Να Κηρύττετε Οπουδήποτε Βρίσκονται οι Άνθρωποι
1 Αναγνωρίζοντας το ρόλο που έπαιζε το πνεύμα του Θεού στη διακονία του, ο απόστολος Παύλος δήλωσε: «Ο Θεός το έκανε συνεχώς να αυξάνει». Επίσης, παραδέχτηκε: «Είμαστε συνεργάτες του Θεού». (1 Κορ. 3:5-9) Αυτό το προνόμιο είναι θαυμάσιο. Πώς μπορούμε να δείχνουμε δημόσια πως εκτιμούμε το ότι είμαστε συνεργάτες του Θεού; Με το να διακηρύττουμε τα καλά νέα σε όλους όσους συναντούμε στο έργο από σπίτι σε σπίτι και οπουδήποτε αλλού.
2 Έχουμε λάβει την εντολή να ‘κάνουμε μαθητές’. (Ματθ. 28:19) Αν ερχόμαστε σε επαφή με λίγους μόνο ανθρώπους όταν συμμετέχουμε στη διακονία, μπορεί να αποκάμουμε γρήγορα και να νιώθουμε ότι έχουμε καταφέρει λίγα πράγματα. Από την άλλη μεριά, απολαμβάνουμε τη διακονία μας πολύ περισσότερο όταν βρίσκουμε πολλούς ανθρώπους και συζητούμε μαζί τους. Αυτό μπορεί να είναι κάπως δύσκολο, εφόσον το να πηγαίνουμε οπουδήποτε βρίσκονται οι άνθρωποι ώστε να ερχόμαστε σε επαφή μαζί τους απαιτεί κάποια πρωτοβουλία εκ μέρους μας.
3 Πρακτικά Παραδείγματα: Μπορούμε να κηρύττουμε στους ανθρώπους στις αγορές, στα πάρκα, σε σταθμούς εφοδιασμού αυτοκινήτων και σε σταθμούς μεταφορικών μέσων. Όταν χρησιμοποιείτε δημόσια μέσα συγκοινωνίας, είστε έτοιμοι να δώσετε μαρτυρία στη διάρκεια της διαδρομής; Δύο Μάρτυρες που πήραν ένα γεμάτο λεωφορείο για να πάνε στη συνάθροιση για υπηρεσία συζητούσαν μεταξύ τους γύρω από την εικόνα του Παραδείσου που βρίσκεται στο βιβλίο Γνώση, ανασκοπώντας τις υποσχέσεις του Θεού για το μέλλον. Όπως έλπιζαν να συμβεί, ένας νεαρός που στεκόταν κοντά τους άκουσε τη συζήτηση και εντυπωσιάστηκε. Προτού κατεβεί από το λεωφορείο, δέχτηκε ένα βιβλίο και ζήτησε να τον επισκεφτεί κάποιος στο σπίτι του.
4 Πολλοί ευαγγελιζόμενοι έχουν βρει χαρά δίνοντας ανεπίσημη μαρτυρία. Μια αδελφή πήγε στο τοπικό εμπορικό κέντρο ένα απόγευμα και πλησίαζε ανθρώπους που είχαν τελειώσει τα ψώνια τους αλλά οι οποίοι δεν φαινόταν να βιάζονται. Έδωσε όλα τα έντυπα που είχε στην τσάντα της. Ένας άντρας που περίμενε στο αυτοκίνητό του δέχτηκε με χαρά τα περιοδικά από αυτήν. Εκείνος είχε παρακολουθήσει μερικές συναθροίσεις, και η συζήτηση που έκαναν αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον του.
5 Είναι προνόμιο να εξυψώνουμε το όνομα του Ιεχωβά. Εκδηλώνοντας το ζήλο μας για το έργο κηρύγματος, δείχνουμε ότι δεν μας έχει διαφύγει ο σκοπός της παρ’ αξία καλοσύνης του Θεού προς εμάς. Επειδή «τώρα είναι ο ιδιαίτερα ευπρόσδεκτος καιρός» για να βοηθήσουμε τους άλλους, ας πηγαίνουμε οπουδήποτε βρίσκονται οι άνθρωποι για να τους κηρύξουμε σχετικά με την «ημέρα σωτηρίας» του Ιεχωβά.—2 Κορ. 6:1, 2.