Αφήγησις από το Βιβλίο του Έτους 1976

(Από το Βιβλίο του Έτους 1976—συνέχεια)

ΝΟΤΙΟΣ ΑΦΡΙΚΗ

ΕΛΑΤΕ μαζί μας στη Νότιο Αφρική, στη χώρα των αντιθέσεων. Εδώ θ’ ακούσετε τα 26.000.000 και πλέον των κατοίκων της να ομιλούν ντουζίνες γλωσσών και διαλέκτων, από Αγγλικά και Αφρικανικά μέχρι Ξόζα και Ζουλού. Η έκτασίς της, από 472.000 τετραγωνικά μίλια, κατοικείται από αξιαγάπητους ανθρώπους, από τους οποίους πολλοί διψούν για τα πνευματικά αγαθά. Τον περασμένο αιώνα η Νότιος Αφρική παρέστη μάρτυς αρκετών πολέμων μεταξύ λευκών και μαύρων. Το 1961 η χώρα ανεκηρύχθη Δημοκρατία της Νοτίου Αφρικής.

Ας κάνωμε ένα σύντομο ταξίδι στη Νότιο Αφρική αρχίζοντας από το Κέηπ Τάουν, την παλαιότερη πόλι της χώρας, η οποία θεωρείται η νομοθετική πρωτεύουσα. Η Πολιτεία Όραντζ θεωρείται η δικαστική πρωτεύουσα της χώρας και η Πρετόρια, προς τα βορειανατολικά, είναι η διοικητική πρωτεύουσα της δημοκρατίας.

Η χώρα είναι ένα μεγάλο οροπέδιο όπου κατοικούν πολλά άγρια ζώα. Σήμερα αρκετή από την έκτασι της χώρας είναι καλλιεργήσιμη γη εκτός από την έρημο Καλαχάρι. Το Κίμπερλυ, στην Πολιτεία Όραντζ, είναι φημισμένο για την εξαγωγή αδαμάντων. Το Γιοχάννεσμπουργκ, η μεγαλύτερη πόλις της χώρας, αποτελείται από μια αλυσίδα ορυχείων και βιομηχανικών πόλεων.

Ο πληθυσμός αποτελείται από εννέα τουλάχιστον φυλές, από τις οποίες οι μεγαλύτερες είναι η Ξόζα και η Ζουλού. Εκτός από τα πολλά δόγματα του Χριστιανικού κόσμου, οι Αφρικανοί έχουν τις δικές των θρησκείες. Η Νότιος Αφρική έχει τον μεγαλύτερο αριθμό δογμάτων απ’ όλες τις χώρες του κόσμου—τουλάχιστον 2.000! Οι περισσότεροι Αφρικανοί μπορεί ν’ ανήκουν σε κάποιο Χριστιανικό δόγμα, αλλά παράλληλα ν’ ακολουθούν τα πατροπαράδοτα έθιμα, που περιλαμβάνουν τη λατρεία των προγόνων και τελετουργίες για νεκρά άτομα.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΑΙΩΝΟΣ

Στην αρχή του αιώνος ο πληθυσμός της Νοτίου Αφρικής ήταν μικρότερος, ο ρυθμός προόδου πιο αργός και η ζωή πιο απλή. Η χώρα είχε μόλις αρχίσει να συνέρχεται από τον πόλεμο μεταξύ Άγγλων και Μπόερς. Τότε απεδείχθη ο καιρός κατάλληλος για ν’ αρχίση η σπορά των αγαθών νέων σ’ αυτό τον συναρπαστικό αγρό.

Το 1902 έφθασε με ειδικό διορισμό στο Κλέρκσντορπ, της επαρχίας του Τράνσβααλ, από την Ολλανδία ένας Μεταρρυθμιστής ιερεύς, ο οποίος μέσα στις αποσκευές του μετέφερε τους τόμους των Γραφικών Μελετών, ένα αντίτυπο της Σκοπιάς της Σιών στην Αγγλική και το βιβλιάριο Τι Λέγουν οι Γραφές για τον Άδη; Ο Φρανς Έμπερζοχν και ο Στόφφελ Φούρη συνήντησαν αυτόν τον ιερέα και, καθώς έψαχναν στη βιβλιοθήκη του βρήκαν αυτές τις εκδόσεις, τους άρεσαν πολύ και τις πήραν. Ενδιαφέρθηκαν τόσο πολύ για τις αλήθειες που διάβασαν ώστε απεφάσισαν να ιδρύσουν μια νέα εκκλησία, την οποίαν ωνόμασαν «Πληρότητα του Χριστού.» Αυτή ήταν η αρχή της σποράς του αγγέλματος της Βασιλείας.

Αυτοί οι δύο άνδρες άρχισαν να διεξάγουν συναθροίσεις και να κηρύττουν από θύρα σε θύρα. Ζήτησαν μάλιστα δι’ επιστολής των από τον Αδελφό Ρώσελ, τον πρώτο πρόεδρο της Εταιρίας, να σταλή εκεί ένας «πίλγκριμ,» ειδικός αντιπρόσωπος της Εταιρίας. Αλλ’ ο Αδελφός Ρώσσελ έκρινε ότι οι συνθήκες δεν ευνοούσαν ένα τέτοιο βήμα κι έτσι απήντησε ότι αυτό θα γινόταν μόλις το επέτρεπαν οι καταστάσεις.

Το 1906 έφθασαν δύο αδελφές στο Ντούρμπαν από τη Σκωτία και άρχισαν με ενθουσιασμό το κήρυγμα. Σε λίγο, κατά τα τέλος του 1906 υπήρχαν σαράντα συνδρομηταί της Σκοπιάς της Σιών στη Νότιο Αφρική.

