Βρείτε Παρηγοριά στην Επιδοκιμασία του Ιεχωβά

1. Με ποιο αίσθημα ίσως παλεύουν μερικοί πιστοί υπηρέτες του Ιεχωβά;

ΠΟΣΟ καθησυχαστικό είναι να ξέρουμε ότι ο Ιεχωβά επιδοκιμάζει τον λαό του ως ομάδα! Η Αγία Γραφή λέει: «Ο Ιεχωβά ευαρεστείται με τον λαό του». (Ψαλμ. 149:4) Κατά καιρούς όμως, μερικοί αποθαρρύνονται τόσο πολύ ώστε ίσως αναρωτιούνται: “Επιδοκιμάζει ο Ιεχωβά εμένα προσωπικά;” Αρκετοί πιστοί λάτρεις του Ιεχωβά στους Βιβλικούς χρόνους πάλευαν κάποιες φορές με τέτοιες σκέψεις.—1 Σαμ. 1:6-10· Ιώβ 29:2, 4· Ψαλμ. 51:11.

2. Ποιοι έχουν την επιδοκιμασία του Ιεχωβά;

² Η Αγία Γραφή δείχνει καθαρά ότι ατελείς άνθρωποι μπορούν να κερδίσουν την επιδοκιμασία, ή αλλιώς την ευμένεια, του Ιεχωβά. Πώς; Πρέπει να εκδηλώσουμε πίστη στον Ιησού Χριστό και να βαφτιστούμε. (Ιωάν. 3:16) Με αυτόν τον τρόπο, δείχνουμε δημόσια ότι έχουμε μετανοήσει για τις αμαρτίες μας και έχουμε υποσχεθεί στον Θεό να κάνουμε το θέλημά του. (Πράξ. 2:38· 3:19) Ο Ιεχωβά χαίρεται πολύ όταν κάνουμε αυτά τα βήματα για να καλλιεργήσουμε μια σχέση μαζί του. Αν συνεχίζουμε να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να ζούμε σύμφωνα με την ευχή της αφιέρωσής μας, ο Ιεχωβά μάς επιδοκιμάζει και μας θεωρεί στενούς φίλους του.—Ψαλμ. 25:14.

3. Τι θα εξετάσουμε τώρα;

³ Αλλά γιατί μπορεί μερικοί να νιώθουν κάποιες φορές ότι ο Θεός δεν τους επιδοκιμάζει; Πώς εκφράζει ο Ιεχωβά την επιδοκιμασία του; Πώς μπορεί ένας Χριστιανός να ενισχύσει την πεποίθησή του ότι έχει την επιδοκιμασία του Θεού;

ΓΙΑΤΙ ΜΕΡΙΚΟΙ ΙΣΩΣ ΝΙΩΘΟΥΝ ΟΤΙ Ο ΙΕΧΩΒΑ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΠΙΔΟΚΙΜΑΖΕΙ

4, 5. Παρά τα αισθήματα χαμηλής αυτοεκτίμησης, για ποιο πράγμα μπορούμε να είμαστε βέβαιοι;

⁴ Αρκετοί από εμάς παλεύουν με αισθήματα χαμηλής αυτοεκτίμησης από την παιδική τους ηλικία. (Ψαλμ. 88:15) Ένας αδελφός, ο Αντριάν, λέει: «Ανέκαθεν ένιωθα άχρηστος. Μια από τις πρώτες μου αναμνήσεις είναι ότι προσευχόμουν να μπει η οικογένειά μου στον Παράδεισο, παρότι ήμουν βέβαιος ότι εγώ δεν ήμουν αρκετά καλός για να βρεθώ εκεί». Ο Τόνι, ο οποίος δεν μεγάλωσε σε Χριστιανικό σπιτικό, λέει: «Οι γονείς μου ποτέ δεν μου έλεγαν ότι με αγαπούσαν ή ότι ήταν περήφανοι για εμένα. Το μήνυμα ήταν ότι πάντα θα μπορούσα να τα πάω καλύτερα».

