Πρόοδος του Ευαγγελίου από Μικρές Αρχές στις Βρεττανικές Νήσους
(Από το Βιβλίον του Έτους 1973—συνέχεια)
ΑΚΟΜΗ πιο αποτελεσματικά μέσα ετέθησαν σ’ ενέργεια για την διάδοσι του ονόματος του Ιεχωβά. «Αδύνατον,» είπαν οι μηχανικοί των καλωδίων όταν η Εταιρία τους παρεκάλεσε να μεταφέρουν δια σύρματος μια ωριαία ομιλία σε αίθουσες πέντε ηπείρων. Την 2 Ιουνίου 1935 η ομιλία «Κυβέρνησις» θα ήταν το εξέχον σημείον της πενταημέρου συνελεύσεως στην Ουάσιγκτον, D. C. Μηχανικοί του ταχυδρομείου θα συνέδεαν έξη πόλεις στην Βρεττανία. Στις οκτώ η ώρα, διακεκομμένοι, διαχωρισμένοι λόγοι και ήχοι ήλθαν από τα μεγάφωνα που ήσαν μπροστά στην εξέδρα καθώς οι τεχνικοί, που χωρίζονταν από τον ωκεανό και την ήπειρο, εγκαθιστούσαν τις γραμμές, συνέδεαν τα κυκλώματα, ήλεγχαν τις συνδέσεις. Σε δέκα δευτερόλεπτα που υπελείποντο ήλθε η ομοιόμορφος μέτρησις «. . . δύο . . . ένα . . . ΜΗΔΕΝ.» Ύστερ’ από την εισαγωγή του προεδρεύοντος ήλθε η γνωστή φωνή του Αδ. Ρόδερφορδ και η ομιλία του συνεκέντρωσε την προσοχή επί της κυβερνήσεως του Ιεχωβά Θεού. Η ομιλία «Κυβέρνησις» ήταν στον αέρα για να συνεχίση τα συναρπαστικά εξήντα λεπτά, που τονίζονταν με χειροκροτήματα, οδηγώντας το ακροατήριο της στα δύο ημισφαίρια στην αποκορυφωματική της απόφασι, που υποστηρίχθηκε με εκκωφαντική βοή. Διακόπτοντας τα χειροκροτήματα ήλθε η φωνή του εισηγητού. Διακόπτοντας την φωνή του εισηγητού ήλθε η αποκοπή στο κύκλωμα ύστερ’ από μιας ώρας τελείας λήψεως. Το «αδύνατον» πλήρως επετεύχθη.
Εν καιρώ, φωνογραφικοί δίσκοι της ομιλίας έφθασαν στο Λονδίνο, και η 29η Σεπτεμβρίου 1935 ετέθη κατά μέρος για μια ειδική ημερήσια εκστρατεία. Οι μάρτυρες χρησιμοποίησαν αυτοκίνητα με μηχανήματα μεταγραφής για την εκπομπή της καταπληκτικής αυτής ομιλίας. Αυτή δεν ήταν ειμή αρχή μιας μεγάλης δραστηριότητος με τα μηχανήματα αυτά της μεταγραφής. Στη Γλασκώβη ευπρόσωπες αδελφές εξελέγησαν να επισκέπτωνται λέσχες και άλλα ιδρύματα να προσφέρουν μια δωρεάν παρουσίασι μουσικής, μια ηχογραφημένη διάλεξι, ερωτήσεις και συζήτησι. Το πρωί της συμφωνηθείσης συναθροίσεως έφθανε ένα αυτοκίνητο στο ίδρυμα υπενθυμίζοντας στον γραμματέα την παρουσίασι της εσπέρας. Εκαλείτο «Το Πρόγραμμα της Σκοπιάς,» και η ομιλία στην οποία εδίδετο ειδική εξοχότης ήταν «Παγκόσμιος Διακυβέρνησις.» Το όνομα του Ιεχωβά και η βασιλεία του έγιναν πολύ γνωστά. Οι ερωτήσεις που προβάλλονταν στις συναθροίσεις αυτές ήσαν εξόχου ενδιαφέροντος. Μια αδελφή διεξήγαγε περισσότερες από εκατό τέτοιες συναθροίσεις. Η εκκλησία κάποτε είχε 50 μέχρι 60 τέτοιες συναθροίσεις τον μήνα, και στις οποίες παρευρίσκονταν ως τετρακόσιοι. Και, βέβαια, οι αδελφοί διέθεταν χιλιάδες βιβλία και βιβλιάρια σ’ αυτές τις συναθροίσεις.
