Υποσημείωση
c Επειδή πλείστοι από τους αναγνώστας μας δεν έχουν τα πρώτα τεύχη της Σκοπιάς της Σιών, δημοσιεύομε εδώ μια περικοπή από το τεύχος του Ιουλίου και Αυγούστου 1885, σελίδα 11 (παραγρ. 2, 3) που μιλεί για «Το ‘Μικρόν Ποίμνιον’ και τη ‘Μεγάλη Ομάδα’», ως εξής:
«Όλοι αυτοί ξεκινούν στον ίδιο στενό δρόμο και, επειδή είναι καθιερωμένοι πλήρως στον Θεό, είναι αποκυημένοι από το Πνεύμα μέσω του λόγου της αληθείας. Επομένως, όλοι είναι ‘νέα κτίσματα’—πνευματικά—η δε παλαιά των φύσις (η ανθρωπίνη) είναι καταδικασμένη σε βεβαία καταστροφή από το ίδιο τους ελεύθερο θέλημα και τη διαθήκη τους. . . . Μόνο μια μειονότης από όλους όσοι με καλή πίστι κάνουν την καθιέρωσι, τρέχουν με υπομονή ως το τέλος—εν όλω μόνο ένα ‘μικρόν ποίμνιον’. Σε πολλούς, αρχίζει να λείπη το θάρρος, και έχουν ανάγκη να κεντρίζονται προς τα εμπρός από την παιδευτική ράβδο εκείνου ο οποίος έγινε ο εγγυητής μας (Εβραίους 7:22) για να εγγυηθή ότι εκπληρώνομε τη διαθήκη μας, μολονότι οι δικές μας προσπάθειες θα απετύγχαναν· αλλιώς, το τέλος τέτοιων ατόμων πρέπει να είναι θάνατος. Με αγάπη, λοιπόν, αποστέλλονται ειδικές θλίψεις στους καθιερωμένους, όταν χρειάζεται, για να απομακρύνουν τα αισθήματα από επίγεια πράγματα, και να σύρουν πάλι την καρδιά σε στενώτερη συμπάθεια και επικοινωνία με τον Θεό για την εκπλήρωσι της διαθήκης της επί θυσίας. Ολίγοι μόνο τρέχουν υπομονητικά στο δρόμο της θυσίας, χαίροντας για το προνόμιο να κερδίσουν ένα τόσο μεγάλο βραβείο με τόσο μικρή σχετικώς δαπάνη.»