Πράξεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά στους Σύγχρονους Καιρούς στη Γερμανία

(Από το Βιβλίον του Έτους 1974—συνέχεια)

ΠΩΣ άλλαξε η Γερμανία σε λίγα μόνο χρόνια! Προ του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου λίγοι ήσαν πρόθυμοι να δώσουν προσοχή στο ευαγγέλιο της Βασιλείας. Αλλ’ ο Κάιζερ, ο οποίος το 1914 είχε θριαμβευτικά διακηρύξει ένα ένδοξο μέλλον για τη Γερμανία, τώρα είχε φύγει εξόριστος στην Ολλανδία. Ο Γερμανικός στρατός, που είχε σταλή να κατακτήση τη Γαλλία, είχε επιστρέψει στην πατρίδα του ταπεινωμένος. Το ρητό στη κόπιτσα της ζώνης «Ο Θεός μαζί μας!» αποδείχθηκε ότι ήταν αποτυχία. Οι επιστρέψαντες στρατιώτες είχαν δη τη ματαιότητα του πολέμου, ενός πολέμου που ποτέ δεν είχε υποστηριχθή από τον Θεό, όπως οι κληρικοί επανειλημμένως είχαν προσπαθήσει να τους πείσουν.

Πολλοί αδελφοί που ζουν ακόμη επιβεβαιούν ότι αυτός ο μάταιος πόλεμος ήταν που τους έκαμε να αφυπνισθούν και να γνωρίσουν την αλήθεια. Πολλοί αρνήθησαν να πιστεύσουν ότι ο Θεός είχε να κάμη κάτι με την ανόητη αυτή καταστροφή ανθρωπίνης ζωής· μάλλον, κρατούσαν τον κλήρο υπεύθυνο, ο οποίος, στις αυτοκαλούμενες «θρησκευτικές επί του πεδίου λειτουργίες» του, υποσχόταν σ’ εκείνους που θα έχαναν τη ζωή τους στη μάχη ουράνια αμοιβή. Άλλοι, που μάθαιναν ότι ο σύζυγός των, πατέρας ή γυιος είχε πέσει επί του «πεδίου της τιμής,» άρχισαν ν’ αναρωτιώνται αν αυτοί πραγματικά ήσαν στον ουρανό ή στην κόλασι καθώς εκήρυτταν οι κληρικοί. Γι’ αυτούς η ομιλία «Πού Είναι οι Νεκροί;» ήταν πολύ επίκαιρη. Οι αδελφοί μπόρεσαν να διαθέσουν βιβλία όσον ουδέποτε προηγουμένως. Δύο σκαπανείς αδελφές διέθεσαν μαζί ένα μέσον όρο 400 βιβλία σ’ ένα μήνα.

Στο Βερολίνο την 27^η Μαΐου 1920, επτά ωμίλησαν σε 8.000 ή 9.000 άτομα που πεινούσαν για την αλήθεια, με θέμα «Το Τέλος Επλησίασε! Τι Έπεται;» Το ενδιαφέρον ήταν τόσο μεγάλο ώστε 1.500 άτομα εζήτησαν να τους επισκεφθούν, και διετέθησαν 2.500 βιβλία και άλλη έντυπος ύλη.

Τώρα το Φωτόδραμα άρχισε να κάνη μεγάλη εντύπωσι. Μια από τις πιο εντυπωσιακές προβολές του έγινε στη Στουτγάρδη όπου παρευρέθησαν χίλια άτομα. Τόσο μεγάλο ενδιαφέρον δείχθηκε ώστε οι αδελφοί έδωσαν τα καθίσματά τους στους ενδιαφερομένους. Το Φωτόδραμα έγινε δεκτό με μεγάλη εκτίμησι στη Σαξονία, ένα οχυρό της σοσιαλιστικής σκέψεως, όπου εκκλησίες τώρα άρχισαν ν’ αναφύωνται σαν μανιτάρια ύστερ’ από μια ελαφρά βροχή.