Το 1934 η Εταιρία εισήγαγε τον φορητό φωνογράφο για την από σπίτι-σε-σπίτι διακονία. Σε διάστημα τεσσάρων περίπου ετών κάπου 5.000 απ’ αυτούς ήσαν σε χρήσι στον αγρό. Μερικοί Μάρτυρες χρησιμοποιούσαν μια κάρτα μαρτυρίας προτού παίξουν τον φωνογράφο. Ως επί το πλείστον, ο Μάρτυς παρακαλούσε τον οικοδεσπότη να δώση προσοχή στον δίσκο. Επειδή είχε προετοιμάσει το μηχάνημα, το έθετε κατόπιν επάνω στο σκαλοπάτι ή επάνω στον βραχίονά του και έπαιζε τον δίσκο. Μερικοί δίσκοι ενεθάρρυναν τους ακροατάς να διαβάσουν μια από τις δημοσιεύσεις της Εταιρίας.
Το 1936 όταν ο Αδ. Ρόδερφορδ μιλούσε σε μεγάλα ακροατήρια στη Γλασκώβη και στο Λονδίνο επί του θέματος «Αρμαγεδδών,» η Εταιρία μεταχειρίσθηκε ένα νέο επινόημα, δηλαδή, παρελάσεις μέχρι 75 Μάρτυρες οι οποίοι φορούσαν πινακίδες σε σχήμα σάντουιτς. Αυτό έκαμε καταπληκτική εντύπωσι στο δημόσιο. Πολλοί Ρωμαιοκαθολικοί ήλθαν στη συνάθροισι της Γλασκώβης μολονότι είχαν προειδοποιηθή από τους ιερείς τους να μη παρευρεθούν.
ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΣΘΕΝΑΡΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑ
Στο τέλος του 1937, ο πρόεδρος διώρισε τον 26η Αλ. Σρώντερ να αναλάβη την επίβλεψι του Βρεττανικού αγρού, και την 23η του Νοεμβρίου άρχισε υπηρεσία ως επίσκοπος του τμήματος.
«Ξύπνα Βρεττανία!» ήταν η συνταρακτική κλήσις για το 1938. Σε μια επιστολή ο πρόεδρος εσχεδίασε αλλαγές στην οργάνωσι του Λονδίνου, που προέβλεπαν την διαίρεσι της μιας μεγάλης εκκλησίας σε εννέα «μονάδες,» συναθροιζόμενες σε επτά Αίθουσες Βασιλείας, κάθε «μονάς» με τον επίσκοπό της. Το ίδιο σχέδιο εφαρμόσθηκε σ’ όλη την Βρεττανία, και η χώρα διαιρέθηκε σε τριάντα ζώνες, εκάστη με τον «υπηρέτη ζώνης.» Περί τους χίλιους διαγγελείς ήσαν παρόντες στην Κράηβεν Τέρας Χωλ για να λάβουν τα νέα και έδειξαν ενθουσιώδη υποστήριξι για τη νέα διευθέτησι.
Επίσης αδελφοί και αδελφές ενεθαρρύνθησαν να εισέλθουν στην υπηρεσία του σκαπανέως, και στο τέλος του έτους 325 είχαν εγγραφή. Οι σκαπανείς τώρα δεν εργάζονταν πια χωριστά από τις εκκλησίες. Όταν εργάζονταν σε χωριά ή πόλεις που είχαν εκκλησίες συνεργάζονταν με τις εκκλησίες και έπαιρναν τον τομέα των από την εκκλησία. Σκαπανείς προσκαλούνταν ν’ αναλάβουν υπευθύνους θέσεις στις εκκλησίες. Η εταιρία κατέθεσε σχέδια για την ίδρυσι κατοικιών για σκαπανείς στο Λονδίνο και σ’ άλλες μεγάλες πόλεις έτσι ώστε οπουδήποτε από έξη μέχρι δεκαέξη σκαπανείς να μπορούν να ζουν κοινοτικώς και έτσι να ελαττώσουν τα έξοδα.