⁵ Αν κατά καιρούς παλεύουμε με αισθήματα αναξιότητας, μπορούμε να θυμόμαστε ότι ο ίδιος ο Ιεχωβά μάς έλκυσε κοντά του. (Ιωάν. 6:44) Εκείνος βλέπει σε εμάς το καλό που ίσως δεν βλέπουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας και γνωρίζει την καρδιά μας. (1 Σαμ. 16:7· 2 Χρον. 6:30) Επομένως, μπορούμε να τον πιστεύουμε όταν λέει ότι είμαστε πολύτιμοι.—1 Ιωάν. 3:19, 20.

6. Πώς ένιωθε ο απόστολος Παύλος για τις παλιές του αμαρτίες;

⁶ Προτού γνωρίσουμε την αλήθεια, μερικοί από εμάς κάναμε πράγματα που μπορεί ακόμα να μας γεμίζουν με αισθήματα ενοχής. (1 Πέτρ. 4:3) Ακόμα και πιστοί Χριστιανοί παλεύουν με αμαρτωλές τάσεις. Μήπως σας καταδικάζει η καρδιά σας; Αν ναι, είναι παρηγορητικό να γνωρίζετε ότι πιστοί υπηρέτες του Ιεχωβά έχουν παλέψει με παρόμοια αισθήματα. Για παράδειγμα, ο απόστολος Παύλος ένιωθε δυστυχισμένος όταν συλλογιζόταν τις ατέλειές του. (Ρωμ. 7:24) Βέβαια, ο Παύλος είχε μετανοήσει για τις αμαρτίες του και είχε βαφτιστεί. Και πάλι όμως, έλεγε ότι ήταν «ο πιο μικρός από τους αποστόλους» και ο «κυριότερος» αμαρτωλός.—1 Κορ. 15:9· 1 Τιμ. 1:15.

7. Τι πρέπει να έχουμε κατά νου όσον αφορά τις παλιές μας αμαρτίες;

⁷ Ο ουράνιος Πατέρας μας υπόσχεται να μας συγχωρεί αν μετανοούμε. (Ψαλμ. 86:5) Επομένως, αν λυπόμαστε αληθινά για τις αμαρτίες που έχουμε διαπράξει, μπορούμε να πιστέψουμε αυτό που λέει ο Ιεχωβά—μας έχει συγχωρήσει.—Κολ. 2:13.

8, 9. Πώς μπορούμε να υπερνικήσουμε το αίσθημα ότι δεν μπορούμε ποτέ να κάνουμε αρκετά για να ευαρεστήσουμε τον Ιεχωβά;

⁸ Όλοι θέλουμε να υπηρετούμε τον Ιεχωβά όσο το δυνατόν πληρέστερα. Ωστόσο, μερικοί νιώθουν ότι δεν μπορούν ποτέ να κάνουν αρκετά για να κερδίσουν την επιδοκιμασία του. Μια αδελφή, η Αμάντα, λέει: «Έχω την τάση να νομίζω ότι για να δίνω στον Ιεχωβά το καλύτερο χρειάζεται να κάνω ολοένα και περισσότερα. Συχνά, αναμένω από τον εαυτό μου περισσότερα από όσα μπορώ να δώσω. Όταν “αποτυχαίνω”, συμπεραίνω ότι ο Ιεχωβά είναι εξίσου απογοητευμένος με εμένα όσο και εγώ με τον εαυτό μου».