Το βιβλιάριο Εκατομμύρια Ήδη Ζώντων Ουδέποτε Θέλουσιν Αποθάνει δόθηκε στη δημοσιότητα τον Φεβρουάριο του 1921 στη Γερμανική. Εξελέγησαν οι καλύτεροι ομιληταί για να δίνουν τις ομιλίες. Στη Δρέσδη η εκκλησία ενοίκιασε τρεις μεγάλες αίθουσες, αλλά σε μερικές περιπτώσεις δυο ώρες πριν από τις ομιλίες, η τροχιοδρομική υπηρεσία διακόπηκε λόγω του μεγάλου πλήθους στους δρόμους. Η υπερπληρωθείσα αίθουσα δεν μπορούσε να χωρέση άλλους. Οι ομιληταί είχαν δυσκολία να περάσουν μεσ’ από τα πλήθη για να φθάσουν στις αίθουσες. Μόνο αφού δόθηκε υπόσχεσις ότι η ομιλία θα επαναλαμβάνετο προς όφελος εκείνων που περίμεναν το πλήθος προθυμοποιήθηκε να ανοίξη τον δρόμο.

Στην Βισμπάντεν η Κα Ε. Πφάιφερ βρήκε μια αγγελία στο δρόμο που διεφήμιζε την ομιλία «Εκατομμύρια.» Είπε στον εαυτό της: «Τι ανοησία! Αλλά θα μεταβώ γιατί θέλω να ιδώ τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί που πιστεύουν τέτοιο πράγμα.» Πήγε και εθαύμασε να δη ένα μεγάλο πλήθος στο δρόμο ματαίως προσπαθώντας να μπη στην ήδη υπερπληρωμένη αίθουσα όπου θα εδίδετο η ομιλία. Τον καιρό εκείνο οι Γάλλοι κατείχαν ακόμη τη χώρα και ευγενώς εφρόντισαν για την ταξιθέτησι. Όταν είδαν ότι η αίθουσα ήταν γεμάτη και ότι εκατοντάδες στέκονταν στο δρόμο, ωμίλησαν στον Αδ. Μπάουερ, τον ομιλητή, και είπαν στο πλήθος που περίμενε ότι ήταν πρόθυμος να ομιλήση σ’ αυτούς μετά την ομιλία. Κάπου 300 μέχρι 400, μαζί και η Κα Πφάιφερ, περίμεναν υπομονητικά. Το ό,τι άκουσε το βράδυ εκείνο της έκαμε τέτοια βαθειά εντύπωσι ώστε παρευρίσκονταν σ’ όλες τις συναθροίσεις έκτοτε και γρήγορα έγινε μια ζηλώτρια αδελφή.

Ο Αδ. Ε. Άικελμπεργκ διένειμε το βιβλιάριο Εκατομμύρια και είχε την επόμενη ενδιαφέρουσα πείρα: Συστήθηκε σ’ ένα άνθρωπο που συνήντησε και του είπε: «Σου φέρνω τα καλά νέα ότι εκατομμύρια ήδη ζώντων ουδέποτε θέλουσιν αποθάνει αλλά θα ζουν με ειρήνη και ευτυχία για πάντα πάνω στη γη. Το βιβλιάριο αυτό το αποδεικνύει και στοιχίζει μόνο δέκα πφένιξ.» Ο κύριος απέρριψε την προσφορά αλλά το μικρό παιδί που στεκόταν κοντά του είπε: «Πατέρα, γιατί δεν τ’ αγοράζεις; Ένα φέρετρο κοστίζει πολύ περισσότερο.»

Ο Αδ. Ρόδερφορδ ανέλαβε ένα εκτεταμένο ταξίδι σ’ όλη την Ευρώπη το 1922. Στο Μόναχο μίλησε σε 7.000 στο υπερπληρωμένο «Τσίρκους Κρον.» Πριν αρχίση την ομιλία του έγινε γνωστόν ότι μια ομάς αντισημιτών και ένας αριθμός Ιησουιτών ιερέων ήσαν μεταξύ των παρόντων και ήλθαν με το σκοπό να διαταράξουν και, αν είναι δυνατόν, να διαλύσουν τη συνάθροισι. Ο Αδ. Ρόδερφορδ εδήλωσε: «Ελέχθη στην πόλι αυτή και σ’ άλλα μέρη ότι ο Σύλλογος των Σπουδαστών της Γραφής χρηματοδοτείται από τους Ιουδαίους.» Δεν είχε ακόμη τελειώσει τα λόγια αυτά όταν κραυγές «Αυτό είναι αλήθεια,» κ.ο.κ, ακούσθηκαν. Ο Αδ. Ρόδερφορδ μίλησε με πειστικότητα και έμφασι και γρήγορα έκλεισε τα στόματα των οχλαγωγών, μολονότι αυτοί προσπάθησαν ν’ ανεβούν στο βήμα και να τον εμποδίσουν από του να τελειώση την ομιλίαν του.

