Υποσημείωση

b Μια λεπτομερής εξέταση της υποστήριξης του κλήρου για τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αναφέρεται στο βιβλίο Preachers Present Arms (Οι Κήρυκες Παρουσιάζουν Όπλα), από τον Ρέυ Χ. Άμπραμς (Νέα Υόρκη, 1933). Το βιβλίο αναφέρει: «Οι κληρικοί έδωσαν στον πόλεμο την ένθερμη πνευματική σημασία και παρότρυνση. . . . Ο ίδιος ο πόλεμος ήταν ένας άγιος πόλεμος για να προάγει τη Βασιλεία του Θεού στη γη. Το να δώσει κάποιος τη ζωή του για την πατρίδα του ήταν σαν να την έδινε για τον Θεό και τη Βασιλεία Του. Ο Θεός και η πατρίδα έγιναν συνώνυμες λέξεις. . . . Οι Γερμανοί και οι Σύμμαχοι έμοιαζαν απ’ αυτή την άποψη. Κάθε πλευρά πίστευε ότι είχε το μονοπώλιο του Θεού. . . . Οι περισσότεροι από τους θεολόγους δεν είχαν καμιά δυσκολία στο να θέσουν τον Ιησού στην πρώτη γραμμή της μάχης που οδηγούσε τα στρατεύματά του προς τη νίκη. . . . Η εκκλησία επομένως έγινε αναπόσπαστο μέρος του πολεμικού συστήματος. . . . Οι [εκκλησιαστικοί] ηγέτες δεν έχασαν καθόλου χρόνο να οργανωθούν πλήρως για να αντιμετωπίσουν τον πόλεμο. Μέσα σε είκοσι τέσσερις ώρες μετά την κήρυξη του πολέμου, το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο των Εκκλησιών του Χριστού στην Αμερική έκανε σχέδια για πληρέστερη συνεργασία. . . . Πολλές από τις εκκλησίες προχώρησαν ακόμη περισσότερο απ’ αυτό που τους ζητήθηκε. Έγιναν κέντρα για την κατάταξη νεοσυλλέκτων στο στρατό».—Σελίδες 53, 57, 59, 63, 74, 80, 82.