⁹ Πώς μπορούμε να υπερνικήσουμε το αίσθημα ότι δεν μπορούμε ποτέ να κάνουμε αρκετά για να ευαρεστήσουμε τον Ιεχωβά; Να θυμάστε ότι ο Ιεχωβά δεν είναι υπερβολικά απαιτητικός ούτε άκαμπτος. Ποτέ δεν αναμένει από εμάς περισσότερα από όσα μπορούμε λογικά να κάνουμε. Εκτιμάει οτιδήποτε κάνουμε για εκείνον αν κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Επίσης, να συλλογίζεστε Βιβλικά παραδείγματα ατόμων που υπηρετούσαν τον Ιεχωβά ολόψυχα. Σκεφτείτε τον Παύλο. Εργάστηκε σκληρά με ζήλο επί χρόνια, διανύοντας χιλιάδες χιλιόμετρα και ιδρύοντας πολλές εκκλησίες. Όταν όμως οι περιστάσεις περιόρισαν τη συμμετοχή του στο έργο κηρύγματος, μήπως έχασε την επιδοκιμασία του Θεού; Όχι. Συνέχισε να κάνει ό,τι μπορούσε και ο Ιεχωβά τον ευλογούσε. (Πράξ. 28:30, 31) Παρόμοια, το τι μπορούμε να δώσουμε στον Ιεχωβά ίσως ποικίλλει κατά καιρούς. Αλλά αυτό που έχει σημασία για εκείνον είναι γιατί το κάνουμε αυτό. Ας εξετάσουμε τώρα μερικούς τρόπους με τους οποίους ο Ιεχωβά εκφράζει την επιδοκιμασία του για εμάς.

ΠΩΣ ΕΚΦΡΑΖΕΙ Ο ΙΕΧΩΒΑ ΤΗΝ ΕΠΙΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΤΟΥ;

10. Πώς μπορούμε να «ακούσουμε» τον Ιεχωβά να μας εκφράζει την επιδοκιμασία του; (Ιωάννης 16:27)

¹⁰ Μέσω της Αγίας Γραφής. Ο Ιεχωβά χαίρεται πολύ να εκφράζει τη θερμή του επιδοκιμασία για εκείνους που αγαπάει. Οι Γραφές αναφέρουν δύο περιστατικά κατά τα οποία είπε στον Ιησού ότι ήταν ο αγαπητός, επιδοκιμασμένος Γιος Του. (Ματθ. 3:17· 17:5) Θα θέλατε να ακούσετε τον Ιεχωβά να σας διαβεβαιώνει για την επιδοκιμασία του; Ο Ιεχωβά δεν μας μιλάει απευθείας από τον ουρανό, αλλά μας μιλάει μέσα από τις σελίδες του Λόγου του. Μπορούμε να «ακούσουμε» τη φωνή της επιδοκιμασίας του Ιεχωβά όταν διαβάζουμε τα λόγια του Ιησού στα Ευαγγέλια. (Διαβάστε Ιωάννης 16:27) Ο Ιησούς αντανακλούσε την προσωπικότητα του Πατέρα του. Όταν λοιπόν διαβάζουμε ότι ο Ιησούς εξέφρασε την επιδοκιμασία του για τους ατελείς αλλά πιστούς ακολούθους του, μπορούμε να φανταστούμε τον Ιεχωβά να λέει αυτά τα λόγια σε εμάς.—Ιωάν. 15:9, 15.

11. Γιατί οι κακουχίες δεν σημαίνουν ότι έχουμε χάσει την επιδοκιμασία του Ιεχωβά; (Ιακώβου 1:12)

¹¹ Μέσω των ενεργειών του. Ο Ιεχωβά είναι πρόθυμος να μας βοηθάει, λόγου χάρη καλύπτοντας τις υλικές μας ανάγκες. Κατά καιρούς, ο Ιεχωβά ίσως επιτρέπει να υποφέρουμε κακουχίες, όπως έκανε στην περίπτωση του δίκαιου Ιώβ. (Ιώβ 1:8-11) Οι δοκιμασίες δεν σημαίνουν ότι έχουμε χάσει την επιδοκιμασία του Θεού. Απεναντίας, μας δίνουν ευκαιρίες να αποδείξουμε το βάθος της αγάπης μας για τον Θεό και την εμπιστοσύνη μας σε αυτόν. (Διαβάστε Ιακώβου 1:12) Θα γευτούμε τη στοργική του φροντίδα και τη στήριξή του καθώς θα μας βοηθήσει να υπομείνουμε.

