Παρουσίαση των Καλών Νέων—Με Πειστικότητα
1 Είναι κατάλληλο για τους διακόνους των καλών νέων να πείθουν τους ανθρώπους να δεχτούν την αλήθεια; Και βέβαια είναι! (Πράξ. 18:4) Ο απόστολος Παύλος θύμισε στον Τιμόθεο ότι τον είχε πείσει η μητέρα του και η γιαγιά του να γίνει πιστός. (2 Τιμ. 3:14, ΜΝΚ) Πείθω κάποιον σημαίνει τον υποκινώ με παράκληση, συζητώ μαζί του λογικά και ειλικρινά σχετικά με κάποιο πιστεύω, κάποια θέση ή πορεία ενέργειας.
2 Ο απόστολος Παύλος έκανε καλή χρήση της τέχνης της πειστικότητας. Ενώ βρισκόταν στην Αθήνα, «το πνεύμα αυτού παρωξύνετο εν αυτώ, επειδή έβλεπε την πόλιν γέμουσαν ειδώλων». (Πράξ. 17:16) Ωστόσο, όταν στάθηκε στη μέση του Αρείου Πάγου, ο Παύλος δεν είπε απερίφραστα σ’ εκείνους που ήταν παρόντες ότι η λατρεία που απέδιδαν στα είδωλα ήταν μάταιη. Αποφεύγοντας έντεχνα μια τέτοια σκληρή συναισθηματική αναμέτρηση, τους έστρεψε την προσοχή ‘σ’ ένα βωμό, που είχε την επιγραφή «Στον Άγνωστο Θεό»’. Κατόπιν έκανε μια δυναμική μαρτυρία και είχε θαυμάσια αποτελέσματα.—Πράξ. 17:23, 28, 29, 34.
ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΕ ΔΙΑΚΡΙΣΗ
3 Ο Παύλος έδειξε ξεκάθαρα ότι η πειστικότητα απαιτεί κάτι περισσότερο από μια απλή συναισθηματική παρουσίαση ή μια πληθώρα λέξεων. Πρέπει να έχουμε ενόραση και να χρησιμοποιούμε διάκριση σε ό,τι αφορά τα αισθήματα, το πιστεύω και τα ενδιαφέροντα των ανθρώπων με τους οποίους μιλάμε. Χρειάζεται να είμαστε άγρυπνοι και να αντιλαμβανόμαστε γρήγορα πότε είναι πιθανό τα συναισθήματα του οικοδεσπότη να αποτελέσουν πραγματικό φραγμό σε ό,τι αφορά μια απροκατάληπτη εξέταση των διδασκαλιών της Αγίας Γραφής.—Παρ. 16:23.
4 Για παράδειγμα, μπορεί κάποιο άτομο να πιστεύει στην αθανασία της ψυχής επειδή έχει συνδεθεί συναισθηματικά με την ανάμνηση κάποιου αγαπημένου ατόμου που έχει πεθάνει. Ποιος θα ήταν ο πειστικός τρόπος για να το βοηθήσουμε να γνωρίσει την αλήθεια; Αντί να του πούμε ότι κάνει λάθος και ότι η ψυχή πεθαίνει, δεν θα ήταν καλύτερα να χρησιμοποιήσουμε πειστικότητα ώστε να ξεπεράσουμε το συναισθηματικό φραγμό που μπορεί να έχει το άτομο και να συζητήσουμε λογικά μαζί του; Θα μπορούσαμε να του πούμε ότι κατανοούμε πώς αισθάνεται επειδή κι εμείς έχουμε χάσει αγαπημένα πρόσωπα εξαιτίας του θανάτου. Βρήκαμε ανακούφιση στην ελπίδα της ανάστασης, οπότε θα ξαναβρεθούμε με τα αγαπημένα μας πρόσωπα που χάσαμε και θα απολαμβάνουμε και πάλι τη συντροφιά τους. Κατόπιν θα μπορούσαμε να διαβάσουμε και να συζητήσουμε κατάλληλα εδάφια. Αν χρησιμοποιούμε διάκριση και νοστιμεύουμε τα λόγια μας με αλάτι, μπορούμε να είμαστε πειστικοί καθώς παρουσιάζουμε τα καλά νέα.—Παρ. 16:21, ΜΝΚ· Κολ. 4:6.
ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΤΕ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ
5 Τα παραδείγματα μπορεί να αποδειχτούν αποτελεσματικά καθώς πείθουμε τους ανθρώπους να προσαρμόσουν τον τρόπο σκέψης τους. Ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα είναι ο συνετός τρόπος με τον οποίο ο Νάθαν άγγιξε την καρδιά του Βασιλιά Δαβίδ. (2 Σαμ. 12:1–14) Τα καλοδιαλεγμένα παραδείγματα ελκύουν από διανοητικής πλευράς και έχουν απήχηση από συναισθηματική άποψη. Βοηθούν τους ανθρώπους να συλλάβουν πιο εύκολα καινούριες σκέψεις. Λόγου χάρη, θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε τη γη με ένα σπίτι και τους ανθρώπους με ενοικιαστές. Αν οι ενοικιαστές δεν φροντίζουν κατάλληλα το σπίτι, ο ιδιοκτήτης δεν καταστρέφει το σπίτι, αλλά διώχνει τους ενοικιαστές. Επομένως, ο Θεός δεν θα καταστρέψει τη γη, αλλά θα απομακρύνει τους κακούς ανθρώπους απ’ αυτήν.—Ησ. 45:18.
6 Η πειστικότητα έχει τους περιορισμούς της. Αν οι άνθρωποι δεν θέλουν να πιστέψουν ή να κάνουν αλλαγές στη ζωή τους, θα παραμείνουν όπως είναι. (Ματθ. 13:14, 15) Ωστόσο, υπάρχουν ακόμη στον κόσμο πολλοί άνθρωποι με ειλικρινή καρδιά, τους οποίους μπορούμε να πλησιάσουμε και να τους μεταδώσουμε το άγγελμα της Βασιλείας. Για να τους βοηθήσουμε, θα πρέπει να καταβάλουμε κάθε λογική προσπάθεια για να αναπτύξουμε και να χρησιμοποιούμε την τέχνη της πειστικότητας στη διακονία μας.