ΠΩΣ ΜΕΡΙΚΟΙ ΕΜΑΘΑΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

Περίεργες περιστάσεις είναι κάποτε υπεύθυνες για να επιστηθή η προσοχή κάποιου στην αλήθεια, όπως ήταν η περίπτωσις με τον Αδ. Άικελμπεργκ που παρευρέθηκε στην προβολή του Φωτοδράματος. Ομιλώντας για τη «μεταρρύθμισι,» ο ομιλητής εδήλωσε ότι ‘οι Διαμαρτυρόμενοι έπαυσαν να διαμαρτύρωνται,’ και όταν είπε αυτό κάποιος στο ακροατήριο εφώναξε: «Ακόμη διαμαρτυρόμεθα!» Ο ομιλητής εζήτησε να αναφθούν τα φώτα, και όλοι οι παρόντες εστράφησαν να δουν ποιος ήταν ο «γενναίος» αυτός. Ήταν ένας Διαμαρτυρόμενος κληρικός καθήμενος μεταξύ δυο Καθολικών κληρικών! Το ακροατήριον αγανάκτησε και απήτησε να εκβληθή ο κληρικός από την αίθουσα. Ο Αδ. Άικελμπεργκ κατενόησε ότι η αλήθεια δεν ήταν δυνατόν να βρεθή στα εκκλησιαστικά συστήματα.

Ο Ευγένιος Σταρκ πήγε να δη το Φωτόδραμα στη Στουτγάρδη. Η αίθουσα είχε ήδη υπερπληρωθή με 3.000 άτομα όταν ανηγγέλθη ότι ο προβολεύς είχε κάποιο ελάττωμα και δεν μπορούσε να επιδιορθωθή το βράδυ εκείνο. Όλοι προσεκλήθησαν να επιστρέψουν το επόμενο βράδυ. Ο Ευγένιος Σταρκ έφυγε απογοητευμένος και πήγε να δη τη μητέρα του, η οποία ανήκε στη Νέα Αποστολική Εκκλησία. Και οι δυο τους συνεπέραναν ότι δεν ήταν δυνατόν οι Σπουδασταί των Γραφών να έχουν την αλήθεια, αλλοιώς τέτοιο πράγμα δεν θα είχε συμβή. Ο Αδ. Σταρκ απεφάσισε να μη επιστρέψη το επόμενο βράδυ, αλλά να επισκεφθή την αδελφή του. Το τραμ πέρασε ακριβώς μπροστά από την αίθουσα όπου θα εδίδετο η ομιλία και εξεπλάγη να δη ότι ήσαν τόσο πολλοί άνθρωποι προσπαθώντας να μπουν μέσα στην αίθουσα. Χωρίς να το ξανασκεφθή, επήδησε έξω από το τραμ, και σχεδόν έπεσε κάτω από τους τροχούς του. Αλλά παρά τα τραύματά του σηκώθηκε και μπήκε στην αίθουσα. Τόσο πολύ ενθουσιάσθηκε ώστε προμηθεύθηκε τα Γραφικά βοηθήματα που προσφέρονταν και έδωσε τη διεύθυνσί του για να τον επισκεφθούν.

Ο Κ. Ντίσνερ είχε αηδιάσει από τη θρησκεία λόγω ενός άσματος που ο ιεροκήρυξ του τον δίδαξε στο σχολείο το 1915. Έλεγε για την καταστροφή των εχθρικών εθνών, ότι τα Γερμανικά στρατεύματα έπρεπε να τα απωθήσουν και να τα ρίξουν μέσα στις λίμνες, στους βάλτους, μέσα στο Βεζούβιο ή στον ωκεανό. Αργότερα, το 1917, οι κώδωνες των εκκλησιών κατεβάσθηκαν και τους έλυωσαν για να κάμουν χειροβομβίδες, μια δε εκκλησιαστική εφημερίδα εδημοσίευσε μια εικόνα μιας μεγάλης καμπάνας που ευλογούνταν από ένα κληρικό. Αποκάτω ήταν η εξής επιγραφή: «Και τώρα πήγαινε και κατατεμάχισε τα σώματα των εχθρών μας.» Ο Κ. Ντίσνερ τώρα πήρε την απόφασί του. Ήταν στις αρχές της δεκαετίας του 1920 που εγνώρισε και ασπάσθηκε την αληθινή λατρεία του Ιεχωβά, και ακόμη μπορεί από καιρό σε καιρό να υπηρετή ως προσωρινός σκαπανεύς. (Συνεχίζεται)