12. Τι μαθαίνουμε από την εμπειρία του Ντμίτρι;

¹² Σκεφτείτε την περίπτωση ενός αδελφού στην Ασία, του Ντμίτρι. Έχασε τη δουλειά του και δεν μπορούσε να βρει άλλη επί αρκετούς μήνες. Αποφάσισε λοιπόν να αυξήσει τη συμμετοχή του στη διακονία, δείχνοντας έτσι την εμπιστοσύνη του στον Ιεχωβά. Οι μήνες περνούσαν, και ακόμα δεν μπορούσε να βρει δουλειά. Έπειτα, παρουσίασε προβλήματα υγείας και μάλιστα έφτασε στο σημείο να μην μπορεί να σηκωθεί από το κρεβάτι. Άρχισε να αμφιβάλλει για την αξία του ως σύζυγος και πατέρας και αναρωτιόταν αν είχε χάσει την επιδοκιμασία του Ιεχωβά. Τότε, ένα βράδυ, η κόρη του τύπωσε σε ένα φύλλο χαρτί τα λόγια του εδαφίου Ησαΐας 30:15: «Μείνετε ήρεμοι και δείξτε εμπιστοσύνη—αυτό θα είναι η δύναμή σας». Το έφερε στο προσκεφάλι του και είπε: «Μπαμπά, όταν νιώθεις άσχημα, να θυμάσαι αυτό το εδάφιο». Ο Ντμίτρι συνειδητοποίησε ότι, χάρη στον Ιεχωβά, η οικογένειά του εξακολουθούσε να έχει επαρκή τροφή, ρουχισμό και στέγη. «Αυτό που χρειαζόταν να κάνω», λέει ο ίδιος, «ήταν να μείνω ήρεμος και να συνεχίσω να δείχνω εμπιστοσύνη στον Θεό μου». Αν αντιμετωπίζετε μια παρόμοια δοκιμασία, μπορείτε να είστε βέβαιοι πως ο Ιεχωβά νοιάζεται για εσάς και θα σας βοηθήσει να υπομείνετε.

13. Ποιους μπορεί να χρησιμοποιήσει ο Ιεχωβά για να μας εκφράσει την επιδοκιμασία του, και πώς;

¹³ Μέσω των συλλάτρεών μας. Ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί τους αδελφούς και τις αδελφές μας για να μας εκφράσει την επιδοκιμασία του. Για παράδειγμα, μπορεί να ωθήσει άλλους να μας πουν ενθαρρυντικά λόγια την κατάλληλη στιγμή. Μια αδελφή στην Ασία το διαπίστωσε αυτό σε μια περίοδο μεγάλης έντασης. Είχε χάσει τη δουλειά της και είχε αρρωστήσει βαριά. Έπειτα, ο σύζυγός της διέπραξε σοβαρή αμαρτία και διαγράφηκε από πρεσβύτερος. «Δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί συνέβαιναν όλα αυτά», είπε η ίδια. «Σκεφτόμουν ότι ίσως είχα κάνει κάτι κακό και είχα χάσει την επιδοκιμασία του Ιεχωβά». Η αδελφή μας ικέτευσε τον Ιεχωβά να τη διαβεβαιώσει για την επιδοκιμασία του. Πώς το έκανε αυτό ο Ιεχωβά; Η ίδια αφηγείται: «Οι πρεσβύτεροι μίλησαν μαζί μου και με διαβεβαίωσαν για την αγάπη του Ιεχωβά». Αργότερα, ζήτησε ξανά βοήθεια από τον Ιεχωβά. «Την ίδια εκείνη ημέρα, έλαβα ένα γράμμα που μου είχαν γράψει αδελφοί και αδελφές της εκκλησίας», λέει η ίδια. «Καθώς διάβαζα τα παρηγορητικά τους λόγια, ένιωσα ότι ο Ιεχωβά με είχε ακούσει». Ναι, ο Ιεχωβά συχνά εκφράζει την επιδοκιμασία του μέσα από τα καλοσυνάτα λόγια των άλλων.—Ψαλμ. 10:17.

