ελαιώνες και αμπέλια, ενώ την άνοιξη το έδαφος καλύπτεται από μια θεαματική ποικιλία λουλουδιών. Στο Άσμα Ασμάτων (7:5), το κεφάλι της Σουλαμίτισσας κόρης παρομοιάζεται με τον Κάρμηλο—παρομοίωση που παραπέμπει είτε στην πλούσια κόμη της είτε στον τρόπο με τον οποίο το όμορφο κεφάλι της στεκόταν μεγαλόπρεπα πάνω στο λαιμό της. Η μεγαλοπρεπής όψη του Καρμήλου, ιδιαίτερα της απόληξής του που υψώνεται απότομα από την ακτή, όπως το Όρος Θαβώρ ορθώνεται εντυπωσιακά στην Κοιλάδα της Ιεζραέλ, χρησιμοποιήθηκε επίσης ως σύμβολο της επιβλητικής μορφής του Ναβουχοδονόσορα καθώς αυτός προέλαυνε για να κατακτήσει την Αίγυπτο.—Ιερ 46:18.

Ο Κάρμηλος ήταν προφανώς ένα από τα κυριότερα μέρη όπου κατέφευγε ο λαός της Σαμάρειας όταν βρισκόταν σε κίνδυνο. Αν και δεν ήταν σε καμία περίπτωση η ψηλότερη οροσειρά, το γεγονός ότι ήταν αραιοκατοικημένη, ότι καλυπτόταν από πυκνά δάση και ότι υπήρχαν πολυάριθμες σπηλιές στο μαλακό, ασβεστολιθικό πέτρωμα των βραχωδών πλαγιών της την καθιστούσε καλή κρυψώνα για τους φυγάδες. Ωστόσο, ο προφήτης Αμώς έδειξε ότι αυτό το καταφύγιο θα αποδεικνυόταν ανώφελο για εκείνους που προσπαθούσαν να ξεφύγουν από τη δίκαιη κρίση του Ιεχωβά.—Αμ 9:3.

Από ιστορική άποψη, το Όρος Κάρμηλος διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στις δραστηριότητες των προφητών Ηλία και Ελισαιέ. (ΕΙΚΟΝΑ, Τόμ. 1, σ. 950) Εκεί, με αίτημα του Ηλία, ο Βασιλιάς Αχαάβ συγκέντρωσε το λαό, προκειμένου να παραστούν μάρτυρες στη δοκιμή που θα λάβαινε χώρα ανάμεσα στον Βάαλ, τον οποίο εκπροσωπούσαν 450 προφήτες του Βάαλ, και στον αληθινό Θεό τον Ιεχωβά, τον οποίο εκπροσωπούσε ο Ηλίας. (1Βα 18:19-39) Μετά τη δοκιμή, ο Ηλίας φρόντισε να κατεβάσουν τους ψευδοπροφήτες στην κοιλάδα του χειμάρρου Κισών, ο οποίος ρέει παράλληλα με τους ανατολικούς πρόποδες του Καρμήλου προτού καταλήξει στον Κόλπο της Ακό, και τους έσφαξε εκεί. (1Βα 18:40) Από την κορυφή του Καρμήλου, ο Ηλίας προσευχήθηκε να τερματιστεί η ξηρασία που είχε διαρκέσει τριάμισι χρόνια, και από εκεί ο υπηρέτης του είδε το μικρό σύννεφο που ήταν ο προάγγελος της επικείμενης δυνατής νεροποντής. (1Βα 18:42-45· Ιακ 5:17) Από εκεί ο Ηλίας έτρεξε τουλάχιστον 30 χλμ. μέχρι την Ιεζραέλ, κατορθώνοντας με τη βοήθεια του Ιεχωβά να προπορεύεται του άρματος του Αχαάβ σε όλη αυτή την απόσταση.—1Βα 18:46.

Ο διάδοχος του Ηλία, ο Ελισαιέ, αφού αποχωρίστηκε από εκείνον στον Ιορδάνη Ποταμό, πήγε από την Ιεριχώ διαμέσου της Βαιθήλ στον Κάρμηλο. (2Βα 2:15, 23, 25) Επίσης, όταν η γυναίκα από τη Σουνάμ (λίγο βορειότερα της Ιεζραέλ) πήγε στον Ελισαιέ για να του ζητήσει βοήθεια για το νεκρό παιδί της, αυτός βρισκόταν και πάλι στο Όρος Κάρμηλος.—2Βα 4:8, 20, 25.

