Είναι αλήθεια ότι, σύμφωνα με την αφήγηση, «ο Θεός φύσηξε στα ρουθούνια [του ανθρώπου] την πνοή [τύπος της λέξης νεσαμάχ] της ζωής», ενώ κάτι τέτοιο δεν αναφέρεται στην αφήγηση σχετικά με τη ζωική κτίση. Σαφώς, όμως, η αφήγηση της δημιουργίας του ανθρώπου είναι πολύ πιο λεπτομερής από αυτήν της δημιουργίας των ζώων. Επιπλέον, τα εδάφια Γένεση 7:21-23, τα οποία περιγράφουν την καταστροφή που επέφερε ο Κατακλυσμός σε «κάθε σάρκα» που ήταν έξω από την κιβωτό, αναφέρουν τα ζώα μαζί με τους ανθρώπους και λένε: «Καθετί στο οποίο η πνοή [τύπος της λέξης νεσαμάχ] της δύναμης της ζωής ήταν ενεργός στα ρουθούνια του, δηλαδή ό,τι υπήρχε στην ξηρά, πέθανε». Προφανώς, η πνοή της ζωής των ζώων προήλθε και αυτή αρχικά από τον Δημιουργό, τον Ιεχωβά Θεό.

Η έκφραση «πνοή της δύναμης της ζωής [κατά κυριολεξία, πνοή του πνεύματος, ή αλλιώς της ενεργού δύναμης (ρούαχ), της ζωής]» (Γε 7:22) υποδηλώνει ότι η δύναμη της ζωής, δηλαδή το «πνεύμα», διατηρείται σε όλα τα πλάσματα, ανθρώπους και ζώα, με την εισπνοή αέρα (και μαζί οξυγόνου). Αυτή η δύναμη της ζωής υπάρχει σε κάθε κύτταρο του σώματος του πλάσματος, κάτι το οποίο εξετάζεται στα λήμματα ΖΩΗ· ΠΝΕΥΜΑ.