14. Ποιος είναι ένας άλλος τρόπος με τον οποίο ο Ιεχωβά μάς εκφράζει την επιδοκιμασία του;

¹⁴ Ο Ιεχωβά μάς εκφράζει επίσης την επιδοκιμασία του χρησιμοποιώντας ομοπίστους μας για να μας δίνουν συμβουλή όταν τη χρειαζόμαστε. Για παράδειγμα, τον πρώτο αιώνα, ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε τον απόστολο Παύλο για να γράψει 14 επιστολές σε ομοπίστους του. Εκείνες οι επιστολές περιλάμβαναν σταθερές αλλά στοργικές συμβουλές. Γιατί ενέπνευσε ο Ιεχωβά τον Παύλο να δώσει τέτοιες συμβουλές; Ο Ιεχωβά είναι καλός Πατέρας και διαπαιδαγωγεί τα παιδιά του “για τα οποία καμαρώνει”. (Παρ. 3:11, 12) Αν λοιπόν λάβουμε συμβουλή βασισμένη στη Γραφή, μπορούμε να τη δούμε ως απόδειξη ότι έχουμε την επιδοκιμασία του Θεού, όχι ότι την έχουμε χάσει. (Εβρ. 12:6) Ποιες είναι μερικές άλλες ενδείξεις ότι έχουμε την επιδοκιμασία του Ιεχωβά;

ΑΛΛΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΟΤΙ Ο ΙΕΧΩΒΑ ΜΑΣ ΕΠΙΔΟΚΙΜΑΖΕΙ

15. Σε ποιους δίνει ο Ιεχωβά το άγιο πνεύμα του, και γιατί μας δίνει πεποίθηση αυτό;

¹⁵ Ο Ιεχωβά δίνει το άγιο πνεύμα του σε εκείνους που επιδοκιμάζει. (Ματθ. 12:18) Θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε: “Έχω καταφέρει να εκδηλώσω κάποια πτυχή του καρπού του πνεύματος του Θεού στη ζωή μου;” Για παράδειγμα, μήπως διαπιστώνετε ότι είστε πιο μακρόθυμοι με τους άλλους από ό,τι ήσασταν προτού γνωρίσετε τον Ιεχωβά; Στην πραγματικότητα, όσο περισσότερο μαθαίνετε να εκδηλώνετε τον καρπό του πνεύματος του Θεού, τόσο πιο προφανές θα σας είναι ότι έχετε την επιδοκιμασία του Ιεχωβά!—Βλέπε το πλαίσιο «Ο Καρπός του Πνεύματος Είναι . . .»

16. Ποιους χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά για να κηρύττουν τα καλά νέα, και πώς σας κάνει αυτό να νιώθετε; (1 Θεσσαλονικείς 2:4)