2. Πόλη στην ορεινή περιοχή του Ιούδα (Ιη 15:1, 48, 55), την οποία οι περισσότεροι γεωγράφοι ταυτίζουν με το Χίρμπετ ελ-Κίρμιλ (Χορβάτ Καρμέλ), περίπου 11 χλμ. ΝΝΑ της Χεβρών.

Ο Βασιλιάς Σαούλ έστησε «μνημείο [εβρ., γιαδ]» στην Κάρμηλο, προφανώς σε ανάμνηση της νίκης του επί των Αμαληκιτών. (1Σα 15:12) Αν και η εβραϊκή λέξη γιαδ που εμφανίζεται σε αυτό το εδάφιο αποδίδεται συνήθως «χέρι», μπορεί να σημαίνει και «μνημείο», όπως δείχνει το συνοδευτικό ρήμα «έστησε» που περιγράφει την ενέργεια του Σαούλ, αλλά και το γεγονός ότι χρόνια αργότερα το «Μνημείο του Αβεσσαλώμ», ή γιαδ, χαρακτηρίζεται συγκεκριμένα ως στήλη.—2Σα 18:18.

Τον καιρό που ο Δαβίδ κρυβόταν από τον Σαούλ ο οποίος ήθελε να τον δολοφονήσει, ο “Νάβαλ ο Καρμηλίτης” (αν και κάτοικος, όπως φαίνεται, της κοντινής Μαών) έβοσκε τα τεράστια ποίμνιά του στα λοφώδη βοσκοτόπια της Καρμήλου. (1Σα 25:2· 30:5· 2Σα 2:2· 3:3) Όταν ο Νάβαλ αρνήθηκε να δώσει στις δυνάμεις του Δαβίδ προμήθειες που δικαιούνταν σε ανταπόδοση της προστασίας που του είχαν παράσχει, η πρωτοβουλία και η διακριτικότητα της συζύγου του Νάβαλ, της “Αβιγαίας της Καρμηλίτισσας”, συγκράτησαν τον Δαβίδ από το να γίνει ένοχος αίματος. (1Σα 25:2-35) Αργότερα η Αβιγαία έγινε σύζυγος του Δαβίδ.—1Σα 25:36-42· 27:3· 1Χρ 3:1.

«Ο Εσρώ ο Καρμηλίτης» ήταν ένας από τους κραταιούς άντρες των στρατιωτικών δυνάμεων του Δαβίδ.—2Σα 23:8, 35· 1Χρ 11:26, 37.

(Κάρπος) [από τη λέξη «καρπός»].

Κάποιος Χριστιανός που κατοικούσε στην Τρωάδα, στον οποίο ο Παύλος είχε αφήσει το μανδύα του. Πιθανώς ο Κάρπος φιλοξένησε τον Παύλο όταν ο απόστολος επισκέφτηκε εκείνη την πόλη.—2Τι 4:13.

[εβρ., ’αβαττίαχ].

Μεγάλος, επιμήκης ή σφαιροειδής καρπός με σκληρή φλούδα, πολλούς σπόρους και γλυκιά σάρκα η οποία περιέχει πολύ νερό. Ήταν μια από τις τροφές που επιθύμησαν στην έρημο το μεικτό πλήθος και οι Ισραηλίτες μετά την έξοδό τους από την Αίγυπτο. (Αρ 11:4, 5) Τα καρπούζια (κίτρουλλος ο κοινός [Citrullus vulgaris]) καλλιεργούνται από παλιά στην Αίγυπτο και σε άλλα μέρη της Μέσης Ανατολής.

(Καρσενά).

Ο πρώτος από τους εφτά κατονομαζόμενους άρχοντες της Μηδίας και της Περσίας τους οποίους συμβουλεύτηκε ο Ασσουήρης σχετικά με την ανυπακοή της Αστίν.—Εσθ 1:14· βλέπε ΜΕΜΟΥΚΑΝ.