Το 1907 εμφανίσθηκε στη σκηνή του δράματος της Βασιλείας στη Νότιο Αφρική ο «Μεταρρυθμιστής» Τζόζεφ Μπουθ ο οποίος, μολονότι γεννημένος στην Αγγλία, είχε ζήσει στη Νέα Ζηλανδία, Αυστραλία, Αμερική και κατέληξε ως ανεξάρτητος ιεραπόστολος στην Αφρική για ν’ αναμορφώση, όπως έλεγε, «μια Αφρική για τους Αφρικανούς.» Είχε αλλάξει πολλά θρησκεύματα όπως το θρήσκευμα των Βαπτιστών, των Αντβεντιστών της Εβδόμης Ημέρας, της Εκκλησίας του Χριστού και άλλα. Προσπάθησε ν’ αναμιχθή στην κοινωνική ζωή της Αφρικής, επιζητώντας εξίσωσι των μαύρων με τους λευκούς.

Προς το τέλος του 1906 ο Μπουθ, που ήταν τότε στη Σκωτία, διάβασε μερικά από τα βιβλία του Ρώσσελ και αμέσως πήγε στην Αμερική να συναντηθή προσωπικώς μαζί του. Οι συζητήσεις που είχαν απεδείχθησαν ενδιαφέρουσες και κρίσιμες. Ο Αδελφός Ρώσσελ δεν εγνώριζε τίποτε για το παρελθόν του Μπουθ και για τον αντικειμενικό του σκοπό, που ήταν ν’ αναμορφώση την Αφρική για τους Αφρικανούς. Δεν εγνώριζε ότι ο Μπουθ εθεωρείτο ανεπιθύμητος από τους αξιωματούχους και τους λευκούς της Νυασαλάνδης (Μαλάουι) και ότι είχε χρησιμοποιήσει στο παρελθόν διάφορες θρησκευτικές οργανώσεις για να επιτύχη τον σκοπό του. Παράλληλα, επίσης, ο Αδελφός Ρώσσελ έψαχνε να βρη κάποιον ζηλωτή για τη διάνοιξι νέου αγρού στην Αφρική. Έτσι η Εταιρία ανέλαβε τα έξοδα του Μπουθ ο οποίος έφθασε ως ιεραπόστολος της Εταιρίας στην Αφρική.

Ο Αδελφός Ρώσσελ ούτε καν φανταζόταν ότι αυτή η ενέργεια θα κατέληγε σε πολλές δυσκολίες και μεγάλη μομφή στο όνομα της Εταιρίας. Το 1907, λοιπόν, ο Μπουθ έφθασε στην Αφρική και άρχισε να εργάζεται στο Κέηπ Τάουν και σε άλλα μέρη της χώρας.

Η Σκοπιά της Σιών με ημερομηνία 1 Ιουνίου 1908 περιείχε μια επιστολή του Λ. ντη Μπηρ προς τον Αδελφό Ρώσσελ που έρριχνε φως στις καταστάσεις που ανεπτύσσοντο. Ο Μπηρ μαζί με δύο άλλα άτομα, ένα κληρικό της Γερμανικής Εκκλησίας και τον Μεταρρυθμιστή Χ. Ορρ, λειτουργό της Ανεξάρτητης Εκκλησίας, ζητούσαν διάφορα βιβλία και ανέφεραν ότι είχαν εορτάσει το Πάσχα—στο οποίο είχαν παρευρεθή πέντε Ευρωπαίοι και 29 ιθαγενείς.

Η Σκοπιά της Σιών της 15ης Ιανουαρίου 1909 ανέφερε ότι υπήρχαν στην Αφρική τρεις μαύροι αδελφοί οι οποίοι εκήρυτταν την αλήθεια. Μιλούσε ιδιαίτερα για ένα νεαρό αδελφό που ήταν ζηλωτής, μιλούσε αρκετές Αφρικανικές διαλέκτους και επίσης, Αγγλικά. Το άτομο αυτό ήταν ο Έλλιοτ Καμβάνα, ο οποίος ανήκε στην Εκκλησία των Πρεσβυτεριανών της Σκωτίας, αλλ’ αργότερα, το 1900, βαπτίσθηκε από τον Μπουθ ως μέλος της Ιεραποστολής της Εβδόμης Ημέρας, την οποία είχε ιδρύσει ο Μπουθ. Αργότερα, όμως, όταν συνήντησε και πάλι τον Μπουθ στο Κέηπ Τάουν, κατηχήθηκε στη νέα διδασκαλία του Μπουθ και εστάλη να κηρύξη στη γενέτειρά του, τη Νυασαλάνδη. Στη Σκοπιά της Σιών της 1ης Ιουλίου 1909, ο Μπουθ αναφέρει ότι ο Καμβάνα είχε θαυμαστά αποτελέσματα εκεί, ότι είχε βαπτίσει 300 άτομα σε μια μέρα και ότι, κάπου αλλού, υπήρχαν 700 ακόλουθοι του δόγματος και ότι κατά μερικές πληροφορίες, στη Νυασαλάνδη υπήρχαν 3.000 άτομα που είχαν δεχθή το Θείο Σχέδιο και 9.000 ακόμη που ενδιαφέροντο. Στο τέλος αυτής της εκθέσεως ο Αδελφός Ρώσσελ πρόσθετε ότι ο Καμβάνα είχε φυλακισθή στη Νυάζα και ότι είχε βαπτίσει 9.126 άτομα το περασμένο έτος.

Αυτοί οι αριθμοί ήσαν φανταστικοί! Τότε σ’ ολόκληρη την Αμερική υπήρχαν πολύ λιγώτεροι απ’ αυτό τον αριθμό. Αλλά πώς το επέτυχε αυτό ο Καμβάνα; Τι μεθόδους χρησιμοποιούσε;