¹⁶ Ο Ιεχωβά ευαρεστείται να εμπιστεύεται τα καλά νέα σε εκείνους που επιδοκιμάζει. (Διαβάστε 1 Θεσσαλονικείς 2:4) Προσέξτε πώς ωφελήθηκε μια αδελφή, η Τζόσλιν, μεταδίδοντας τα καλά νέα στους άλλους. Ένα πρωί, η Τζόσλιν ξύπνησε νιώθοντας πολύ πεσμένη. «Ένιωθα πως δεν είχα τίποτα να δώσω», λέει η ίδια. «Αλλά έκανα σκαπανικό, και ήταν η ημέρα που έβγαινα στο έργο. Γι’ αυτό, έκανα μια προσευχή και ξεκίνησα για το έργο». Εκείνο το πρωί, η Τζόσλιν συνάντησε τη Μαίρη, μια καλοσυνάτη γυναίκα που δέχτηκε να κάνει Γραφική μελέτη. Λίγους μήνες αργότερα, η Μαίρη είπε ότι προσευχόταν στον Θεό για βοήθεια όταν η Τζόσλιν της χτύπησε την πόρτα. Αναλογιζόμενη αυτή την εμπειρία, η Τζόσλιν λέει: «Ένιωσα σαν να μου έλεγε ο Ιεχωβά: “Σε επιδοκιμάζω”». Βέβαια, δεν θα ανταποκριθούν όλοι θετικά στο έργο μας. Αλλά μπορούμε να είμαστε βέβαιοι πως ο Ιεχωβά ευαρεστείται όταν προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να μεταδίδουμε τα καλά νέα στους άλλους.

17. Τι μαθαίνετε από τα λόγια της Βίκι σχετικά με το λύτρο; (Ψαλμός 5:12)

¹⁷ Ο Ιεχωβά εφαρμόζει την αξία του λύτρου σε εκείνους τους οποίους επιδοκιμάζει. (1 Τιμ. 2:5, 6) Αλλά τι γίνεται αν η καρδιά μας απορρίπτει τη σκέψη ότι ο Ιεχωβά μάς επιδοκιμάζει, παρότι έχουμε πίστη στο λύτρο και έχουμε βαφτιστεί; Να θυμάστε ότι δεν μπορούμε πάντα να εμπιστευτούμε τα αισθήματά μας, αλλά μπορούμε να εμπιστευτούμε τον Ιεχωβά. Εκείνος θεωρεί δίκαιους όσους έχουν πίστη στο λύτρο και υπόσχεται να τους ευλογήσει. (Διαβάστε Ψαλμός 5:12· Ρωμ. 3:26) Ο στοχασμός γύρω από το λύτρο βοήθησε τη Βίκι. Μια μέρα, αφού έκανε βαθιές σκέψεις γύρω από το λύτρο, συνειδητοποίησε: «O Ιεχωβά έκανε μαζί μου υπομονή τόσον καιρό. . . . Εντούτοις, εγώ στην ουσία τού έλεγα: “Η αγάπη σου δεν είναι αρκετά μεγάλη για να με φτάσει. Η θυσία του Γιου σου δεν αρκεί για να με καλύψει”». Κάνοντας στοχασμούς γύρω από το δώρο του λύτρου, η Βίκι άρχισε να νιώθει ότι ο Ιεχωβά την αγαπάει. Και εμείς θα νιώσουμε ότι ο Ιεχωβά μάς αγαπάει και θα αντιληφθούμε ότι έχουμε την επιδοκιμασία του αν συλλογιζόμαστε το λύτρο.

18. Ποια βεβαιότητα μπορούμε να έχουμε αν αγαπάμε τον ουράνιο Πατέρα μας;

¹⁸ Αν και ίσως προσπαθούμε σκληρά να εφαρμόσουμε τις παραπάνω συμβουλές, κατά καιρούς πιθανώς αποθαρρυνόμαστε και αναρωτιόμαστε αν έχουμε την επιδοκιμασία του Ιεχωβά. Αν συμβεί αυτό, να θυμάστε ότι ο Ιεχωβά επιδοκιμάζει «εκείνους που Τον αγαπούν». (Ιακ. 1:12) Γι’ αυτό, συνεχίστε να πλησιάζετε τον Ιεχωβά και να παρατηρείτε πώς σας εκφράζει την επιδοκιμασία του. Πάντα να θυμάστε ότι ο Ιεχωβά «δεν είναι μακριά από τον καθέναν μας».—Πράξ. 17:27.