Υποσημείωση

«Οι σταυροί εχρησιμοποιούντο ως σύμβολα του Βαβυλωνιακού θεού του ηλίου, [Απεικόνιση συμβόλου], και εθεάθησαν κατά πρώτον σ’ ένα νόμισμα του Ιουλίου Καίσαρα, 100-44 π.Χ., και κατόπιν σ’ ένα νόμισμα που κατασκευάσθηκε από τον κληρονόμο του Καίσαρος (τον Αύγουστο), το 20 π.Χ. Στα νομίσματα του Κωνσταντίνου το πιο συχνό σύμβολο είναι [Απεικόνιση ελληνικών χαρακτήρων]· αλλά το ίδιο σύμβολο χρησιμοποιείται χωρίς τον κύκλο που το περιβάλλει και με τους τέσσερις ίσους βραχίονες καθέτους και οριζοντίους· και αυτό το σύμβολο ελατρεύετο ιδιαίτερα ως ο ‘Ηλιακός Τροχός.’ Πρέπει να λεχθή ότι ο Κωνσταντίνος ήταν λάτρης του θεού ηλίου και δεν εισήλθε στην ‘Εκκλησία’ παρά μόνο ένα τέταρτο του αιώνος μετά από τότε που είδε ένα τέτοιο σταυρό στον ουρανό. . . . Ο Κύριος θανατώθηκε σ’ έναν όρθιο πάσσαλο και όχι σε δύο κομμάτια ξύλου τοποθετημένα σε οποιαδήποτε γωνία.»