
3 Τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε; Σε μερικές περιπτώσεις μια επίσκεψη και μια φιλική συζήτηση θα τους ανυψώσει το πνεύμα. Ή, μπορούμε να τους πάμε με το αυτοκίνητο στις συναθροίσεις, να τους προσκαλέσουμε μαζί μας στην υπηρεσία αγρού, ή να μας συνοδεύσουν σε μια γραφική μελέτη που διεξάγουμε. Μια πιο ηλικιωμένη αδελφή ή ένα αγόρι χωρίς πατέρα θα μπορούσε να προσκληθεί στην οικογενειακή μας μελέτη και/ή σε ένα γεύμα. Όλοι στην εκκλησία μπορούν να έχουν κάποια συμμετοχή να βοηθούν εκείνους που έχουν ειδικές ανάγκες. Οι έφηβοι και τα παιδιά μπορούν να βοηθούν με το να κάνουν θελήματα, να κάνουν μικροδουλειές ή να ψωνίζουν. Οι νεαροί που έχουν μόνο ένα γονέα στην αλήθεια μπορούν να προσφέρουν αυτή τη βοήθεια τώρα αμέσως στο σπίτι. Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε και πρέπει να δείξουμε γνήσια χριστιανική αγάπη.—Πράξεις 9:39· 1 Πέτρου 4:8-10.
4 Δεν είναι ασυνήθιστο ακόμη και εκείνοι που έχουν οι ίδιοι ανάγκη να είναι ανάμεσα στους πρώτους που ανταποκρίνονται στις ανάγκες των άλλων. Πραγματικά, πολλοί έχουν βρει τρόπους με τους οποίους μπορούν να βοηθήσουν τους εαυτούς τους. Η αυτοβοήθεια είναι ένας ζωτικός παράγοντας για μια ευτυχισμένη, παραγωγική Χριστιανική ζωή. Υπάρχουν εκατοντάδες σκαπανείς που είναι σωματικά άρρωστοι, αλλά παραμένουν απασχολημένοι στο έργο κηρύγματος. Μερικοί ολοχρόνιοι εργάτες είναι τυφλοί, κουφοί ή πάνω σε αναπηρικά καροτσάκια. Πολλοί καινούργιοι σκαπανείς είναι ηλικιωμένοι αδελφοί και αδελφές, μερικοί από τους οποίους είναι άρρωστοι και ζουν μόνοι τους. Αντί να απομονώνονται και να γίνονται εσωστρεφείς με αυτοσυμπόνια, είναι αισιόδοξοι και εκδηλωτικοί. Είναι πολύ απασχολημένοι στη μετάδοση του αγγέλματος της Βασιλείας σε άλλους. (Πράξεις 18:5) Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για πολλά αγόρια που δεν έχουν πατέρα και τα οποία έχουν μπει στο έργο σκαπανέα, σε υπηρεσία Μπέθελ ή στον ιεραποστολικό αγρό. Βέβαια πολλοί από εκείνους που έχουν υλικές ανάγκες δεν είναι σε θέση να αναλάβουν ολοχρόνια υπηρεσία. Ωστόσο, τα παραδείγματα που δόθηκαν υπογραμμίζουν το πνεύμα που όλοι μας πρέπει να έχουμε και τα ευλογητά αποτελέσματα.—Μάρκος 10:28-30.
5 Υπάρχουν πολλά πράγματα που όλοι μας μπορούμε να κάνουμε για να παραμένουμε ευτυχισμένοι και αισιόδοξοι. Μπορούμε να διαβάζουμε τακτικά τη Γραφή, τα περιοδικά και άλλες εκδόσεις της Εταιρίας· να ακούμε τις αφηγήσεις της Γραφής πάνω σε κασσέτες και να αφήνουμε την αλήθεια να γεμίζει την καρδιά μας· να κάνουμε τηλεφωνήματα στους αρρώστους ή τους καταθλιμμένους για να τους ενθαρρύνουμε. Μπορούμε να γράφουμε επιστολές και να παίρνουμε την πρωτοβουλία να δείχνουμε ενδιαφέρον για τους άλλους· να βάζουμε στόχους όπως η έναρξη Γραφικών μελετών ή το βοηθητικό σκαπανικό· να γνωρίσουμε τους αδελφούς μας καλύτερα προσκαλώντας τους σπίτι μας ή κάνοντας επισκέψεις σ’ αυτούς. Μπορούμε να βελτιώσουμε την διακονία μας καθώς και τη διδασκαλία μας και την ικανότητα ομιλίας μας με το να γραφτούμε στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας. Οι αδελφοί μπορούν να καταβάλλουν προσπάθειες για να έχουν το προνόμιο να είναι υπηρέτες. (1 Τιμόθεο 3:1) Όσο περισσότερο εργαζόμαστε για να βοηθούμε τους άλλους, καθώς και τον εαυτό μας, τόσο ευτυχέστεροι θα είμαστε.—Πράξεις 20:35.
6 Όλοι μας, άσχετα από τις προσωπικές μας ανάγκες, πρέπει να «ενδυθούμε» την αγάπη και την ταπεινοφροσύνη. Αν έχουμε ειδικές ανάγκες, πρέπει να προσέχουμε να μην αφήσουμε την υπερηφάνεια να μας κάνει ν’ απορρίψουμε τη στοργική βοήθεια από τους αδελφούς μας. Αν δίνουμε βοήθεια πρέπει να χρησιμοποιούμε καλή κρίση και να μη γινόμαστε ενοχλητικοί ούτε να καταστρέφουμε την αξιοπρέπεια των άλλων. Κανείς μας δεν πρέπει να κάνει κατάχρηση της γενναιοδωρίας των αδελφών μας ή να τους εκμεταλλεύεται. Πρέπει να είμαστε θετικοί στη στάση μας, λογικοί, πνευματικοί, χαίροντες στην ελπίδα μας. (Φιλιππησίους 4:4-9) Η συμβουλή να ‘αγαπάμε τους αδελφούς μας θερμά από την καρδιά’ εφαρμόζεται σε ΟΛΟΥΣ τους Χριστιανούς, διότι αυτή είναι μια πολύ ειδική ανάγκη που έχουμε ΟΛΟΙ.—1 Πέτρου 1:22.