Το έργον στα γραφεία διωργανώθη, με το αποτέλεσμα ότι μερικοί από το προσωπικό του Μπέθελ μεταφέρθησαν στην υπηρεσία του αγρού. Αδελφοί και αδελφές ενθαρρύνονταν να δαπανούν περισσότερο καιρό στη διακονία του αγρού, το έργον επανεπισκέψεων οικοδομήθηκε συστηματικά, και πληροφορητικές πορείες χρησιμοποιούνταν για τη διαφήμισι ειδικών συμβεβηκότων, όπως είναι οι ειδικές διαλέξεις. Κάθε μέσο χρησιμοποιήθηκε για να τεθή το άγγελμα της βασιλείας στο προσκήνιο προς όφελος του πληθυσμού.
Τον Απρίλιο εμφανίσθηκε ένα νέο βιβλιάριο· τυπωμένο με κόκκινο και μαύρο, το από 32 σελίδες βιβλιάριο Θεραπεία έκαμε δριμεία επίθεσι κατά της διπλοπροσωπείας της κοσμικής θρησκείας και έδειχνε την ασφαλή θεραπεία των δεινών του ανθρωπίνου γένους. Δέκα εκατομμύρια αντίτυπα ετυπώθησαν στην πρώτη του έκδοσι. Σε μια τρίμηνο εκστρατεία στη Βρεττανία ένα ανώτατον όριον 6.021 διαγγελέων διένειμαν 2.300.000 αντίτυπα.
Συνελεύσεις στην Μπέρμιγχαμ και Μάντσεστερ το έτος εκείνο επισκιάσθηκαν από τη συνέλευσι του Σεπτεμβρίου στο Ρόγιαλ Άλμπερτ Χωλ. Πενήντα συνελεύσεις, από τις οποίες δέκα ήσαν στη Βρεττανία, συνεδέθησαν με απ’ ευθείας σύρμα για την παρουσίασι των διαλέξεων «Γεμίσατε την Γην» και «Αντιμετωπίσατε τα Γεγονότα.» Η πρώτη δόθηκε το Σάββατον και η δευτέρα την Κυριακή, Σεπτεμβρίου 11. Οι παρευρεθέντες υπερέβησαν τις 150.000. Οι αίθουσες σ’ όλη τη Βρεττανία είχαν υπερπληρωθή, και χιλιάδες δεν μπορούσαν να μπουν μέσα. Μια ευρεία διαφημιστική εκστρατεία χρησιμοποίησε εκατομμύρια αγγελίες, χιλιάδες επιγραφές που τις κρατούσαν οι παρελαύνοντες διαγγελείς, πινακίδες επάνω σε φορτηγά αυτοκίνητα, στα παράθυρα των καταστημάτων και των ιδιωτικών οικιών, μεγάλες σημαίες σε δημόσια οχήματα, σλάιντς του κινηματογράφου και μεγάφωνα.
Εν τω μεταξύ φόβοι πολέμου εγείρονταν στη Βρεττανία. Η κατάληψις της Τσεχοσλοβακίας από τον Χίτλερ έφερε την Μεγάλη Βρεττανία στο χείλος του πολέμου. Ο πρωθυπουργός Τσάμπερλαιν, επιδιώκοντας την κατευναστική του πολιτική, επισκέφθηκε τον Χίτλερ στο Μόναχον και επέστρεψε με ένα υπογεγραμμένο κομμάτι χαρτιού. Εξερχόμενος από το αεροπλάνο, ο Τσάμπερλαιν έσειε το χαρτί διακηρύττοντας χαρούμενα, «Ειρήνη στον καιρό μας.» Ο «Αρμαγεδδών,» ανέφεραν οι εφημερίδες, απετράπη. Οι ετοιμασίες όμως για πόλεμο ηύξαναν. Η δραστηριότης στη διακονία της Βασιλείας υπερέβη εκείνην του προηγουμένου έτους. Υπήρχε ένα αίσθημα μεταξύ των αδελφών ότι ημέρες δοκιμασιών τους επερίμεναν—μια ανάγκη για τη πιο σταθερά παράταξι των πόρων των.